EXAMEN ANA3 – AT
Paleisbouwkunst in de Barok
S Filippo Raguzzini - groep voorname woonhuizen, Rome, Italië - 1727-1728
- Inzwenkende voorgevel naar voorbeeld van Borromini’s kerken
- Gelegen op Piazza San Ignazio, tegenover de San Ignazio
- Barokarchitectuur op kleine schaal
- Aan vorm van het plein – geen barok op zijn geheel
Voorgevel:
- Gecurfde lijn aan kroonlijst -> ook bij naaste gebouwen
- Langs weers zijden van het gebouw 2 kleine pleintjes gecreërd door de convex – convave vorm van de
voorgevel
- Bizarre opbouw – 3 hoekig perceel waar naaste gebouwen naar achter zijn gelegen
Sant Ignazio, Rome - Carlo Maderno - 17e E
Voorgevel:
- Vergelijkbaar met Il Gesu kerk (Jezuietenkerk)
- IHS in voorgevel
- Hoger gelegen middenschip met zijbeuken – voluten als overgang
- Heel wat dieptewerking
- Fronton wordt onderbroken
- Kroonlijst is vertand
- Loskomende pilasters
Interieur:
- Plafond! – tongewelf volledig beschilderd
- Opengewerkt door extra verdieping
- Bijkomende zuilen in hoger gedeelte
- Tromp l’oeil effect = gezichtbedrog in pafond
Ramen maken mee deel uit van het gewelf
- Koepel – geen lichtinval – eerder een schijnkoepel (laag)
S Rome - Stadsplanning in de 16e eeuw
- Rivier Tuber
- Links van de rivier licht het vaticaan met Sint-Pietersbalisiek
- Rechts van de rivier ligt het centrum van de stad
- Apart deeltje in hoek van de rivier = transtevere
- Belangrijke assen aanwezig: 3 tand - machtspositie (2 x)
Rome, Piazza del Popolo en ontwerp van de drietand - Carlo Rainaldi
- 3 tand – assen – deelt stad in volgens 4 windrichtingen
- Afwijkend patroon – 19e eeuwse uitbreiding – links van rivier aan vaticaan
- 3 tand vertrekt vannuit 1 punt = symmetrisch plein (gebouwen zijn ongeveer hetzelfde)
- Paal in het midden = centerpunt
Links: Santa Maria in Montesanto - 1662-1675 Rechts: Santa Maria dei Miracoli - 1675-1681
, Guarino Guarini - Palazzo Carigano, Turijn, Italië – 1679
Voorgevel:
- Barok door convexe en concave bewegingen
- Overname van gebogen voorgeven van ontwerp van Bernini
- Gevel in midden onderbroken
- Dynamisch fronton bovenaan
Filippo Juvarra - Stupinigi, Turijn
Grondplan:
- Centraal 1 gedeelte dat verder is uitgebreid met 2 vleugels
- Centraal is de ontvangstruimte die in relatie staat met zowel de tuin als voorplein
Louvre Westelijke vleugel (= Lescotvleugel) - 1546 - Pierre Lescot
- Oorspronkelijk middeleeuw kasteel met slotgracht
- Nu paleis
- In 1546 Lescot – veranderingen
- Renaissance door 3 lagen opbouw
- Gebasseerd op Bramante
- Zeer strakke ritmiek
- Horizontale gelaagdheid
- Verticale accenten – anders dan Italiaanse typen
- Typisch dak (hoog en vericaliteit) = typisch Frans
- Boven de ramen – frontons
- Binnenzijde van gevel is meer gedetailleerder
- Buitenzijde gelijkt meer op middeleeuwse burcht
- Centraal plein
Pierre Lescot: afbraak van de zuidelijke vleugel en het bouwen van een ‘kopie’ van de Lescotvleugel
Philibert de l’Orme: Palais des Tuilleries (1564)
Jacques Lemercier: verdubbeling van de Lescotvleugel met Le Pavillon de l’Horloge (1642) + noordvleugel
- Oorspronkelijk ¼ van wat er nu aanwezig is
- Paleis is aangebouwd – paleis van Tuilleries
- Op vraag van Caterine de Medici (Italiaanse)
- Verbinding gemaakt tussen beide paleizen
- Jacques – verdubbelde westelijke vleugel (centraal gedeelte = pavillon del ‘Horloge
- Louis Le Vau – afwerking van de noordvleugel (renaissance) – naar oorspronkelijke gedeeltes (symmetrie)
- Louis Mitezou – verbinding met Palais Tuilleries
