Plan van aanpak:
Voorlichtingsgesprek
Naam: Gwen Wijnen
Studentnummer: 4618734
, Het theoretisch kader
Tijdens een voorlichtingsgesprek tussen de zorgvrager en de zorgverlener is het belangrijk
om te weten wat patiëntenvoorlichting inhoudt. Patiëntenvoorlichting gaat over het
informeren van de zorgvrager. Denk hierbij aan voorlichting geven onder de behandeling, de
bijwerkingen, bepaalde diagnostiek, complicaties die de zorgvrager te wachten staan etc.
Goede voorlichting geven aan de zorgvrager is erg belangrijk, want zo zorgt de zorgverlener
ervoor dat de zorgvrager duidelijke informatie over de situatie heeft gekregen en hier dus
mee aan de slag kan gaan. In dit gesprek past de zorgverlener de benodigde
gespreksvaardigheden toe die verder in dit plan van aanpak te vinden zijn.
Patiëntenvoorlichting vraagt van de zorgverlener een gerichte gespreksaanpak.
Tijdens een voorlichtingsgesprek heb je verschillende fases die samen de structuur van het
gesprek vormen. De verschillende fases bestaan uit de voorbereiding, de inleiding, de kern
en de afsluiting. Tijdens de eerste fase, de voorbereiding, is het van belang dat de
zorgverlener zich gaat richten op de nieuwe zorgvrager. Dit wordt onder andere gedaan door
inhoudelijk voor te bereiden, te zorgen voor het juiste materiaal en de casus goed door te
lezen. Tijdens de tweede fase, de inleiding, is het van belang om erachter te komen wat het
doel van het gesprek is. Tijdens deze fase ga je dan ook samen kijken naar de behoeften van
de zorgvrager, bespreek je samen de inhoud van de agenda en kijk je samen naar wat de
aanleiding van het gesprek is. Tijdens de derde fase, de kern, is het van belang om erachter
te komen wat de zorgvrager zelf al weet. In deze fase bespreek je de 5B’s (belangrijk,
bruikbaar, begrijpelijk, beklijft en betrouwbaar), maak je gebruik van de teach back-
methode, benadruk je de belangrijkste informatie etc. Tijdens de laatste fase, de afsluiting, is
het van belang om het gesprek goed ten einde te brengen en om ervoor te zorgen dat de
zorgvrager met een goed gevoel terug kan kijken naar het gesprek. Dit doe je onder andere
door te evalueren, te kijken of het doel behaald is, een vervolgafspraak te plannen, vragen of
er onduidelijkheden zijn en op een nette manier afscheid te nemen van de zorgvrager. Ook
zijn er verschillende gesprekselementen die in het hele gesprek terugkeren, denk hierbij aan
interesse en respect tonen, openstaan en taalgebruik aanpassen aan de zorgvrager.
De relatie tussen een voorlichtingsgesprek en persoonsgerichte praktijkvoering is dat iedere
zorgvrager een andere soort voorlichting nodig heeft. De voorlichting die wordt gegeven is
gericht op wat de zorgvrager zijn/haar behoeften zijn.
Voorlichtingsgesprek
Naam: Gwen Wijnen
Studentnummer: 4618734
, Het theoretisch kader
Tijdens een voorlichtingsgesprek tussen de zorgvrager en de zorgverlener is het belangrijk
om te weten wat patiëntenvoorlichting inhoudt. Patiëntenvoorlichting gaat over het
informeren van de zorgvrager. Denk hierbij aan voorlichting geven onder de behandeling, de
bijwerkingen, bepaalde diagnostiek, complicaties die de zorgvrager te wachten staan etc.
Goede voorlichting geven aan de zorgvrager is erg belangrijk, want zo zorgt de zorgverlener
ervoor dat de zorgvrager duidelijke informatie over de situatie heeft gekregen en hier dus
mee aan de slag kan gaan. In dit gesprek past de zorgverlener de benodigde
gespreksvaardigheden toe die verder in dit plan van aanpak te vinden zijn.
Patiëntenvoorlichting vraagt van de zorgverlener een gerichte gespreksaanpak.
Tijdens een voorlichtingsgesprek heb je verschillende fases die samen de structuur van het
gesprek vormen. De verschillende fases bestaan uit de voorbereiding, de inleiding, de kern
en de afsluiting. Tijdens de eerste fase, de voorbereiding, is het van belang dat de
zorgverlener zich gaat richten op de nieuwe zorgvrager. Dit wordt onder andere gedaan door
inhoudelijk voor te bereiden, te zorgen voor het juiste materiaal en de casus goed door te
lezen. Tijdens de tweede fase, de inleiding, is het van belang om erachter te komen wat het
doel van het gesprek is. Tijdens deze fase ga je dan ook samen kijken naar de behoeften van
de zorgvrager, bespreek je samen de inhoud van de agenda en kijk je samen naar wat de
aanleiding van het gesprek is. Tijdens de derde fase, de kern, is het van belang om erachter
te komen wat de zorgvrager zelf al weet. In deze fase bespreek je de 5B’s (belangrijk,
bruikbaar, begrijpelijk, beklijft en betrouwbaar), maak je gebruik van de teach back-
methode, benadruk je de belangrijkste informatie etc. Tijdens de laatste fase, de afsluiting, is
het van belang om het gesprek goed ten einde te brengen en om ervoor te zorgen dat de
zorgvrager met een goed gevoel terug kan kijken naar het gesprek. Dit doe je onder andere
door te evalueren, te kijken of het doel behaald is, een vervolgafspraak te plannen, vragen of
er onduidelijkheden zijn en op een nette manier afscheid te nemen van de zorgvrager. Ook
zijn er verschillende gesprekselementen die in het hele gesprek terugkeren, denk hierbij aan
interesse en respect tonen, openstaan en taalgebruik aanpassen aan de zorgvrager.
De relatie tussen een voorlichtingsgesprek en persoonsgerichte praktijkvoering is dat iedere
zorgvrager een andere soort voorlichting nodig heeft. De voorlichting die wordt gegeven is
gericht op wat de zorgvrager zijn/haar behoeften zijn.
