Al gezien...
Door het feit dat de parietale membraan aan de ribben vast plakt en de ribben zullen
uitzetten, dan zal het er voor zorgen dat de longen mee uitgerokken worden. Door de
cohesiekracht, het klein beetje vloeistof dat er tussen deze twee membranen zit gaat het
viscerale membraan ook meegetrokken worden. De intra pleurale druk (druk tussen deze 2
membranen) zal negatiever worden. In rust zal deze ook negatief zijn, omdat onze longen
van zichzelf niet uitgerokken willen worden dus als deze niet zouden vasthangen aan die
membranen dan zou die veel kleiner worden. Vb. Klaplong (intra pleurale druk, is altijd
subadmosferisch wordt gelijk aan de atmosferische druk, dan hebben we een gigantisch
probleem want dan zal onze long inklappen en zullen we ze dus niet meer kunnen uitrekken
en zullen we heel veel van onze mogelijkheden om te ademen verliezen.
Menselijke Fysiologie: De gasuitwisseling
We zullen kijken naar hoe de gassen nu getransporteerd worden en hoe deze uitgewisseld
zullen worden. We kijken naar:
o Gasuitwisseling
o Transport van gassen in het bloed
o Ventilatie
Gasuitwisseling
Dit is kort de samenvatting van alles wat we gaan
bekijken, we zien schematisch weergegeven: onze
alveoli/longen, longcirculatie, systemische
circulatie en ons weefsel. In onze longen zal O2
binnenkomen en zal CO2 er uit gaan. Thv de
overgang tussen onze alveoli en onze
longcirculatie komt O2 in onze longcirculatie en
gaat naar ons hart in de systemische circulatie en
vandaar uit naar onze weefsels. In onze weefsels
zal zuurstof gebruikt worden om energie te
creëren en het feit dat we energie (ATP) creëren
zal ervoor zorgen dat we ook CO2 creëren, vanuit onze weefsels gaan we naar de veneuze
kant CO2 komt in ons bloed, gaat naar ons hart en wordt van daar uit naar onze
longcirculatie geduwd. En van hieruit zal CO2 naar buiten diffunderen, naar de atmosfeer.
Dit was globaal gezien, op de volgende afbeelding zien we dat er partiele drukken zijn
toegevoegd. Zijn zeer belangrijk want ze gaan ervoor zorgen dat er drukverschillen zijn en
dat er dus een drukgradiënt is alsook beweging. In onze alveoli is de partiele zuurstofdruk
100mm Hg en is de partiele druk van CO2 gelijk aan 40mm Hg (bij benadering). Het bloed
dat hier de zuurstof opneemt, zuurstofrijk bloed, verder gaan naar onze longader. De
, uitwisseling thv onze longen en ons bloed zal doorgaan tot er een evenwicht is. Vanaf het
moment dat er een evenwicht is en we weten dat de druk hier voor zuurstof 100mm Hg is
dan zal in onze pulmonaire venen de partiele zuurstofdruk ook 100mm Hg zijn. CO2 zal
40mm Hg blijven. In onze cellen is de partiele zuurstofdruk maar 40 en degene van CO 2 46.
Hier zal dus het omgekeerde proces plaatsvinden. We gaan zuurstof afgeven en CO 2
opnemen met als gevolg dat we in onze veneuze circulatie zitten met een PO2 van 40 en een
PCO2 van 46. Op deze manier gaan we terug naar ons hart en vervolgens naar onze longen
waar we dus omwille van de drukgradiënt de CO2 zullen afgeven en nieuwe zuurstof zullen
opnemen. We hebben de drukverschillen dus nodig om de gassen te kunnen uitwisselen.
Sensoren
Ons lichaam moet dus continu op de hoogte zijn van de situatie. Het lichaam zal dus een
aantal sensoren hebben waarmee ze de druk van O2 en CO2 zal registreren. We kunnen 2
soorten van sensoren:
o Perifere sensoren: zijn chemoreceptoren (in bloeddruk waren dat de baroreceptoren)
liggen in onze halsslagader thv onze aorta.
o Centrale chemoreceptoren: zitten aan onze medulla en zullen vooral reageren op
veranderingen in de PH. Het zal vooral gaan om CO2 en H+ (omdat het twee stoffen
zijn die de PH doen dalen.)
