Duurzame ontwikkeling
Parti m Bert Gielen
Historiek Duurzame Ontwikkeling en meten van ‘vooruitgang’
Doelstellingen:
- Contextualiseren van begrip “duurzame ontwikkeling” binnen een historische context;
- Bespreken van enkele indicatoren voor het meten van duurzame ontwikkeling, alternatieven voor BBP;
- “Verplichte” tekst: Costanza et al (2014) Time to leave GDP behind, Nature 505: 283-285
1. Korte historiek “duurzame ontwikkeling”
Aandachtspunten:
- Tijdlijn = context om bredere evolutie te begrijpen
- Evolutie en breed panorama begrijpen
- Nadien wordt ingegaan op enkele elementen hieruit
Duurzame ontwikkeling – geschiedenis
- Geschiedenis “duurzame ontwikkeling” vanuit verschillende invalshoeken, zoals:
o Milieubeweging en milieuwetenschap
o Sociale bewegingen
o (ontwikkelings)economie
invalshoek bepaalt accenten, niet objecties
- Jaren ’60:
o 1962: Rachel Carson: “Silent Spring”
Landbouw-pesticiden (DDT)
Ban van DDT in de VS (1972)
Oprichting (Amerikaanse) milieuorganisaties
o 1968: Paul Ehrlich: “ The population Bomb”
Neomalthusiaanse visie
Overbevolking: alarmerend! (honderden miljoenen mensen sterven van de honger)
o Oprichting van milieuverenigingen en actiegroepen
o Toenemende wetgeving miliebescherming (bv. 1969: National Environmental Policy Act)
- Jaren ’70:
o 1971: “Polluter Pays Principle” (OECD)
Verantwoordelijk stellen van de vervuilers voor mogelijke
kosten
o 1972: Club van Rome, Grenzen aan de Groei
Gevolgen van economische groei voor milieu
Fel bekritiseerd (geen ontwikkeling mogelijk + geen oog voor
technologische oplossingen)
o 1972: VN-milieuconferentie (Stockholm)
Link tussen milieubeheer en armoede
Milieu op de politieke agenda
Oprichting nationale milieuagentschappen
Oprichting van UNEP (United Nations Environment Programme)
o 1973-74: oliecrisis; grenzen aan de groei!
1
, o 1976 & 1977: VN conferenties: habitat + verwoestijning
o 1978: Ongeval met de Amoco Cadiz (Bretagne)
o 1979: Nucleair ongeval in Three Mile Island
Aandacht voor biodiversiteit, bescherming van soorten, grensovrschrijdende verontreiniging
Milieuproblematiek wint aan belang!
- Jaren ’80:
o Eind jaren ’70, begin jaren ’80 komt er een einde aan de eerste ‘milieugolf’
o Andere prioriteiten:
Economische crisis in het Noorden
Schuldencrisis in het Zuiden
o 1980: Publicatie van World Conservation Strategy – Living Rsource Conservation for Sustainable
Devolopment door IUCN (International Union for Conservation of Nature)
Armoede, overbevolking, sociale ongelijkheid, …
Nieuwe strategie om ongelijkheden aan te pakken
o 1984: Ongeval in Bhopal (giframp); > 10.000 doden
Droogte en hongersnood in Ethiopië
o 1985: Ontdekking van een gat in de ozonlaag
o 1986: Nucleair ongeval in Tsjernobyl
o 1987: Publicatie van het rapport Our Commen Future (Brundtland Rapport)
1983: Oprichting World Commission on Environment and Development, voorzitter Gro
Harlem Brundtland
Commissie organiseert gedurende vier jaar werkgroepen en hoorzittingen
Our commen future:
Enthousiast onthaal
Referentiewerk in verband met milieu en ontwikkeling (milieu en ontwikkeling niet
los van elkaar)
Nieuwe belangstelling voor wereldwijde milieuproblemen in de jaren ’80:
o Zure regen, broeikaseffect, ozonlaag, tropische wouden, …
Centrale thema: duurzame ontwikkeling
