Samenvatting artikel Mathias Urban (2008)- Dealing with uncertainty:
challenges and possibilities for the early childhood profession
Abstract:
- In veel landen zijn strategieën voor de verdere ontwikkeling van onderwijs en zorg
voor jonge kinderen gekoppeld aan een debat over professionaliteit (discourse on
professionalism)
- De ambitieuze beleidsdoelen kunnen alleen worden gerealiseerd mbv goed
opgeleide en gekwalificeerde professionals, wiens praktijken worden geleid door een
geheel van professionele kennis.
- Dit artikel betoogt dat de dominante opvatting/conceptualisering (prevailing
conceptualisation) van de vroege jeugdprofessional is opgebouwd uit een bepaalde
en hiërarchische wijze van productie en toepassing van expertkennis. Deze is niet
noodzakelijkerwijs geschikt voor de professionele praktijk op het gebied van
voorschoolse educatie. Echter is het wel zeer effectief en draagt het bij aan het
vormen van een professionele habitus/houding, die in tegenspraak is met de kern
van voorschoolse educatie.
- Gebaseerd op een hermeneutische benadering, bespreekt dit artikel een alternatief
paradigma/zienswijze van systemische professionaliteit die openheid en onzekerheid
omarmt en de co-constructie (samenwerking) van professionele kennis en praktijken
aanmoedigt. Onderzoek wordt in dit denkkader opgevat als een dialoogactiviteit van
het stellen van kritische vragen en het creëren van begrip tussen verschillen, ipv
direct bewijs te lever voor de praktijk.
Inleiding: professionaliteit: een nieuw paradigma/zienswijze in de vroege kinderjaren
- De beroemde inleiding van D.W Winniciot (the child, the familiy and the outsider
world) omvat het hele dilemma van volwassenen die werken in instellingen voor
jonge kinderen.
- Het dilemma = spontaan en autonoom te moeten handelen in een steeds
veranderende, onzeker situaties die voor een groot deel worden bepaald door
externe factoren EN om ook nog te zorgen voor vooraf vastgestelde uitkomsten tas
leren en ontwikkeling.
- De verantwoordelijkheid voor het grootbrengen van jonge kinderen wordt steeds
meer verschoven van ouders naar publieke instanties. Zorg en vroege educatie, wat
eerst een normale aangelegenheid was, wordt nu gespecialiseerd
- In dit artikel wil de schrijver een fenomeen verkennen; personeel dat
geprofessionaliseerd moet worden.
De OECD heeft een rapport over het beleid voor onderwijs en zorg voor jonge kinderen
opgesteld. Deze bevat:
- De wens om arbeidsparticipatie van vrouwen te vergroten
- Demografische uitdagingen (dalende vruchtbaarheidscijfer + vergrijzing)
- Noodzaak om kinderarmoede en onderwijsachterstand aan te pakken
Europese Unie
- Het aantal plekken voor kinderopvang wordt verhoogt
1
, - Gesubsidieerde plaatsen voor kinderopvang: 33% bij kinderen 0-3 jaar en 90% bij
kinderen 3-4 jaar
- Slechts 5 landen daden deze doelen bereikt (België, Frankrijk, Denemarken,
Noorwegen en Zweden)
De belangrijkste zorg: economische welvaart hangt af van de verhouding hoge
werkgelegenheid / bevolkingsverhouding. Het is moeilijk te spreken van voorzieningen voor
kinderen wanneer de bedoeling van economische aard zijn. Er zijn veel redenen om de
vroege kinderjaren hoog op de agenda vd overheid te plaatsen.
- Beleid om de arbeidsparticipatie voor vrouwen te vergroten —> Echter als de
economie weer inzakt, zullen de vrouwelijke banen worden weggenomen.
- Uitbreiding van instellingen voor jonge kinderen = cruciaal voor het bereiken van
onderwijs + rechten van het kind
Kwaliteit:
- De instellingen voor ECEC (Onderwijs en zorg voor jonge kinderen) moeten van
goede kwaliteit zijn. Er zijn veel discussies geweest over wat kwaliteit inhoudt
- In 1996 werd de publicatie Kwaliteitsdoelen in diensten voor jonge kinderen (Quality
Targets in Services for Young Children) geïntroduceerd. Dit is een belangrijk
document omdat het een multidimensionale raamwerk voor kwaliteit bied
- In 2004 introduceerde Vlaanderen een kwaliteitsbesluit (Quality Decree). Hierin werd
kwaliteit gezien als een doorlopende constructie, bepaald door ouders, personeel,
kinderen en management.
