DE BRABANDER
HOOFDSTUK 4
Thamara van der Bie
2021-2022
,Blok 4
Inhoudsopgave
Hoofdstuk 4.1 een maatschappijkritisch perspectief op eigen regie (boek).....................................................2
Hoofdstuk 4.2 Emancipatie en het opheffen van vervreemding, Marxisme: (boek).........................................4
Hoorcollege de brabander 4.2 Erich Fromm.................................................................................................... 6
Hoofdstuk 4.2.2 emancipatie als zelfontplooiing. Een humanistische ethiek: Erich Fromm..............................8
Hoorcollege de Brabander Hannah Arendt................................................................................................... 11
Hoofdstuk 4.3 het bevorderen van menselijke waardigheid. Hannah Arendt................................................13
Hoorcollege Michel Foucault........................................................................................................................ 17
Hoofdstuk 4.4 Michel Foucault..................................................................................................................... 19
Karl Marx (1818-1883) socialisme
Erich Fromm (1900-1980) vrijheid, eigen individu,
Hannah Arendt (1906-1975)
Michel Foucault (1926-1984)
Zij uiten kritiek op de maatschappij van hun tijd, maar deze kritiek is nog steeds actueel.
Marx op het kapitalisme; Fromm op het ‘autoritisme’ en relativisme; Arendt op het
totalitarisme zoals nazisme en stalinisme. Foucault bekritiseert de machtsstructuren in de
maatschappij
, Hoofdstuk 4.1 een maatschappijkritisch perspectief op
eigen regie (boek)
4.1
Het versterken van eigen kracht, het bevorderen van empowerment
en sociale rechtvaardigheid, het tegengaan van discriminatie en het
erkennen can diversiteit zijn daarom belangrijke kernwaarden.
Politiserend werken:
In de jaren zeventig stond het sociaal werk namelijk in het teken van
maatschappelijk kritiek. Emancipatie van de vrouw en van de
arbeider, democratisering en humanisering van de samenleving
stonden daarbij centraal.
Individuele problemen hun oorzaak hebben in de manier waarop de
maatschappij is georganiseerd en alleen kunnen worden opgelost
door de samenleving te veranderen. Daarom wordt wel gesproken
van politiserend werken.
Het welzijnswerk ondersteunde mensen in hun emancipatiestrijd.
Emancipatie was gericht op het doorbreken van gevestigde
machtsverhoudingen, op het scheppen van ruimte voor individuele
ontplooiing en op het verkrijgen van zeggenschap over het eigen
leven.
Het welzijnswerk richtte zich niet alleen op sociale en
sociaalpedagogische problematiek, maar ook op de vorming van
mensen.
De maatschappijkritiek stelt die grenzen ter discussie en eist
zeggenschap op om die grenzen te bepalen. Daarbij gaat het in de
huidige maatschappijkritiek niet alleen meer om het welzijn van
mensen. De huidige maatschappijkritiek richt zich op duurzame
ontwikkeling, een beter milieu en dierenwelzijn, en stelt de manier
waarop wij produceren en consumptiepatroon en de wijze waarop wij
omgaan met de aarde.
De ommekeer:
In de jaren zeventig van de vorige eeuw werd het welzijnswerk
opgezadeld met ‘megalomane doelen’: een democratische
samenleving, sociale rechtvaardigheid, vrijheid en ontplooiing. Het
welzijnswerk zou in staat zijn welzijn binnen ieders handbereik te
brengen. Het begrip ‘kwaliteit van het bestaan’ werd gemeengoed.
In de regeringsverklaring van het kabinet, wordt voortang gegeven
‘wan de verbetering van de kwaliteit van het bestaan, aan behoud
en verbetering van de dagelijkse leef- woon- en
werkomstandigheden boven een slaafs volgen van de technische
ontwikkelingen. Het wenst welvaart te richten op welzijn’.
HOOFDSTUK 4
Thamara van der Bie
2021-2022
,Blok 4
Inhoudsopgave
Hoofdstuk 4.1 een maatschappijkritisch perspectief op eigen regie (boek).....................................................2
Hoofdstuk 4.2 Emancipatie en het opheffen van vervreemding, Marxisme: (boek).........................................4
Hoorcollege de brabander 4.2 Erich Fromm.................................................................................................... 6
Hoofdstuk 4.2.2 emancipatie als zelfontplooiing. Een humanistische ethiek: Erich Fromm..............................8
Hoorcollege de Brabander Hannah Arendt................................................................................................... 11
Hoofdstuk 4.3 het bevorderen van menselijke waardigheid. Hannah Arendt................................................13
Hoorcollege Michel Foucault........................................................................................................................ 17
Hoofdstuk 4.4 Michel Foucault..................................................................................................................... 19
Karl Marx (1818-1883) socialisme
Erich Fromm (1900-1980) vrijheid, eigen individu,
Hannah Arendt (1906-1975)
Michel Foucault (1926-1984)
Zij uiten kritiek op de maatschappij van hun tijd, maar deze kritiek is nog steeds actueel.
Marx op het kapitalisme; Fromm op het ‘autoritisme’ en relativisme; Arendt op het
totalitarisme zoals nazisme en stalinisme. Foucault bekritiseert de machtsstructuren in de
maatschappij
, Hoofdstuk 4.1 een maatschappijkritisch perspectief op
eigen regie (boek)
4.1
Het versterken van eigen kracht, het bevorderen van empowerment
en sociale rechtvaardigheid, het tegengaan van discriminatie en het
erkennen can diversiteit zijn daarom belangrijke kernwaarden.
Politiserend werken:
In de jaren zeventig stond het sociaal werk namelijk in het teken van
maatschappelijk kritiek. Emancipatie van de vrouw en van de
arbeider, democratisering en humanisering van de samenleving
stonden daarbij centraal.
Individuele problemen hun oorzaak hebben in de manier waarop de
maatschappij is georganiseerd en alleen kunnen worden opgelost
door de samenleving te veranderen. Daarom wordt wel gesproken
van politiserend werken.
Het welzijnswerk ondersteunde mensen in hun emancipatiestrijd.
Emancipatie was gericht op het doorbreken van gevestigde
machtsverhoudingen, op het scheppen van ruimte voor individuele
ontplooiing en op het verkrijgen van zeggenschap over het eigen
leven.
Het welzijnswerk richtte zich niet alleen op sociale en
sociaalpedagogische problematiek, maar ook op de vorming van
mensen.
De maatschappijkritiek stelt die grenzen ter discussie en eist
zeggenschap op om die grenzen te bepalen. Daarbij gaat het in de
huidige maatschappijkritiek niet alleen meer om het welzijn van
mensen. De huidige maatschappijkritiek richt zich op duurzame
ontwikkeling, een beter milieu en dierenwelzijn, en stelt de manier
waarop wij produceren en consumptiepatroon en de wijze waarop wij
omgaan met de aarde.
De ommekeer:
In de jaren zeventig van de vorige eeuw werd het welzijnswerk
opgezadeld met ‘megalomane doelen’: een democratische
samenleving, sociale rechtvaardigheid, vrijheid en ontplooiing. Het
welzijnswerk zou in staat zijn welzijn binnen ieders handbereik te
brengen. Het begrip ‘kwaliteit van het bestaan’ werd gemeengoed.
In de regeringsverklaring van het kabinet, wordt voortang gegeven
‘wan de verbetering van de kwaliteit van het bestaan, aan behoud
en verbetering van de dagelijkse leef- woon- en
werkomstandigheden boven een slaafs volgen van de technische
ontwikkelingen. Het wenst welvaart te richten op welzijn’.
