Rzl: hoorcollege 13/11 tot hfdst 3:
We zijn in ons 2de hfdst bezig met uit te werken wat religies = dat
betekent alles wat niet monotheïstisch is.
Cultuur en religies vallen samen
De 2 belangrijkste kenmerken van die natuurlijke regies het taboe en het
of, we hebben daar verschillende voorbeelden en we hebben vooral bij
stilgestaan bij het offer en we hebben daar allerlei kenmerken gegeven
van het offer, we hebben ook de mythe van Prometheus gezien, omdat
daar niet alleen u visueel duidelijk wordt, ja hoe ziet zo’n offer er eigenlijk
uit? Maar ook omdat we daar ook zien dat in zo’n mythe, dat daar eigenlijk
ook altijd een verklaring altijd in zit voor iets, in deze mythe zit er een
verklaring over de wijze waarop goede mensen en dieren van elkaar
onderscheiden zijn geworden. En dat legt dus uit, waarom is die wereld
zoals die is? En we zien wel dat dat alles te maken heeft met een offer, dat
daar een offer aan de grootslag ligt.
We hebben daarna uitgelegd dat offers eigenlijk de cultuur dragen, dat ze
de gemeenschap samen houden. Dus wanneer je bezig bent over het
offer, gaat het ook altijd over de gemeenschap. Wat bedoel ik met die
gemeenschap? Dat is een groep mensen, dat is cultuur. Cultuur betreft
gemeenschap van mensen samen gehouden door stamhoofd, koning. Dat
is eigenlijk cultuur, dat is gemeenschap. En in het offer zien we dat ook
zeer duidelijk, omdat het offerdier ook gegeten wordt door dus de
gemeenschap. En in de film medea, dit behoort tot examenstof, daar ga je
ook een voorbeeld van zien, daar gaat ze ook de kenmerken vragen. Laat
zien dat pure religie, hetzelfde zijn dat dat ook ronde de gemeenschap
gaat enz,.. Dan heb ik ook nog enkele voorbeelden gegeven van offers, die
eigenlijk de cultuur ofwel stichten ofwel dragen, ofwel een nieuwe wending
geven. We hebben het offer van Vigenea gezien, ook het offer van Isiako
aamraam en het bijna offer.
Dan hebben we een laatste soort offers er soort van uitgelicht gezien, dat
zijn mensenoffers. Die er zijn in verschillende Amerikaanse culturen, maar
ook in het midden-oosten hebben we daar voorbeelden van gezien, bij de
Germabeb, bij de Kelten en dan ook het belang van die figuren die de
gemeenschap samenhoudt, namelijk de koning. Dat het in vele
gemeenschappen, in bepaalde stammen we zullen het zo zeggen volgens
de antropologen, ook zo is dat het zeer duidelijk is dat die koning die
sociale structuur of het sociale weefsel van de gemeenschap samenhoudt
en als die koning zwakker wordt, wat ook betekent dat de gemeenschap in
gevaar is, zwakker wordt en dat die koning moet gedood worden. Dat is
, niet in alle culturen zo, dat zie je af en toe gebeuren in verschillende
culturen. In die zin blijven we zien dat die koning een soort van goddelijke
macht blijkt te hebben. Maar dat hij natuurlijk sterfelijk is zoals een farao
in oude Egyptische culturen ook Goddelijk is, een soort van Goddelijke
afgezand op aarde en die dus eigenlijk ook sterfelijk is. Dus in andere
culturen dan zien we wanneer levens afging van die koning, die koning
moet gedood worden. En opnieuw geïnstalleerd worden, dus de koning
moet dood, dat het volk zou leven. Daar komt het op aan. We hebben het
dan afgerond met dan nog eens te zeggen wat het verband nu is tussen
geweld en religie. Dat is nu toch uiteindelijk waar we het over hebben in
deze cursus. In dit hoofdstuk gaat het dus over offergeweld. In alle
natuurreligies, of wat ik ook archnauïsche of mythische religies durf te
noemen. Zit het gewelddadige karakter van religie zit in het offergeweld,
daar heb ik dan een soort van conclusie dan gemaakt. Ik heb daar
verschillende zaken ook bij uitgelegd. Dat dat gedurende de geschiedenis
zal veranderen van vorm dat offergeweld, dat dat offer zelf, naarmate de
geschiedenis minder gewelddadig zal worden, zeker wanneer het
monotheïstisch zal worden. Dan zien we die bloedoffers langzamerhand
overgaan in bedankingsoffers, waartoe ook het bidden toebehoren. Wat
heb ik dan nog gezegd, dat het eigenlijk dan ben ik wat overgaan naar die
natuurlijke religies vs die monotheïstische religies. Dat die natuurreligies
toleranter zijn in een bepaald opzicht dan de monotheïstische religies. Dan
gaan we in de tolerantie ook gaan zien dat het geweld gaat verschuiven
van plaats, geen offergeweld meer zoals in de natuurreligies waar al die
verschillende culturen tolerant waren ten aanzien van elkaar, omwille van
de vertaalbaarheid van het goede, hebben we dan nog eens herhaald.
