Strafrecht
Examen
Brede kennis van strafrecht en strafprocesrecht
1.1 Beschrijven wat de rol is van belangrijke personen in het strafrecht (de rechter, de
officier van justitie, de rechter-commissaris, de advocaat, het slachtoffer, de
verdachte, een getuige) en de rol van het bureau voor slachtofferhulp en de (jeugd)
reclassering
- De rechter: heeft tot taak om te beslissen of de officier van justitie met wettig en
overtuigend bewijs heeft aangetoond dat de verdachte het ten laste gelegde feit heeft
gepleegd en ook of hij daarvoor gestraft moet worden.
˪ Politierechter: dit is een alleensprekende rechter. Hij behandelt eenvoudige misdrijven tot een
gevangenisstraf van 1 jaar.
˪ Kantonrechter: overtredingen worden behandeld door de kantonrechter.
˪ Meervoudige kamer: dit is van toepassing al de taak ingewikkeld is en dan wordt het door drie rechters
behandelt.
- De officier van justitie: heeft de leiding van het vooronderzoek dat
opsporingsambtenaren instellen. De officier beslist wat er met de verdachte moet
gebeuren.
Zie art. 141 en 148 Sv
- De rechter-commissaris: een rechter die tijdelijk een ander rol vervult. Hij houdt
toezicht op een zorgvuldige gang van zaken tijdens het vooronderzoek. Hij bewaakt
of alles volgens de wettelijke regels verloopt en dat het onderzoek evenwichtig is.
- De advocaat: de verdachte mag zich laten bijstaan door een advocaat. De taak van
de advocaat is om de belangen van zijn client te behartigen. Hij bewaakt de
strafrechtelijke procedures, zorgt ervoor dat de verdachten zijn rechten kan
uitoefenen en ondersteunt de verdachte tijden het proces.
- Het slachtoffer: hun kunnen zich met een schadeclaim toevoegen in de strafzaak.
Hun hebben spreekrecht in de rechtszaak. Ook kan het vergoeden van de schade
aan het slachtoffer ook als maatregel worden opgelegd aan de dader.
- De verdachte: hij of zij heeft de hoofdrol in het strafproces. De verdachte is degene
tegen wie de vervolging is gericht, vervolging begint op het moment dat de rechter bij
de zaak wordt betrokken.
Zie art. 27 lid 1 en 2 Sv
- Een getuige: je bent als getuige verplicht om te verschijnen, ze moeten plichtig
verklaren dat zij de waarheid zullen vertellen. Getuigen met een beroepsgeheim
zoals een arts/notaris, kunnen beroep doen op het verschoningrecht.
- Het bureau voor slachtofferhulp: hun helpen slachtoffers na misdrijven,
verkeersongevallen, rampen en calamiteiten. Hun kunnen voor emotionele steun,
ondersteuning in het strafproces en hulp bij het krijgen van schadevergoeding terecht
bij bureau slachtofferhulp.
- De reclassering: hun bieden vroeghulp aan verdachten die langer dan 6 uur op het
politiebureau worden verhoord. Ze hebben tot taak om de persoonlijke belangen te
behartigen van de client. Op verzoek van de rechter of officier van justitie wordt er
een rappoort voor de verdachte opgesteld.
- De jeugdreclassering: hebben tot taak om minderjarige verdachten hulp en steun te
bieden, hun begeleiden dus jongeren. Na een vrijheidsstraf van de jongeren wordt er
nazorg verzorgd, dit is erop gericht om de jongere zijn gewone leven op te pakken en
om te voorkomen dat diegene een strafbare feit pleegt.
1.2 Voor een situatie motiveren of er sprake is van materieel of formeel strafrecht
- Materieel strafrecht: het deel van het strafrecht waarin de verboden gedragingen
worden beschreven, evenals de straffen en maatregelen die kunnen worden
opgelegd.
˪ De inhoud van strafbepalingen, straffen en maatregelen.
