KNGF SPAV
INLEIDING
VERWIJZING EN AANMELDING
De klachten en symptomen bij patiënten met sPAV zijn vaak het gevolg van atherosclerose.
• Atherosclerose beperkt zich niet tot de vaten in de benen, maar is vrijwel altijd ook aanwezig in
andere bloedvaten.
9 Hierdoor kunnen patiënten met sPAV tevens lijden aan andere cardio- of cerebrovasculaire
aandoeningen of hebben zij een verhoogd risico op het ontwikkelen hiervan.
De behandeling van patiënten met sPAV is primair gericht op de hulpvraag van de patiënt:
• Vermindering van de aan sPAV gerelateerde klachten
• Het bereiken van een toename van de loopafstand centraal staan.
• Daarnaast wordt gestreefd naar een positieve beïnvloeding van risicofactoren voor
atherosclerose.
DTF-patiënten dienen terugverwezen te worden naar de huisarts of medisch specialist om te bepalen
of een indicatie voor looptraining bestaat en om in te schatten welke relevante comorbiditeiten van
invloed zijn op de aandoening.
Comorbiditeiten:
- Diabetes mellitus
- Chronisch obstructieve longziekten (COPD)
- Hartfalen
- Angina pectoris
- Cerebrovasculair accident (CVA)
- Atrose
- Klachten van de wervelkolom/ SI-gewricht/ heup- kniegewricht/ voeten
DIAGNOSTISCH PROCES
De fysio bepaald of de patiënt in aanmerking komt voor fysio op basis van anamnese en lichamelijk
onderzoek. De uitgangpunt is de hulpvraag van de patiënt, inclusief de belangrijkste klachten. Met
behulp van 4 screeningsvragen bepaald de FIO de uiteindelijke indicatie voor behandeling
ANAMNESE
Op basis van de anamnese tracht de FIO-inzicht te krijgen in:
• De hulpvraag
• Aanwezigheid, aard en ernst van klachten
• Bevorderende en belemmerende factoren voor herstel
• Vroegere en huidige functioneren in ADL en werk gerelateerd
• Welke kennis de patiënt heeft over zijn aandoening
• Wat behoefte is aan informatie/voorlichting
• Aanwezigheid relevante risicofactoren
• Comorbiditeit
• Rode en gele vlaggen
• Kwaliteit van leven (EuroQol)
• Motivatie van patiënt
• Wenselijkheid van hulp vanaf buitenaf (echtgenoot, mantelzorgen etc.)
De fysiotherapeut stelt tevens vast of er mogelijk andere aandoeningen zijn die een grotere
behandelprioriteit hebben dan sPAV.
, MEETINSTRUMENTEN
• ACSM schaal
• BORG schaal
• Loopbandtest
• WIQ (Walking impairment scale)
• Vragenlijst informatiebehoefte
• CIRS (Cumulative Ilnes Rating Scale)
• EQ-5D (euroCol)
INSPECTIE
De fysiotherapeut let specifiek op tekenen van acute verslechtering van de symptomen van sPAV en
de belastbaarheid van de patiënt aan de hand van:
• Huiddefecten die zijn ontstaan tussen het tijdstip van verwijzing en het moment van de intake;
• Opvallend kleur- of temperatuurverschil tussen het linker- en rechterbeen
• Enkel oedeem beiderzijds als mogelijke aanwijzing voorhartfalen
• Standsafwijkingen van de benen;
• Tekenen van acute ischemie (pijn, gevoelsstoornissen, spierzwakte, kleur).
FUNCTIE ONDERZOEK
Het functieonderzoek bestaat uit:
Loopbandtest
Het meet de:
1. Functionele loopafstand (afstand waarbij patiënt zou willen stoppen)
2. Maximale loopafstand (afstand waarbij patiënt moet stoppen)
Test:
Ø Loopsnelheid 3,2 km/uur
Ø Toename hellingshoek met 2% per minuut, beginnend bij 0% tot maximaal 10%
Ø Maximaal 30 min
Het resultaat van de loopbandtest geeft een indicatie van de ernst van de aandoening.
Het is aan te bevelen om voorafgaand aan de loopbandtest een proeftest uit te voeren om de patiënt
vertrouwd te maken.
Tevens wordt gelet op signalen die de loopafstand van de patiënt kunnen beperken:
• Lokalisatie van de pijn;
• Ernst van de pijn;
• Uitputting;
• Pijn op de borst;
• Benauwdheid;
• Angst.
Meten van dagelijkse inspanningspatronen
Om de dagelijkse functionele activiteit van de patiënt goed in te schatten:
• Dagboek
• Observaties
• Elektronische meetsystemen
Vaststellen van de ernst van de pijn
De ernst van de pijn wordt tijdens de loopbandtest en de loop- training gemeten met de schaal van het
American College of Sports Medicine (ACSM-schaal-> Graad 1,2,3,4) voor pijn bij sPAV.
