Samenvatting artikelen GKR bij sportsletsels
Tendinopathies of the Hand and Wrist (Paul de Buck)
Inleiding
Tendinopathie is een aandoening die de pees treft, overal langs zijn
verloop. De auteurs benadrukken dat veel tendinopathieën van de hand
en pols gemakkelijk te diagnosticeren en te behandelen zijn, mits de
pathologie en de basisprincipes begrepen worden.
Stenoserende tenosynovitis (trigger finger)
Stenoserende tenosynovitis, of trigger finger, is de meest voorkomende
peespathologie van de hand. Het ontstaat wanneer er een discrepantie in
grootte is tussen de pees en de pulley of schede waar de pees doorheen
loopt. Dit verhindert het soepele glijden van de pees.
Oorzaken:
Vernauwing van de schede of pulley.
Verdikking van de pees door degeneratie of tendinose.
Overbelasting.
Ontsteking door reumatoïde artritis, jicht, diabetes mellitus of
schildklierziekte.
Symptomen:
Pijn ter hoogte van de A1 pulley.
Triggering of blokkering van de vinger.
Verminderde grip.
Klikken, haperen of blokkeren.
Pijnlijke knobbel bij de A1 pulley.
PIP-gewrichtscontractuur.
Behandeling:
Begeleide therapie of thuistraining.
Rust met spalken.
NSAID's.
Corticosteroïde injecties in de A1 pulley.
Chirurgische ingreep (open of percutane release van de A1 pulley)
indien niet-chirurgische behandeling faalt.
,De Quervain Stenoserende Tenosynovitis
De Quervain tenosynovitis treft de pezen in het eerste dorsale
compartiment: de abductor pollicis longus (APL) en de extensor pollicis
brevis (EPB).
Oorzaken:
Zwangerschap, postpartum periode en borstvoeding.
Herhaalde radioulnaire deviatie (bijv. hameren, langlaufen, kind of
huisdier optillen).
Symptomen:
Pijn en zwelling aan de dorsoradiale zijde van de pols.
Verergering van de pijn bij weerstand van de duimbeweging, radiale
deviatie en extensie.
Pijn bij de Finkelstein-test.
Behandeling:
Orale NSAID's of corticosteroïden.
Spalken.
Fysiotherapie.
Cortisone-injectie.
Chirurgische release van de schede over het eerste dorsale
compartiment indien niet-chirurgische behandeling faalt.
Intersectie Syndroom
Intersectie syndroom is een irritatie van de pezen in het tweede dorsale
compartiment. Het komt voor bij frequent en repetitief gebruik van de
pols, bijvoorbeeld bij roeiers.
Symptomen:
Pijn op het snijpunt van het eerste en tweede dorsale
extensorcompartiment.
Verergering van de pijn bij polsbeweging, met name bij weerstand
tegen polsextensie.
Voelbare of hoorbare crepitus.
Behandeling:
Ontstekingsremmende medicijnen.
Rust.
Aanpassing van activiteiten.
Polsspalk.
, Corticosteroïde injectie.
Chirurgische release van het tweede dorsale extensorcompartiment
indien niet-chirurgische behandeling faalt.
Andere tendinopathieën
Het artikel behandelt ook tendinopathieën die de extensor pollicis longus
(EPL), het vierde compartiment (extensor digitorum communis), het vijfde
compartiment (extensor digiti minimi) en de extensor carpi ulnaris (ECU)
beïnvloeden. De symptomen, diagnose en behandeling van deze
aandoeningen worden in detail beschreven.
Belangrijkste punten
Tendinopathieën van de hand en pols komen vaak voor en zijn
meestal goed te behandelen.
Begrip van de anatomie en pathofysiologie is essentieel voor een
accurate diagnose en effectieve behandeling.
Niet-chirurgische behandelingsopties omvatten rust, spalken,
medicatie en injecties.
Chirurgische ingrepen zijn over het algemeen effectief bij het
verlichten van symptomen en het herstellen van de functie wanneer
niet-chirurgische behandelingen falen.