, - Formeel strafrecht: het deel van het strafrecht waarin de rechten van de verdachte,
de bevoegdheden van politie en justitie om een onderzoek naar een strafbaar feit in
te stellen, het verloop van de strafzaak, de regels voor hoger beroep en dergelijke
worden beschreven.
˪ De vorm van de bevoegdheden en procedures.
˪ Formeel strafrecht wordt ook het strafprocesrecht genoemd.
1.3 De belangrijkste rechtsbronnen van het strafrecht en het strafprocesrecht
beschrijven (WvSr, WvSv, bijzondere strafwetten, AMvB, verordeningen, verdragen
en jurisprudentie)
- Wetboek van strafrecht: dit boek bestaat uit drie delen en hierin staat het grootste
gedeelte van het materieel strafrecht.
- Wetboek van strafvordering: dit boek bestaat uit vijf delen en hierin staat het
grootste gedeelte van het formeel strafrecht. Ook staan de meeste regels van het
strafproces hierin.
- Bijzondere strafwetten: dit is een wet die een onderwerp speciaal regelt. Ook
bevatten de bijzondere wetten meestal het formeel strafrecht, dit kan dan gaan om
een extra bevoegdheid die politie en justitie krijgen voor het onderzoek naar de
strafbepalingen in de bijzondere wet. Het gaat vaak om een verruiming van een
bepaald dwangmiddel.
˪ Hieronder valt de wet wapens en munitie, de wegenverkeerswet en de Opiumwet. Deze wetten bevatten
ook strafbepalingen.
- Algemene maatregelen van bestuur: dit zijn algemene regels die afkomstig zijn van
de regering, deze kunnen ook strafbepalingen bevatten.
˪ De maatregelen mogen alleen een straf bevatten als deze straf door de formele wetgever (regering en
eerste/tweede kamer) in een wet is vastgelegd.
˪ Hieronder valt het wegenverkeersreglement.
- Verordeningen: dit zijn de algemene regels van lagere overheden, zoals de
gemeenten en provincies.
˪ Gemeente en provincie mogen de hoogte van de straf niet zelf bepalen.
Zie art. 154 gemeentewet en art. 150 provinciewet.
- Jurisprudentie: dit zijn de verzamelingen van rechterlijke uitspraken.
1.4 De doelen van strafrecht beschrijven (vergelding, algemene preventie, bijzondere
preventie en resocialisatie)
De doelen van het strafrecht zijn:
- Vergelding: als de dader kwaad heeft aangericht moet hij daarvoor gestraft worden.
- Algemene preventie: ook wel generale preventie, dit is er vooral op gericht om de
samenleving in het algemeen ervan te weerhouden strafbare feiten te plegen.
˪ Preventie: het voorkomen dat er opnieuw een strafbare feit wordt gepleegd.
- Bijzonder preventie: ook wel speciale preventie, dit is er vooral op gericht om te
voorkomen dat deze dader opnieuw een strafbaar feit pleegt.
- Resocialisatie: dit is een straf zodat de terugkeer van de dader in de samenleving
weer mogelijk is. Sommige straffen zijn ook bedoeld om de terugkeer van de dader
voor te bereiden.
- Ook het voorkomen van eigenrichting is een doel van het strafrecht. Voorkomen van
eigenrichting houdt in dat de rechter probeert te voorkomen om wraak in eigen
handen te nemen.
1.5 Voor een gegeven deel beschrijven welke onderdeel dit is (delictsomschrijving,
kwalificatie of sanctie)
- Delictsomschrijving: dit is de beschrijving van het verboden gedrag in de
strafbepaling. Het begint altijd met hij die…
˪ In art. 310 Sr is dit hij die enig … toe te eigenen.
- Kwalificatie: dit is de juridische naam die in de strafbepaling wordt gegeven aan het
verboden gedrag.
˪ In sommige gevallen is er geen kwalificatie. Hierdoor is er geen juridische naam voor het geboden gedrag.
˪ In art. 310 Sr is dit diefstal.