- Het National Quality Initiative in Duitsland ontwikkelde voor het eerst een
evaluatieprocedure die wordt gekenmerkt door de principes van federalisme (de
politieke en administratieve verantwoordelijkheid losgekoppeld van de nationale
overheid) en subsidiariteit (hoewel er een publieke verantwoordelijkheid is, worden
de diensten hoofdzakelijk door vrijwilligers geleverd).
- Ierland heeft moeite om ‘kwaliteit’ te ontwikkelden in een zeer ondergefinancierde
kinderopvangsector.
- In 2006 werd Siolta, het nationale kwaliteitskader, gelanceerd. Het document heeft
als doel: ondersteuning van individuele beroepspraktijk en ontwikkeling. Het biedt
een instrument voor management, strategische planning en beleidsontwikkeling.
- Het begrip ‘kwaliteit’ is zeer problematisch. De taal van ‘kwaliteit’ wordt vaak
gebruikt om professionele autonomie te ondermijnen ipv te ondersteunen. In
bredere beleidscontext kan een pleidooi worden gehouden voor ‘betere kwaliteit’.
- Wat de schrijver interesseert is de manier waarop ‘kwaliteit’ en ‘professionaliteit’
lijken te versmelten. Algemeen wordt erkend dat het personeel centraal staat om de
ambitieuze beleidsdoelen (verhogen van kwaliteit en kwantiteit) te behalen. Veel
landen hebben het beleid om het personeel de ‘professionaliseren’. In Engeland is de
Every Child Matters strategie. De boodschap is duidelijk: personeel die met vroege
jeugd werkt moet hiervoor gekwalificeerd en opgeleid zijn.
Grote uitdagingen voor personeel
- Leerkrachten en kinderverzorgers (childcare workers). Dit geeft een kloof tussen
‘vroegschoolse educatie’ en ‘zorg’.
2
challenges and possibilities for the early childhood profession
Abstract:
- In veel landen zijn strategieën voor de verdere ontwikkeling van onderwijs en zorg
voor jonge kinderen gekoppeld aan een debat over professionaliteit (discourse on
professionalism)
- De ambitieuze beleidsdoelen kunnen alleen worden gerealiseerd mbv goed
opgeleide en gekwalificeerde professionals, wiens praktijken worden geleid door een
geheel van professionele kennis.
- Dit artikel betoogt dat de dominante opvatting/conceptualisering (prevailing
conceptualisation) van de vroege jeugdprofessional is opgebouwd uit een bepaalde
en hiërarchische wijze van productie en toepassing van expertkennis. Deze is niet
noodzakelijkerwijs geschikt voor de professionele praktijk op het gebied van
voorschoolse educatie. Echter is het wel zeer effectief en draagt het bij aan het
vormen van een professionele habitus/houding, die in tegenspraak is met de kern
van voorschoolse educatie.
- Gebaseerd op een hermeneutische benadering, bespreekt dit artikel een alternatief
paradigma/zienswijze van systemische professionaliteit die openheid en onzekerheid
omarmt en de co-constructie (samenwerking) van professionele kennis en praktijken
aanmoedigt. Onderzoek wordt in dit denkkader opgevat als een dialoogactiviteit van
het stellen van kritische vragen en het creëren van begrip tussen verschillen, ipv
direct bewijs te lever voor de praktijk.
Inleiding: professionaliteit: een nieuw paradigma/zienswijze in de vroege kinderjaren
- De beroemde inleiding van D.W Winniciot (the child, the familiy and the outsider
world) omvat het hele dilemma van volwassenen die werken in instellingen voor
jonge kinderen.
- Het dilemma = spontaan en autonoom te moeten handelen in een steeds
veranderende, onzeker situaties die voor een groot deel worden bepaald door
externe factoren EN om ook nog te zorgen voor vooraf vastgestelde uitkomsten tas
leren en ontwikkeling.
