CPIV-2 - Caniene para-influenzavirus type β CRV – Caniene rotavirus CPV - PROBLEEM #1
CAV-2 - Caniene adenovirus type β CCV – caniene coronavirus Caniene parvovirus
Virus CIPV-2 : CAV-2 : CRV : CCV : ssDNA
Geen structuur Envelop X RNA virus Envelop O met spikes Envelop X → Uitermate resistent
Envelop O Resistent Envelop X → Resistent Weinig resistent Gevoelig : XdetergentenX, Formol, oxiderende producten zoals hypochloriet
Gevoelig aan detergent Bevat 3 lagen Gevoelig aan detergenten en 1 serotype
Aërogene spreiding, moet Gevoelig : formol, meeste desinfectantia 1 biotype
beschermd zijn tegen XdetergentenX 1 serotype Beweging in genotypes
uitdroging 1 serotype 2 biotypes (enterisch en Nood aan cellulaire polymerase voor vermeerdering (cellen in mitose) → vnl. in
1 biotype (enterisch) algemeen (zeldzaam)) blasten van lymfoïde weefsels
Verschillende genotypes
Overdracht : Overdracht : Evolutie : komt van felien parvovirus via een paar mutaties (CPV-β → CPV-βa → CPV-
- Aerogeen (vnl. CPIV-β) - Orofecaal βb/βc)
- Direct contact (vnl. CAV-β) - Direct contact
- Omgeving (CAV-β) - Omgeving (vnl. CRV)
Pathogenese Primo-infectie : 1. Orale opname, X° thv het SVS en daarna fecale 1. Orofarynx, tonsillen en drainerende lymfeknopen → begint thv de keel
1. virus komt binnen t.h.v. de ademhalingswegen en vermeerdert uitscheiding (lymfoïde weefsels).
t.h.v. het trilhaarepitheel t.h.v. de bronchen en alveolen. 2. Primaire viremie → al na 1d.
3-6d PI : infiltratie van monocyten, neutrofielen en Nkcellen Algemeen CCV : gaat ook inwendige organen infecteren via 3. Inwendige lymfoïde weefsels (lnn., BALT, GALT), rode beenmerg.
waardoor interferon productie start. → na 7d : onder controle monocyten/Mφ → Leidt tot destructie 4. Secundaire viremie → na 4d
Wanneer de basaalcellen beschadigd zijn kunnen bacteriën infectie 5. Darm (crypten van Lieberkühn)(drachtige baarmoeder, myocard)
gaan veroorzaken waardoor ontsteking optreedt, hierdoor worden Raplicatie duurt 6 uur.
ontstekingscellen aangetrokken die zorgen voor extra collateral
damage. Voor behandeling van de secundaire infectie is antibiotica Bij pups : X° thv hartspier → hartinsufficiëntie (symptomen zichtbaar op een paar
nodig. weken leeftijd)
Kliniek Paroxysmale hoest Bij jonge dieren : replicatie +++ tov oudere Fibrineuze, hemorrhagische enteritis.
Frequent tonsillitis Destructie van darmvilli → waterige diarree + uitstorten van Oedemateuze darmwand → verdikking door ontsteking.
Frequent verhoogde lichaamstemperatuur exsudaat → dehydratatie ‘Ballooning’ van de klieren van Lieberkühn (zitten vol met cellen), sterke villi
Soms ooguitvloeiing Lethaal tijdens de eerste 2 levensweken (op 1βw zijn niets eens atrofie.
Soms neusuitvloeiing meer symptomen) Viremie : virus X° in blasten → lymfopenie (kan leiden tot sterfte)
Morbiditeit hoog, mortaliteit zeer laag Herinfectie : geen kliniek → Alles wordt bepaald door infetiedruk !!
Immuniteit Actieve immuniteit → TH1, THβ, CD4, LyB → IgA thv longen, keel, Lokale immuniteit : IgA’s (belangrijkste) Actieve immuniteit na primo-infectie : lokale immuniteit heeft geen zin omdat virus
neus Systemische immuniteit : IgG’s door bloedbaan komt → CD4 + IgG’s controleren de infectie thv de villi.
