Client Risk Factors and Audit Resource Allocation Decisions
HIRONORI FUKUKAWA, THEODORE J. MOCK AND ARNOLD WRIGHT
Dit onderzoek levert een bijdrage aan de literatuur door factoranalyse te gebruiken om te onderzoeken
hoe individuele klantrisico's worden ingedeeld in brede risicofactoren en door te onderzoeken in
hoeverre dergelijke brede risicofactoren verband houden met beslissingen over de planning van
controleopdrachten. Deze kwesties zijn belangrijk omdat controlenormen auditors ertoe aanzetten om
naast individuele risico's ook rekening te houden met risicopatronen en onderlinge verbanden. Ten slotte
houden we rekening met aanvullende individuele klantrisico's die een weerspiegeling zijn van de risico's
die relevant zijn voor gelijktijdige controlebenaderingen en die niet zijn onderzocht in eerdere
onderzoeken.
Op basis van archiefgegevens uit de werkdocumenten van 228 klanten van een Japans auditkantoor,
stellen we vast dat individuele klantrisico's zich empirisch groeperen op een manier die vergelijkbaar is
met categorieën die in recente auditnormen zijn besproken. We vinden ook significante relaties tussen
beslissingen over de toewijzing van auditmiddelen en brede risicofactoren die niet zijn gevonden in
eerdere onderzoeken die individuele risicobeoordelingen in hun modellen gebruiken.
Ten slotte constateren we dat klantrisico's die worden benadrukt in holistische auditbenaderingen, zoals
agressiviteit van prognoses en achteruitgang in de sector, ook een significante invloed hebben op de
toewijzing van auditmiddelen.
De kwaliteit van jaarrekeningen en audits hangt in grote mate af van de kwaliteit van de auditplanning.
Dit document onderzoekt de relaties tussen klantrisicofactoren en beslissingen over de toewijzing van
auditmiddelen op basis van gegevens die zijn verkregen uit de werkdocumenten van
jaarrekeningcontroles. Terwijl eerder onderzoek zich richt op individuele risicobeoordelingen van
cliënten, richt dit onderzoek zich daarentegen op brede risicofactoren.
Recente controlestandaarden (bijv. ISA 315) bespreken brede categorieën van klantrisico's. Er is echter
geen empirisch bewijs dat onderzoekt of en hoe de beoordelingen van individuele risico's door auditors
in brede categorieën worden geclusterd. Ook is er in geen eerdere studie onderzocht hoe brede
risicofactoren verband houden met beslissingen over de toewijzing van auditmiddelen. Deze kwesties
zijn belangrijk voor de controlepraktijk om de doeltreffendheid en efficiëntie van de controle te
verbeteren.
Dit onderzoek richt zich op auditplanning op opdrachtniveau. In het bijzonder onderzoeken we de
relaties tussen brede risicofactoren, in plaats van individuele risico's, en auditplanningsbeslissingen. Om
de auditplanning volledig te begrijpen, is het noodzakelijk om deze zowel op opdrachtniveau als op
accountniveau te onderzoeken, aangezien planningsbeslissingen uiteindelijk moeten voldoen aan de
algemene doelstellingen en beperkingen van de opdracht.
Gebruikmakend van gegevens die zijn verkregen uit de controledocumenten van 228 opdrachten, stellen
we vast dat de verkregen risicofactoren van cliënten grotendeels consistent zijn met de a priori
categorisaties die zijn aangenomen door hedendaagse controlenormen en dat alle geëxtraheerde
factoren een significante invloed hebben op controlebeslissingen. Belangrijk is dat de resultaten
enigszins verschillen van die met individuele risicobeoordelingen. Meer specifiek zijn risicofactoren zoals
'interne controlerisico', 'financiële prestatierisico', 'agressiviteit en verandering in externe omgeving',
'verandering in interne omgeving' en 'managementbeloning' significant gerelateerd aan de toewijzing
HIRONORI FUKUKAWA, THEODORE J. MOCK AND ARNOLD WRIGHT
Dit onderzoek levert een bijdrage aan de literatuur door factoranalyse te gebruiken om te onderzoeken
hoe individuele klantrisico's worden ingedeeld in brede risicofactoren en door te onderzoeken in
hoeverre dergelijke brede risicofactoren verband houden met beslissingen over de planning van
controleopdrachten. Deze kwesties zijn belangrijk omdat controlenormen auditors ertoe aanzetten om
naast individuele risico's ook rekening te houden met risicopatronen en onderlinge verbanden. Ten slotte
houden we rekening met aanvullende individuele klantrisico's die een weerspiegeling zijn van de risico's
die relevant zijn voor gelijktijdige controlebenaderingen en die niet zijn onderzocht in eerdere
onderzoeken.
Op basis van archiefgegevens uit de werkdocumenten van 228 klanten van een Japans auditkantoor,
stellen we vast dat individuele klantrisico's zich empirisch groeperen op een manier die vergelijkbaar is
met categorieën die in recente auditnormen zijn besproken. We vinden ook significante relaties tussen
beslissingen over de toewijzing van auditmiddelen en brede risicofactoren die niet zijn gevonden in
eerdere onderzoeken die individuele risicobeoordelingen in hun modellen gebruiken.
Ten slotte constateren we dat klantrisico's die worden benadrukt in holistische auditbenaderingen, zoals
agressiviteit van prognoses en achteruitgang in de sector, ook een significante invloed hebben op de
toewijzing van auditmiddelen.
De kwaliteit van jaarrekeningen en audits hangt in grote mate af van de kwaliteit van de auditplanning.
Dit document onderzoekt de relaties tussen klantrisicofactoren en beslissingen over de toewijzing van
auditmiddelen op basis van gegevens die zijn verkregen uit de werkdocumenten van
jaarrekeningcontroles. Terwijl eerder onderzoek zich richt op individuele risicobeoordelingen van
cliënten, richt dit onderzoek zich daarentegen op brede risicofactoren.
Recente controlestandaarden (bijv. ISA 315) bespreken brede categorieën van klantrisico's. Er is echter
geen empirisch bewijs dat onderzoekt of en hoe de beoordelingen van individuele risico's door auditors
in brede categorieën worden geclusterd. Ook is er in geen eerdere studie onderzocht hoe brede
risicofactoren verband houden met beslissingen over de toewijzing van auditmiddelen. Deze kwesties
zijn belangrijk voor de controlepraktijk om de doeltreffendheid en efficiëntie van de controle te
verbeteren.
Dit onderzoek richt zich op auditplanning op opdrachtniveau. In het bijzonder onderzoeken we de
relaties tussen brede risicofactoren, in plaats van individuele risico's, en auditplanningsbeslissingen. Om
de auditplanning volledig te begrijpen, is het noodzakelijk om deze zowel op opdrachtniveau als op
accountniveau te onderzoeken, aangezien planningsbeslissingen uiteindelijk moeten voldoen aan de
algemene doelstellingen en beperkingen van de opdracht.
Gebruikmakend van gegevens die zijn verkregen uit de controledocumenten van 228 opdrachten, stellen
we vast dat de verkregen risicofactoren van cliënten grotendeels consistent zijn met de a priori
categorisaties die zijn aangenomen door hedendaagse controlenormen en dat alle geëxtraheerde
factoren een significante invloed hebben op controlebeslissingen. Belangrijk is dat de resultaten
enigszins verschillen van die met individuele risicobeoordelingen. Meer specifiek zijn risicofactoren zoals
'interne controlerisico', 'financiële prestatierisico', 'agressiviteit en verandering in externe omgeving',
'verandering in interne omgeving' en 'managementbeloning' significant gerelateerd aan de toewijzing
