EPILEPSIE
= Epilepsieaanvallen zijn het gevolg van een abnormaal elektrisch verschijnsel in
de hersenen
1.1. INLEIDING
Kenmerken:
- Voorkomende + behandelbare neurologische aandoeningen.
- Aanval kan verschillende vormen aannemen MAAR altijd gepaard met
verlies controle
- Diagnose niet te snel stellen -> sociale beperkingen zoals rijverbod, kans
op werk,..
- Meest voorkomende vorm = grand mal
- Aandoening is niet te genezen MAAR kan vanzelf overgaan of aanvalsvrij
- Vaker mannen dan vrouwen
1.2. VOORKOMEN
Epilepsie kan voorkomen als aandoening maar ook als symptoom van een
onderliggende ziekte
- Epilepsie als symptoom: 5% van de bevolking doet éénmalig een
aanval, meestal op leeftijd ouder dan 25 jaar.
- Epilepsie als aandoening: om van een aandoening te spreken moeten
er terugkerende aanvallen zijn (2of meer). Men schat dat ongeveer 1 op
100-150 dit ervaren. De frequentie ligt hoger bij mensen met een
verstandelijke beperking (ong 1 op 3).
1.3. PATHOFYSIOLOGIE
= ziekteleer
Epilepsie word omschreven als een verstoring van de elektrische activiteit
van de hersenen: plots gaan grote groepen hersencellen gelijktijdig op- en
ontladen. Deze plotse toename is zichtbaar als spikes op het EEG (elektro-
encefalogram). Het is het onevenwicht in neurotransmitters glutamaat en GABA
dat de neuronen prikkelbaar maakt.
Het is niet altijd eenvoudig een aanval te onderscheiden van
bewustzijnsverlies door andere oorzaken. Een andere acute circulatiestoornis
(bloeddrukval met syncope) en een hypoglycemie kunnen ook aanleiding
geven tot bewustzijnsstoornis.
1.4. DIAGNOSE
Gebaseerd op heteroanamnese, gevolgd door een klinische neurologisch
onderzoek.
Het diagnosemiddel om epilepsie vast te stellen is een routine EEG met
hyperventilatie en lichtflitsstimulatie.
, Een andere mogelijkheid is een EEG tijdens slaap na slaapdeprivatie de nacht
ervoor. Bij sporadische * (zeldzaam) aanvallen is een 24-uurs-EEG- registratie
nuttig.
EEG staat voor elektro-encefalografie: hierbij meet met de elektrische
activiteit van de hersencortex door middel van elektroden die op de
hoofdhuid worden geplaatst. Dit onderzoek is weinig belastend tenzij
men moet blijven stil liggen tijdens de meting. Evoked potentials
(opgewekte potentialen) zijn lokalen veranderingen in de corticale
activiteit als gevolg van specifieke prikkels. Bij epilepsie worden deze
prikkels toegediend om een aanval uit te lokken.
De diagnose moet erg zorgvuldig gesteld worden, gezien de maatschappelijke
consequenties.
1.5. OORZAKEN
Voor de leeftijd van 25 jaar wordt meestal geen onderliggende oorzaak voor
epilepsie gevonden. = idiopathische epilepsie.
Verder kan elke vorm van hersenbeschadiging een bron zijn van epilepsie. Kan
ook hersenbeschadiging zijn bij de geboorte, maar ook op latere leeftijd door bv
een hersentumor,.. Na de leeftijd van 25jaar =symptomatische
epilepsie.
Het ontstaan van epilepsie is meestal een optelsom van factoren: erfelijke
factoren + omgeving, van heel wat factoren is geweten dat ze aanval
kunnen uitlokken (vb slaaptekort, koorts,..)
Maar soms kan een aanval ook worden uitgelokt door eenvoudige prikkels
(verandering licht, geluid,.. = reflexepilepsie) (deze vorm wordt gebruikt voor
een EEG onderzoek)
2. STOORNISSEN
De klinische uitingsvormen van een aanval zijn erg variabel en afhankelijk met
welk deel van de hersenen betrokken is.
Wanneer de elektrische verandering tot 1 hersendeel beperkt blijven ontstaan
enkel verschijningen die met de functie van dat hersendeel te maken hebben:
*partiële of focale epilepsie. Wanneer de elektrische veranderingen
*bilateraal in de volledige hersenen optreden krijgen we een
*gegeneraliseerde aanval. Een aanval kan een focaal begin hebben, maar de
abnormale activiteit kan zich verder uitbreiden over het volledige cerebrum. ->
secundair gegeneraliseerde aanval
= Epilepsieaanvallen zijn het gevolg van een abnormaal elektrisch verschijnsel in
de hersenen
1.1. INLEIDING
Kenmerken:
- Voorkomende + behandelbare neurologische aandoeningen.
