Het zenuwstelsel is onderverdeeld in verschillende "systemen":
Centraal zenuwstelsel: hersenen en ruggenmerg (roze in onderstaande afbeelding)
Perifeer zenuwstelsel: zenuwbanen van het lichaam en ganglia (de afbeelding
hieronder is geel) Het perifere zenuwstelsel bestaat uit motorische zenuwen en
sensorische zenuwen:
Motorische zenuwen. Deze sturen informatie van de hersenen naar de spieren.
Gevoelszenuwen. Deze geven de hersenen informatie over pijn, hitte, verkoudheid,
de positie of het uiterlijk van de ledematen, etc.
Neurale netwerken (perifere en autonome zenuwen) zorgen voor communicatie
tussen de hersenen en het ruggenmerg en andere delen van het lichaam. Dit
netwerk bevindt zich buiten het centrale zenuwstelsel en vertakt zich door het hele
lichaam, omliggende organen.
Autonoom zenuwstelsel. Autonomie = Het onafhankelijke onvrijwillige zenuwstelsel
regelt automatisch bijna alle onbewuste functies en processen in het lichaam.
Somatisch zenuwstelsel. Het regelt de interactie met de buitenwereld. Het regelt de
verwerking van bewuste waarneming, vrijwillige beweging en geregistreerde
informatie.
Het autonome zenuwstelsel is onderverdeeld in:
Sympathisch zenuwstelsel (actie!)
Parasympathisch zenuwstelsel (rust!)
Daarom maken zowel het sympathische zenuwstelsel als het parasympathische
zenuwstelsel deel uit van het autonome zenuwstelsel. Dit betekent dat het
automatisch is, zonder uw aandacht ... bijvoorbeeld uw ademhaling, bloeddruk,
spijsvertering, etc.
Gelukkig kunnen we een bepaald deel van het autonome zenuwstelsel beïnvloeden,
zodat het lichaam in een staat van rust komt en in een staat van herstel komt. De
impact is beperkt, het kan het lichaam niet genezen, maar het kan rust bevorderen
en de gezondheid herstellen.
U kunt deze twee systemen zien als de remmen en versnellers van het lichaam. Als
de een actief is, is de ander in rust en vice versa.
Het parasympathische zenuwstelsel kan door ademhaling bewegen. Een overactief
of zelfs overprikkeld lichaam en brein kunnen bijvoorbeeld herstellen van een dag of
actie.
Het is belangrijk om het verschil tussen borst- en buikademhaling te begrijpen.
Ademen in de buik laat het lichaam rusten.
Het doel van ademhaling op de borst is om het lichaam snel zuurstof te geven, maar
als iemand tijdens het rusten "hoog" blijft ademen, kan het lichaam in beweging en
onder druk blijven.
Plaats uw handen op uw buik en voel uw buik omhoog komen in plaats van uw borst.
Als je langzaam door je neus ademt en langdurig uitademt, is je lichaam in een staat
van rust en herstel.
Uw ademhaling (buikademhaling) is soepeler en uw lichaam is rustiger.
Het kan zo effectief zijn!
Centraal zenuwstelsel: hersenen en ruggenmerg (roze in onderstaande afbeelding)
Perifeer zenuwstelsel: zenuwbanen van het lichaam en ganglia (de afbeelding
hieronder is geel) Het perifere zenuwstelsel bestaat uit motorische zenuwen en
sensorische zenuwen:
Motorische zenuwen. Deze sturen informatie van de hersenen naar de spieren.
Gevoelszenuwen. Deze geven de hersenen informatie over pijn, hitte, verkoudheid,
de positie of het uiterlijk van de ledematen, etc.
Neurale netwerken (perifere en autonome zenuwen) zorgen voor communicatie
tussen de hersenen en het ruggenmerg en andere delen van het lichaam. Dit
netwerk bevindt zich buiten het centrale zenuwstelsel en vertakt zich door het hele
lichaam, omliggende organen.
Autonoom zenuwstelsel. Autonomie = Het onafhankelijke onvrijwillige zenuwstelsel
regelt automatisch bijna alle onbewuste functies en processen in het lichaam.
Somatisch zenuwstelsel. Het regelt de interactie met de buitenwereld. Het regelt de
verwerking van bewuste waarneming, vrijwillige beweging en geregistreerde
informatie.
Het autonome zenuwstelsel is onderverdeeld in:
Sympathisch zenuwstelsel (actie!)
Parasympathisch zenuwstelsel (rust!)
Daarom maken zowel het sympathische zenuwstelsel als het parasympathische
zenuwstelsel deel uit van het autonome zenuwstelsel. Dit betekent dat het
automatisch is, zonder uw aandacht ... bijvoorbeeld uw ademhaling, bloeddruk,
spijsvertering, etc.
Gelukkig kunnen we een bepaald deel van het autonome zenuwstelsel beïnvloeden,
zodat het lichaam in een staat van rust komt en in een staat van herstel komt. De
impact is beperkt, het kan het lichaam niet genezen, maar het kan rust bevorderen
en de gezondheid herstellen.
U kunt deze twee systemen zien als de remmen en versnellers van het lichaam. Als
de een actief is, is de ander in rust en vice versa.
Het parasympathische zenuwstelsel kan door ademhaling bewegen. Een overactief
of zelfs overprikkeld lichaam en brein kunnen bijvoorbeeld herstellen van een dag of
actie.
Het is belangrijk om het verschil tussen borst- en buikademhaling te begrijpen.
Ademen in de buik laat het lichaam rusten.
Het doel van ademhaling op de borst is om het lichaam snel zuurstof te geven, maar
als iemand tijdens het rusten "hoog" blijft ademen, kan het lichaam in beweging en
onder druk blijven.
Plaats uw handen op uw buik en voel uw buik omhoog komen in plaats van uw borst.
Als je langzaam door je neus ademt en langdurig uitademt, is je lichaam in een staat
van rust en herstel.
Uw ademhaling (buikademhaling) is soepeler en uw lichaam is rustiger.
Het kan zo effectief zijn!