Terwijl die monotheïstische religies dat geweld, omdat monotheïstische
offers die gaan precies geen offerstructuur meer hebben. De grote breuk
van het monotheïsme en natuurlijke religies ligt daar, het einde van de
bloedoffers, einde van menselijke offers. Maar dan zien we een ander soort
geweld, wat dan ligt in de bekeringsijver die daar in zit, omdat
monotheïstische religies per definitie zeggen alleen onze God is de enige
ware God en dat betekent dat er een zekere bekeringsdraad zal inzitten
om iedereen te bekeren tot die ene ware God, vandaar waarheid is zeer
belangrijk omdat, we hebben dat al gezien bij Nietzsche monotheïsme is
een waarheidsfilosofie en dat dus met behulp de andere culturen bekeren
en dat dat gewelddadig kan zijn, die stotteren van Christenen die de
Heidense tempels waren gaan vernietigen, helemaal in de beginjaren van
wanneer dat christendom ontstaan is, dus in de 1ste – 2de eeuw na christus.
Of dan de vernietiging van de bibliotheek van Alexandria. Dus we zien een
ander soort geweld, een geweld tegen de afvloedende dienaars, dat
betekent een soort geweld tegen alle andere religies want die hebben
andere goden die hebben meer goden. Dus alle andere religies zijn vanaf
We zijn in ons 2de hfdst bezig met uit te werken wat religies = dat
betekent alles wat niet monotheïstisch is.
Cultuur en religies vallen samen
De 2 belangrijkste kenmerken van die natuurlijke regies het taboe en het
of, we hebben daar verschillende voorbeelden en we hebben vooral bij
stilgestaan bij het offer en we hebben daar allerlei kenmerken gegeven
van het offer, we hebben ook de mythe van Prometheus gezien, omdat
daar niet alleen u visueel duidelijk wordt, ja hoe ziet zo’n offer er eigenlijk
uit? Maar ook omdat we daar ook zien dat in zo’n mythe, dat daar eigenlijk
ook altijd een verklaring altijd in zit voor iets, in deze mythe zit er een
verklaring over de wijze waarop goede mensen en dieren van elkaar
onderscheiden zijn geworden. En dat legt dus uit, waarom is die wereld
zoals die is? En we zien wel dat dat alles te maken heeft met een offer, dat
daar een offer aan de grootslag ligt.
We hebben daarna uitgelegd dat offers eigenlijk de cultuur dragen, dat ze
de gemeenschap samen houden. Dus wanneer je bezig bent over het
offer, gaat het ook altijd over de gemeenschap. Wat bedoel ik met die
gemeenschap? Dat is een groep mensen, dat is cultuur. Cultuur betreft
gemeenschap van mensen samen gehouden door stamhoofd, koning. Dat
is eigenlijk cultuur, dat is gemeenschap. En in het offer zien we dat ook
zeer duidelijk, omdat het offerdier ook gegeten wordt door dus de
gemeenschap. En in de film medea, dit behoort tot examenstof, daar ga je
ook een voorbeeld van zien, daar gaat ze ook de kenmerken vragen. Laat
zien dat pure religie, hetzelfde zijn dat dat ook ronde de gemeenschap
gaat enz,.. Dan heb ik ook nog enkele voorbeelden gegeven van offers, die
eigenlijk de cultuur ofwel stichten ofwel dragen, ofwel een nieuwe wending
geven. We hebben het offer van Vigenea gezien, ook het offer van Isiako
aamraam en het bijna offer.
