Uitwerkingen ziektebeeld: Chronisch/Acuut subduraal hematoom
1. Begripsbepaling (Om welke ziekte gaat het? Grieks/Latijnse naam en Nederlandse naam (in
de volksmond).
Bij een chronische subdurale hematoom is er sprake van een bloeduitstorting (hematoom) binnen de
schedel. De bloeduitstorting bevindt zich tussen het harde hersenvlees en de hersenen.
(UMC Utrecht, 2021)
2. Epidemiologie (Hoe vaak komt de ziekte voor?)
De incidentie van het chronisch subduraal hematoom wordt tegenwoordig geschat op 1 per 100.000
personen, oplopend tot 7 per 100.000 personen per jaar bij 70-79 jarigen. Men spreekt van een
chronisch subduraal hematoom wanneer de bloeding zich minstens drie weken na het ontstaan
presenteert.
(Jobse, 2021)
3. Anatomie / fysiologie (Welke anatomie en welke fysiologie is bij dit ziektebeeld betrokken?
De hersenen worden omgeven door 3 hersenvliezen (van buiten naar binnen) : het harde hersenvlies
(de dura mater), het spinnenwebvlies (de arachnoïdea) en het zachte hersenvlies (de pia mater)
(illustratie 1). Bij een subduraal hematoom is er sprake van een bloeduitstorting (hematoom) in de
ruimte tussen het harde hersenvlies en het spinnenwebvlies. Er ontstaat een bloedstolsel, dat binnen
een week een kapsel vormt waarvan het buitenblad het duidelijkst ontwikkeld is. Het hematoom
verandert van samenstelling, doordat de eiwitmoleculen afgebroken worden. Hierdoor vergroot de
osmotische druk en wordt er vocht aangetrokken vanuit de omgeving. Het hematoom wordt een met
bloedstolsels en donkerbruin vocht gevulde holte, die steeds groter wordt, hoewel de bloeding allang
tot staan is gekomen. OP een bepaald ogenblik wordt de holte zo groot, dat ze klinische symptomen
gaat geven. We onderscheiden 2 vormen van een subduraal hematoom: het acute subdurale
hematoom en het chronische subdurale hematoom.
Er word gesproken van een chronisch subduraal hematoom wanneer dit al drie weken of langer
bestaat.
(Nederlandse vereniging voor neurologie, 2021)
4. Etiologie (Welke oorzaken (inwendige en/of uitwendige) zijn er?)
De oorzaak van de bloeduitstorting is een verscheurde ader in de ruimte tussen het harde
hersenvlies en het spinnenwebvlies. De bloeduitstorting verdringt het onderliggende hersenweefsel.
De verscheuring komt door een val of een schok (bijvoorbeeld stoten) van uw hoofd. Ouderen
hebben een verhoogd risico op een chronisch subduraal hematoom, omdat de hersenen in de loop
van het leven krimpen. De ruimte tussen het hersenoppervlak en de vliezen wordt daardoor groter.
De aderen die deze ruimte moeten overbruggen, rekken daardoor uit en worden kwetsbaarder voor
verscheuring.
Risicofactoren zijn:
- vaak vallen
- gebruik van bloed verdunnende medicijnen
- alcoholmisbruik
(UMC Utrecht, 2021)
1. Begripsbepaling (Om welke ziekte gaat het? Grieks/Latijnse naam en Nederlandse naam (in
de volksmond).
Bij een chronische subdurale hematoom is er sprake van een bloeduitstorting (hematoom) binnen de
schedel. De bloeduitstorting bevindt zich tussen het harde hersenvlees en de hersenen.
(UMC Utrecht, 2021)
2. Epidemiologie (Hoe vaak komt de ziekte voor?)
De incidentie van het chronisch subduraal hematoom wordt tegenwoordig geschat op 1 per 100.000
personen, oplopend tot 7 per 100.000 personen per jaar bij 70-79 jarigen. Men spreekt van een
chronisch subduraal hematoom wanneer de bloeding zich minstens drie weken na het ontstaan
presenteert.
(Jobse, 2021)
3. Anatomie / fysiologie (Welke anatomie en welke fysiologie is bij dit ziektebeeld betrokken?
De hersenen worden omgeven door 3 hersenvliezen (van buiten naar binnen) : het harde hersenvlies
(de dura mater), het spinnenwebvlies (de arachnoïdea) en het zachte hersenvlies (de pia mater)
(illustratie 1). Bij een subduraal hematoom is er sprake van een bloeduitstorting (hematoom) in de
ruimte tussen het harde hersenvlies en het spinnenwebvlies. Er ontstaat een bloedstolsel, dat binnen
een week een kapsel vormt waarvan het buitenblad het duidelijkst ontwikkeld is. Het hematoom
verandert van samenstelling, doordat de eiwitmoleculen afgebroken worden. Hierdoor vergroot de
osmotische druk en wordt er vocht aangetrokken vanuit de omgeving. Het hematoom wordt een met
bloedstolsels en donkerbruin vocht gevulde holte, die steeds groter wordt, hoewel de bloeding allang
tot staan is gekomen. OP een bepaald ogenblik wordt de holte zo groot, dat ze klinische symptomen
gaat geven. We onderscheiden 2 vormen van een subduraal hematoom: het acute subdurale
hematoom en het chronische subdurale hematoom.
Er word gesproken van een chronisch subduraal hematoom wanneer dit al drie weken of langer
bestaat.
(Nederlandse vereniging voor neurologie, 2021)
4. Etiologie (Welke oorzaken (inwendige en/of uitwendige) zijn er?)
De oorzaak van de bloeduitstorting is een verscheurde ader in de ruimte tussen het harde
hersenvlies en het spinnenwebvlies. De bloeduitstorting verdringt het onderliggende hersenweefsel.
De verscheuring komt door een val of een schok (bijvoorbeeld stoten) van uw hoofd. Ouderen
hebben een verhoogd risico op een chronisch subduraal hematoom, omdat de hersenen in de loop
van het leven krimpen. De ruimte tussen het hersenoppervlak en de vliezen wordt daardoor groter.
De aderen die deze ruimte moeten overbruggen, rekken daardoor uit en worden kwetsbaarder voor
verscheuring.
Risicofactoren zijn:
- vaak vallen
- gebruik van bloed verdunnende medicijnen
- alcoholmisbruik
(UMC Utrecht, 2021)
