JEUGDBESCHERMING MET
INLEIDING JEUGDRECHT
HOOFDSTUK 1: INLEIDING ROND HET ONTSTAAN
VAN DE JEUGDBESCHERMING IN BELGIË
Vandaag de dag zijn de rechten van kinderen/jongeren gewaarborgd, iedereen
weet dat kinderen rechten hebben. Het is zowel nationaal als internationaal
gewaarborgd maar dat was niet altijd zo, het is iets dat heel recent is. De eerste
kinderbeschermingswet ontstaat in 1912, in die periode besefte ze dat
kinderen anders behandeld moeten worden. Ze moeten anders begeleid worden,
anders opgevangen worden en anders gestraft worden. Er zijn twee processen
die ervoor hebben gezorgd dat we kinderen als een aparte categorie worden
beschouwd: het proces van socialisatie en het proces van sociale controle.
Categoriaal beleid is recent. Processen zorgen voor evolutie.
ONTSTAAN VAN EEN CATEGORIAAL BELEID (JEUGDRECHT)
EVOLUTIE VAN DE SOCIALISATIE
Socialisatie is het proces waarbij je de normen en waarden van de maatschappij
waarin je leeft aanleert. Kinderen werden eeuwen beschouwd als een
‘volwassene’ met hier en daar uitzonderingen. Recente sociale constructie.
De verlichting is een belangrijke periode in het ontstaan van jeugdbescherming.
In deze periode gingen ze anders gaan kijken naar kinderen, ze zagen dat
kinderen anders functioneren, anders handelen, anders dachten dan volwassen
mensen. Ze zeiden dat kinderen in een ‘nog-niet positie zitten’ m.a.w. ze zijn
nog-niet verantwoordelijk, nog-niet zelfstandig, nog-niet volwassen. Kinderen
moeten nog heel veel leren, ze moeten kansen krijgen om te vallen en daarna
weer opgestaan om zo te kunnen socialiseren. Ze kennen het verschil niet tussen
goed een kwaad m.a.w. hun geweten, hun moreel besef moet nog gevormd
worden. In de verlichting zijn twee mensbeelden ontstaan:
1. Volwassene: kent zijn lot
2. Kind: kneedbaar, maakbaar, evolueerbaar
Chronocentrisme: starten met de norm van nu en zo naar het verleden kijken
GEEN KINDBEELD
Kinderen waren een noodzakelijk kwaad: ze kwamen, gingen dood of
overleefden. Voor de leeftijd van 7jaar waren ze van geen belang. Na die leeftijd
werden ze beschouwd als volwassenen en ook ingeschakeld in de leefwereld van
de volwassenen. Dit was ook de tijd waarin godheid centraal stond.
Afwezigheid kindbeeld in oudheid: kleine volwassenen
,Meisjes kregen hier vooral met te maken aangezien ze in die tijd als ‘minder
waard’ werden gezien tegenover de jongens.
17e-18e eeuw ook geen kindbeeld. Tot de 18e eeuw was de gewoonte om
kinderen bij een voedster te brengen of om kinderen onder te dompelen in
ijskoude rivieren om hen te harden of verbranden met een heet strijkijzer om
vallende ziektes te bestrijden.
Daarnaast waren het heel onhygiënische omstandigheden en ziektes de
oorzaak van hoge kindersterfte. Vanaf 7jaar werden kinderen beschouwd als
volwassenen. Ze werden opgeleid in leerscholen door een leermeester, daar
leerde ze een vak.
In de oudheid zag je vaak dat kinderen achtergelaten werden vooral meisjes en
kinderen met een zichtbare beperking. Kinderen werden in die tijd ook geofferd
aan de goden.
AANZET TOT EEN KINDBEELD
In de 16de eeuw was er een lichte aanzet tot een kindbeeld die zich vooral
manifesteerde bij de jongens uit de hogere klasse. Ze werden naar scholen
gestuurd, niet naar een leerschool om een vak te leren maar naar een school om
kennis te vergaren, waar ze Latijn leren, waar ze leren rekenen etc. Er
ontstonden een aantal mensbeelden op basis van de romantici en moralisten.
De moralisten zeiden dat kinderen slecht geboren worden en de opvoeding moet
het kind goed maken. De romantici zeggen dat een kind van nature goed is maar
de maatschappij, de opvoeding die een kind slecht maakt.