“Duurzame ontwikkeling is ontwikkeling die in de
behoeften van de huidige generatie voorziet zonder
het vermogen van de toekomstige generaties om in
hun behoeften te voorzien aan te tasten”
3 pijlers:
Duurzame ontwikkeling – Our commen future
- Duurzame ontwikkeling is een vaag begrip
- Het kan verschillende betekenissen krijgen in een wetenschappelijke, ethische of politieke context
- Iedereen kan zich achter het begrip scharen
- Our commen future:
o De toon van het rapport is optimistisch
Ontwikkeling en natuurbehoud kunnen samengaan
Er is geen noodzakelijk conflict tussen de twee
o Aanbevelingen:
UNEP en andere milieuorganisaties hervormen
Duurzame ontwikkeling beschouwen als leidraad van (inter)nationaal beleid
Oog hebben voor internationale rechtvaardigheid
Transparantie nastreven in milieubeleid
- Jaren ’80:
2
, o 1988: IPCC: forum internationale wetenschappers om stand van zaken wetenschap en risico’s
klimaatverandering te evolueren
o 1989: Exxon-Valdez ramp (Alaska)
- 1992: Earth Summit (Rio de Janeiro)
o Een van de concrete suggesties van de Brundtland-commissie aan de VN: organisatie van een
mondiale conferentie rond milieu en ontwikkeling
o Suggestie overgenomen door de Algemene Vergadering: United Nations Conference on Environment
and Development (UNCED)
o Conferentie vond plaats in Rio de Janeiro, 3-14 juni 1992, met 180 landen (grootste tot dan), 116
staatshoofden
o Secretaris-generaal van UNCED spitste de aandacht toe op zes punten:
Earth Charter
Agenda 21 (Actieplan (DO)
Conventies over biodiversiteit, klimaat, bossen
Financiering van duurzame ontwikkeling
Overdracht van technologie
Versterking van instellingen
o Onderhandelingen verliepen moeizaam:
Tegenstellingen Noorden-Zuiden
Tegenstelling USA-rest (Bush: “The American way of life is not negotiable”)
o Algemene beoordeling:
Slechts gedeeltelijke resultaten
Verwaterde overeenkomsten
o Resultaten Rio:
Verklaring van Rio over Milieu en Ontwikkeling in plaats van Earth Charter
Agenda 21: compromis met fraaie voornemens
Maar: wie draait op voor de kosten (125 miljard $ / jaar)?
Lange-termijn financiering onzeker
Korte-termijn financiering ontoreikend
Geen bosconventie, wel (afgezwakte) conventies over biodiversiteit en klimaat
(broeikasprobleem)
Oprichting van een Commissie voor Duurzame Ontwikkeling (CSD) in de schoot van de VN –
opvolgen DO beleid
- Opvolgingsconferenties Rio:
o United Nations Framework Convention on Climate Change
Klimaatverdrag (1992)
Emissie van broeikasgassen reduceren / klimaatverandering voorkomen
o COP (Conference of the Parties to the UNFCCC):
Berlijn 1995; Genève 1996; Kyoto 1997; Buenos Aires 1998; Bonn 1999; Den Haag/Bonn
2000-2001; Marrakesh 2001; New Delhi 2002; Milaan 2003; Buenos Aires 2004
o COP/CMP (Meeting of the Parties to the Kyoto Protocol):
Montréal 2005; Nairobi 2006; Bali 2007; Poznan 2008; Copenhagen 2009; Cancun 2010;
Durban 2011; Doha 2012; Warschau 2013; Lima 2014; Parijs 2015; Marrakech 2016; Bonn
2017; Katowice 2018, Madrid 2019, Glasgow 2021, Sharm-El-Sheikh 2022, Dubai 2023, Baku
2024, Belém 2025
o Kyoto-protocol (1997):
Industrielanden: uitstoot van broeikasgassen (CO 2, CH4, etc.) tegen 2012 met gemiddeld 5,2%
verminderen ten opzichte van het niveau in 1990.