Te kort aan zuurstof dan komen we in een toestand van hypoxie. Hypercapnie gaat hier
soms mee gepaard, dit wilt zeggen een te veel aan CO2 . Er zijn verschillende soorten hypoxie
en deze kan ontstaan door het feit dat we op hoogte gaan. Want de zuurstofconcentratie op
hoogte blijft gelijk, de druk verandert wel als je hoger gaat. Waardoor de partiële
zuurstofdruk zal verlagen en je dus minder zuurstof opneemt. Vb:
o Als we op hoogte gaan, gaan we dus minder zuurstof kunnen inademen
o Niet diep genoeg meer gaan inademen alsook niet meer voldoende dan spreken we
van een hypoventilatie
o Onze longen niet goed genoeg meer werken
Dit zijn allemaal momenten waarop we in een hypoxie fase terecht kunnen komen, we
noemen dit de hypoxische hypoxie.
Anemische hypoxie: als we veel bloed verliezen gaan we ook veel capaciteit om zuurstof te
transporteren verliezen, CO vergiftiging (= Bij de verbranding zal er te weinig zuurstof
aanwezig zijn waardoor we komen te zitten met CO, is een kleurloos en geurloos gas, je
ademt het wel in. CO zal alle plaatsen voor zuurstof innemen dan geraakt de zuurstof
nergens meer. Te veel CO binnen krijgen leidt tot de dood. CO zal dus binden aan
hemoglobine en dat vormt carboxyhemoglobine, zal zuurstof dus gewoon van de
hemoglobine afduwen.)
Ischemische hypoxie: als er minder bloed doorstroming is, dat kan door heel u lichaam als
het hart niet meer werkt zoals het zou moeten werken of het kan juist heel lokaal bij een
Door het feit dat de parietale membraan aan de ribben vast plakt en de ribben zullen
uitzetten, dan zal het er voor zorgen dat de longen mee uitgerokken worden. Door de
cohesiekracht, het klein beetje vloeistof dat er tussen deze twee membranen zit gaat het
viscerale membraan ook meegetrokken worden. De intra pleurale druk (druk tussen deze 2
membranen) zal negatiever worden. In rust zal deze ook negatief zijn, omdat onze longen
van zichzelf niet uitgerokken willen worden dus als deze niet zouden vasthangen aan die
membranen dan zou die veel kleiner worden. Vb. Klaplong (intra pleurale druk, is altijd
subadmosferisch wordt gelijk aan de atmosferische druk, dan hebben we een gigantisch
probleem want dan zal onze long inklappen en zullen we ze dus niet meer kunnen uitrekken
en zullen we heel veel van onze mogelijkheden om te ademen verliezen.
Menselijke Fysiologie: De gasuitwisseling
We zullen kijken naar hoe de gassen nu getransporteerd worden en hoe deze uitgewisseld
zullen worden. We kijken naar:
o Gasuitwisseling
o Transport van gassen in het bloed
o Ventilatie
Gasuitwisseling
Dit is kort de samenvatting van alles wat we gaan
bekijken, we zien schematisch weergegeven: onze
alveoli/longen, longcirculatie, systemische
circulatie en ons weefsel. In onze longen zal O2
binnenkomen en zal CO2 er uit gaan. Thv de
overgang tussen onze alveoli en onze
longcirculatie komt O2 in onze longcirculatie en
gaat naar ons hart in de systemische circulatie en
vandaar uit naar onze weefsels. In onze weefsels
zal zuurstof gebruikt worden om energie te
creëren en het feit dat we energie (ATP) creëren
zal ervoor zorgen dat we ook CO2 creëren, vanuit onze weefsels gaan we naar de veneuze
kant CO2 komt in ons bloed, gaat naar ons hart en wordt van daar uit naar onze
longcirculatie geduwd. En van hieruit zal CO2 naar buiten diffunderen, naar de atmosfeer.