De verlischttingsperiode was een cruciaalee periode, onder invloed van die
verlichtingsperiode worden kinderen meer en meer gezien als een aparte
categorie met eigen kenmerken een eigen gedragingen. Er onstaat ook twee
termen: sociogenese en psychogenese.
Sociogenese: het op grond van maatschappelijke veranderingen apart
gaan zien van volwassene en kinderen dus op basis van die veranderingen in
de verlichting gaat men kinderen en volwassene apart gaan zien.
Psychogenese: eigenschappen die specifiek aan kinderen worden
toegeschreven, die worden op een bepaald moment ontdekt en het heeft
ook psychologiesche gevolgen voor die kinderen. Bijvoorbeeld de
koppigheidsfase, dit word op een bepaald moment ontdekt en word
toegeschreven aan kinderen.
Tweedeling in de visie op de ontwikkeling van de mens:
Kind: moet men nog opvoeden en dus moeten we die afschermen van de
maatschappij.
Volwassene: kent zijn rol en lot in de maatschappij.
Door die verschillende veranderingen in het kindbeeld tijdens de verlichting zijn
de verschillende fases binnen het kind-zijn gaan ontstaan. Ze gaan er een
verschil zien tussen een jong kind en de adolescentie. In 1872 ontstaat de eerste
indelingen binnen de wetenschap zoals pediatrie (kinderwetenschap), m.a.w.
men ziet nu ook dat ze ook in de wetenschap een onderscheid moeten maken
tussen kinderen en volwassen. Er ontstonden ook veel meer kinderwetten zoals
verbod op kinderarbeid, wet op leerplicht etc. Mensen zoals fabriekseigenaars en
,ouders waren niet altijd blij met die wetten, ouders verloren extra inkomen en
fabrieksleiders verloren werknemers die ze niet zo veel moesten betalen. Ouders
hadden ook het gevoel dat ze hun recht om zelf te kiezen hoe ze hun kind
opvoeden verloren.
Recht ging in die tijd ook mee in de evolutie. Er ontstonden kinderwetten zoals
verbod op kinderarbeid (1889) en de wet op leerplicht (1914).
HUIDIG KINDBEELD
Men vertrekt vooral vanuit een krachtige persoon met eigen mogelijkheden
men wilt die eigen mogelijkheden vooral sttimuleren en ze kijken naar het
‘kunnen’. Men ziet die kinderen als krachtige, intelectuele, niewschierige,
ondernemende en onderzoekende wezens waarmee men ook kan communiceren.
Er zijn nu ook veel meer ontwikkelingsfases (niet alleen meer jonge kinderen
en adolecenten) met eigen mogelijkheden en beperkingen. Die fases zijn
kwalitatief verschillend van volwassenen. Ze gaan kinderen ook afsluiten
van de volwassenenwereld.
EVOLUTIE VAN DE SOCIALE CONTROLE
Op welke manier gaan ze de socialisatie, de normen aan de maatschappij
overbrengen aan de mensen, gaan ze hun bestraffen, controleren als die niet
worden toegepast. Er was eerst nog geen onderscheid tussen kind en
volwassene en alleen de pater families en godheid kon zorgen voor een
uitzondering. Pas in de verlichting was er een licht bewustzijn dat ze die
bestraffingen voor kinderen anders moeten doen en dit was door het ontstaan
van de criminologie en de penologie en ook door nieuwe visies die ontstonden in
de verlichting. Verlichting brengt terug soelaas.
VROEGE TIJDEN
We zien in de vroege tijden, we spreken dan over 500 na Christus, dat in het
Oud-Romeinse recht de wet der XII (12) tafelen bestond die een
uitzondering gaf voor de onmondige mensen. Onmondige mensen werden
gezien als de niet huwbare mensen, de kinderen onder de 7 jaar. Het was
natuurlijk een uitzondering dus dat wil zeggen dat het niet op alle -7jarige werd
toegepast. Er werd ook een onderscheid gemaakt tussen opzettelijke en
onopzettelijke daden. Als ze het onopzettelijk hebben gedaan dan hebben ze
nog geen oordeel des onderscheidt (het kunnen onderscheiden wat goed en
kwaad is) en dat werden die -7jarige vaak als een uitzondering gezien.