Conclusie
Het artikel "Tendinopathieën van de hand en pols" biedt een uitgebreid
overzicht van veelvoorkomende peesaandoeningen van de hand en pols.
De auteurs benadrukken het belang van een grondige anamnese,
lichamelijk onderzoek en beeldvorming om een nauwkeurige diagnose te
stellen en een passende behandeling te bepalen.
The effect of muscle fatigue on wrist joint position sens
in healthy adults (Paul de Buck)
Centrale thema: De studie onderzoekt de invloed van door inspanning
veroorzaakte spiervermoeidheid op de positiezin van de pols (JPS) bij
gezonde volwassenen.
Belangrijkste ideeën en feiten:
Spiervermoeidheid heeft een negatieve invloed op de JPS
(joint position sense: van de pols. De studie toonde aan dat de
scores op de actieve pols JPS-test significant hoger waren na
inspanning dan vóór de inspanning, wat duidt op een verminderde
positiezin. Dit werd waargenomen bij zowel jongere als oudere
volwassenen.
Er is een significante correlatie tussen de mate van
spiervermoeidheid en de afname van de JPS. Een gemiddelde
afname van 18,82% in spierkracht (TMF) leidde tot een gemiddelde
toename van 215% in het JPS-tekort. "Gemiddeld leidde een afname
van de spierkracht met 18% tot een tekort in de positiezin van de
pols van 215%." (Karagiannopoulos et al., 2020).
, Leeftijd heeft geen significante invloed op de mate van JPS-
afname na inspanning. Zowel jongere als oudere volwassenen
vertoonden vergelijkbare niveaus van JPS-tekort na de inspannende
oefeningen.
De studie suggereert dat een aanzienlijk JPS-tekort ten
minste 5 minuten na inspanning kan aanhouden.
Methodologie:
40 gezonde volwassenen (20 jongere, 20 oudere) namen deel aan
de studie.
Spiervermoeidheid werd geïnduceerd door middel van gekalibreerde
handgreep- en polsextensie-oefeningen met dumbbells.
De actieve pols JPS-test werd gebruikt om de bewuste proprioceptie
van de pols te meten vóór en na de oefeningen.
Handgreep- en polsextensie kracht werden gemeten met
dynamometers.
De Borg Rating of Perceived Exertion (RPE) schaal werd gebruikt om
de mate van zelfgerapporteerde vermoeidheid te meten.
Belangrijkste bevindingen:
"Oefeningen induceerden statistisch significante TMF (total muscle
fatigue)-percentages en Borg Rating of Perceived Exertion scores bij
alle deelnemers." (Karagiannopoulos et al., 2020).
"Er bestond een statistisch significante milde correlatie (r = 0,425)
tussen de JPS-veranderingssnelheid en de TMF-percentages."
(Karagiannopoulos et al., 2020).
"Aanzienlijke tekorten in de proprioceptie van de pols blijven
ongeveer 5 minuten bestaan na inspannende oefeningen, ongeacht
de leeftijd." (Karagiannopoulos et al., 2020).
Klinische implicaties:
Therapeuten moeten zich bewust zijn van de potentiële invloed van
spiervermoeidheid op de JPS van de pols bij patiënten.
Het is belangrijk om de proprioceptie van de pols te beoordelen vóór
inspannende activiteiten of oefeningen om de effecten van
vermoeidheid te minimaliseren.
Patiënten moeten worden geïnformeerd over de mogelijke risico's
van verminderde proprioceptie na inspanning, zoals een verhoogd
risico op blessures.
Beperkingen van de studie:
Relatief kleine steekproefomvang.
Enkel gezonde volwassenen werden gerekruteerd.
De studie onderzocht alleen de onmiddellijke effecten van
vermoeidheid op de JPS, niet de langetermijneffecten.
Conclusie:
Deze studie levert belangrijk bewijs voor de negatieve invloed van
spiervermoeidheid op de positiezin van de pols. De bevindingen hebben
implicaties voor klinische praktijk en benadrukken het belang van het
beoordelen en aanpakken van proprioceptietekorten bij patiënten, vooral
na inspannende activiteiten.