Examen
Brede kennis van strafrecht en strafprocesrecht
1.1 Beschrijven wat de rol is van belangrijke personen in het strafrecht (de rechter, de
officier van justitie, de rechter-commissaris, de advocaat, het slachtoffer, de
verdachte, een getuige) en de rol van het bureau voor slachtofferhulp en de (jeugd)
reclassering
- De rechter: heeft tot taak om te beslissen of de officier van justitie met wettig en
overtuigend bewijs heeft aangetoond dat de verdachte het ten laste gelegde feit heeft
gepleegd en ook of hij daarvoor gestraft moet worden.
˪ Politierechter: dit is een alleensprekende rechter. Hij behandelt eenvoudige misdrijven tot een
gevangenisstraf van 1 jaar.
˪ Kantonrechter: overtredingen worden behandeld door de kantonrechter.
˪ Meervoudige kamer: dit is van toepassing al de taak ingewikkeld is en dan wordt het door drie rechters
behandelt.
- De officier van justitie: heeft de leiding van het vooronderzoek dat
opsporingsambtenaren instellen. De officier beslist wat er met de verdachte moet
gebeuren.
Zie art. 141 en 148 Sv
- De rechter-commissaris: een rechter die tijdelijk een ander rol vervult. Hij houdt
toezicht op een zorgvuldige gang van zaken tijdens het vooronderzoek. Hij bewaakt
of alles volgens de wettelijke regels verloopt en dat het onderzoek evenwichtig is.
- De advocaat: de verdachte mag zich laten bijstaan door een advocaat. De taak van
de advocaat is om de belangen van zijn client te behartigen. Hij bewaakt de
strafrechtelijke procedures, zorgt ervoor dat de verdachten zijn rechten kan
uitoefenen en ondersteunt de verdachte tijden het proces.
- Het slachtoffer: hun kunnen zich met een schadeclaim toevoegen in de strafzaak.
Hun hebben spreekrecht in de rechtszaak. Ook kan het vergoeden van de schade
aan het slachtoffer ook als maatregel worden opgelegd aan de dader.
- De verdachte: hij of zij heeft de hoofdrol in het strafproces. De verdachte is degene
tegen wie de vervolging is gericht, vervolging begint op het moment dat de rechter bij
de zaak wordt betrokken.
Zie art. 27 lid 1 en 2 Sv
- Een getuige: je bent als getuige verplicht om te verschijnen, ze moeten plichtig
verklaren dat zij de waarheid zullen vertellen. Getuigen met een beroepsgeheim
zoals een arts/notaris, kunnen beroep doen op het verschoningrecht.
- Het bureau voor slachtofferhulp: hun helpen slachtoffers na misdrijven,
verkeersongevallen, rampen en calamiteiten. Hun kunnen voor emotionele steun,
ondersteuning in het strafproces en hulp bij het krijgen van schadevergoeding terecht
bij bureau slachtofferhulp.
- De reclassering: hun bieden vroeghulp aan verdachten die langer dan 6 uur op het
politiebureau worden verhoord. Ze hebben tot taak om de persoonlijke belangen te
behartigen van de client. Op verzoek van de rechter of officier van justitie wordt er
een rappoort voor de verdachte opgesteld.
- De jeugdreclassering: hebben tot taak om minderjarige verdachten hulp en steun te
bieden, hun begeleiden dus jongeren. Na een vrijheidsstraf van de jongeren wordt er
nazorg verzorgd, dit is erop gericht om de jongere zijn gewone leven op te pakken en
om te voorkomen dat diegene een strafbare feit pleegt.
1.2 Voor een situatie motiveren of er sprake is van materieel of formeel strafrecht
- Materieel strafrecht: het deel van het strafrecht waarin de verboden gedragingen
worden beschreven, evenals de straffen en maatregelen die kunnen worden
opgelegd.
˪ De inhoud van strafbepalingen, straffen en maatregelen.