- De verantwoordelijkheid voor het grootbrengen van jonge kinderen wordt steeds
meer verschoven van ouders naar publieke instanties. Zorg en vroege educatie, wat
eerst een normale aangelegenheid was, wordt nu gespecialiseerd
- In dit artikel wil de schrijver een fenomeen verkennen; personeel dat
geprofessionaliseerd moet worden.
De OECD heeft een rapport over het beleid voor onderwijs en zorg voor jonge kinderen
opgesteld. Deze bevat:
- De wens om arbeidsparticipatie van vrouwen te vergroten
- Demografische uitdagingen (dalende vruchtbaarheidscijfer + vergrijzing)
- Noodzaak om kinderarmoede en onderwijsachterstand aan te pakken
Europese Unie
- Het aantal plekken voor kinderopvang wordt verhoogt
1
, - Gesubsidieerde plaatsen voor kinderopvang: 33% bij kinderen 0-3 jaar en 90% bij
kinderen 3-4 jaar
- Slechts 5 landen daden deze doelen bereikt (België, Frankrijk, Denemarken,
Noorwegen en Zweden)
De belangrijkste zorg: economische welvaart hangt af van de verhouding hoge
werkgelegenheid / bevolkingsverhouding. Het is moeilijk te spreken van voorzieningen voor
kinderen wanneer de bedoeling van economische aard zijn. Er zijn veel redenen om de
vroege kinderjaren hoog op de agenda vd overheid te plaatsen.
- Beleid om de arbeidsparticipatie voor vrouwen te vergroten —> Echter als de
economie weer inzakt, zullen de vrouwelijke banen worden weggenomen.
- Uitbreiding van instellingen voor jonge kinderen = cruciaal voor het bereiken van
onderwijs + rechten van het kind
Kwaliteit:
- De instellingen voor ECEC (Onderwijs en zorg voor jonge kinderen) moeten van
goede kwaliteit zijn. Er zijn veel discussies geweest over wat kwaliteit inhoudt
- In 1996 werd de publicatie Kwaliteitsdoelen in diensten voor jonge kinderen (Quality
Targets in Services for Young Children) geïntroduceerd. Dit is een belangrijk
document omdat het een multidimensionale raamwerk voor kwaliteit bied
- In 2004 introduceerde Vlaanderen een kwaliteitsbesluit (Quality Decree). Hierin werd
kwaliteit gezien als een doorlopende constructie, bepaald door ouders, personeel,
kinderen en management.
- Het National Quality Initiative in Duitsland ontwikkelde voor het eerst een
evaluatieprocedure die wordt gekenmerkt door de principes van federalisme (de
politieke en administratieve verantwoordelijkheid losgekoppeld van de nationale
overheid) en subsidiariteit (hoewel er een publieke verantwoordelijkheid is, worden
de diensten hoofdzakelijk door vrijwilligers geleverd).
- Ierland heeft moeite om ‘kwaliteit’ te ontwikkelden in een zeer ondergefinancierde
kinderopvangsector.
- In 2006 werd Siolta, het nationale kwaliteitskader, gelanceerd. Het document heeft
als doel: ondersteuning van individuele beroepspraktijk en ontwikkeling. Het biedt
een instrument voor management, strategische planning en beleidsontwikkeling.
- Het begrip ‘kwaliteit’ is zeer problematisch. De taal van ‘kwaliteit’ wordt vaak
gebruikt om professionele autonomie te ondermijnen ipv te ondersteunen. In
bredere beleidscontext kan een pleidooi worden gehouden voor ‘betere kwaliteit’.
- Wat de schrijver interesseert is de manier waarop ‘kwaliteit’ en ‘professionaliteit’
lijken te versmelten. Algemeen wordt erkend dat het personeel centraal staat om de
ambitieuze beleidsdoelen (verhogen van kwaliteit en kwantiteit) te behalen. Veel
landen hebben het beleid om het personeel de ‘professionaliseren’. In Engeland is de
Every Child Matters strategie. De boodschap is duidelijk: personeel die met vroege
jeugd werkt moet hiervoor gekwalificeerd en opgeleid zijn.
Grote uitdagingen voor personeel
- Leerkrachten en kinderverzorgers (childcare workers). Dit geeft een kloof tussen
‘vroegschoolse educatie’ en ‘zorg’.
2