Het klassieke tijdvak, rond 300 na christus, probeerde die uitzondering iets
duidelijker te maken, wat is nu onmondig?, wat is nu niet huwbaar? Men ging
gaan kijken naar de geslachtsrijping, voor meisjes was dat rond de 12 jaar en
voor jongens was dat rond de 14 jaar. Het tweede waar ze naar gingen kijken was
de sluwheid waarmee kinderen feiten gingen gaan plegen. Ze konden zeggen
van ‘ze waren misschien niet geslachtsrijp maar ze waren wel sluw, wisten ze wel
wat ze deden?’. Ook hier ging het uitzonderlijk over het oordeel des
onderscheid.
, Na de val van het Romeinse rijk ziet men dat elk volk/ stam zijn eigen
gewoontes heeft. Het is nog subjectiever, het stamhoofd gaat het onderscheid
maken en zelf de straf geven.
De 11de eeuw was terug een heropvlakkering van het romeinse rijk men gaat
terug aandach besteden aan he kind men gaat terug kijken naar de
geslachtsrijping, naar het oordeel des onderscheid.
In de 13de eeuw was er de opkomst van de staten, men gaat steden maken, de
openbare orde gaat belangrijker worden, de diensten rond het beleid worden
gecentraliseerd. De openbare rust zorgde ervoor dat staatsfuncties regels
gingen opleggen, ze gaan accusatoir (een berechting met meer rechten voor de
dader, men kan beroep doen op verdediging, men kan zichzelf laten horen) gaan
berechten en niet meer inquisitoir (de rechter die vanuit een algemeen gegeven
en vanuit een alleen zeteld gegeven een opinie gaan berechten, de rechter
besluit zonder u uit te horen).
In 1532 wordt er voor de eerste keer een wettelijke verwijzing gedaan naar het
oordeel des onderscheid, ‘Constitutio Criminalis Carlinae’. Er wordt een
onderscheid gemaakt tussen kinderen en volwassenen, er wordt een lichte
bestraffing gegeven aan kinderen die hun ‘l’usage de raison’ heeft gebruikt.
Dus als kinderen hebben nagedacht en met redenen hebben gehandeld moeten
we ze als volwassene behandelen en als ze dat niet hebben gedaan moeten we
ze uitzonderlijk verzachting van straf geven.
VERLICHTING
Hier staat rede, toekomst, recht, ethiek centraal en ze zijn in de verlichting
tegen de wrede en barbaarse straffen van het Ancien Regime. Rede,
toekomst, recht, ethiek... staan centraal. De verlichte maatschappij wou een
maatschappij creëren zonder criminaliteit maar ze vergeten dat criminaliteit altijd
gaat bestaan, er zijn veel mensen die crimineel gedrag vertonen door
persoonlijke motieven. Bijvoorbeeld als je arm bent en bijna op sterven ligt van
de honger ga je veel sneller iets stelen van de bakker. De denkers van de
verlichting dachten heel positief over de mensheid, ze zeiden dat je je leven kunt
wijzigen, je leven actief in handen nemen, de godheid gaat dat niet bepalen doe
het maar zelf. Maakbaarheid van het leven (Darwin). En dat doen ze door het
uitbreiden en vergaren van kennis op alle mogelijke vlakken, techniek
veroveren door wetenschappelijke inzichten met als gevolg mechanisering
en opstart van fabrieken namelijk de industriële revolutie. Het ontstaan van die
industriële revolutie heeft er niet alleen voor gezorgd dat we op een andere
manier aan arbeid kunnen doen maar dat er ook sociale ontreddering is door
de uitbuiting van arbeiders. Men gaat fabrieken opbouwen in steden en boeren
denken da het daar gemakkelijker is en dat je veel minder moet werken en veel
meer gaat verdienen. Veel boeren migreren naar de steden op zoek naar werk
maar het gevolg is dat er veel overschot is aan mensen die niet in die fabriek
kunnen werken en het gevolg is dat die arbeiders (boeren) voor een hongerloon
moesten gaan werken. Er is daardoor veel kinderverwaarlozing en
kinderarbeid. Er is veel kinderverwaarlozing omdat beide ouders in de fabrieken
moesten gaan werken en er is veel kinderarbeid omdat enkel werkjes alleen
maar door kinderen kunnen uitgevoerd worden en omdat ze minder kosten. Het
gevolg is dat de overheid gaat ingrijpen omdat zij dat niet kunnen zien dat in de
INLEIDING JEUGDRECHT
HOOFDSTUK 1: INLEIDING ROND HET ONTSTAAN
VAN DE JEUGDBESCHERMING IN BELGIË
Vandaag de dag zijn de rechten van kinderen/jongeren gewaarborgd, iedereen
weet dat kinderen rechten hebben. Het is zowel nationaal als internationaal
gewaarborgd maar dat was niet altijd zo, het is iets dat heel recent is. De eerste
kinderbeschermingswet ontstaat in 1912, in die periode besefte ze dat
kinderen anders behandeld moeten worden. Ze moeten anders begeleid worden,
anders opgevangen worden en anders gestraft worden. Er zijn twee processen
die ervoor hebben gezorgd dat we kinderen als een aparte categorie worden
beschouwd: het proces van socialisatie en het proces van sociale controle.
