Hoofdstuk 3: Verhard beton
• Verklaar het begrip “W/C” en geef enkele voorbeelden betreffende de invloed van deze factor op de
betoneigenschappen van verhard beton.
W/C is de totale massa aan water / totale massa aan cement. Hoe hoger de W/C-factor hoe meer
capillaire poriën en hoe poreuzer het beton wordt. Hoe lager de W/C factor + verdichting volgens de
regels van de kunst is beton beschermd tegen verschillende bedreigingen (vuur, zuur, vorst en zouten).
• Bespreek in verband met verhard beton:
o mechanische sterkte (druksterkte, treksterkte) (pg 178-190)
de druksterkte (MPa) is de weerstand tegen drukkrachten zonder dat er deformatie plaatsvind.
Beton bestaat uit twee-fasen stof de matrix en de inerte materialen. De druksterkte is sterk
afhankelijk van de hechting tussen de matrix en de inerte stoffen, de sterkte van de matrix en de
sterkte van de inerte stoffen, waarbij de matrix de het zwakste onderdeel is van het beton. Hoe
hoger er W/C-factor hoe lager de druksterkte is van beton. Deze druksterkte wordt bepaald door
drukproeven uit te voeren op kubussen en cilinders. Eventueel oneffenheden worden
weggeslepen en korrels worden afgeborsteld om zo ongewenste spanningen te voorkomen. Hoe
hoger/slanker de vorm van het proefstuk des te kleiner de druksterkte. De vlakken die in contact
komen met de drukplaten moeten voldoen aan bepaalde vlakheidseisen.
treksterkte: beton weerstaat heel slecht trek. De breuk treed op door aanwezigheid van
microscheutjes en holtes die zich uitbreiden. Deze treksterkte wordt bepaald aan de hand van 3
proeven, axiale trek, splijtproef(verbrijzelen van een cilinder tussen 2 vlakke platen) en bepaling
van de buigtreksterkte(proefstuk op 2 verhoogjes zetten en in het midden een drukkracht laten
aangrijpen). De zuivere treksterkte wordt bepaald door de eerste proef door stalen platen te
verlijmen aan de boven en onderkant van het proefstuk. f= F/A (treksterkte= maximale kracht
(N)/oppervlakte .)doorsnede (mm²)).
o vervorming
doorbuiging
doorbuiging wordt veroorzaakt door schuifspanningen, druk-/trekspanningen en
momenten.
Elasticiteitsmodulus
𝜎𝜎
E= dit is de verhouding tussen de drukspanning
ℰ
𝑁𝑁 𝛥𝛥𝛥𝛥
(σ= ) en de corresponderende stuik(ℰ= relatieve
𝐴𝐴 𝑙𝑙
vervorming). Deze is een maat voor de stijfheid. Er
zijn twee zulke modulus de secans en de tangens
modulus. Deze kunnen bepaald worden door
geluidsvoortplanting, eigenfrequentie en
oppervlakte hardheid.
Krimp
na enige tijd neemt het beton af in volume door
verlies aan water(=krimpt). Dit is voornamelijk door
verdamping en in mindere mate door hydratatiereactie en carbonatatiereactie.
Autogene krimp treed op bij hydratatie dit is krimp zonder vochtuitwisseling met de
omgeving. Het voornaamste is uitdrogingskrimp. Chemische krimp = volume
hydratatieproducten is kleiner dan volume reagerende componenten cement en water.
Plastische krimp= zwaardere delen zakken naar onderen water wordt naar boven
geperst waterfilm verdampt trekspanningen in beton wat kan leiden tot plastische
scheuren. Bij groen beton is het voornamelijk sedimentatie die optreed, bij zeer jong
beton chemische krimp en plastische krimp en bij jong beton autogene krimp,
uitdrogingskrimp en temperatuurs krimp. De uiteindelijke krimp is afhankelijk van de
• Verklaar het begrip “W/C” en geef enkele voorbeelden betreffende de invloed van deze factor op de
betoneigenschappen van verhard beton.
W/C is de totale massa aan water / totale massa aan cement. Hoe hoger de W/C-factor hoe meer
capillaire poriën en hoe poreuzer het beton wordt. Hoe lager de W/C factor + verdichting volgens de
regels van de kunst is beton beschermd tegen verschillende bedreigingen (vuur, zuur, vorst en zouten).
• Bespreek in verband met verhard beton:
o mechanische sterkte (druksterkte, treksterkte) (pg 178-190)
de druksterkte (MPa) is de weerstand tegen drukkrachten zonder dat er deformatie plaatsvind.
Beton bestaat uit twee-fasen stof de matrix en de inerte materialen. De druksterkte is sterk
afhankelijk van de hechting tussen de matrix en de inerte stoffen, de sterkte van de matrix en de
sterkte van de inerte stoffen, waarbij de matrix de het zwakste onderdeel is van het beton. Hoe
hoger er W/C-factor hoe lager de druksterkte is van beton. Deze druksterkte wordt bepaald door
drukproeven uit te voeren op kubussen en cilinders. Eventueel oneffenheden worden
weggeslepen en korrels worden afgeborsteld om zo ongewenste spanningen te voorkomen. Hoe
hoger/slanker de vorm van het proefstuk des te kleiner de druksterkte. De vlakken die in contact
komen met de drukplaten moeten voldoen aan bepaalde vlakheidseisen.
treksterkte: beton weerstaat heel slecht trek. De breuk treed op door aanwezigheid van
microscheutjes en holtes die zich uitbreiden. Deze treksterkte wordt bepaald aan de hand van 3
proeven, axiale trek, splijtproef(verbrijzelen van een cilinder tussen 2 vlakke platen) en bepaling
van de buigtreksterkte(proefstuk op 2 verhoogjes zetten en in het midden een drukkracht laten
aangrijpen). De zuivere treksterkte wordt bepaald door de eerste proef door stalen platen te
verlijmen aan de boven en onderkant van het proefstuk. f= F/A (treksterkte= maximale kracht
(N)/oppervlakte .)doorsnede (mm²)).
o vervorming
doorbuiging
doorbuiging wordt veroorzaakt door schuifspanningen, druk-/trekspanningen en
momenten.
Elasticiteitsmodulus
𝜎𝜎
E= dit is de verhouding tussen de drukspanning
ℰ
𝑁𝑁 𝛥𝛥𝛥𝛥
(σ= ) en de corresponderende stuik(ℰ= relatieve
𝐴𝐴 𝑙𝑙
vervorming). Deze is een maat voor de stijfheid. Er
zijn twee zulke modulus de secans en de tangens
modulus. Deze kunnen bepaald worden door
geluidsvoortplanting, eigenfrequentie en
oppervlakte hardheid.
Krimp
na enige tijd neemt het beton af in volume door
verlies aan water(=krimpt). Dit is voornamelijk door
verdamping en in mindere mate door hydratatiereactie en carbonatatiereactie.
Autogene krimp treed op bij hydratatie dit is krimp zonder vochtuitwisseling met de
omgeving. Het voornaamste is uitdrogingskrimp. Chemische krimp = volume
hydratatieproducten is kleiner dan volume reagerende componenten cement en water.
Plastische krimp= zwaardere delen zakken naar onderen water wordt naar boven
geperst waterfilm verdampt trekspanningen in beton wat kan leiden tot plastische
scheuren. Bij groen beton is het voornamelijk sedimentatie die optreed, bij zeer jong
beton chemische krimp en plastische krimp en bij jong beton autogene krimp,
uitdrogingskrimp en temperatuurs krimp. De uiteindelijke krimp is afhankelijk van de
