Samenvatting Macro Economie

Samenvatting Macro economie
Hoofdstuk 3: nationaal inkomen




3.1 waardoor wordt het nationaal inkomen of reëel bbp bepaald
De totale productie/ nationaal inkomen (bbp) wordt bepaald door de
productiefactoren (hoeveelheid inputs) & de productiefunctie (mate waarin je
inputs kunt omzetten in outputs)
Productiefactoren:

 Kapitaal (K) -> machines, gereedschap

 Arbeid (L) -> fysieke en mentale inspanningen van werknemers

Wij gaan ervanuit gaan dat deze vast zijn op een bepaald niveau ( streepje boven
K & L) & optimaal worden benut.
Productiefunctie: productie = f(ingezette productiefactoren) -> 𝑌 = 𝐹 (𝐾, 𝐿)
 Geeft weer hoeveel output (Y) een economie kan produceren met K
eenheden kapitaal en L eenheden arbeid
 Weerspiegelt het niveau van technologische kennis van een economie
 Vertoont constante schaalopbrengsten
o Initieel: Y1 = F(K1 ,L1 ) | later: K2 = zK1 & L2 = zL1 -> Y2 = F (K2 ,L2 )
 Bij constante schaalopbrengsten, Y2 = zY1
 Bij toenemende schaalopbrengsten, Y2 > zY1
 Bij afnemende schaalopbrengsten, Y2 < zY1

Bepaling BBP: Totale productie = aanbod aan goederen en diensten: 𝑌 = ( k , L )= y

3.2waardoor wordt inkomensverdeling tss de eigenaars bepaald
Factorprijzen =vergoeding per eenheid van
productiefactor
 Huur (𝑅) als vergoeding voor de eigenaars van
kapitaal
 Loon (𝑊) voor de arbeidskrachten



1

,R & W worden bepaald door vraag en aanbod van de productiefactoren.




Omdat we veronderstellen dat de productiefactoren vast zijn is het aanbod v
productiefactoren verticaal.
Vraag naar productiefactoren:

P , W ,R zijn gegeven en de productiefunctie is Y = 𝐹 (𝐾, L)
 ON probeert zijn winst te maximaliseren: winst = opbrengsten – kosten

o Kosten bestaan uit :Arbeidskosten = W *L & kapitaalkosten = R*K
o Winst = P.Y - (W.L + R.K) -> winst = P.F(K,L) – W.L – R.K
o neem productprijs en factorprijs als gegeven -> Vindt dus de K, L die de
winst maximaliseren,
Vraag naar arbeid (L):
Marginaal product (MPL) = extra productie die een onderneming produceert door
het toevoegen van één eenheid arbeid, gegeven een vaste hoeveelheid kapitaal -
> 𝑀𝑃𝐿 = 𝐹 𝐾, 𝐿 + 1 − 𝐹 (𝐾, 𝐿)




Van MPL naar arbeidsvraag -> hoeveel arbeidskrachten wil de ON aanwerven?

Extra arbeidskracht? -> afh v Hoeveel extra opbrengsten (𝑃 . 𝑀𝑃𝐿) & Hoeveel
extra kosten (𝑊)

 ∆ winst = ∆ opbrengsten − ∆ kosten = 𝑃 . 𝑀𝑃𝐿 – 𝑊 -> Dus de vraag naar
arbeid wordt bepaald door: 𝑃 . 𝑀𝑃𝐿 = 𝑊 of 𝑀𝑃𝐿 = 𝑊/P

o W/P is het reële loon. Om de winst te maximaliseren, huurt het bedrijf
mensen in tot het punt waarop het marginale product van arbeid gelijk
is aan het reële loon

2

,Reële vergoeding voor arbeid:



Vraag naar kapitaal:

Extra eenheid kapitaal? > afh v Hoeveel extra opbrengsten (𝑃 . 𝑀𝑃𝐾) & Hoeveel
extra kosten (𝑅)

 ∆ winst = ∆ opbrengsten − ∆ kosten = 𝑃 . 𝑀𝑃𝐾 – 𝑅 -> Dus de vraag naar
kapitaal wordt bepaald door: 𝑃 . 𝑀𝑃𝐾 = 𝑅 of 𝑀𝑃𝐾 = 𝑅/P

Reële vergoeding voor kapitaal:




De onderneming vraagt productiefactoren tot het punt waar het marginaal
product van die factor gelijk is aan de reële factorprijs.

Verdeling nationaal inkomen:




Cobb-douglas:

Douglass: verdeling van nationaal inkomen tussen arbeid en kapitaal was vrij
constant over een lange periode -> 𝑀𝑃𝐾.𝐾 = 𝛼𝑌 en 𝑀𝑃𝐿 . 𝐿 = 1 − 𝛼 𝑌

Cobb: productiefunctie met deze eigenschap is: F(K,L) = A𝐾^a * 𝐿 ^(1−𝛼) (A =
productiviteit vd beschikbare technologie)

 Heeft constante schaalopbrengsten en:




3

, 3.3 Wat bepaalt hoe het nationaal inkomen wordt verdeeld over C, I, en G
Vraag naar goederen en diensten: Y = C + I + G + NX
C = consumptie:

Beschikbaar inkomen is het inkomen dat overblijft na betalen van belastingen: Y –
T.
Consumptiefunctie: C = C (Y – T ) Stelt dat (Y – T )  C
Marginale consumptieneiging (MPC): is de fractie van bijkomend beschikbaar
inkomen dat een gezin besteedt aan consumptiegoederen (en dus niet spaart).




De helling vd consumptiefunctie is de MPC, zegt hoeveel C stijgt wanneer (Y-T)
stijgt met 1 euro

I = investeringen:

De investeringsfunctie is I = I (r ), waarbij r gelijk is aan de reële rentevoet (=
nominale rentevoet gecorrigeerd voor inflatie) -> vraag nr investeringen hangt
dus af vd reële rentevoet.
Negatief verband met investeringen -> Als de rente stijgt, gaan investeringen
dalen.
 Een investering is winstgevend als de opbrengst hoger is dan de kost. Als
de interestvoet stijgt, stijgt de kost om te lenen en dus om te investeren.
 Opportuniteitskost: De kost is dan de opportuniteitskost om het geld op
een spaarrekening te zetten of te beleggen. Hoe hoger de opbrengst op
sparen, hoe lager de investeringen.




G = overheidsbestedingen:

Bestedingen die door de lokale, regionale en nationale overheid worden gedaan
om goederen en diensten aan te kopen.
Geen overdrachten (transfer payments) -> zijn G waar geen goederen en
diensten tegenover staan.
 Het heeft wel een indirect impact op de vraag naar goederen & diensten


4