OG 1 1vroedkunde blok 1.4

Taak 1 ‘Viele Pain’

1. De student kent de prodromale fase
op het einde van de zwangerschap wordt de cervix rijp gemaakt onder invloed van
hormonale veranderingen en voorweeën:
 cervix weker
 slijmprop wordt uitgestoten ‘tekenen’
 cervix verstrijkt en begint te ontsluiten
 de foetus daalt in in het kleine bekken
Deze processen verlopen verschillend bij primi- en multigravidae:
 primi:
eerst wordt cervix korter en daarna ontsluiten
De foetus zal vanaf de laatste zwangerschapsmaand indalen in het kleine bekken oiv
voorweeen, rond 36 moet ze ingedaalt zijn.
 Multi:
Verstrijking en ontsluiting van de cervix gebeuren tegelijk
De foetus zal pas indalen in het kleine bekken aan het begin van de baring omdat
sterkere weeën activiteit nodig is om het proces te laten plaatsvinden.

2. De student kent de verschillende soorten weeën
Observatie
De activiteit controle van de baarmoeder kan op 2 manieren gebeuren:
1 Klinisch: handpalm op de bm en tijdsbepaling mbt klok
2 Tocografisch: met monitor (CTG)
Tijdens een contractie worden de placentaire vaten dichtgedrukt dit zorgt voor een mindere
bloedvoorziening en zuurstof naar de foetus gaat. De mate hiervan wordt bepaald door de
frequentie, duur en sterkte van een wee. Een gezonde foetus kan dit opvangen.

 Zwangerschapsweeën
De activiteit van het myometrium neemt progressief toe in de loop van de zs. vanaf 7 weken
tot 20 weken trekt de baarmoeder samen met een zeer hoge frequentie, maar de contracties
hebben een zwakke intensiteit.

Na 20 weken daalt de frequentie, maar de sterkte neemt toe. De drempel van perceptie is 10
mmHG, dit zijn braxton hicks contracties. Kunnen enkele keren per dag gevoeld worden
maar doen niet echt pijn (minder dan de pijndrempel van 15/20 mmHg). De buik wordt hard
en je kan het voelen met de hand.

Het gaat om ritmische contracties, die sterker worden de laatste maand en de zwangere
voelt het.

Vanaf 24 weken wordt vooral s nachts meer myometrium activiteit ervaren door de
zwangere. Tussen 37 en 39 weken worden pieken van oxytocine concentraties in het bloed
gezien.


 Voorweeën
Treden onregelmatig op vooral de laatste dagen van de zs en kunnen een gevoel van
onwelzijn geven of lichte rugpijn.
Kunnen optreden gedurende een paar uur en stoppen (valse start)
Zullen bij het einde van de zs geleidelijk toenemen en evolueren naar echte
ontsluitingsweeën. Deze contracties hebben een kracht van 20/30 maar stijgen naar 50
mmHg of hoger.

,  Ontsluitingsweeën
Zijn echte weeen die de cervix laten ontsluiten, ze zijn regelmatig en hebben een bepaalde
duur en een bepaalde sterkte 50/60 mmHg of meer. Een basistonus van 10/20 blijft tussen
de contracties.
 buikweeen: meeste voor, warmte, houding...
 rugweeen: warmte, houding
 beenweeen: bovenbenen, de meeste pijn omdat ze moeilijk op te vangen zijn. Goed
masseren.
Er zijn 3 fases:
 vermeerdering: druk in de utero stijgt
 hoogtepunt van de wee: kort plateau van maximale druk
 vermindering, als de druk geleidelijk afneemt.


 Persweeën of uitdrijvingsweeën
drijven de baby naar buiten
geven gevoel van stoelgang nood
geven een onweerstaanbaar persgevoel of drukgevoel
De druk tijdens een perswee kan oplopen tot 100/150 mmHg. tijdens de weeën trekt niet
alleen de baarmoeder meer samen, maar ook de buikpers (spieren). Het meepersen wordt
onweerstaanbaar als het voorliggend deel dieper indaalt: het persn gebeurd reflectorsich
door de druk van het voorliggend deel op de bekkenbodem.

Persdrang op het toppunt van een wee:
 de verschillende spierlagen van de bekkenbodem zijn nog niet onvoldoende over
elkaar geschoven
 Dit proces vindt plaats onder de druk van de 1ste persdrang en komt enkel voor bij
sterkere contracties op het toppunt
! bij geforceerd persen of op instructie vergroot de kans op scheuren!
Persdrang tijdens de hele duur van een wee:
 De persdrang neemt geleidelijk in intensiteit toe, wat ervoor zorgt dat de spierlagen te
laten uitschuiven zonder dat ze uitgerokken worden.
 De lichte persdrang tijdens de 1ste fase is nodig voor de voltooien van het uitzetten
van het geboortekanaal.
 Wanneer het hoofdje van de baby een bepaald espier raakt orden de peristaltiek en
contractiliteit versterkt wordt zorgt voor spontane drank tot persen gedurende de hele
contractie


 Nageboorteweeën
Weeën die de placenta losmaken en uitdrijven.


 Naweeën
Weeën die meestal de 1ste 3 dagen na de bevalling, onregelmatg optreden in het
postpartum. Komen vaker tijdens het geven van BV en geven een pijnlijk gevoel vooral bij
multipara. Er zijn 3 soorten
 tonische retractie
 ritmische contractie
 lactatieweeen: Door oxytocine tijdens het geven van BV