Maw samenvatting H7 & H9
7.1
Verhouding: verwijst naar de wijze waarop mensen zich van elkaar
onderscheiden en tot elkaar verhouden en de manier waarop samenlevingen in
sociale zin vormgeven aan deze verschillen. Dit verwijst ook naar onderlinge
betrekkingen naar staten.
Sociale ongelijkheid: is een situatie waarin verschillen tussen mensen in al dan
niet aangeboren kenmerken, consequenties hebben voor hum maatschappelijke
positie en leiden tot een ongelijke verdeling van schaarse en hoogwaardige zaken
van waardering en behandeling.
Er zijn vier soorten sociale ongelijkheid:
- Ongelijke verdeling van economische hulpbronnen (geld en bezit, opleiding,
beroepservaring)
- Ongelijke verdeling van sociale hulpbronnen (netwerk, contacten)
- Ongelijke verdeling van symbolische hulpbronnen (status, aanzien op basis van
expertise, talent, functie)
- Ongelijke verdeling van politieke hulpbronnen (macht en gezag, bv
mogelijkheid tot dwang)
Opleidingsniveau is een belangrijke factor voor het verklaren van sociale
ongelijkheid. Mensen met een hogere opleiding krijgen vaak meer macht,
bezit en status.
We vinden sociale ongelijkheid onwenselijk maar de sociale ongelijkheid
heeft de afgelopen decennia toegenomen. Dit kan leiden tot conflicten en
demonstraties.
Zodra delen van de samenleving de sociale betekenis die aan een verschil
wordt toegekend niet meer accepteren en willen veranderen, neemt de
legitimiteit van de machthebbers of de systemen die ongelijkheid
veroorzaken af. Daardoor daalt het gezag en ontstaat er een conflict. Bv
vrouwenemancipatie.
Het gaat dus om dat verschillen tussen mensen belangrijk zijn, hierdoor
ontstaat sociale ongelijkheid en dus een andere verhouding.
7.2
Maatschappelijke ladder: indeling naar bezit, status of macht.
Maatschappelijke positie: plek op de maatschappelijke ladder
Sociale laag: een grote groep mensen met dezelfde maatschappelijke positie bv
de arbeidersklasse.
Sociale stratificatie: de verdeling van de maatschappij in groepen waartussen
sociale ongelijkheid bestaat.
In NL:
1. Kapitaalbezitters (rijken en topbestuurders)
2. Ondernemersklasse (bezitters van kleine en middelgrote bedrijven)
3. Professionele middenklasse (mensen met relatief hooggewaardeerde
opleidingen)
4. Arbeidersklasse (mensen met relatief laag gewaardeerde opleidingen)
, 5. Onderklasse (mensen met weinig geld, status en macht)
In India is er spraken van een kastenstelsel: mensen behoren op basis van hun
afkomst tot een bepaalde sociale laag. (Dus staat vast vanaf geboorte)
In India is het dus moeilijk om sociaal mobiel (stijgen of dalen op de
maatschappelijke ladder) te zijn.
Gesloten samenleving: weinig mogelijkheid tot stijgen of dalen op de ladder
Open samenleving: veel mogelijkheid tot stijgen of dalen op de ladder
Nederland is een open samenleving maar dit is niet altijd zo geweest, vroeger
waren we een standenmaatschappij: Iemands positie stond al bij de geboorte
vast.
Er was ook eerst een klassensamenleving (tijdens de industriële periode)
waarin de maatschappelijke positie van ieder individu vooral wordt bepaald door
de sociaaleconomische positie. Arbeider of kapitaalbezitters -> lage mobiliteit.
Positietoewijzing: positie die mensen krijgen toegewezen in de maatschappij
door mensen uit een andere maatschappelijke groep of etniciteit.
Positieverwerving: is je eigen maatschappelijke positie vormen door je eigen
toedoen. Bv schoolprestaties.
Kapitaal: de middelen om sociaal mobiel te zijn, dus om hoger op te komen. 3
soorten:
1. Economisch kapitaal, (financieel bezit of hoog inkomen) bv voor bijles,
studie, cursussen.
2. Sociaal kapitaal (connecties, netwerken, eer en respect) bv sociale
vaardigheden, stages.
3. Cultureel kapitaal (culturele competenties, waaronder kennis, houdingen
opvatting ect. Die kenmerkend zijn voor hogere sociale posities)
Een risico van sociale ongelijkheid is het ontstaan van een onderklasse (mensen
in de laagste sociale laag.) -> vaak dus ook weinig kapitaal.
Sociale uitsluiting vindt vaak plaats bij de onderklasse als er sprake is van een
van de vier componenten:
- Beperkte sociale en politieke participatie (niet gaan stemmen, geen lid van
verenging)
- Beperkte normatieve integratie (zien werk anders-> minder motivatie,
onfatsoenlijke normen)
- Een tekort aan materiële goederen (geen nieuwe kleding, niet op vakantie)
- Geringe toegang tot sociale grondrechten (veiligheid, onderwijs, huisvesting,
gezondheidszorg-> weten niet dat ze hulp kunnen krijgen en waar ze moeten
regelen.)