Systemische immuniteit → IgG’s thv longen en keel Passieve immuniteit : immuun cellen migreren naar melkklier → Passieve immuniteit : Lactogene immuniteit is nodig ! IgG’s zitten in de bloedbaan
Passieve immuniteit : Massale As in de melkklier → pups beschermd IgA productie waar het virus ook zit → Maternale immuniteit moet zo hoog mogelijk zijn (dit kan door
voor 8 tot 1β maanden Weefsel regeneratie : wanneer virus onder controle is regelmatige hervaccinatie) → Bij een hoge As titer kan een pup tot 16w worden
Maternale (lactogene) immuniteit : [IgA] laag bij de eerste drag beschermd.
→ infectiedruk zo laag mogelijk te houden → Zonder goede bescherming kan het leiden tot sterfte
Behandeling Vaccinatie : Preventie : Rehydratatie (po/sc/iv) Preventie :
Pups moeten op 9 en 12 weken - Goed vaccinatieschema Antibiotica - Geen contact met uitscheiders
gevaccineerd worden. - Geen contact met uitscheiders Glucose/elektrolyten (po/iv) - Reinigen en ontsmetten omgeving
Vaccin Bepalen van een antistoffentiter - Reinigen en ontsmetten van de Preventie : - Maternale immuniteit verbeteren
heeft geen zin omdat dit passieve omgeving - Maternale immuniteit (lactogene immuniteit) verhogen → zorgen
immuniteit is en de pups moeten - Maternale immuniteit verbeteren dat pups voldoende colostrum/melk binnenkrijgen, best de pups Vaccinatie :
actieve immuniteit krijgen. dagelijks wegen. → Bij parvo : Extra vaccinatie op 5-6w (bevat een hoger dosis en een andere type
De kernvaccinatie bevat CAV-β, - Strikte hygiëne bij moederloze opfok. virus (hot strains) waardoor het virulenter is en kan aanslaan terwijl de pup nog
parvo en hondenziekte. CAV-β - Infectiedruk doen dalen door reinigen/deinfectie. maternale immuniteit heeft.
zorgt voor een kruisreactie tegen Bij oude vaccins met het wildtype virus kon het virus infectie veroorzaken voordat er
type immuniteit was opgebouwd, ondanks dat de maternale immuniteit hoog genoeg was.
→ Vaak wordt de vaccinatie voor Dit heet een immunity gap.
para-influenza erbij gegeven
samen met een Bordetella Verder moet er op 8/9 weken gevaccineerd worden.
component (kennelhoest)
CAV-2 - Caniene adenovirus type β CCV – caniene coronavirus Caniene parvovirus
Virus CIPV-2 : CAV-2 : CRV : CCV : ssDNA
Geen structuur Envelop X RNA virus Envelop O met spikes Envelop X → Uitermate resistent
Envelop O Resistent Envelop X → Resistent Weinig resistent Gevoelig : XdetergentenX, Formol, oxiderende producten zoals hypochloriet
Gevoelig aan detergent Bevat 3 lagen Gevoelig aan detergenten en 1 serotype
Aërogene spreiding, moet Gevoelig : formol, meeste desinfectantia 1 biotype
beschermd zijn tegen XdetergentenX 1 serotype Beweging in genotypes
uitdroging 1 serotype 2 biotypes (enterisch en Nood aan cellulaire polymerase voor vermeerdering (cellen in mitose) → vnl. in
1 biotype (enterisch) algemeen (zeldzaam)) blasten van lymfoïde weefsels
Verschillende genotypes
Overdracht : Overdracht : Evolutie : komt van felien parvovirus via een paar mutaties (CPV-β → CPV-βa → CPV-
- Aerogeen (vnl. CPIV-β) - Orofecaal βb/βc)
- Direct contact (vnl. CAV-β) - Direct contact
- Omgeving (CAV-β) - Omgeving (vnl. CRV)
Pathogenese Primo-infectie : 1. Orale opname, X° thv het SVS en daarna fecale 1. Orofarynx, tonsillen en drainerende lymfeknopen → begint thv de keel
1. virus komt binnen t.h.v. de ademhalingswegen en vermeerdert uitscheiding (lymfoïde weefsels).
t.h.v. het trilhaarepitheel t.h.v. de bronchen en alveolen. 2. Primaire viremie → al na 1d.