Dit was globaal gezien, op de volgende afbeelding zien we dat er partiele drukken zijn
toegevoegd. Zijn zeer belangrijk want ze gaan ervoor zorgen dat er drukverschillen zijn en
dat er dus een drukgradiënt is alsook beweging. In onze alveoli is de partiele zuurstofdruk
100mm Hg en is de partiele druk van CO2 gelijk aan 40mm Hg (bij benadering). Het bloed
dat hier de zuurstof opneemt, zuurstofrijk bloed, verder gaan naar onze longader. De
, uitwisseling thv onze longen en ons bloed zal doorgaan tot er een evenwicht is. Vanaf het
moment dat er een evenwicht is en we weten dat de druk hier voor zuurstof 100mm Hg is
dan zal in onze pulmonaire venen de partiele zuurstofdruk ook 100mm Hg zijn. CO2 zal
40mm Hg blijven. In onze cellen is de partiele zuurstofdruk maar 40 en degene van CO 2 46.
Hier zal dus het omgekeerde proces plaatsvinden. We gaan zuurstof afgeven en CO 2
opnemen met als gevolg dat we in onze veneuze circulatie zitten met een PO2 van 40 en een
PCO2 van 46. Op deze manier gaan we terug naar ons hart en vervolgens naar onze longen
waar we dus omwille van de drukgradiënt de CO2 zullen afgeven en nieuwe zuurstof zullen
opnemen. We hebben de drukverschillen dus nodig om de gassen te kunnen uitwisselen.
Sensoren
Ons lichaam moet dus continu op de hoogte zijn van de situatie. Het lichaam zal dus een
aantal sensoren hebben waarmee ze de druk van O2 en CO2 zal registreren. We kunnen 2
soorten van sensoren:
o Perifere sensoren: zijn chemoreceptoren (in bloeddruk waren dat de baroreceptoren)
liggen in onze halsslagader thv onze aorta.
o Centrale chemoreceptoren: zitten aan onze medulla en zullen vooral reageren op
veranderingen in de PH. Het zal vooral gaan om CO2 en H+ (omdat het twee stoffen
zijn die de PH doen dalen.)
Te kort aan zuurstof dan komen we in een toestand van hypoxie. Hypercapnie gaat hier
soms mee gepaard, dit wilt zeggen een te veel aan CO2 . Er zijn verschillende soorten hypoxie
en deze kan ontstaan door het feit dat we op hoogte gaan. Want de zuurstofconcentratie op
hoogte blijft gelijk, de druk verandert wel als je hoger gaat. Waardoor de partiële
zuurstofdruk zal verlagen en je dus minder zuurstof opneemt. Vb:
o Als we op hoogte gaan, gaan we dus minder zuurstof kunnen inademen
o Niet diep genoeg meer gaan inademen alsook niet meer voldoende dan spreken we
van een hypoventilatie
o Onze longen niet goed genoeg meer werken
Dit zijn allemaal momenten waarop we in een hypoxie fase terecht kunnen komen, we
noemen dit de hypoxische hypoxie.
Anemische hypoxie: als we veel bloed verliezen gaan we ook veel capaciteit om zuurstof te
transporteren verliezen, CO vergiftiging (= Bij de verbranding zal er te weinig zuurstof
aanwezig zijn waardoor we komen te zitten met CO, is een kleurloos en geurloos gas, je
ademt het wel in. CO zal alle plaatsen voor zuurstof innemen dan geraakt de zuurstof
nergens meer. Te veel CO binnen krijgen leidt tot de dood. CO zal dus binden aan
hemoglobine en dat vormt carboxyhemoglobine, zal zuurstof dus gewoon van de
hemoglobine afduwen.)
Ischemische hypoxie: als er minder bloed doorstroming is, dat kan door heel u lichaam als
het hart niet meer werkt zoals het zou moeten werken of het kan juist heel lokaal bij een
