Ontwikkelingsland Brazilië hoofdstuk 4 – Brazilië: blik op de buitenwereld
Paragraaf 4.1 – Brazilië: leider in Zuid-Amerika?
De focus van Brazilië
Koloniale tijd: Brazilië vooral op Europa en de VD gericht, niet op Zuid-Amerikaanse
landen want spreken Spaans.
Na de Tweede Wereldoorlog: relatie met VS minder goed. Brazilië wil zelfstandig
uitgroeien tot wereldmacht, maar daarvoor zijn andere landen nodig.
Vanaf jaren ’80: meer focus op de andere Zuid-Amerikaanse landen.
Samenwerking in Zuid-Amerika
In 1991 oprichting Mercosul → economisch samenwerkingsverband van Brazilië,
Argentinië, Paraguay, Uruguay, Venezuela en Bolivia.
Afspraken:
- Vrije handel
- Gemeenschappelijk buitentarief van invoerheffing
Nieuwe organisatie
In 2008 oprichting UNASUR (alle Zuid-Amerikaanse landen) =
samenwerkingsverband met als doel politieke, economische en culturele integratie
voor sterkere concurrentiepositie op wereldmarkt.
→ nadruk op ontwikkeling infrastructuur, energie, communicatie, natuurbeheer,
ssgezondheid, onderwijs en ontwikkeling
Gevolg UNASUR: toename handel binnen UNASUR, maar vooral ook toename
handel met China, VS en EU.
Daarnaast toont Brazilië ook meer politiek leiderschap → aantal landen bang voor te
grote machtspositie van Brazilië.
Focus op transportinfrastructuur
De UNASUR is actief in de transportinfrastructuur, gericht op verbinding van
economische kerngebieden.
Voordeel: kortere relatieve afstand
- Belang voor eenheid en samenwerking
- Gemakkelijker vervoer producten naar andere landen (ook overzeese afzetmarkt)
Infrastructuur en milieu
Nadelen infrastructuur: wegen trekken ondernemers (zoals boeren) → ze kappen
bomen om ruimte te maken voor hun werkzaamheden.
Bedreiging voor de inheemse culturen
Bedreiging leefwijze indianenstammen door ontbossing en aanleg wegen.
Maatregelen overheid: reservaten voor indianenstammen. Maar toch
etnische/culturele diversiteit onder druk: reservaten te klein voor leefwijze →
armoede → werken in loondienst → verlies tradities.
Paragraaf 4.1 – Brazilië: leider in Zuid-Amerika?
De focus van Brazilië
Koloniale tijd: Brazilië vooral op Europa en de VD gericht, niet op Zuid-Amerikaanse
landen want spreken Spaans.
Na de Tweede Wereldoorlog: relatie met VS minder goed. Brazilië wil zelfstandig
uitgroeien tot wereldmacht, maar daarvoor zijn andere landen nodig.
Vanaf jaren ’80: meer focus op de andere Zuid-Amerikaanse landen.
Samenwerking in Zuid-Amerika
In 1991 oprichting Mercosul → economisch samenwerkingsverband van Brazilië,
Argentinië, Paraguay, Uruguay, Venezuela en Bolivia.
Afspraken:
- Vrije handel
- Gemeenschappelijk buitentarief van invoerheffing
Nieuwe organisatie
In 2008 oprichting UNASUR (alle Zuid-Amerikaanse landen) =
samenwerkingsverband met als doel politieke, economische en culturele integratie
voor sterkere concurrentiepositie op wereldmarkt.
→ nadruk op ontwikkeling infrastructuur, energie, communicatie, natuurbeheer,
ssgezondheid, onderwijs en ontwikkeling
Gevolg UNASUR: toename handel binnen UNASUR, maar vooral ook toename
handel met China, VS en EU.
Daarnaast toont Brazilië ook meer politiek leiderschap → aantal landen bang voor te
grote machtspositie van Brazilië.
Focus op transportinfrastructuur
De UNASUR is actief in de transportinfrastructuur, gericht op verbinding van
economische kerngebieden.
Voordeel: kortere relatieve afstand
- Belang voor eenheid en samenwerking
- Gemakkelijker vervoer producten naar andere landen (ook overzeese afzetmarkt)
Infrastructuur en milieu
Nadelen infrastructuur: wegen trekken ondernemers (zoals boeren) → ze kappen
bomen om ruimte te maken voor hun werkzaamheden.
Bedreiging voor de inheemse culturen
Bedreiging leefwijze indianenstammen door ontbossing en aanleg wegen.
Maatregelen overheid: reservaten voor indianenstammen. Maar toch
etnische/culturele diversiteit onder druk: reservaten te klein voor leefwijze →
armoede → werken in loondienst → verlies tradities.