Flexibele mechanismen: Mogelijkheid om reductie om te zetten in maatregelen in het
buitenland (kosten-efficiëntie) + mogelijkheid tot aankoop emissierechten (uitstootrechten)
in buitenland
3
, Clean Development Mechanism (CDM): aankoop emissierechten in
ontwikkelingslanden
Erg veel kritiek (zie verder)
- 2000: VN Millennium Doelstellingen
o New York (2000), VN Millenniumtop en -declaratie
o Overeenkomst over Doelstellingen van Internationale Ontwikkeling – Millennium Development
Goals
o Getekend door 190 regeringsleiders
- 2002: Johannesburg
o World Summit on Sustainable Development
22.000 deelnemers
Vele wereldleiders (USA afwezig)
Hoop op een nieuw optimisme
o Resultaten:
Johannesburg Declaration on Sustainable Development
Erkenning van noodzaak tot actie
Lijst met goede voornemens (maar niets nieuw)
Johannesburg Plan of Implementation
Voortzetting van Agenda 21
Partnerschappen voor Millennium Ontwikkelingsdoelstellingen (MDGs)
Versterking van de rol van de UN Commission on Sustainable Development
Opvolgen van initiatieven
Meten van vooruitgang
o Evaluatie:
Weinig resultaten (boycot door USA)
Grote teleurstelling bij NGOs en media
Moeilijke punten:
WTO en Kyoto Protocol
Globalisering
Financiering
- Jaren 2000:
o Verhoogde publieke aandacht voor klimaatverandering
o 2005: Millennium Ecosystem Assessment
o 2010: BP Deepwater Horizon olieramp
o 2011: 7 miljard mensen op aarde
o 2012: Rio+20
40 jaar na Stockholm
20 jaar na Rio de Janeiro
10 jaar na Johannesburg
→ symbolische betekenis!
Hoge verwachtingen
44,000 participanten uit 191 landen
2 centrale thema’s:
Een groene economie in de context van duurzame ontwikkeling en
armoedebestrijding
Institutioneel kader voor implementeren van duurzame ontwikkeling
Resultaten?
Politieke slotverklaring: “The Future We Want”
Weinig concrete resultaten, heropsommen van bestaande akkoorden en prioriteiten
Vraag naar SDGs
4
Parti m Bert Gielen
Historiek Duurzame Ontwikkeling en meten van ‘vooruitgang’
Doelstellingen:
- Contextualiseren van begrip “duurzame ontwikkeling” binnen een historische context;
- Bespreken van enkele indicatoren voor het meten van duurzame ontwikkeling, alternatieven voor BBP;
- “Verplichte” tekst: Costanza et al (2014) Time to leave GDP behind, Nature 505: 283-285
1. Korte historiek “duurzame ontwikkeling”
Aandachtspunten:
- Tijdlijn = context om bredere evolutie te begrijpen
- Evolutie en breed panorama begrijpen
- Nadien wordt ingegaan op enkele elementen hieruit
Duurzame ontwikkeling – geschiedenis
- Geschiedenis “duurzame ontwikkeling” vanuit verschillende invalshoeken, zoals:
o Milieubeweging en milieuwetenschap
o Sociale bewegingen
o (ontwikkelings)economie
invalshoek bepaalt accenten, niet objecties
- Jaren ’60:
o 1962: Rachel Carson: “Silent Spring”
Landbouw-pesticiden (DDT)
Ban van DDT in de VS (1972)
Oprichting (Amerikaanse) milieuorganisaties
o 1968: Paul Ehrlich: “ The population Bomb”
Neomalthusiaanse visie
Overbevolking: alarmerend! (honderden miljoenen mensen sterven van de honger)
o Oprichting van milieuverenigingen en actiegroepen
o Toenemende wetgeving miliebescherming (bv. 1969: National Environmental Policy Act)
- Jaren ’70:
o 1971: “Polluter Pays Principle” (OECD)
Verantwoordelijk stellen van de vervuilers voor mogelijke
kosten
o 1972: Club van Rome, Grenzen aan de Groei
Gevolgen van economische groei voor milieu
Fel bekritiseerd (geen ontwikkeling mogelijk + geen oog voor
technologische oplossingen)
o 1972: VN-milieuconferentie (Stockholm)
Link tussen milieubeheer en armoede
Milieu op de politieke agenda
Oprichting nationale milieuagentschappen
Oprichting van UNEP (United Nations Environment Programme)
o 1973-74: oliecrisis; grenzen aan de groei!