INLEIDING
VERWIJZING EN AANMELDING
De klachten en symptomen bij patiënten met sPAV zijn vaak het gevolg van atherosclerose.
• Atherosclerose beperkt zich niet tot de vaten in de benen, maar is vrijwel altijd ook aanwezig in
andere bloedvaten.
9 Hierdoor kunnen patiënten met sPAV tevens lijden aan andere cardio- of cerebrovasculaire
aandoeningen of hebben zij een verhoogd risico op het ontwikkelen hiervan.
De behandeling van patiënten met sPAV is primair gericht op de hulpvraag van de patiënt:
• Vermindering van de aan sPAV gerelateerde klachten
• Het bereiken van een toename van de loopafstand centraal staan.
• Daarnaast wordt gestreefd naar een positieve beïnvloeding van risicofactoren voor
atherosclerose.
DTF-patiënten dienen terugverwezen te worden naar de huisarts of medisch specialist om te bepalen
of een indicatie voor looptraining bestaat en om in te schatten welke relevante comorbiditeiten van
invloed zijn op de aandoening.
Comorbiditeiten:
- Diabetes mellitus
- Chronisch obstructieve longziekten (COPD)
- Hartfalen
- Angina pectoris
- Cerebrovasculair accident (CVA)
- Atrose
- Klachten van de wervelkolom/ SI-gewricht/ heup- kniegewricht/ voeten
DIAGNOSTISCH PROCES
De fysio bepaald of de patiënt in aanmerking komt voor fysio op basis van anamnese en lichamelijk
onderzoek. De uitgangpunt is de hulpvraag van de patiënt, inclusief de belangrijkste klachten. Met
behulp van 4 screeningsvragen bepaald de FIO de uiteindelijke indicatie voor behandeling
ANAMNESE
Op basis van de anamnese tracht de FIO-inzicht te krijgen in:
• De hulpvraag
• Aanwezigheid, aard en ernst van klachten
• Bevorderende en belemmerende factoren voor herstel
• Vroegere en huidige functioneren in ADL en werk gerelateerd
• Welke kennis de patiënt heeft over zijn aandoening
• Wat behoefte is aan informatie/voorlichting
• Aanwezigheid relevante risicofactoren
• Comorbiditeit
• Rode en gele vlaggen
• Kwaliteit van leven (EuroQol)
• Motivatie van patiënt
• Wenselijkheid van hulp vanaf buitenaf (echtgenoot, mantelzorgen etc.)
De fysiotherapeut stelt tevens vast of er mogelijk andere aandoeningen zijn die een grotere
behandelprioriteit hebben dan sPAV.
, MEETINSTRUMENTEN
• ACSM schaal
• BORG schaal
• Loopbandtest
• WIQ (Walking impairment scale)
• Vragenlijst informatiebehoefte
• CIRS (Cumulative Ilnes Rating Scale)
• EQ-5D (euroCol)
INSPECTIE
De fysiotherapeut let specifiek op tekenen van acute verslechtering van de symptomen van sPAV en
de belastbaarheid van de patiënt aan de hand van:
• Huiddefecten die zijn ontstaan tussen het tijdstip van verwijzing en het moment van de intake;
• Opvallend kleur- of temperatuurverschil tussen het linker- en rechterbeen
• Enkel oedeem beiderzijds als mogelijke aanwijzing voorhartfalen
• Standsafwijkingen van de benen;
• Tekenen van acute ischemie (pijn, gevoelsstoornissen, spierzwakte, kleur).
FUNCTIE ONDERZOEK
Het functieonderzoek bestaat uit:
Loopbandtest
Het meet de:
1. Functionele loopafstand (afstand waarbij patiënt zou willen stoppen)
2. Maximale loopafstand (afstand waarbij patiënt moet stoppen)
Test:
Ø Loopsnelheid 3,2 km/uur
Ø Toename hellingshoek met 2% per minuut, beginnend bij 0% tot maximaal 10%
Ø Maximaal 30 min
Het resultaat van de loopbandtest geeft een indicatie van de ernst van de aandoening.
Het is aan te bevelen om voorafgaand aan de loopbandtest een proeftest uit te voeren om de patiënt
vertrouwd te maken.
Tevens wordt gelet op signalen die de loopafstand van de patiënt kunnen beperken:
• Lokalisatie van de pijn;
• Ernst van de pijn;
• Uitputting;
• Pijn op de borst;
• Benauwdheid;
• Angst.
Meten van dagelijkse inspanningspatronen
Om de dagelijkse functionele activiteit van de patiënt goed in te schatten:
• Dagboek
• Observaties
• Elektronische meetsystemen
Vaststellen van de ernst van de pijn
De ernst van de pijn wordt tijdens de loopbandtest en de loop- training gemeten met de schaal van het
American College of Sports Medicine (ACSM-schaal-> Graad 1,2,3,4) voor pijn bij sPAV.
