Inhoud:
Week 2:
Nelson & Kinney (1997) – The effect of ambiguity and loss Contingency Reporting Judgments.
Brink, A.G., and Rankin, F.W. (2013). The effects of risk preference and loss aversion on individual behavior
under bonus, penalty, and combined contract frames.
Week 3:
Rose et al. (2022) Effecten van onzekerheid visualisatie op aandacht, opwinding (arousal) en oordeel
Joyce & Bidle (1981) - Anchoring and Adjustment in probabilistic Inference in Auditing
, Week 2: Nelson & Kinney (1997) – The effect of ambiguity and loss Contingency Reporting Judgments.
Abstract: Dit artikel rapporteert over de resultaten van een experiment dat de invloed onderzoekt van
onzekerheid over de waarschijnlijkheid dat een toekomstig verlies zal optreden ("ambiguity") op de judgments
van auditoren en gebruikers van financial statements over de gepaste verwijzing naar contingent losses in
auditrapporten. De toepassing van Einhorn en Hogarth's (1985) ambiguity model suggereert dat, met betrekking
tot verliezen met een hoge (lage) waarschijnlijkheid, zowel auditoren als gebruikers zullen handelen alsof een
ambiguïeuze waarschijnlijkheid van verlies hoger (lager) is dan een precieze waarschijnlijkheid van dezelfde
grootte, waardoor een conservatieve (unconservative) reactie op ambiguity wordt gedemonstreerd. Daarnaast,
aangezien auditoren klantrelaties kunnen schaden wanneer zij onnodig verwijzen naar contingent losses in
auditrapporten, kunnen auditoren minder conservatief reageren op ambiguity dan gebruikers. De resultaten van
het experiment ondersteunen deze voorspellingen.
De paper onderzoekt hoe onzekerheid over de waarschijnlijkheid/ kans van mogelijke toekomstige verliezen
(ambiguity) invloed heeft op de oordeelsvorming van auditoren en de mensen die de financiële rapporten
gebruiken. Hierbij wordt gefocust op hoe zij moeten omgaan met het melden van mogelijke verliezen
(contingent losses) in hun rapporten. Het onderzoek gebruikt een theorie van Einhorn en Hogarth uit 1985,
namelijk ambiguity aversion, waarbij mensen risico's voorzichtiger inschatten als de waarschijnlijkheden
onduidelijk zijn. Deze theorie stelt dat mensen waarschijnlijk voorzichtiger zijn als de kans op verlies niet
duidelijk is. Met andere woorden, als de kans op verlies groot of klein is, maar niet precies bekend, dan zullen
zowel auditoren als gebruikers van financiële rapporten waarschijnlijk voorzichtiger zijn (= Het mogelijke
verlies melden, dus conservatief) dan wanneer de kans op verlies heel duidelijk is.
De studie vond dat zowel accountants als gebruikers voorzichtiger zijn wanneer ze denken dat een onduidelijke
kans op een klein verlies groter is dan het werkelijk is. Dit houdt in dat ze neigen te denken dat de kans op
verlies hoger is dan de geschatte (bv 15%) lage kans. Dit komt omdat het onbekende (de ambiguïteit) extra
risico introduceert, en mensen geneigd zijn dit risico te overcompenseren door conservatiever te zijn in hun
beoordelingen en beslissingen. Ze willen liever veilig zijn dan het risico lopen op een onverwacht verlies. Als ze
denken dat een grote kans op verlies onduidelijk is, zijn ze iet wat minder voorzichtig. Dit betekent dat ze wss
denken dat de kans op verlies lager is dan de geschatte hoge kans. In dergelijke gevallen kan men minder
voorzorgsmaatregelen nemen of minder streng rapporteren dan nodig zou zijn als de waarschijnlijkheid precies
bekend was. Ze kunnen gaan denken dat het "niet zo erg zal zijn" of dat "de kansen misschien worden overschat.
Daarnaast merkt het onderzoek op dat auditoren soms minder voorzichtig (= Niet melden van mogelijk verlies)
kunnen zijn bij onzekerheid dan de gebruikers van de rapporten, vooral omdat ze de relatie met hun cliënten niet
willen schaden door te veel nadruk te leggen op potentiële verliezen. Dit kan leiden tot verschillen in de wat
gebruikers verwachten en wat auditoren en rapporteren, bekend als de "expectations gap". Dus verschillen in
hoe financiële informatie wordt gepresenteerd en geïnterpreteerd. Tegelijkertijd zijn auditors, wanneer ze
voorwaardelijke verliezen verkeerd weergeven/niet vermelden in de toelichting, aansprakelijk voor de potentiële
toekomstige verliezen van beleggers. Al met al laten de resultaten van het onderzoek zien dat deze theorieën
kloppen: mensen reageren conservatiever als er onzekerheid is over toekomstige verliezen.
