Samenvattingen Praktisch Belastingrecht (Jaar 1 & 2)

Samenvattingen Praktisch Belastingrecht




1

,Inhoud

Hoofdstuk 1 Praktisch Belastingrecht ..................................................................................................... 3
Hoofdstuk 2 Praktisch Belastingrecht ..................................................................................................... 5
Hoofdstuk 4 Praktisch Belastingrecht ................................................................................................... 12
Hoofdstuk 5 Praktisch belastingrecht (winst uit onderneming) ........................................................... 18
Hoofdstuk 9 Praktisch belastingrecht (vennootschapsbelasting) ......................................................... 24
Hoofdstuk 10 Praktisch belastingrecht (omzetbelasting) ..................................................................... 30
Nextens (6.2.1 t/m 6.2.2) ...................................................................................................................... 41
Hoofdzaken belastingrecht H6a ............................................................................................................ 43




2

,Hoofdstuk 1 Praktisch Belastingrecht

Twee functies van belastingen:
- Budgettaire functie (fiscaal doel). De belastingopbrengst draagt bij aan de financiering van de
collectieve goederen en diensten.
- Instrumentele functie (niet-fiscaal doel). Hierbij is niet het vullen van de staatskas het doel,
maar worden er andere doelen nagestreefd.

Heffingen kunnen we onderscheiden in:
- Belastingen: verplichte bijdrage door burgers waar geen tegenprestatie tegenover staat.
- Retributies: vergoedingen die een burger moet betalen voor diensten die hij van de overheid
afneemt. Hier staat wel een tegenprestatie tegenover (rijbewijs, paspoort, bouwvergunning).

In iedere belastingwet staan de volgende onderdelen:
1. Het subject van heffing, dit is degene die de belasting verschuldigd is.
2. Het object van heffing, het bedrag waarover de belasting verschuldigd is.
3. De wijze van heffing, op welke manier de belasting verschuldigd is.
4. Het verschuldigde tarief of bedrag.
Fiscaal jargon:
- Nagenoeg geheel ≥ 90% - In belangrijke mate ≥ 30%
- Hoofdzakelijk ≥ 70% - Bijkomstig ≤ 10%
- Grotendeels ≥ 50%

Soorten belastingen:
Direct ↔ indirect
Directe belastingen: de belasting wordt geheven bij degene die de belasting moet betalen (LB en IB).
Indirecte belastingen: degene bij wie de belasting wordt geheven, zal deze doorberekenen aan een
ander (OB).

Tijdstip ↔ tijdvak
Tijdvakbelasting: de verschuldigde belasting die in de loop van een tijdvak is ontstaan, moet na
afloop van dit tijdvak worden afgedragen of voldaan. Moet binnen één maand na het einde van het
tijdvak voldaan of afgedragen worden (IB, LB, OB).

Tijdstipbelasting: belastingheffingen die betrekking hebben op een gebeurtenis op een bepaald
tijdstip. Binnen één maand na het tijdstip moet de aangifte een betaling zijn gedaan
(dividendbelasting, overdrachtsbelasting en kansspelbelasting).

Aanslag ↔ aangifte
Bij een aanslagbelasting stelt de inspecteur de verschuldigde belasting vast nadat de
belastingplichtige de aangifte heeft gedaan. Als de belastingplichtige zijn aanslag niet indient dan
schat de inspecteur zelf het inkomen (aanslag ambtshalve). Vaak wordt er eerst een voorlopige
aanslag opgelegd, dan wordt de definitieve verschuldigde belasting berekend en moet het verschil
tussen de voorlopige aanslag en definitieve aanslag worden voldaan of krijgt hij terug. (IB en VPB).

Bij een aangiftebelasting moet de belastingplichtige zelf de verschuldigde belasting berekenen en
draagt dit af. Hij krijgt dus geen aanslag. De inspecteur bemoeit zich hier niet mee. (LB,
dividendbelasting en OB). Aangiftebelastingen worden weer onderverdeeld in:
- Voldoeningsbelastingen: men is de belasting zelf verschuldigd (OB)
- Afdrachtsbelastingen: degene die de belasting afdraagt is iemand anders dan degene die de
belasting verschuldigd is (LB en dividendbelasting).

3

, Subjectief ↔ objectief
Bij een subjectieve belasting wordt rekening gehouden met persoonlijke omstandigheden. Er wordt
rekening gehouden met de persoon (het subject) die de belasting verschuldigd is (IB).
Objectieve belasting: geen rekening gehouden met persoonlijke omstandigheden (dividendbelasting)

Het belastingrecht is zo gecompliceerd doordat het gebruikmaakt van geschreven en ongeschreven
bronnen:
- Wetgeving
De 1e en 2e kamer vervaardigen wetten op belastinggebied. Zij zijn verantwoordelijk voor de
structuur hiervan. Dit is vastgelegd in de Grondwet.
- Uitvoeringsregelingen en -besluiten
In wetten wordt regelmatig verwezen naar andere regelingen (delegatiebepalingen).
Uitvoeringsbesluiten en uitvoeringsregelingen zijn voorbeelden hiervan.
Een en ander nader uitgelegd in een algemene maatregel van bestuur  Uitvoeringsbesluit.
Een en ander uitgewerkt in een ministeriële regeling  Uitvoeringsregeling.
- Europese richtlijnen
Nederland maakt deel uit van de Europese Unie. Bepaalde afspraken gemaakt door de EU,
moeten vastgelegd worden in Europese richtlijnen. Deze richtlijnen moeten door de leden van de
EU opgenomen worden in hun nationale wetgeving. Een burger kan zich beroepen op een
Europese richtlijn als deze niet tijdig in de Nederlandse wet is vastgelegd.
- Besluiten
Via een besluit kan de staatssecretaris van Financiën aangeven hoe hij denkt dat de wetgeving
moet worden uitgelegd of hij kan bepaalde tegemoetkomingen geven.
- Algemene beginselen van behoorlijk bestuur
Bij het heffen en innen van belastingen moet de Belastingdienst zich houden aan de wettelijke
regels, maar moet zich ook gedragen als een behoorlijk bestuur. Criteria behoorlijk bestuur:
Vertrouwensbeginsel: belastingplichtige moet erop kunnen vertrouwen dat de Belastingen haar
toezeggingen nakomt en gelijkheidsbeginsel: Belastingdienst mag geen onderscheid maken bij
het toepassen van belastingwetten.
- Rechtspraak (jurisprudentie)
Belastingplichtige kan het niet eens zijn met een opgelegde aanslag  Bezwaarschrift bij de
Belastingdienst indienen  Inspecteur herziet de door hem opgelegde aanslag  Als de
belastingplichtige er dan nog steeds niet mee eens is, dan in beroep gaan bij de rechtbank 
nadat de rechtsbank uitspraak heeft gedaan, kan de zaak nog voorgelegd worden aan het
gerechtshof  als het gerechtshof uitspraak heeft gedaan, kan nog in cassatie worden gegaan.




4