Le Fevere de Ten Hove (2012)
Hoofdstuk 18 oplossingsgericht perspectief p.227-238
Het Brugse model
Het Brugse model steunt op drie invalshoeken:
Het esthetische systeemdenken van Bateson en Keeney
Het linguïstisch decoderen en hypnotische taalgebruik van Korzybski en van Erickson
Het pragmatisch oplossingsgericht werken van De Shazer en Berg
Het Brugse model is gebaseerd op de volgende veronderstellingen:
Het mandaat gegeven door de cliënt wordt boven alles gerespecteerd
De cliënt heeft autopoëtische, zelfhelende capaciteiten
Oplossingen hebben vaak niks te maken met het probleem
Het kunnen maken van keuzes bevordert psychisch welbevinden
Het mandaat gegeven door de cliënt wordt boven alles gerespecteerd
Met mandaat wordt bedoeld een delegatie van macht waarover bij elke vraag om hulp wordt
onderhandeld. Dit mandaat is tegelijkertijd een middel tot onderhandelen en het resultaat ervan.
Mandaat wordt verkregen door joining en door het zoeken naar overeenstemming over de
hulpvraag.
De cliënt heeft autopoiëtische, zelfhelende capaciteiten
Ieder heeft zijn eigen manier om zintuiglijke prikkels op te vangen, te decoderen, om te denken, te
beleven en problemen op te lossen. Een probleemoplossende therapeut helpt de cliënt om deze
eigen capaciteiten te ontdekken
Oplossingen hebben vaak niks te maken met het probleem
De analyse over problemen geven informatie over problemen, maar geeft zelden informatie over de
oplossing. Het heeft ook een vervelend neveneffect namelijk, het verergeren van de problemen.
Door op de oplossing te focussen wordt juist deze versterkt.
Het kunnen maken van keuzes bevordert psychisch welbevinden
Problemen ontstaan vaak wanneer men het gevoel heeft niet meer te kunnen kiezen. Hierdoor
komen ze vast te zitten in rigide patronen van doen of enken die hen leed bezorgen. Als therapeut
alternatieven aanbieden en adviezen geven is zelden nuttig. Het aanbieden van
keuzemogelijkheden geeft cliënt wel weer grip op hun leven. Zo wordt een context gecreëerd
waarin de cliënten alternatieven ontdekken en weer zelf kunnen kiezen.
De positie van de therapeut
De rol van de therapeut is die van een bescheiden gids, die samen met zijn cliënten op zoek gaat
naar hun oplossingsstrategieën. De therapeut vertrekt vanuit een positie van ‘niet weten’ en is
nieuwsgierig naar de oplossingen en capaciteiten van de cliënt en familie, naar de manier van
overleven en hun doelen.
Het probleemverhaal is een belangrijke opstap naar het vinden van oplossingen. Door goed te
luisteren kan de therapeut aansluiten bij de cliënt en tonen dat de therapeut hen serieus neemt. De
therapeut moet voorkomen te verzanden in enkel negatieve verhalen, maar juist d.m.v.
doorvragen zoeken naar mogelijkheden om problemen op te lossen.
Een interventieschema
Om te weten wat de aard van de gedragstherapeutische relatie is, moeten de volgende vragen
gesteld worden:
Is een oplossing denkbaar?
Is er een hulpvraag?
Is er en werkbare hulpvraag?
Zijn passende steunbronnen voorhanden?
Hoofdstuk 18 oplossingsgericht perspectief p.227-238
Het Brugse model
Het Brugse model steunt op drie invalshoeken:
Het esthetische systeemdenken van Bateson en Keeney
Het linguïstisch decoderen en hypnotische taalgebruik van Korzybski en van Erickson
Het pragmatisch oplossingsgericht werken van De Shazer en Berg
Het Brugse model is gebaseerd op de volgende veronderstellingen:
Het mandaat gegeven door de cliënt wordt boven alles gerespecteerd
De cliënt heeft autopoëtische, zelfhelende capaciteiten
Oplossingen hebben vaak niks te maken met het probleem
Het kunnen maken van keuzes bevordert psychisch welbevinden
Het mandaat gegeven door de cliënt wordt boven alles gerespecteerd
Met mandaat wordt bedoeld een delegatie van macht waarover bij elke vraag om hulp wordt
onderhandeld. Dit mandaat is tegelijkertijd een middel tot onderhandelen en het resultaat ervan.
Mandaat wordt verkregen door joining en door het zoeken naar overeenstemming over de
hulpvraag.
De cliënt heeft autopoiëtische, zelfhelende capaciteiten
Ieder heeft zijn eigen manier om zintuiglijke prikkels op te vangen, te decoderen, om te denken, te
beleven en problemen op te lossen. Een probleemoplossende therapeut helpt de cliënt om deze
eigen capaciteiten te ontdekken
Oplossingen hebben vaak niks te maken met het probleem
De analyse over problemen geven informatie over problemen, maar geeft zelden informatie over de
oplossing. Het heeft ook een vervelend neveneffect namelijk, het verergeren van de problemen.
Door op de oplossing te focussen wordt juist deze versterkt.
Het kunnen maken van keuzes bevordert psychisch welbevinden
Problemen ontstaan vaak wanneer men het gevoel heeft niet meer te kunnen kiezen. Hierdoor
komen ze vast te zitten in rigide patronen van doen of enken die hen leed bezorgen. Als therapeut
alternatieven aanbieden en adviezen geven is zelden nuttig. Het aanbieden van
keuzemogelijkheden geeft cliënt wel weer grip op hun leven. Zo wordt een context gecreëerd
waarin de cliënten alternatieven ontdekken en weer zelf kunnen kiezen.
De positie van de therapeut
De rol van de therapeut is die van een bescheiden gids, die samen met zijn cliënten op zoek gaat
naar hun oplossingsstrategieën. De therapeut vertrekt vanuit een positie van ‘niet weten’ en is
nieuwsgierig naar de oplossingen en capaciteiten van de cliënt en familie, naar de manier van
overleven en hun doelen.
Het probleemverhaal is een belangrijke opstap naar het vinden van oplossingen. Door goed te
luisteren kan de therapeut aansluiten bij de cliënt en tonen dat de therapeut hen serieus neemt. De
therapeut moet voorkomen te verzanden in enkel negatieve verhalen, maar juist d.m.v.
doorvragen zoeken naar mogelijkheden om problemen op te lossen.
Een interventieschema
Om te weten wat de aard van de gedragstherapeutische relatie is, moeten de volgende vragen
gesteld worden:
Is een oplossing denkbaar?
Is er een hulpvraag?
Is er en werkbare hulpvraag?
Zijn passende steunbronnen voorhanden?