Categoriaal beleid is recent. Processen zorgen voor evolutie.
ONTSTAAN VAN EEN CATEGORIAAL BELEID (JEUGDRECHT)
EVOLUTIE VAN DE SOCIALISATIE
Socialisatie is het proces waarbij je de normen en waarden van de maatschappij
waarin je leeft aanleert. Kinderen werden eeuwen beschouwd als een
‘volwassene’ met hier en daar uitzonderingen. Recente sociale constructie.
De verlichting is een belangrijke periode in het ontstaan van jeugdbescherming.
In deze periode gingen ze anders gaan kijken naar kinderen, ze zagen dat
kinderen anders functioneren, anders handelen, anders dachten dan volwassen
mensen. Ze zeiden dat kinderen in een ‘nog-niet positie zitten’ m.a.w. ze zijn
nog-niet verantwoordelijk, nog-niet zelfstandig, nog-niet volwassen. Kinderen
moeten nog heel veel leren, ze moeten kansen krijgen om te vallen en daarna
weer opgestaan om zo te kunnen socialiseren. Ze kennen het verschil niet tussen
goed een kwaad m.a.w. hun geweten, hun moreel besef moet nog gevormd
worden. In de verlichting zijn twee mensbeelden ontstaan:
1. Volwassene: kent zijn lot
2. Kind: kneedbaar, maakbaar, evolueerbaar
Chronocentrisme: starten met de norm van nu en zo naar het verleden kijken
GEEN KINDBEELD
Kinderen waren een noodzakelijk kwaad: ze kwamen, gingen dood of
overleefden. Voor de leeftijd van 7jaar waren ze van geen belang. Na die leeftijd
werden ze beschouwd als volwassenen en ook ingeschakeld in de leefwereld van
de volwassenen. Dit was ook de tijd waarin godheid centraal stond.
Afwezigheid kindbeeld in oudheid: kleine volwassenen
,Meisjes kregen hier vooral met te maken aangezien ze in die tijd als ‘minder
waard’ werden gezien tegenover de jongens.
17e-18e eeuw ook geen kindbeeld. Tot de 18e eeuw was de gewoonte om
kinderen bij een voedster te brengen of om kinderen onder te dompelen in
ijskoude rivieren om hen te harden of verbranden met een heet strijkijzer om
vallende ziektes te bestrijden.
Daarnaast waren het heel onhygiënische omstandigheden en ziektes de
oorzaak van hoge kindersterfte. Vanaf 7jaar werden kinderen beschouwd als
volwassenen. Ze werden opgeleid in leerscholen door een leermeester, daar
leerde ze een vak.
In de oudheid zag je vaak dat kinderen achtergelaten werden vooral meisjes en
kinderen met een zichtbare beperking. Kinderen werden in die tijd ook geofferd
aan de goden.
AANZET TOT EEN KINDBEELD
In de 16de eeuw was er een lichte aanzet tot een kindbeeld die zich vooral
manifesteerde bij de jongens uit de hogere klasse. Ze werden naar scholen
gestuurd, niet naar een leerschool om een vak te leren maar naar een school om
kennis te vergaren, waar ze Latijn leren, waar ze leren rekenen etc. Er
ontstonden een aantal mensbeelden op basis van de romantici en moralisten.
De moralisten zeiden dat kinderen slecht geboren worden en de opvoeding moet
het kind goed maken. De romantici zeggen dat een kind van nature goed is maar
de maatschappij, de opvoeding die een kind slecht maakt.
