Psychosociale problemen versus
hulpverleningsmethodiek
, HULPVERLENEN EXPLOREREN
IN HET SOCIAAL WERK
INTERNATIONALE DEFINITIE ALS VERTREKPUNT
‘De sociaal werker bevordert…
- sociale verandering,
- probleemoplossingen in menselijke relaties ,
- empowerment en bevrijding van mensen met het oog op het bevorderen van hun
Door gebruik te maken van theorieën over menselijk gedrag en sociale systemen
intervenieert sociaal werk daar waar mensen met hun omgeving in interactie treden
Mensenrechten en sociale rechtvaardigheid zijn in het sociaal werk essentieel’
,Waarom deze definitie
opfrissen?
Waarden die vermeld staan in de definitie vormen ook het vertrekpunt van
‘hulpverlenen’:
Streven naar een meer rechtvaardige wereld, met mensen die vrijer en sterker zijn.
Fundamentele vragen die deze definitie oproept zullen ook dilemma’s zijn die we bij
‘hulpverlenen’ (h)erkennen:
Wie moet veranderen? Het individu ,het netwerk ,de omgeving ,de maatschappelijke
structuren?
! Het volstaat niet om de persoon te veranderen als de maatschappij hem/haar
marginaliseert.
Er ontstaan een nieuw onrecht/ onrechtvaardigheid
Dit is niet welzijn bevorderend.
Zoeken naar de drempels, dat mensen marginaliseert/uitsluit.
, Waarom deze definitie
opfrissen?
Als sociaal werker /hulpverlener zijn we soms uitvoerder van
overheidsbeslissingen en komen we in de rol van beheersing /controle (OCMW,
justitie, verslavingszorg, arbeidstrajectbegeleiding,….), soms zijn de financiële
middelen die de overheid ter beschikking stelt schaars en worden bepaalde
maatschappelijke noden niet in een aanbod omgezet (wachtlijsten,
persoonsvolgend budget, opvang asielzoekers,…)
Sociaal werk /hulpverlenen wordt ook ingezet om burgers te ondersteunen en
stimuleren om vooral in hun eigen leefomgeving hulpbronnen aan te spreken en
hun persoonlijke krachten en competenties in te zetten….
‘Een waarde in het sociaal werk /hulpverlenen is geen louter individuele keuze
het microniveau maar verdient altijd een doordenken op het ruimere
samenlevingsniveau’ (Hermans) !!!