Samenvatting criminologische sociologie
Theorie 1: klassieke theorie
Klassieke theorie
- In 18de en 19de eeuw grote transities (hervormingen) in Europa, fundamentele
veranderingen op economie, politiek en verandering van denken over straffen
- Van feodaliteit naar moderniteit want er waren eerst maar 2 standen. De
handelaars namen ook een grote rol aan in deze samenleving want deze 2
standen konden niet zonder de handelaars daardoor eiste deze derde stand
(de handelaars) zijn rechten op
• Feodaliteit= staat dus bv koning vanboven heeft een heel land, daarna
edellieden zoals de ridders die land krijgen van de koning in ruil voor
bescherming, daarna clerus → religieuze, dan handelaars en daarna de
rest zoals bv boeren of arbeiders
- Van pre-moderniteit naar moderniteit
- Van brutale lichamelijke bestraffing zoals marteling. Als je iets fout deed werd
je meteen gezien als de vijand van de staat (niet rationeel) naar een rationeel
systeem die moet uitgaan van een wetgeving die vooraf is bepaald
- Creëren fundamentele rechten van de mens
- Vooral strafrechtelijke benadering
Cesare Beccaria
- Was jurist en zag wat er allemaal misging in het rechtssysteem. Is het begin
punt van het meer humane denken over criminaliteit en strafrechtsbedeling
- Schrijft Dei delitte e delle pene (1764): over misdrijven en straffen → wat zijn
misdrijven en op welke manier kan de samenleving omgaan met misdrijven
(beschrijft de principes van een humaan strafrecht)
- Zijn vraag: hoe kunnen we het strafrecht humaniseren → meer menselijk
maken
- Doelstelling toen: was om leed te berokken omdat deze mensen iets hadden
gedaan dat niet oké was volgens de wet (retributief strafrecht:
retributie=vergelding voor de inbreuk)
- Eerste principe:
• Doelstelling van straffen is preventie → voorkomen om te hervallen om
opnieuw criminaliteit te plegen.
• Hij vond dat als we straffen geven die niet gericht zijn op de preventie
van misdrijven dat we dan niks hebben bereikt in de samenleving →
heel revolutionair voor die tijd
• Als ze overtuigd zijn dat de bestraffing proportioneel, redelijk is dan
gaan andere ook 2 keer nadenken
, - Tweede principe:
• Let the punishment fit the crime → laat de straf passen bij de vorm van
criminaliteit
• Geen zware straffen op een lichte vorm van criminaliteit
- Derde principe:
• Visie van utilitarisme (nuttigheid: men kijkt naar de bruikbaarheid van
de reacties en sancties van de maatschappij) met homo rationalis. Is
het principe van rationaliteit
• Mensen denken na over hun gedragingen
- Kenmerken van straffen:
1. Openbaar: want moeten educatief zijn en laten zien dat de straffen
redelijk zijn. Men kan op deze manier voor zichzelf een afweging
maken om het misdrijf te begaan of niet
2. Snel na de daad om het gevolg te voelen en als schrikreactie.
Bovendien kan die persoon ondertussen dan geen andere misdaad
plegen
3. Noodzakelijk: het is nodig om te straffen (om andere misdaden te
vermijden)
4. De ‘juiste’ straf: straf aangepast aan de situatie zodat de straf zinvol
is
5. Proportioneel: in verhouding met criminaliteit: altijd zo laag mogelijk
straffen want anders krijgen mensen geen inzicht. Geen te zware
straffen voor een licht misdrijf
6. Geen straf zonder wet= nulla poena sine lege: eerst moet er een
wet zijn waarin de daad beschreven wordt en de straf die bij deze
daad hoort
Theorie 1: klassieke theorie
Klassieke theorie
- In 18de en 19de eeuw grote transities (hervormingen) in Europa, fundamentele
veranderingen op economie, politiek en verandering van denken over straffen
- Van feodaliteit naar moderniteit want er waren eerst maar 2 standen. De
handelaars namen ook een grote rol aan in deze samenleving want deze 2
standen konden niet zonder de handelaars daardoor eiste deze derde stand
(de handelaars) zijn rechten op
• Feodaliteit= staat dus bv koning vanboven heeft een heel land, daarna
edellieden zoals de ridders die land krijgen van de koning in ruil voor
bescherming, daarna clerus → religieuze, dan handelaars en daarna de
rest zoals bv boeren of arbeiders
- Van pre-moderniteit naar moderniteit
- Van brutale lichamelijke bestraffing zoals marteling. Als je iets fout deed werd
je meteen gezien als de vijand van de staat (niet rationeel) naar een rationeel
systeem die moet uitgaan van een wetgeving die vooraf is bepaald
- Creëren fundamentele rechten van de mens
- Vooral strafrechtelijke benadering
Cesare Beccaria
- Was jurist en zag wat er allemaal misging in het rechtssysteem. Is het begin
punt van het meer humane denken over criminaliteit en strafrechtsbedeling
- Schrijft Dei delitte e delle pene (1764): over misdrijven en straffen → wat zijn
misdrijven en op welke manier kan de samenleving omgaan met misdrijven
(beschrijft de principes van een humaan strafrecht)
- Zijn vraag: hoe kunnen we het strafrecht humaniseren → meer menselijk
maken
- Doelstelling toen: was om leed te berokken omdat deze mensen iets hadden
gedaan dat niet oké was volgens de wet (retributief strafrecht:
retributie=vergelding voor de inbreuk)
- Eerste principe:
• Doelstelling van straffen is preventie → voorkomen om te hervallen om
opnieuw criminaliteit te plegen.
• Hij vond dat als we straffen geven die niet gericht zijn op de preventie
van misdrijven dat we dan niks hebben bereikt in de samenleving →
heel revolutionair voor die tijd
• Als ze overtuigd zijn dat de bestraffing proportioneel, redelijk is dan
gaan andere ook 2 keer nadenken
, - Tweede principe:
• Let the punishment fit the crime → laat de straf passen bij de vorm van
criminaliteit
• Geen zware straffen op een lichte vorm van criminaliteit
- Derde principe:
• Visie van utilitarisme (nuttigheid: men kijkt naar de bruikbaarheid van
de reacties en sancties van de maatschappij) met homo rationalis. Is
het principe van rationaliteit
• Mensen denken na over hun gedragingen
- Kenmerken van straffen:
1. Openbaar: want moeten educatief zijn en laten zien dat de straffen
redelijk zijn. Men kan op deze manier voor zichzelf een afweging
maken om het misdrijf te begaan of niet
2. Snel na de daad om het gevolg te voelen en als schrikreactie.
Bovendien kan die persoon ondertussen dan geen andere misdaad
plegen
3. Noodzakelijk: het is nodig om te straffen (om andere misdaden te
vermijden)
4. De ‘juiste’ straf: straf aangepast aan de situatie zodat de straf zinvol
is
5. Proportioneel: in verhouding met criminaliteit: altijd zo laag mogelijk
straffen want anders krijgen mensen geen inzicht. Geen te zware
straffen voor een licht misdrijf
6. Geen straf zonder wet= nulla poena sine lege: eerst moet er een
wet zijn waarin de daad beschreven wordt en de straf die bij deze
daad hoort