De verlischttingsperiode was een cruciaalee periode, onder invloed van die
verlichtingsperiode worden kinderen meer en meer gezien als een aparte
categorie met eigen kenmerken een eigen gedragingen. Er onstaat ook twee
termen: sociogenese en psychogenese.
Sociogenese: het op grond van maatschappelijke veranderingen apart
gaan zien van volwassene en kinderen dus op basis van die veranderingen in
de verlichting gaat men kinderen en volwassene apart gaan zien.
Psychogenese: eigenschappen die specifiek aan kinderen worden
toegeschreven, die worden op een bepaald moment ontdekt en het heeft
ook psychologiesche gevolgen voor die kinderen. Bijvoorbeeld de
koppigheidsfase, dit word op een bepaald moment ontdekt en word
toegeschreven aan kinderen.
Tweedeling in de visie op de ontwikkeling van de mens:
Kind: moet men nog opvoeden en dus moeten we die afschermen van de
maatschappij.
Volwassene: kent zijn rol en lot in de maatschappij.
Door die verschillende veranderingen in het kindbeeld tijdens de verlichting zijn
de verschillende fases binnen het kind-zijn gaan ontstaan. Ze gaan er een
verschil zien tussen een jong kind en de adolescentie. In 1872 ontstaat de eerste
indelingen binnen de wetenschap zoals pediatrie (kinderwetenschap), m.a.w.
men ziet nu ook dat ze ook in de wetenschap een onderscheid moeten maken
tussen kinderen en volwassen. Er ontstonden ook veel meer kinderwetten zoals
verbod op kinderarbeid, wet op leerplicht etc. Mensen zoals fabriekseigenaars en
,ouders waren niet altijd blij met die wetten, ouders verloren extra inkomen en
fabrieksleiders verloren werknemers die ze niet zo veel moesten betalen. Ouders
hadden ook het gevoel dat ze hun recht om zelf te kiezen hoe ze hun kind
opvoeden verloren.
Recht ging in die tijd ook mee in de evolutie. Er ontstonden kinderwetten zoals
verbod op kinderarbeid (1889) en de wet op leerplicht (1914).
HUIDIG KINDBEELD
Men vertrekt vooral vanuit een krachtige persoon met eigen mogelijkheden
men wilt die eigen mogelijkheden vooral sttimuleren en ze kijken naar het
‘kunnen’. Men ziet die kinderen als krachtige, intelectuele, niewschierige,
ondernemende en onderzoekende wezens waarmee men ook kan communiceren.
Er zijn nu ook veel meer ontwikkelingsfases (niet alleen meer jonge kinderen
en adolecenten) met eigen mogelijkheden en beperkingen. Die fases zijn
kwalitatief verschillend van volwassenen. Ze gaan kinderen ook afsluiten
van de volwassenenwereld.
EVOLUTIE VAN DE SOCIALE CONTROLE
Op welke manier gaan ze de socialisatie, de normen aan de maatschappij
overbrengen aan de mensen, gaan ze hun bestraffen, controleren als die niet
worden toegepast. Er was eerst nog geen onderscheid tussen kind en
volwassene en alleen de pater families en godheid kon zorgen voor een
uitzondering. Pas in de verlichting was er een licht bewustzijn dat ze die
bestraffingen voor kinderen anders moeten doen en dit was door het ontstaan
van de criminologie en de penologie en ook door nieuwe visies die ontstonden in
de verlichting. Verlichting brengt terug soelaas.
VROEGE TIJDEN
We zien in de vroege tijden, we spreken dan over 500 na Christus, dat in het
Oud-Romeinse recht de wet der XII (12) tafelen bestond die een
uitzondering gaf voor de onmondige mensen. Onmondige mensen werden
gezien als de niet huwbare mensen, de kinderen onder de 7 jaar. Het was
natuurlijk een uitzondering dus dat wil zeggen dat het niet op alle -7jarige werd
toegepast. Er werd ook een onderscheid gemaakt tussen opzettelijke en
onopzettelijke daden. Als ze het onopzettelijk hebben gedaan dan hebben ze
nog geen oordeel des onderscheidt (het kunnen onderscheiden wat goed en
kwaad is) en dat werden die -7jarige vaak als een uitzondering gezien.