Tendinopathies of the Hand and Wrist (Paul de Buck)
Inleiding
Tendinopathie is een aandoening die de pees treft, overal langs zijn
verloop. De auteurs benadrukken dat veel tendinopathieën van de hand
en pols gemakkelijk te diagnosticeren en te behandelen zijn, mits de
pathologie en de basisprincipes begrepen worden.
Stenoserende tenosynovitis (trigger finger)
Stenoserende tenosynovitis, of trigger finger, is de meest voorkomende
peespathologie van de hand. Het ontstaat wanneer er een discrepantie in
grootte is tussen de pees en de pulley of schede waar de pees doorheen
loopt. Dit verhindert het soepele glijden van de pees.
Oorzaken:
Vernauwing van de schede of pulley.
Verdikking van de pees door degeneratie of tendinose.
Overbelasting.
Ontsteking door reumatoïde artritis, jicht, diabetes mellitus of
schildklierziekte.
Symptomen:
Pijn ter hoogte van de A1 pulley.
Triggering of blokkering van de vinger.
Verminderde grip.
Klikken, haperen of blokkeren.
Pijnlijke knobbel bij de A1 pulley.
PIP-gewrichtscontractuur.
Behandeling:
Begeleide therapie of thuistraining.
Rust met spalken.
NSAID's.
Corticosteroïde injecties in de A1 pulley.
Chirurgische ingreep (open of percutane release van de A1 pulley)
indien niet-chirurgische behandeling faalt.
,De Quervain Stenoserende Tenosynovitis
De Quervain tenosynovitis treft de pezen in het eerste dorsale
compartiment: de abductor pollicis longus (APL) en de extensor pollicis
brevis (EPB).
Oorzaken:
Zwangerschap, postpartum periode en borstvoeding.
Herhaalde radioulnaire deviatie (bijv. hameren, langlaufen, kind of
huisdier optillen).
Symptomen:
Pijn en zwelling aan de dorsoradiale zijde van de pols.
Verergering van de pijn bij weerstand van de duimbeweging, radiale
deviatie en extensie.
Pijn bij de Finkelstein-test.
Behandeling:
Orale NSAID's of corticosteroïden.
Spalken.
Fysiotherapie.
Cortisone-injectie.
Chirurgische release van de schede over het eerste dorsale
compartiment indien niet-chirurgische behandeling faalt.
Intersectie Syndroom
Intersectie syndroom is een irritatie van de pezen in het tweede dorsale
compartiment. Het komt voor bij frequent en repetitief gebruik van de
pols, bijvoorbeeld bij roeiers.
Symptomen:
Pijn op het snijpunt van het eerste en tweede dorsale
extensorcompartiment.
Verergering van de pijn bij polsbeweging, met name bij weerstand
tegen polsextensie.
Voelbare of hoorbare crepitus.
Behandeling:
Ontstekingsremmende medicijnen.
Rust.
Aanpassing van activiteiten.
Polsspalk.
, Corticosteroïde injectie.
Chirurgische release van het tweede dorsale extensorcompartiment
indien niet-chirurgische behandeling faalt.
Andere tendinopathieën
Het artikel behandelt ook tendinopathieën die de extensor pollicis longus
(EPL), het vierde compartiment (extensor digitorum communis), het vijfde
compartiment (extensor digiti minimi) en de extensor carpi ulnaris (ECU)
beïnvloeden. De symptomen, diagnose en behandeling van deze
aandoeningen worden in detail beschreven.
Belangrijkste punten
Tendinopathieën van de hand en pols komen vaak voor en zijn
meestal goed te behandelen.
Begrip van de anatomie en pathofysiologie is essentieel voor een
accurate diagnose en effectieve behandeling.
Niet-chirurgische behandelingsopties omvatten rust, spalken,
medicatie en injecties.
Chirurgische ingrepen zijn over het algemeen effectief bij het
verlichten van symptomen en het herstellen van de functie wanneer
niet-chirurgische behandelingen falen.