7.3
Onderwijs:
Kinderen met hoogopgeleide ouders presteren vaak beter dan kinderen met
laagopgeleide ouders door:
7.1
Verhouding: verwijst naar de wijze waarop mensen zich van elkaar
onderscheiden en tot elkaar verhouden en de manier waarop samenlevingen in
sociale zin vormgeven aan deze verschillen. Dit verwijst ook naar onderlinge
betrekkingen naar staten.
Sociale ongelijkheid: is een situatie waarin verschillen tussen mensen in al dan
niet aangeboren kenmerken, consequenties hebben voor hum maatschappelijke
positie en leiden tot een ongelijke verdeling van schaarse en hoogwaardige zaken
van waardering en behandeling.
Er zijn vier soorten sociale ongelijkheid:
- Ongelijke verdeling van economische hulpbronnen (geld en bezit, opleiding,
beroepservaring)
- Ongelijke verdeling van sociale hulpbronnen (netwerk, contacten)
- Ongelijke verdeling van symbolische hulpbronnen (status, aanzien op basis van
expertise, talent, functie)
- Ongelijke verdeling van politieke hulpbronnen (macht en gezag, bv
mogelijkheid tot dwang)
Opleidingsniveau is een belangrijke factor voor het verklaren van sociale
ongelijkheid. Mensen met een hogere opleiding krijgen vaak meer macht,
bezit en status.
We vinden sociale ongelijkheid onwenselijk maar de sociale ongelijkheid
heeft de afgelopen decennia toegenomen. Dit kan leiden tot conflicten en
demonstraties.
Zodra delen van de samenleving de sociale betekenis die aan een verschil
wordt toegekend niet meer accepteren en willen veranderen, neemt de
legitimiteit van de machthebbers of de systemen die ongelijkheid
veroorzaken af. Daardoor daalt het gezag en ontstaat er een conflict. Bv
vrouwenemancipatie.
Het gaat dus om dat verschillen tussen mensen belangrijk zijn, hierdoor
ontstaat sociale ongelijkheid en dus een andere verhouding.
7.2
Maatschappelijke ladder: indeling naar bezit, status of macht.
Maatschappelijke positie: plek op de maatschappelijke ladder
Sociale laag: een grote groep mensen met dezelfde maatschappelijke positie bv
de arbeidersklasse.
Sociale stratificatie: de verdeling van de maatschappij in groepen waartussen
sociale ongelijkheid bestaat.
In NL:
1. Kapitaalbezitters (rijken en topbestuurders)
2. Ondernemersklasse (bezitters van kleine en middelgrote bedrijven)
3. Professionele middenklasse (mensen met relatief hooggewaardeerde
opleidingen)
4. Arbeidersklasse (mensen met relatief laag gewaardeerde opleidingen)
, 5. Onderklasse (mensen met weinig geld, status en macht)
In India is er spraken van een kastenstelsel: mensen behoren op basis van hun
afkomst tot een bepaalde sociale laag. (Dus staat vast vanaf geboorte)
In India is het dus moeilijk om sociaal mobiel (stijgen of dalen op de
maatschappelijke ladder) te zijn.
Gesloten samenleving: weinig mogelijkheid tot stijgen of dalen op de ladder
Open samenleving: veel mogelijkheid tot stijgen of dalen op de ladder
Nederland is een open samenleving maar dit is niet altijd zo geweest, vroeger
waren we een standenmaatschappij: Iemands positie stond al bij de geboorte
vast.
Er was ook eerst een klassensamenleving (tijdens de industriële periode)
waarin de maatschappelijke positie van ieder individu vooral wordt bepaald door
de sociaaleconomische positie. Arbeider of kapitaalbezitters -> lage mobiliteit.
Positietoewijzing: positie die mensen krijgen toegewezen in de maatschappij
door mensen uit een andere maatschappelijke groep of etniciteit.
Positieverwerving: is je eigen maatschappelijke positie vormen door je eigen
toedoen. Bv schoolprestaties.
Kapitaal: de middelen om sociaal mobiel te zijn, dus om hoger op te komen. 3
soorten:
1. Economisch kapitaal, (financieel bezit of hoog inkomen) bv voor bijles,
studie, cursussen.
2. Sociaal kapitaal (connecties, netwerken, eer en respect) bv sociale
vaardigheden, stages.
3. Cultureel kapitaal (culturele competenties, waaronder kennis, houdingen
opvatting ect. Die kenmerkend zijn voor hogere sociale posities)
Een risico van sociale ongelijkheid is het ontstaan van een onderklasse (mensen
in de laagste sociale laag.) -> vaak dus ook weinig kapitaal.
Sociale uitsluiting vindt vaak plaats bij de onderklasse als er sprake is van een
van de vier componenten:
- Beperkte sociale en politieke participatie (niet gaan stemmen, geen lid van
verenging)
- Beperkte normatieve integratie (zien werk anders-> minder motivatie,
onfatsoenlijke normen)
- Een tekort aan materiële goederen (geen nieuwe kleding, niet op vakantie)
- Geringe toegang tot sociale grondrechten (veiligheid, onderwijs, huisvesting,
gezondheidszorg-> weten niet dat ze hulp kunnen krijgen en waar ze moeten
regelen.)
7.3
Onderwijs:
Kinderen met hoogopgeleide ouders presteren vaak beter dan kinderen met
laagopgeleide ouders door:
