Psychosociale aandoening
Datum: 27-05-2019
1
, Inhoudsopgave:
Voorblad 1
Inleiding casuïstiek 2
Oorzaken voor het ontstaan van de onvoorziene crisissituatie: 2
Verpleegkundig observaties en hulpmiddelen: 2,3
Verpleegkundige interventies en preventiemaatregelen: 3,4
Omgang met de eigen verantwoordelijkheid van de zorgvrager: 4
Wettelijke richtlijnen op het verpleegkundig handelen: 4,5
De invloed van mijn ethische waarden op mijn professionele handelen: 5
Literatuurlijst met bronvermelding 5
Inleiding casuïstiek:
Mevrouw de Bakker is 79 jaar en werd afgelopen week opgenomen in het ziekenhuis met
een collumfractuur, waarvoor zij een operatieve behandeling kreeg. De operatie is goed
verlopen, echter ziet de wond rood, voelt warm aan en ziet er gezwollen uit. Mevrouw is
bekend met vasculaire dementie, ulcus duodeni, Transient Ischemic Attack en
aortaklepstenose. Sinds twee dagen vertoont zij wantrouwend en agressief gedrag. In de
avond kreeg mevrouw bezoek van haar dochter, die zij zonder enige aanleiding sloeg. In
mijn nachtdienst had mevrouw last van dwaalgedrag. Toen wij haar terug naar de kamer
hadden begeleid vonden wij in haar nachtkastje een verzameling van de door de arts
voorgeschreven medicamenten Haloperidol en Lorazepam. Toen mijn collega vroeg waarom
zij de medicatie niet had ingenomen werd zij agressief en vertelde ons dat iedereen haar
wilde vergiftigen en daarom de medicijnen niet wilde innemen. Hieruit blijkt dat zij last had
van een vergiftigingswaan. De arts had mevrouw tijdens de opname gediagnostiseerd met
een delier. Het omgaan met agressie ten gevolge van een delier vond ik lastig, omdat er snel
interventies moesten worden toegepast terwijl ik hier weinig ervaring mee had.
Oorzaken voor het ontstaan van de onvoorziene crisissituatie:
Predisponerende oorzaken: Vasculaire dementie dat de kans op een delier vergroot, leeftijd
70+ en visus- hoorstoornissen.
Precipiterende factoren: Een ziekenhuisopname met gewijzigde medicatie, slaapdeprivatie,
verwardheid door de dementie, verstoorde dagelijkse activiteiten, metabole ontregeling door
de operatie en koorts door de wondinfectie.
Luxerende factoren: Een incorrecte benaderingswijze, de afwijzing door niet in te gaan op
het emotionele aspect, overvraging van de patiënt en een verlaagd cognitief functioneren.
Een delier veroorzaakt stoornissen in de psychische functies met name in de cognitie. In
deze casus spreken we van een hyperactief delirium met motorische onrust, agressie en
waanbeelden. Bij mevrouw uitte zich dit middels bewegingsdrang, geen rustmomenten
creëren, achterdochtigheid en de verdenking op vergiftiging door de gegeven medicatie
waaruit een vergiftigingswaan blijkt. Er is gevaar voor zelfuitputting en beschadiging. Een
geheugenstoornis, een stoornis in de orientatie en de vergiftigingswaan veroorzaakt door
een stoornis in het denken zijn van toepassing op deze casus. De patiënt is alert en
waakzaam door de angst om vergiftigd te worden, dit behoord tot een affectiestoornis.
Verpleegkundig observaties en hulpmiddelen:
De wond vertoonde infectieverschijnselen te zien aan de roodheid, zwelling rondom
de wond en door warm aan te voelen. Mevrouw had tijdens de controles een
temperatuur van 38,9 graden ℃. De koorts was eerder niet aanwezig.
Ik observeerde bij mevrouw motorische onrust door het vertonen van
bewegingsdrang, zo klom zij steeds uit bed. Door haar te observeren, het bed laag te
zetten en de afdelingsdeuren te sluiten beperkten wij het valgevaar.
2