3-6d PI : infiltratie van monocyten, neutrofielen en Nkcellen Algemeen CCV : gaat ook inwendige organen infecteren via 3. Inwendige lymfoïde weefsels (lnn., BALT, GALT), rode beenmerg.
waardoor interferon productie start. → na 7d : onder controle monocyten/Mφ → Leidt tot destructie 4. Secundaire viremie → na 4d
Wanneer de basaalcellen beschadigd zijn kunnen bacteriën infectie 5. Darm (crypten van Lieberkühn)(drachtige baarmoeder, myocard)
gaan veroorzaken waardoor ontsteking optreedt, hierdoor worden Raplicatie duurt 6 uur.
ontstekingscellen aangetrokken die zorgen voor extra collateral
damage. Voor behandeling van de secundaire infectie is antibiotica Bij pups : X° thv hartspier → hartinsufficiëntie (symptomen zichtbaar op een paar
nodig. weken leeftijd)
Kliniek Paroxysmale hoest Bij jonge dieren : replicatie +++ tov oudere Fibrineuze, hemorrhagische enteritis.
Frequent tonsillitis Destructie van darmvilli → waterige diarree + uitstorten van Oedemateuze darmwand → verdikking door ontsteking.
Frequent verhoogde lichaamstemperatuur exsudaat → dehydratatie ‘Ballooning’ van de klieren van Lieberkühn (zitten vol met cellen), sterke villi
Soms ooguitvloeiing Lethaal tijdens de eerste 2 levensweken (op 1βw zijn niets eens atrofie.
Soms neusuitvloeiing meer symptomen) Viremie : virus X° in blasten → lymfopenie (kan leiden tot sterfte)
Morbiditeit hoog, mortaliteit zeer laag Herinfectie : geen kliniek → Alles wordt bepaald door infetiedruk !!
Immuniteit Actieve immuniteit → TH1, THβ, CD4, LyB → IgA thv longen, keel, Lokale immuniteit : IgA’s (belangrijkste) Actieve immuniteit na primo-infectie : lokale immuniteit heeft geen zin omdat virus
neus Systemische immuniteit : IgG’s door bloedbaan komt → CD4 + IgG’s controleren de infectie thv de villi.
Systemische immuniteit → IgG’s thv longen en keel Passieve immuniteit : immuun cellen migreren naar melkklier → Passieve immuniteit : Lactogene immuniteit is nodig ! IgG’s zitten in de bloedbaan
Passieve immuniteit : Massale As in de melkklier → pups beschermd IgA productie waar het virus ook zit → Maternale immuniteit moet zo hoog mogelijk zijn (dit kan door
voor 8 tot 1β maanden Weefsel regeneratie : wanneer virus onder controle is regelmatige hervaccinatie) → Bij een hoge As titer kan een pup tot 16w worden
Maternale (lactogene) immuniteit : [IgA] laag bij de eerste drag beschermd.
→ infectiedruk zo laag mogelijk te houden → Zonder goede bescherming kan het leiden tot sterfte
Behandeling Vaccinatie : Preventie : Rehydratatie (po/sc/iv) Preventie :
Pups moeten op 9 en 12 weken - Goed vaccinatieschema Antibiotica - Geen contact met uitscheiders
gevaccineerd worden. - Geen contact met uitscheiders Glucose/elektrolyten (po/iv) - Reinigen en ontsmetten omgeving
Vaccin Bepalen van een antistoffentiter - Reinigen en ontsmetten van de Preventie : - Maternale immuniteit verbeteren
heeft geen zin omdat dit passieve omgeving - Maternale immuniteit (lactogene immuniteit) verhogen → zorgen
immuniteit is en de pups moeten - Maternale immuniteit verbeteren dat pups voldoende colostrum/melk binnenkrijgen, best de pups Vaccinatie :
actieve immuniteit krijgen. dagelijks wegen. → Bij parvo : Extra vaccinatie op 5-6w (bevat een hoger dosis en een andere type
De kernvaccinatie bevat CAV-β, - Strikte hygiëne bij moederloze opfok. virus (hot strains) waardoor het virulenter is en kan aanslaan terwijl de pup nog
parvo en hondenziekte. CAV-β - Infectiedruk doen dalen door reinigen/deinfectie. maternale immuniteit heeft.
zorgt voor een kruisreactie tegen Bij oude vaccins met het wildtype virus kon het virus infectie veroorzaken voordat er
type immuniteit was opgebouwd, ondanks dat de maternale immuniteit hoog genoeg was.
→ Vaak wordt de vaccinatie voor Dit heet een immunity gap.
para-influenza erbij gegeven
samen met een Bordetella Verder moet er op 8/9 weken gevaccineerd worden.
component (kennelhoest)
