Musculoskeletale
kinesitherapie 4
MSK 4: inleiding, theorie en praktijk onderste
lidmaat en lumbopelvische regio
Dorien Heylen
3E BACHELOR REVALIDATIEWETENSCHAPPEN EN KINESITHERAPIE
ACADEMIEJAAR 2020-2021
,PRAKTIJKEXAMEN
- Casus + techniek
- Techniek
GESLAAGD OP PRAKTIJKEXAMEN?
- Handvatting juist
- Komt techniek aan op de juiste plaats bij patiënt
- Comfort van patiënt
,Inleiding
MUSCULOSKELETALE KINESITHERAPIE 4
DORIEN HEYLEN
3E BACHELOR REVALIDATIEWETENSCHAPPEN EN KINESITHERAPIE
ACADEMIEJAAR 2020-2021
1
,2
,1. PRAKTISCHE INFORMATIE
2. Competenties en examinatie
Examinatie door verschillende lesgevers
- 60 % schriftelijk
o Open en gesloten vragen
o Klinisch redeneren, inclusief casus
- 40 % mondeling
o 10 min voorbereidingstijd
o Mini-casus → klinisch redeneren
o Praktische vaardigheden, al dan niet rond mini-casus
Inhoud hoorcolleges en praktische oefeningen moeten voor beide delen gekend zijn
5. Klinisch redeneren
Verschillende modellen om het klinisch redeneren te stroomlijnen
Wij gebruiken het ICF-model opgesteld door WHO
KLINISCHE REDENEERMODELLEN
A) Voorgestelde correlatie tussen symptomen en pathologie
B) Voorgesteld gevolg van behandelinterventie in het biomedisch model
C) Patiënten kunnen veel symptomen vertonen, maar hebben weinig tot geen aantoonbare
verwonding/pathologie
D) Patiënten kunnen veel waarneembare pathologieën vertonen, maar ondervinden weinig tot
geen symptomen/pijn
3
, KLINISCH REDENEREN
- Contra-indicaties voor kinesitherapie uitsluiten
- Hulpvraag bekijken
o Realistische hulpvraag? → patiënt moet zelf hulpvraag formuleren naar therapietrouw
- Behandeldoelen opstellen in functie van de hulpvraag van de patiënt
o Behandeldoelen zo functioneel mogelijk maken
o Patiënt kan zelf niet zo geïnteresseerd zijn in het verbeteren van zijn motorische
controle, maar wel in het opnieuw kunnen uitvoeren van zijn sport
o Doelen zoveel mogelijk focussen op het verbeteren van het functioneren van de patiënt
eerder dan op functiestoornissen
o Opstellen van subdoelen
o Verschillende wegen zijn mogelijk om doel te bereiken: prioritaire en niet-prioritaire
doelen
▪ Vb. Het is niet omdat patiënt een verhoogde spiertonus of verminderde
articulaire beweeglijkheid heeft dat de prioriteit van de behandeling daarop
moet liggen
Formuleren van behandeldoelen: rekening houden met volgende aspecten
- Acute klachten chronische klachten
o Acute klachten
▪ Fases van weefselherstel zijn essentieel
▪ Afweging maken tussen B en BBH
▪ Inschatten van prognose van patiënt
- Herstelbelemmerende factoren?
- Herstelbevorderende factoren?
o Chronische klachten
▪ Minder duidelijke relatie tussen B en BBH
▪ Doel van de revalidatie is te functioneren ondanks de pijnklachten, wat
gedragsverandering met zich meebrengt
▪ Het aandeel van psychosociale veranderingen en veranderde pijnmechanismen
is hier veel groter
▪ Indien de pijnmechanismen afwijkend zijn, is pijn helemaal geen betrouwbare
parameter om op terug te vallen in de revalidatie
- Verkeerd ziekte-inzicht
o Communicatie staat dus centraal en daarvoor moet tijd genomen worden
o Duidelijke communicatie is niet eenvoudig
o Vermijd ‘eenrichtings-communicatie’ maar geef voorkeur aan interactie met je patiënt
→ stel vragen
o Foutieve ziektepercepties = probleem → geen therapietrouw + vicieuze cirkel aan
klachten onderhouden
o Patiënt zal zelf een actieve rol moeten spelen in de revalidatie, ook thuis
- Veranderde centrale pijnmechanismen
o Patiënten: klacht beschouwen als zuiver lokaal probleem
o Verwerking van prikkels gebeurt in de hersenen en CZS, beweging wordt ook centraal
gestuurd
o Utopisch om te zeggen dat behandeling zuiver lokaal moet gebeuren
o Goede kennis van neurofysiologie van pijn en bewegen = essentieel!