, - Formeel strafrecht: het deel van het strafrecht waarin de rechten van de verdachte,
de bevoegdheden van politie en justitie om een onderzoek naar een strafbaar feit in
te stellen, het verloop van de strafzaak, de regels voor hoger beroep en dergelijke
worden beschreven.
˪ De vorm van de bevoegdheden en procedures.
˪ Formeel strafrecht wordt ook het strafprocesrecht genoemd.
1.3 De belangrijkste rechtsbronnen van het strafrecht en het strafprocesrecht
beschrijven (WvSr, WvSv, bijzondere strafwetten, AMvB, verordeningen, verdragen
en jurisprudentie)
- Wetboek van strafrecht: dit boek bestaat uit drie delen en hierin staat het grootste
gedeelte van het materieel strafrecht.
- Wetboek van strafvordering: dit boek bestaat uit vijf delen en hierin staat het
grootste gedeelte van het formeel strafrecht. Ook staan de meeste regels van het
strafproces hierin.
- Bijzondere strafwetten: dit is een wet die een onderwerp speciaal regelt. Ook
bevatten de bijzondere wetten meestal het formeel strafrecht, dit kan dan gaan om
een extra bevoegdheid die politie en justitie krijgen voor het onderzoek naar de
strafbepalingen in de bijzondere wet. Het gaat vaak om een verruiming van een
bepaald dwangmiddel.
˪ Hieronder valt de wet wapens en munitie, de wegenverkeerswet en de Opiumwet. Deze wetten bevatten
ook strafbepalingen.
- Algemene maatregelen van bestuur: dit zijn algemene regels die afkomstig zijn van
de regering, deze kunnen ook strafbepalingen bevatten.
˪ De maatregelen mogen alleen een straf bevatten als deze straf door de formele wetgever (regering en
eerste/tweede kamer) in een wet is vastgelegd.
˪ Hieronder valt het wegenverkeersreglement.
- Verordeningen: dit zijn de algemene regels van lagere overheden, zoals de
gemeenten en provincies.
˪ Gemeente en provincie mogen de hoogte van de straf niet zelf bepalen.
Zie art. 154 gemeentewet en art. 150 provinciewet.
- Jurisprudentie: dit zijn de verzamelingen van rechterlijke uitspraken.
1.4 De doelen van strafrecht beschrijven (vergelding, algemene preventie, bijzondere
preventie en resocialisatie)
De doelen van het strafrecht zijn:
- Vergelding: als de dader kwaad heeft aangericht moet hij daarvoor gestraft worden.
- Algemene preventie: ook wel generale preventie, dit is er vooral op gericht om de
samenleving in het algemeen ervan te weerhouden strafbare feiten te plegen.
˪ Preventie: het voorkomen dat er opnieuw een strafbare feit wordt gepleegd.
- Bijzonder preventie: ook wel speciale preventie, dit is er vooral op gericht om te
voorkomen dat deze dader opnieuw een strafbaar feit pleegt.
- Resocialisatie: dit is een straf zodat de terugkeer van de dader in de samenleving
weer mogelijk is. Sommige straffen zijn ook bedoeld om de terugkeer van de dader
voor te bereiden.
- Ook het voorkomen van eigenrichting is een doel van het strafrecht. Voorkomen van
eigenrichting houdt in dat de rechter probeert te voorkomen om wraak in eigen
handen te nemen.
1.5 Voor een gegeven deel beschrijven welke onderdeel dit is (delictsomschrijving,
kwalificatie of sanctie)
- Delictsomschrijving: dit is de beschrijving van het verboden gedrag in de
strafbepaling. Het begint altijd met hij die…
˪ In art. 310 Sr is dit hij die enig … toe te eigenen.
- Kwalificatie: dit is de juridische naam die in de strafbepaling wordt gegeven aan het
verboden gedrag.
˪ In sommige gevallen is er geen kwalificatie. Hierdoor is er geen juridische naam voor het geboden gedrag.
˪ In art. 310 Sr is dit diefstal.