Het klassieke tijdvak, rond 300 na christus, probeerde die uitzondering iets
duidelijker te maken, wat is nu onmondig?, wat is nu niet huwbaar? Men ging
gaan kijken naar de geslachtsrijping, voor meisjes was dat rond de 12 jaar en
voor jongens was dat rond de 14 jaar. Het tweede waar ze naar gingen kijken was
de sluwheid waarmee kinderen feiten gingen gaan plegen. Ze konden zeggen
van ‘ze waren misschien niet geslachtsrijp maar ze waren wel sluw, wisten ze wel
wat ze deden?’. Ook hier ging het uitzonderlijk over het oordeel des
onderscheid.
, Na de val van het Romeinse rijk ziet men dat elk volk/ stam zijn eigen
gewoontes heeft. Het is nog subjectiever, het stamhoofd gaat het onderscheid
maken en zelf de straf geven.
De 11de eeuw was terug een heropvlakkering van het romeinse rijk men gaat
terug aandach besteden aan he kind men gaat terug kijken naar de
geslachtsrijping, naar het oordeel des onderscheid.
In de 13de eeuw was er de opkomst van de staten, men gaat steden maken, de
openbare orde gaat belangrijker worden, de diensten rond het beleid worden
gecentraliseerd. De openbare rust zorgde ervoor dat staatsfuncties regels
gingen opleggen, ze gaan accusatoir (een berechting met meer rechten voor de
dader, men kan beroep doen op verdediging, men kan zichzelf laten horen) gaan
berechten en niet meer inquisitoir (de rechter die vanuit een algemeen gegeven
en vanuit een alleen zeteld gegeven een opinie gaan berechten, de rechter
besluit zonder u uit te horen).
In 1532 wordt er voor de eerste keer een wettelijke verwijzing gedaan naar het
oordeel des onderscheid, ‘Constitutio Criminalis Carlinae’. Er wordt een
onderscheid gemaakt tussen kinderen en volwassenen, er wordt een lichte
bestraffing gegeven aan kinderen die hun ‘l’usage de raison’ heeft gebruikt.
Dus als kinderen hebben nagedacht en met redenen hebben gehandeld moeten
we ze als volwassene behandelen en als ze dat niet hebben gedaan moeten we
ze uitzonderlijk verzachting van straf geven.
VERLICHTING
Hier staat rede, toekomst, recht, ethiek centraal en ze zijn in de verlichting
tegen de wrede en barbaarse straffen van het Ancien Regime. Rede,
toekomst, recht, ethiek... staan centraal. De verlichte maatschappij wou een
maatschappij creëren zonder criminaliteit maar ze vergeten dat criminaliteit altijd
gaat bestaan, er zijn veel mensen die crimineel gedrag vertonen door
persoonlijke motieven. Bijvoorbeeld als je arm bent en bijna op sterven ligt van
de honger ga je veel sneller iets stelen van de bakker. De denkers van de
verlichting dachten heel positief over de mensheid, ze zeiden dat je je leven kunt
wijzigen, je leven actief in handen nemen, de godheid gaat dat niet bepalen doe
het maar zelf. Maakbaarheid van het leven (Darwin). En dat doen ze door het
uitbreiden en vergaren van kennis op alle mogelijke vlakken, techniek
veroveren door wetenschappelijke inzichten met als gevolg mechanisering
en opstart van fabrieken namelijk de industriële revolutie. Het ontstaan van die
industriële revolutie heeft er niet alleen voor gezorgd dat we op een andere
manier aan arbeid kunnen doen maar dat er ook sociale ontreddering is door
de uitbuiting van arbeiders. Men gaat fabrieken opbouwen in steden en boeren
denken da het daar gemakkelijker is en dat je veel minder moet werken en veel
meer gaat verdienen. Veel boeren migreren naar de steden op zoek naar werk
maar het gevolg is dat er veel overschot is aan mensen die niet in die fabriek
kunnen werken en het gevolg is dat die arbeiders (boeren) voor een hongerloon
moesten gaan werken. Er is daardoor veel kinderverwaarlozing en
kinderarbeid. Er is veel kinderverwaarlozing omdat beide ouders in de fabrieken
moesten gaan werken en er is veel kinderarbeid omdat enkel werkjes alleen
maar door kinderen kunnen uitgevoerd worden en omdat ze minder kosten. Het
gevolg is dat de overheid gaat ingrijpen omdat zij dat niet kunnen zien dat in de