Paleisbouwkunst in de Barok
S Filippo Raguzzini - groep voorname woonhuizen, Rome, Italië - 1727-1728
- Inzwenkende voorgevel naar voorbeeld van Borromini’s kerken
- Gelegen op Piazza San Ignazio, tegenover de San Ignazio
- Barokarchitectuur op kleine schaal
- Aan vorm van het plein – geen barok op zijn geheel
Voorgevel:
- Gecurfde lijn aan kroonlijst -> ook bij naaste gebouwen
- Langs weers zijden van het gebouw 2 kleine pleintjes gecreërd door de convex – convave vorm van de
voorgevel
- Bizarre opbouw – 3 hoekig perceel waar naaste gebouwen naar achter zijn gelegen
Sant Ignazio, Rome - Carlo Maderno - 17e E
Voorgevel:
- Vergelijkbaar met Il Gesu kerk (Jezuietenkerk)
- IHS in voorgevel
- Hoger gelegen middenschip met zijbeuken – voluten als overgang
- Heel wat dieptewerking
- Fronton wordt onderbroken
- Kroonlijst is vertand
- Loskomende pilasters
Interieur:
- Plafond! – tongewelf volledig beschilderd
- Opengewerkt door extra verdieping
- Bijkomende zuilen in hoger gedeelte
- Tromp l’oeil effect = gezichtbedrog in pafond
Ramen maken mee deel uit van het gewelf
- Koepel – geen lichtinval – eerder een schijnkoepel (laag)
S Rome - Stadsplanning in de 16e eeuw
- Rivier Tuber
- Links van de rivier licht het vaticaan met Sint-Pietersbalisiek
- Rechts van de rivier ligt het centrum van de stad
- Apart deeltje in hoek van de rivier = transtevere
- Belangrijke assen aanwezig: 3 tand - machtspositie (2 x)
Rome, Piazza del Popolo en ontwerp van de drietand - Carlo Rainaldi
- 3 tand – assen – deelt stad in volgens 4 windrichtingen
- Afwijkend patroon – 19e eeuwse uitbreiding – links van rivier aan vaticaan
- 3 tand vertrekt vannuit 1 punt = symmetrisch plein (gebouwen zijn ongeveer hetzelfde)
- Paal in het midden = centerpunt
Links: Santa Maria in Montesanto - 1662-1675 Rechts: Santa Maria dei Miracoli - 1675-1681
, Guarino Guarini - Palazzo Carigano, Turijn, Italië – 1679
Voorgevel:
- Barok door convexe en concave bewegingen
- Overname van gebogen voorgeven van ontwerp van Bernini
- Gevel in midden onderbroken
- Dynamisch fronton bovenaan
Filippo Juvarra - Stupinigi, Turijn
Grondplan:
- Centraal 1 gedeelte dat verder is uitgebreid met 2 vleugels
- Centraal is de ontvangstruimte die in relatie staat met zowel de tuin als voorplein
Louvre Westelijke vleugel (= Lescotvleugel) - 1546 - Pierre Lescot
- Oorspronkelijk middeleeuw kasteel met slotgracht
- Nu paleis
- In 1546 Lescot – veranderingen
- Renaissance door 3 lagen opbouw
- Gebasseerd op Bramante
- Zeer strakke ritmiek
- Horizontale gelaagdheid
- Verticale accenten – anders dan Italiaanse typen
- Typisch dak (hoog en vericaliteit) = typisch Frans
- Boven de ramen – frontons
- Binnenzijde van gevel is meer gedetailleerder
- Buitenzijde gelijkt meer op middeleeuwse burcht
- Centraal plein
Pierre Lescot: afbraak van de zuidelijke vleugel en het bouwen van een ‘kopie’ van de Lescotvleugel
Philibert de l’Orme: Palais des Tuilleries (1564)
Jacques Lemercier: verdubbeling van de Lescotvleugel met Le Pavillon de l’Horloge (1642) + noordvleugel
- Oorspronkelijk ¼ van wat er nu aanwezig is
- Paleis is aangebouwd – paleis van Tuilleries
- Op vraag van Caterine de Medici (Italiaanse)
- Verbinding gemaakt tussen beide paleizen
- Jacques – verdubbelde westelijke vleugel (centraal gedeelte = pavillon del ‘Horloge
- Louis Le Vau – afwerking van de noordvleugel (renaissance) – naar oorspronkelijke gedeeltes (symmetrie)
- Louis Mitezou – verbinding met Palais Tuilleries