Conclusie
Het artikel "Tendinopathieën van de hand en pols" biedt een uitgebreid
overzicht van veelvoorkomende peesaandoeningen van de hand en pols.
De auteurs benadrukken het belang van een grondige anamnese,
lichamelijk onderzoek en beeldvorming om een nauwkeurige diagnose te
stellen en een passende behandeling te bepalen.
The effect of muscle fatigue on wrist joint position sens
in healthy adults (Paul de Buck)
Centrale thema: De studie onderzoekt de invloed van door inspanning
veroorzaakte spiervermoeidheid op de positiezin van de pols (JPS) bij
gezonde volwassenen.
Belangrijkste ideeën en feiten:
Spiervermoeidheid heeft een negatieve invloed op de JPS
(joint position sense: van de pols. De studie toonde aan dat de
scores op de actieve pols JPS-test significant hoger waren na
inspanning dan vóór de inspanning, wat duidt op een verminderde
positiezin. Dit werd waargenomen bij zowel jongere als oudere
volwassenen.
Er is een significante correlatie tussen de mate van
spiervermoeidheid en de afname van de JPS. Een gemiddelde
afname van 18,82% in spierkracht (TMF) leidde tot een gemiddelde
toename van 215% in het JPS-tekort. "Gemiddeld leidde een afname
van de spierkracht met 18% tot een tekort in de positiezin van de
pols van 215%." (Karagiannopoulos et al., 2020).
, Leeftijd heeft geen significante invloed op de mate van JPS-
afname na inspanning. Zowel jongere als oudere volwassenen
vertoonden vergelijkbare niveaus van JPS-tekort na de inspannende
oefeningen.
De studie suggereert dat een aanzienlijk JPS-tekort ten
minste 5 minuten na inspanning kan aanhouden.
Methodologie:
40 gezonde volwassenen (20 jongere, 20 oudere) namen deel aan
de studie.
Spiervermoeidheid werd geïnduceerd door middel van gekalibreerde
handgreep- en polsextensie-oefeningen met dumbbells.
De actieve pols JPS-test werd gebruikt om de bewuste proprioceptie
van de pols te meten vóór en na de oefeningen.
Handgreep- en polsextensie kracht werden gemeten met
dynamometers.
De Borg Rating of Perceived Exertion (RPE) schaal werd gebruikt om
de mate van zelfgerapporteerde vermoeidheid te meten.
Belangrijkste bevindingen:
"Oefeningen induceerden statistisch significante TMF (total muscle
fatigue)-percentages en Borg Rating of Perceived Exertion scores bij
alle deelnemers." (Karagiannopoulos et al., 2020).
"Er bestond een statistisch significante milde correlatie (r = 0,425)
tussen de JPS-veranderingssnelheid en de TMF-percentages."
(Karagiannopoulos et al., 2020).
"Aanzienlijke tekorten in de proprioceptie van de pols blijven
ongeveer 5 minuten bestaan na inspannende oefeningen, ongeacht
de leeftijd." (Karagiannopoulos et al., 2020).
Klinische implicaties:
Therapeuten moeten zich bewust zijn van de potentiële invloed van
spiervermoeidheid op de JPS van de pols bij patiënten.
Het is belangrijk om de proprioceptie van de pols te beoordelen vóór
inspannende activiteiten of oefeningen om de effecten van
vermoeidheid te minimaliseren.
Patiënten moeten worden geïnformeerd over de mogelijke risico's
van verminderde proprioceptie na inspanning, zoals een verhoogd
risico op blessures.
Beperkingen van de studie:
Relatief kleine steekproefomvang.
Enkel gezonde volwassenen werden gerekruteerd.
De studie onderzocht alleen de onmiddellijke effecten van
vermoeidheid op de JPS, niet de langetermijneffecten.
Conclusie:
Deze studie levert belangrijk bewijs voor de negatieve invloed van
spiervermoeidheid op de positiezin van de pols. De bevindingen hebben
implicaties voor klinische praktijk en benadrukken het belang van het
beoordelen en aanpakken van proprioceptietekorten bij patiënten, vooral
na inspannende activiteiten.
