Ouderlijke Bescherming Door Begrenzing Schermtijd
Stefan Jansen
[studentnummer]
Erasmus Universiteit Rotterdam
3.3P Juridische en Ethische Vaardigheden II
[tutor]
10 maart 2022
, 2
Ouderlijke Bescherming Door Begrenzing Schermtijd
Met de komst van Apple’s iPhone in 2007 is de mobiele technologie niet meer weg te
denken uit het hedendaagse leven. Touchscreens en intuïtieve gebruikssoftware dragen bij aan de
toegankelijkheid voor het alledaags gebruik van mobiele apparaten, zoals telefoons en tablets.
Applicaties op deze apparaten, kortweg apps genoemd, worden continu doorontwikkeld om
overal te kunnen werken, onderwijs te volgen, te ontspannen en te ondersteunen bij de algemene
dagelijkse levensverrichtingen. Producenten zoals Apple, maar ook Samsung en Google, spelen
met toewijding in op de markt door mobiele apparaten jaarlijks aan te passen aan de doelgroep,
zorgen voor toegankelijk programmeer-onderwijs en stimuleren het slim gebruik van apps
(Apple, 2021a).
Het is niet nieuw dat die deugd om zo goed mogelijk aan te sluiten bij het leven van de
eindgebruiker leidt tot excessief gedrag met name bij kinderen en jeugdigen, die ook het doel
zijn van marketing (Apple, 2021b; Benoit, 2018; Consumentenbond, 2018). Het beperken van de
tijd die een gebruiker besteed aan het kijken naar een tv of mobiel apparaat, kreeg een
prominente rol in de softwareontwikkeling. Aandeelhouders van Apple pleitte voor meer
onderzoek naar het verband tussen deze schermtijd en de geestelijke gezondheid, omdat het
excessieve gebruik een verslaving zou worden (Sheehan, 2018). Apple heeft als reactie de
functionaliteit genaamd Ouderlijk Toezicht uitgebreid met de app Schermtijd, wat de gebruiker
en ouders meer inzicht en regie geven met betrekking tot de tijd die zij of hun kinderen besteden
aan een scherm, door gedetailleerde rapporten en mogelijkheden tot begrenzingen (Apple, 2018).
Het gebruik van computers en mobiele apparaten krijgen mogelijk een andere waarde, nu
de maatschappij wordt overschaduwd door de COVID-19 pandemie (Ministerie van Algemene
Zaken, 2022). Nationale en internationale maatregelen om de verspreiding van het virus te
beperken, gaat gepaard met thuiswerken, thuisonderwijs en verdere sociaal isolerende
beperkingen. Ouders worden pedagogisch uitgedaagd, wanneer er wordt verwacht dat zij naast
het ouderschap ook verantwoordelijkheden moeten nakomen als werknemer én als tijdelijke
onderwijzer. Digitaal werken en elkaar ontmoeten lijkt daarom een uitkomst voor de continuïteit
van het leven in een lockdown, maar het is een passieve vorm van communicatie.
Het morele dilemma wat voor de ouder ontstaat, is om enerzijds te kiezen voor het
efficiënt combineren van verantwoordelijkheden door kinderen meer tijd te laten besteden op een
scherm (ook na ‘schooltijd’) en anderzijds te kiezen om de verantwoordelijkheden niet te