Samenvatting medische wetenschappen: ademhaling

MEDISCHE WETENSCHAPPEN
ADEMHALING
1. ANATOMIE EN FYSIOLOGIE
Het lichaam doet aan respiratie om zuurstof uit de omgeving op te nemen en
koolstofdioxide af te geven. Respiratie is het geheel van ventilatie, perfusie en diffusie.

Ventilatie Bestaat uit aan- en afvoer van lucht. Door contractie van de
ademhalingsspieren, waarvan het diafragma de belangrijkste is, worden de
longen geventileerd.
Perfusie Wordt bewerkstelligd door de capillairen die rond de alveolen zitten.
Diffusie Is de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide tussen alveolen en
capillairen.


De uitwisseling van gassen  in alveolen  Lucht naar alveolen via luchtwegen. Het
geleidende deel van de luchtwegen begint bij de neus en keelholte. Van daar gaat het naar
de trachea die voorzien is van hoefijzervormige kraakbeenringen om ze stevig te maken. De
trachea splitst zich op in twee hoofdbronchi  kleinere bronchi  nauwere luchtwegen, de
bronchioli  Eindigen in de alveoli of de longblaasjes. Hoewel de luchtwegen steeds nauwer
worden, wordt de totale diameter in de lagere luchtwegen groter door de vele splitsingen 
De luchtstroomsnelheid neemt af.
De pulmonaire arteriën brengen zuurstofarm bloed aan dat afkomstig is van het rechter
ventrikel, terwijl de bronchiale arteriën zuurstofrijk bloed aanbrengen afkomstig van het
linker ventrikel.

Terminologie:
Dyspnoe Kortademigheid
Bradypnoe een te lage ademhalingsfrequentie
Tachypnoe een te hoge ademhalingsfrequentie
Hyperpnoe een te diepe ademhaling
Hypopnoe een te oppervlakkige ademhaling
Hyperventilatie een ademhaling die aanleiding geeft tot een lage arteriële
koolzuurspanning
Hypoventilatie een ademhaling die aanleiding geeft tot een hoge arteriële
koolzuurspanning
Orthopnoe wanneer kortademigheid vermindert door rechtzitten
Dyspnoe d’effort kortademigheid bij inspanning
Dyspnoe de repos kortademigheid in rust
Hemoptoë ophoesten van bloed
Sputum slijm dat opgehoest wordt
Wheezing piepende ademhaling



1

, 2. ONDERZOEKEN BINNEN DE PNEUMOLOGIE
RX-thorax:
= door gebruik van röntgenstralen een beeld van de longen te krijgen.
 Lucht houdende weefsels  zwarte kleur
 Vaste weefsels en vocht  witte kleur
 Er worden 2 opnames gemaakt:
1. Vooraanzicht
2. Zijdelings (hierbij zone achter hart goed beoordelen)

CT-thorax:
= geeft dwarse doorsnedes
 De stralingsbelasting van een CT-scan is 200x groter dan van een gewone RX-opname
 Dit geeft veel nauwkeurigere beelden en afwijkingen die op een RX-thorax niet
gezien worden, kunnen hier wel zichtbaar zijn.

Ventilatie/perfusiescan:
Een ventilatie/perfusiescan is een onderzoek waarbij radio-actieve stoffen (isotopen)
intraveneus ingespoten worden en ingeademd worden.
 Het ene geeft een beeld van de doorbloeding van de long
 Het andere geeft een beeld van de verspreiding van de ingeademde lucht.
- Beelden moeten overeenkomen, zo niet  mismatch
- Een longembolie bv. geeft geen perfusie aan het weefsel na het embool, doch er
is in dat deel wel ventilatie.

Longfunctie-onderzoek en bloedgassen:
Bij vele aandoeningen van de longen is het belangrijk te weten in welke mate de longfunctie
gestoord is. Dit kan door meting van longvolumina (spirometrie) en door bepaling van
bloedgassen.
Volgende volumes worden door een spirometer gemeten:

Tidal volume De hoeveelheid lucht die bij iedere normale
in- of uitademing verplaatst wordt.

Vitale capaciteit Hoeveelheid lucht die na maximale
inspiratie kan uitgeademd worden.

Totale longcapaciteit De hoeveelheid lucht die de longen
maximaal kunnen bevatten.

Restvolume De hoeveelheid lucht die in de longen
achterblijft na maximale uitademing.

2