1
, o 1976 & 1977: VN conferenties: habitat + verwoestijning
o 1978: Ongeval met de Amoco Cadiz (Bretagne)
o 1979: Nucleair ongeval in Three Mile Island
Aandacht voor biodiversiteit, bescherming van soorten, grensovrschrijdende verontreiniging
Milieuproblematiek wint aan belang!
- Jaren ’80:
o Eind jaren ’70, begin jaren ’80 komt er een einde aan de eerste ‘milieugolf’
o Andere prioriteiten:
Economische crisis in het Noorden
Schuldencrisis in het Zuiden
o 1980: Publicatie van World Conservation Strategy – Living Rsource Conservation for Sustainable
Devolopment door IUCN (International Union for Conservation of Nature)
Armoede, overbevolking, sociale ongelijkheid, …
Nieuwe strategie om ongelijkheden aan te pakken
o 1984: Ongeval in Bhopal (giframp); > 10.000 doden
Droogte en hongersnood in Ethiopië
o 1985: Ontdekking van een gat in de ozonlaag
o 1986: Nucleair ongeval in Tsjernobyl
o 1987: Publicatie van het rapport Our Commen Future (Brundtland Rapport)
1983: Oprichting World Commission on Environment and Development, voorzitter Gro
Harlem Brundtland
Commissie organiseert gedurende vier jaar werkgroepen en hoorzittingen
Our commen future:
Enthousiast onthaal
Referentiewerk in verband met milieu en ontwikkeling (milieu en ontwikkeling niet
los van elkaar)
Nieuwe belangstelling voor wereldwijde milieuproblemen in de jaren ’80:
o Zure regen, broeikaseffect, ozonlaag, tropische wouden, …
Centrale thema: duurzame ontwikkeling
“Duurzame ontwikkeling is ontwikkeling die in de
behoeften van de huidige generatie voorziet zonder
het vermogen van de toekomstige generaties om in
hun behoeften te voorzien aan te tasten”
3 pijlers:
Duurzame ontwikkeling – Our commen future
- Duurzame ontwikkeling is een vaag begrip
- Het kan verschillende betekenissen krijgen in een wetenschappelijke, ethische of politieke context
- Iedereen kan zich achter het begrip scharen
- Our commen future:
o De toon van het rapport is optimistisch
Ontwikkeling en natuurbehoud kunnen samengaan
Er is geen noodzakelijk conflict tussen de twee
o Aanbevelingen:
UNEP en andere milieuorganisaties hervormen
Duurzame ontwikkeling beschouwen als leidraad van (inter)nationaal beleid
Oog hebben voor internationale rechtvaardigheid
Transparantie nastreven in milieubeleid
- Jaren ’80:
2
, o 1988: IPCC: forum internationale wetenschappers om stand van zaken wetenschap en risico’s
klimaatverandering te evolueren
o 1989: Exxon-Valdez ramp (Alaska)
- 1992: Earth Summit (Rio de Janeiro)
o Een van de concrete suggesties van de Brundtland-commissie aan de VN: organisatie van een
mondiale conferentie rond milieu en ontwikkeling
o Suggestie overgenomen door de Algemene Vergadering: United Nations Conference on Environment
and Development (UNCED)
o Conferentie vond plaats in Rio de Janeiro, 3-14 juni 1992, met 180 landen (grootste tot dan), 116
staatshoofden
o Secretaris-generaal van UNCED spitste de aandacht toe op zes punten:
Earth Charter
Agenda 21 (Actieplan (DO)
Conventies over biodiversiteit, klimaat, bossen
Financiering van duurzame ontwikkeling
Overdracht van technologie
Versterking van instellingen
o Onderhandelingen verliepen moeizaam:
Tegenstellingen Noorden-Zuiden
Tegenstelling USA-rest (Bush: “The American way of life is not negotiable”)
o Algemene beoordeling:
Slechts gedeeltelijke resultaten
Verwaterde overeenkomsten
o Resultaten Rio:
Verklaring van Rio over Milieu en Ontwikkeling in plaats van Earth Charter
Agenda 21: compromis met fraaie voornemens
Maar: wie draait op voor de kosten (125 miljard $ / jaar)?