Dan hebben we een laatste soort offers er soort van uitgelicht gezien, dat
zijn mensenoffers. Die er zijn in verschillende Amerikaanse culturen, maar
ook in het midden-oosten hebben we daar voorbeelden van gezien, bij de
Germabeb, bij de Kelten en dan ook het belang van die figuren die de
gemeenschap samenhoudt, namelijk de koning. Dat het in vele
gemeenschappen, in bepaalde stammen we zullen het zo zeggen volgens
de antropologen, ook zo is dat het zeer duidelijk is dat die koning die
sociale structuur of het sociale weefsel van de gemeenschap samenhoudt
en als die koning zwakker wordt, wat ook betekent dat de gemeenschap in
gevaar is, zwakker wordt en dat die koning moet gedood worden. Dat is
, niet in alle culturen zo, dat zie je af en toe gebeuren in verschillende
culturen. In die zin blijven we zien dat die koning een soort van goddelijke
macht blijkt te hebben. Maar dat hij natuurlijk sterfelijk is zoals een farao
in oude Egyptische culturen ook Goddelijk is, een soort van Goddelijke
afgezand op aarde en die dus eigenlijk ook sterfelijk is. Dus in andere
culturen dan zien we wanneer levens afging van die koning, die koning
moet gedood worden. En opnieuw geïnstalleerd worden, dus de koning
moet dood, dat het volk zou leven. Daar komt het op aan. We hebben het
dan afgerond met dan nog eens te zeggen wat het verband nu is tussen
geweld en religie. Dat is nu toch uiteindelijk waar we het over hebben in
deze cursus. In dit hoofdstuk gaat het dus over offergeweld. In alle
natuurreligies, of wat ik ook archnauïsche of mythische religies durf te
noemen. Zit het gewelddadige karakter van religie zit in het offergeweld,
daar heb ik dan een soort van conclusie dan gemaakt. Ik heb daar
verschillende zaken ook bij uitgelegd. Dat dat gedurende de geschiedenis
zal veranderen van vorm dat offergeweld, dat dat offer zelf, naarmate de
geschiedenis minder gewelddadig zal worden, zeker wanneer het
monotheïstisch zal worden. Dan zien we die bloedoffers langzamerhand
overgaan in bedankingsoffers, waartoe ook het bidden toebehoren. Wat
heb ik dan nog gezegd, dat het eigenlijk dan ben ik wat overgaan naar die
natuurlijke religies vs die monotheïstische religies. Dat die natuurreligies
toleranter zijn in een bepaald opzicht dan de monotheïstische religies. Dan
gaan we in de tolerantie ook gaan zien dat het geweld gaat verschuiven
van plaats, geen offergeweld meer zoals in de natuurreligies waar al die
verschillende culturen tolerant waren ten aanzien van elkaar, omwille van
de vertaalbaarheid van het goede, hebben we dan nog eens herhaald.
Terwijl die monotheïstische religies dat geweld, omdat monotheïstische
offers die gaan precies geen offerstructuur meer hebben. De grote breuk
van het monotheïsme en natuurlijke religies ligt daar, het einde van de
bloedoffers, einde van menselijke offers. Maar dan zien we een ander soort
geweld, wat dan ligt in de bekeringsijver die daar in zit, omdat
monotheïstische religies per definitie zeggen alleen onze God is de enige
ware God en dat betekent dat er een zekere bekeringsdraad zal inzitten
om iedereen te bekeren tot die ene ware God, vandaar waarheid is zeer
belangrijk omdat, we hebben dat al gezien bij Nietzsche monotheïsme is
een waarheidsfilosofie en dat dus met behulp de andere culturen bekeren
en dat dat gewelddadig kan zijn, die stotteren van Christenen die de
Heidense tempels waren gaan vernietigen, helemaal in de beginjaren van
wanneer dat christendom ontstaan is, dus in de 1ste – 2de eeuw na christus.
Of dan de vernietiging van de bibliotheek van Alexandria. Dus we zien een
ander soort geweld, een geweld tegen de afvloedende dienaars, dat
betekent een soort geweld tegen alle andere religies want die hebben
andere goden die hebben meer goden. Dus alle andere religies zijn vanaf
