samenvatting beroepsontwikkeling

Examen Beroepsontwikkeling

Lessen k. uvijn - ICF
ICF – theorie uit de lessen
ICF = International Classification of Functioning, Disability and Health
 Een classificatie die ordening van begrippen en termen bevat,
volgens een hiërarchische structuur.
 Behoort samen met de ICHI en de ICD tot de ‘preference
classifications’ (=/related & derived)
 Helpt je de biopsychosociale visie te bewaken.
 Gaat uit van 3 perspectieven: Organisme (de mens), Handelen en
Participatie
 Biedt een uniform begrippenkader voor communicatie nationaal &
internationaal, binnen & tussen beroepsgroepen en werkvelden.
 Toepasbaar voor verschillende culturen, voor de communicatie
tussen verschillende beroepsgroepen & voor internationale
vergelijkingen van gegevens.
 Geschiedenis:
o 1976: WHo introduceert de ICIDH; een classificatiemodel om de
gegevens over de met ziekte en aandoeningen gepaard gaande
verschijnselen te kunnen ordenen en klasseren.
De ICIDH bestond uit 3 niveaus:
 Orgaanniveau (stoornissen)
 Activiteiten (beperkingen)
 Maatschappelijk (handicaps)
o Oorzaak van verandering:
 Cliënten hadden kritiek op de ICIDH omdat:
 Deze vertrokken vanuit het medisch denken: met de
beperking/stoornis centraal
 Ze pleitten voor een positievere benadering van de
gehandicapte mens én dat het model vooral hun
mogelijkheden zou tonen.
o 1990: WHO start met een revisie
o 2001: ICF
 Er bestaan ook andere classificaties:
o ICD
o DSM
o ISO 9999
o ICHI
 Voordeel van de classificaties: Uniforme taal & meetinstrumenten.
Hierdoor kunnen deze internationaal & multidisciplinair worden
1

, Examen Beroepsontwikkeling
gebruikt.
Belangrijk hierbij is dus dat:
o De professionals dezelfde taal spreken
o De professionals moeten zich bewust zijn van de redenen om
een classificatiesysteem te gebruiken, én hoe ze te gebruiken.

 Nadeel van de classificaties: Etiketteren of labelen
o Mensen worden beschreven aan de hand van hun
stoornis/beperking/…
o De professionals ‘labelen’ de cliënten aan de hand van een
classificatie waardoor een ongelijke machtsverhouding ontstaat
tussen professional & cliënt.
o Belangrijk is dus dat je niet de persoon klasseert, maar wel
zijn/haar klachten, de bevindingen van de therapeut,
behandelresultaten, …
 Afwijkingen van de norm:
Binnen de WHO-classificaties worden stoornissen, beperkingen en
participatieproblemen gedefinieerd als ‘afwijkingen van de norm’.
o Gezonde mensen zonder functioneringsproblemen waren de
norm
o Normen worden vastgesteld door groepen met het meeste
macht
o Afwijkingen van de norm worden vaak gezien als minder waard
of abnormaal.
 Society (zie bps visie):
o Oefenen in de intramurale setting blijft ook belangrijk.
o Community Based Practice: voorbeelden:
 In plaats van rollenspel over een situatie in de winkel naar
een echte winkel gaan.
 Openbaar vervoer nemen met de cliënt.
 Naar de zee gaan met de cliënt.
 Naar de school/werkplek gaan met de cliënt.
o Community Developpement = zich bezighouden met de
maatschappij in plaats van met de cliënt. De maatschappij
staat niet open voor mensen met functioneringsproblemen.
 Methodisch handelen: stappenplan
1. Leren kennen
2. Inventarisatie (anamnese & status presence & doelen +
verwachtingen)
3. Doelen formuleren (vraag- & cliëntgestuurd, SMART, KT, LT, …)
4. Plan van aanpak
2