Week 2:
Nelson & Kinney (1997) – The effect of ambiguity and loss Contingency Reporting Judgments.
Brink, A.G., and Rankin, F.W. (2013). The effects of risk preference and loss aversion on individual behavior
under bonus, penalty, and combined contract frames.
Week 3:
Rose et al. (2022) Effecten van onzekerheid visualisatie op aandacht, opwinding (arousal) en oordeel
Joyce & Bidle (1981) - Anchoring and Adjustment in probabilistic Inference in Auditing
, Week 2: Nelson & Kinney (1997) – The effect of ambiguity and loss Contingency Reporting Judgments.
Abstract: Dit artikel rapporteert over de resultaten van een experiment dat de invloed onderzoekt van
onzekerheid over de waarschijnlijkheid dat een toekomstig verlies zal optreden ("ambiguity") op de judgments
van auditoren en gebruikers van financial statements over de gepaste verwijzing naar contingent losses in
auditrapporten. De toepassing van Einhorn en Hogarth's (1985) ambiguity model suggereert dat, met betrekking
tot verliezen met een hoge (lage) waarschijnlijkheid, zowel auditoren als gebruikers zullen handelen alsof een
ambiguïeuze waarschijnlijkheid van verlies hoger (lager) is dan een precieze waarschijnlijkheid van dezelfde
grootte, waardoor een conservatieve (unconservative) reactie op ambiguity wordt gedemonstreerd. Daarnaast,
aangezien auditoren klantrelaties kunnen schaden wanneer zij onnodig verwijzen naar contingent losses in
auditrapporten, kunnen auditoren minder conservatief reageren op ambiguity dan gebruikers. De resultaten van
het experiment ondersteunen deze voorspellingen.
De paper onderzoekt hoe onzekerheid over de waarschijnlijkheid/ kans van mogelijke toekomstige verliezen
(ambiguity) invloed heeft op de oordeelsvorming van auditoren en de mensen die de financiële rapporten
gebruiken. Hierbij wordt gefocust op hoe zij moeten omgaan met het melden van mogelijke verliezen
(contingent losses) in hun rapporten. Het onderzoek gebruikt een theorie van Einhorn en Hogarth uit 1985,
namelijk ambiguity aversion, waarbij mensen risico's voorzichtiger inschatten als de waarschijnlijkheden
onduidelijk zijn. Deze theorie stelt dat mensen waarschijnlijk voorzichtiger zijn als de kans op verlies niet
duidelijk is. Met andere woorden, als de kans op verlies groot of klein is, maar niet precies bekend, dan zullen
zowel auditoren als gebruikers van financiële rapporten waarschijnlijk voorzichtiger zijn (= Het mogelijke
verlies melden, dus conservatief) dan wanneer de kans op verlies heel duidelijk is.
De studie vond dat zowel accountants als gebruikers voorzichtiger zijn wanneer ze denken dat een onduidelijke
kans op een klein verlies groter is dan het werkelijk is. Dit houdt in dat ze neigen te denken dat de kans op
verlies hoger is dan de geschatte (bv 15%) lage kans. Dit komt omdat het onbekende (de ambiguïteit) extra
risico introduceert, en mensen geneigd zijn dit risico te overcompenseren door conservatiever te zijn in hun
beoordelingen en beslissingen. Ze willen liever veilig zijn dan het risico lopen op een onverwacht verlies. Als ze
denken dat een grote kans op verlies onduidelijk is, zijn ze iet wat minder voorzichtig. Dit betekent dat ze wss
denken dat de kans op verlies lager is dan de geschatte hoge kans. In dergelijke gevallen kan men minder
voorzorgsmaatregelen nemen of minder streng rapporteren dan nodig zou zijn als de waarschijnlijkheid precies
bekend was. Ze kunnen gaan denken dat het "niet zo erg zal zijn" of dat "de kansen misschien worden overschat.
Daarnaast merkt het onderzoek op dat auditoren soms minder voorzichtig (= Niet melden van mogelijk verlies)
kunnen zijn bij onzekerheid dan de gebruikers van de rapporten, vooral omdat ze de relatie met hun cliënten niet
willen schaden door te veel nadruk te leggen op potentiële verliezen. Dit kan leiden tot verschillen in de wat
gebruikers verwachten en wat auditoren en rapporteren, bekend als de "expectations gap". Dus verschillen in
hoe financiële informatie wordt gepresenteerd en geïnterpreteerd. Tegelijkertijd zijn auditors, wanneer ze
voorwaardelijke verliezen verkeerd weergeven/niet vermelden in de toelichting, aansprakelijk voor de potentiële
toekomstige verliezen van beleggers. Al met al laten de resultaten van het onderzoek zien dat deze theorieën
kloppen: mensen reageren conservatiever als er onzekerheid is over toekomstige verliezen.