Lange-termijn financiering onzeker
Korte-termijn financiering ontoreikend
Geen bosconventie, wel (afgezwakte) conventies over biodiversiteit en klimaat
(broeikasprobleem)
Oprichting van een Commissie voor Duurzame Ontwikkeling (CSD) in de schoot van de VN –
opvolgen DO beleid
- Opvolgingsconferenties Rio:
o United Nations Framework Convention on Climate Change
Klimaatverdrag (1992)
Emissie van broeikasgassen reduceren / klimaatverandering voorkomen
o COP (Conference of the Parties to the UNFCCC):
Berlijn 1995; Genève 1996; Kyoto 1997; Buenos Aires 1998; Bonn 1999; Den Haag/Bonn
2000-2001; Marrakesh 2001; New Delhi 2002; Milaan 2003; Buenos Aires 2004
o COP/CMP (Meeting of the Parties to the Kyoto Protocol):
Montréal 2005; Nairobi 2006; Bali 2007; Poznan 2008; Copenhagen 2009; Cancun 2010;
Durban 2011; Doha 2012; Warschau 2013; Lima 2014; Parijs 2015; Marrakech 2016; Bonn
2017; Katowice 2018, Madrid 2019, Glasgow 2021, Sharm-El-Sheikh 2022, Dubai 2023, Baku
2024, Belém 2025
o Kyoto-protocol (1997):
Industrielanden: uitstoot van broeikasgassen (CO 2, CH4, etc.) tegen 2012 met gemiddeld 5,2%
verminderen ten opzichte van het niveau in 1990.
Flexibele mechanismen: Mogelijkheid om reductie om te zetten in maatregelen in het
buitenland (kosten-efficiëntie) + mogelijkheid tot aankoop emissierechten (uitstootrechten)
in buitenland
3
, Clean Development Mechanism (CDM): aankoop emissierechten in
ontwikkelingslanden
Erg veel kritiek (zie verder)
- 2000: VN Millennium Doelstellingen
o New York (2000), VN Millenniumtop en -declaratie
o Overeenkomst over Doelstellingen van Internationale Ontwikkeling – Millennium Development
Goals
o Getekend door 190 regeringsleiders
- 2002: Johannesburg
o World Summit on Sustainable Development
22.000 deelnemers
Vele wereldleiders (USA afwezig)
Hoop op een nieuw optimisme
o Resultaten:
Johannesburg Declaration on Sustainable Development
Erkenning van noodzaak tot actie
Lijst met goede voornemens (maar niets nieuw)
Johannesburg Plan of Implementation
Voortzetting van Agenda 21
Partnerschappen voor Millennium Ontwikkelingsdoelstellingen (MDGs)
Versterking van de rol van de UN Commission on Sustainable Development
Opvolgen van initiatieven
Meten van vooruitgang
o Evaluatie:
Weinig resultaten (boycot door USA)
Grote teleurstelling bij NGOs en media
Moeilijke punten:
WTO en Kyoto Protocol
Globalisering
Financiering
- Jaren 2000:
o Verhoogde publieke aandacht voor klimaatverandering
o 2005: Millennium Ecosystem Assessment
o 2010: BP Deepwater Horizon olieramp
o 2011: 7 miljard mensen op aarde
o 2012: Rio+20
40 jaar na Stockholm
20 jaar na Rio de Janeiro
10 jaar na Johannesburg
→ symbolische betekenis!
Hoge verwachtingen
44,000 participanten uit 191 landen
2 centrale thema’s:
Een groene economie in de context van duurzame ontwikkeling en
armoedebestrijding
Institutioneel kader voor implementeren van duurzame ontwikkeling
Resultaten?
Politieke slotverklaring: “The Future We Want”
Weinig concrete resultaten, heropsommen van bestaande akkoorden en prioriteiten
Vraag naar SDGs
4