Samenvatting les 3 biologisch perspectief en psychofarmacologie klinisch psychologie

Les 3 – biologisch perspectief en
psychofarmacologie – gastcollege
Frontaalkwabben belangrijk voor emotieregulatie.




- Op twee manierenhersenactiviteit meten
o EEG
o fMRI  hoe snel iets gebeurd, maar niet precies WAAR
- We zitten nog in het begin van deftig hersenonderzoek


Het neuron

Zenuwcellen zijn gespecialiseerd wat betreft
- Vorm
o Hebben een onregelmatige vorm
o Heeft drie delen
 Cellichaam
 Dendrieten
 Axon: lang stuk, aan het einde vertakkingen met
‘eindknopjes’
o Myelineschede: zorgt dat signaaloverdracht sneller gaat.
o Via dendrieten, komt er een signaal binnen. Dat creëert dan
een elektrisch veld (Ka en Cl kanaaltjes).
o Positieve lading, zorgt dat negatieve lading verdergaan, zo
wordt het weer positief, etc. tot het aan het axon komt.
- Functie
o Geleiden van impulsen en prikkels
o Met elkaar in verbinding via een interneuronale structuur


Het biologisch perspectief

- Tot begin jaren 70 wisten ze niet veel over de hersenen. Daarna pas bekijken van biologische
perspectief.
- Het zenuwstelsel

1

, o Opbouw:
 Cellichaam
 Dendrieten
 Axon
o Functie: info overdracht
 Elektrische impulsen doorgeven
 Nodig: neurotransmitters
 Te veel dopamine: psychotische stoornis, schizofrenie
 Te weinig dopamine = die NT wordt niet genoeg geprikkeld 
Parkinson-achtige symptomen.
 Je wilt ze dan extra dopamine geven, maar je gaat een evenwicht
moeten zoeken, zodat ze geen psychotische effecten hebben.




o Onderdelen zenuwstelsel
 Centrale ZS = hersenen + ruggenmerg
 Perifere ZS:
 Somatische ZS = zenuwen die boodschappen ontvangen van CZS en
verzender naar spieren.
 Bewuste processen. Bv.: ik wil mijn hand opsteken.
 Autonome ZS = stuurt onwillekeurige processen aan
 Bv.: hartslag
o Sympathisch: verhoogde arousal
o Parasympatisch: verlaagd arousal

- Biologische processen en hersenstructuren spelen een rol bij psychische stoornissen
- Er is een verband tussen verstoorde werking van NT’s en tal van psychische stoornissen
- Er is een verband tussen defecten in de hersenen en tal van psychische stoornissen
- Er is een interactie tussen biologische en omgevingsfactoren
- Genen spelen een rol in de kwetsbaarheid
- ‘Nature’ vs. ‘Nurture’ debat gaat voorbij aan de complexe interacties. Het is veel meer dan
dat, maar toch blijven ze verdergaan in het nature en nurture debat.
- Huidige aannames:
o Genen schrijven geen gedragseigenschappen voor
o Genetische factoren scheppen een aanleg, maar geen zekerheid dat een bepaalde
stoornis zich zal ontwikkelen.
o Multigenetisch determinisme = er is geen 1 gen.
 Er is geen 1 gen voor depressie, er is geen 1 gen voor autisme.
 Een bloedtest om te zien of je een stoornis hebt, dat gaat niet.
o De interactie tussen genetische en omgevingsfactoren bepalen onze persoonlijkheid
en onze gevoeligheid voor psychische stoornissen.
- De hersenen blijven een black box

2