- Aanval kan verschillende vormen aannemen MAAR altijd gepaard met
verlies controle
- Diagnose niet te snel stellen -> sociale beperkingen zoals rijverbod, kans
op werk,..
- Meest voorkomende vorm = grand mal
- Aandoening is niet te genezen MAAR kan vanzelf overgaan of aanvalsvrij
- Vaker mannen dan vrouwen
1.2. VOORKOMEN
Epilepsie kan voorkomen als aandoening maar ook als symptoom van een
onderliggende ziekte
- Epilepsie als symptoom: 5% van de bevolking doet éénmalig een
aanval, meestal op leeftijd ouder dan 25 jaar.
- Epilepsie als aandoening: om van een aandoening te spreken moeten
er terugkerende aanvallen zijn (2of meer). Men schat dat ongeveer 1 op
100-150 dit ervaren. De frequentie ligt hoger bij mensen met een
verstandelijke beperking (ong 1 op 3).
1.3. PATHOFYSIOLOGIE
= ziekteleer
Epilepsie word omschreven als een verstoring van de elektrische activiteit
van de hersenen: plots gaan grote groepen hersencellen gelijktijdig op- en
ontladen. Deze plotse toename is zichtbaar als spikes op het EEG (elektro-
encefalogram). Het is het onevenwicht in neurotransmitters glutamaat en GABA
dat de neuronen prikkelbaar maakt.
Het is niet altijd eenvoudig een aanval te onderscheiden van
bewustzijnsverlies door andere oorzaken. Een andere acute circulatiestoornis
(bloeddrukval met syncope) en een hypoglycemie kunnen ook aanleiding
geven tot bewustzijnsstoornis.
1.4. DIAGNOSE
Gebaseerd op heteroanamnese, gevolgd door een klinische neurologisch
onderzoek.
Het diagnosemiddel om epilepsie vast te stellen is een routine EEG met
hyperventilatie en lichtflitsstimulatie.
, Een andere mogelijkheid is een EEG tijdens slaap na slaapdeprivatie de nacht
ervoor. Bij sporadische * (zeldzaam) aanvallen is een 24-uurs-EEG- registratie
nuttig.
EEG staat voor elektro-encefalografie: hierbij meet met de elektrische
activiteit van de hersencortex door middel van elektroden die op de
hoofdhuid worden geplaatst. Dit onderzoek is weinig belastend tenzij
men moet blijven stil liggen tijdens de meting. Evoked potentials
(opgewekte potentialen) zijn lokalen veranderingen in de corticale
activiteit als gevolg van specifieke prikkels. Bij epilepsie worden deze
prikkels toegediend om een aanval uit te lokken.
De diagnose moet erg zorgvuldig gesteld worden, gezien de maatschappelijke
consequenties.
1.5. OORZAKEN
Voor de leeftijd van 25 jaar wordt meestal geen onderliggende oorzaak voor
epilepsie gevonden. = idiopathische epilepsie.
Verder kan elke vorm van hersenbeschadiging een bron zijn van epilepsie. Kan
ook hersenbeschadiging zijn bij de geboorte, maar ook op latere leeftijd door bv
een hersentumor,.. Na de leeftijd van 25jaar =symptomatische
epilepsie.
Het ontstaan van epilepsie is meestal een optelsom van factoren: erfelijke
factoren + omgeving, van heel wat factoren is geweten dat ze aanval
kunnen uitlokken (vb slaaptekort, koorts,..)
Maar soms kan een aanval ook worden uitgelokt door eenvoudige prikkels
(verandering licht, geluid,.. = reflexepilepsie) (deze vorm wordt gebruikt voor
een EEG onderzoek)
2. STOORNISSEN
De klinische uitingsvormen van een aanval zijn erg variabel en afhankelijk met
welk deel van de hersenen betrokken is.
Wanneer de elektrische verandering tot 1 hersendeel beperkt blijven ontstaan
enkel verschijningen die met de functie van dat hersendeel te maken hebben:
*partiële of focale epilepsie. Wanneer de elektrische veranderingen
*bilateraal in de volledige hersenen optreden krijgen we een
*gegeneraliseerde aanval. Een aanval kan een focaal begin hebben, maar de
abnormale activiteit kan zich verder uitbreiden over het volledige cerebrum. ->
secundair gegeneraliseerde aanval