4
kinesitherapie 4
MSK 4: inleiding, theorie en praktijk onderste
lidmaat en lumbopelvische regio
Dorien Heylen
3E BACHELOR REVALIDATIEWETENSCHAPPEN EN KINESITHERAPIE
ACADEMIEJAAR 2020-2021
,PRAKTIJKEXAMEN
- Casus + techniek
- Techniek
GESLAAGD OP PRAKTIJKEXAMEN?
- Handvatting juist
- Komt techniek aan op de juiste plaats bij patiënt
- Comfort van patiënt
,Inleiding
MUSCULOSKELETALE KINESITHERAPIE 4
DORIEN HEYLEN
3E BACHELOR REVALIDATIEWETENSCHAPPEN EN KINESITHERAPIE
ACADEMIEJAAR 2020-2021
1
,2
,1. PRAKTISCHE INFORMATIE
2. Competenties en examinatie
Examinatie door verschillende lesgevers
- 60 % schriftelijk
o Open en gesloten vragen
o Klinisch redeneren, inclusief casus
- 40 % mondeling
o 10 min voorbereidingstijd
o Mini-casus → klinisch redeneren
o Praktische vaardigheden, al dan niet rond mini-casus
Inhoud hoorcolleges en praktische oefeningen moeten voor beide delen gekend zijn
5. Klinisch redeneren
Verschillende modellen om het klinisch redeneren te stroomlijnen
Wij gebruiken het ICF-model opgesteld door WHO
KLINISCHE REDENEERMODELLEN
A) Voorgestelde correlatie tussen symptomen en pathologie
B) Voorgesteld gevolg van behandelinterventie in het biomedisch model
C) Patiënten kunnen veel symptomen vertonen, maar hebben weinig tot geen aantoonbare
verwonding/pathologie
D) Patiënten kunnen veel waarneembare pathologieën vertonen, maar ondervinden weinig tot
geen symptomen/pijn
3
, KLINISCH REDENEREN
- Contra-indicaties voor kinesitherapie uitsluiten
- Hulpvraag bekijken
o Realistische hulpvraag? → patiënt moet zelf hulpvraag formuleren naar therapietrouw
- Behandeldoelen opstellen in functie van de hulpvraag van de patiënt
o Behandeldoelen zo functioneel mogelijk maken
o Patiënt kan zelf niet zo geïnteresseerd zijn in het verbeteren van zijn motorische
controle, maar wel in het opnieuw kunnen uitvoeren van zijn sport
o Doelen zoveel mogelijk focussen op het verbeteren van het functioneren van de patiënt
eerder dan op functiestoornissen
o Opstellen van subdoelen
o Verschillende wegen zijn mogelijk om doel te bereiken: prioritaire en niet-prioritaire
doelen
▪ Vb. Het is niet omdat patiënt een verhoogde spiertonus of verminderde
articulaire beweeglijkheid heeft dat de prioriteit van de behandeling daarop
moet liggen
Formuleren van behandeldoelen: rekening houden met volgende aspecten
- Acute klachten chronische klachten
o Acute klachten
▪ Fases van weefselherstel zijn essentieel
▪ Afweging maken tussen B en BBH
▪ Inschatten van prognose van patiënt
- Herstelbelemmerende factoren?
- Herstelbevorderende factoren?
o Chronische klachten
▪ Minder duidelijke relatie tussen B en BBH
▪ Doel van de revalidatie is te functioneren ondanks de pijnklachten, wat
gedragsverandering met zich meebrengt
▪ Het aandeel van psychosociale veranderingen en veranderde pijnmechanismen
is hier veel groter
▪ Indien de pijnmechanismen afwijkend zijn, is pijn helemaal geen betrouwbare
parameter om op terug te vallen in de revalidatie
- Verkeerd ziekte-inzicht
o Communicatie staat dus centraal en daarvoor moet tijd genomen worden
o Duidelijke communicatie is niet eenvoudig
o Vermijd ‘eenrichtings-communicatie’ maar geef voorkeur aan interactie met je patiënt
→ stel vragen
o Foutieve ziektepercepties = probleem → geen therapietrouw + vicieuze cirkel aan
klachten onderhouden
o Patiënt zal zelf een actieve rol moeten spelen in de revalidatie, ook thuis
- Veranderde centrale pijnmechanismen
o Patiënten: klacht beschouwen als zuiver lokaal probleem
o Verwerking van prikkels gebeurt in de hersenen en CZS, beweging wordt ook centraal
gestuurd
o Utopisch om te zeggen dat behandeling zuiver lokaal moet gebeuren
o Goede kennis van neurofysiologie van pijn en bewegen = essentieel!
4
