Probleem 8: Listen To This!
Literatuur: Goldstein (hst 11 + hst 12)
Vignet A: Het oor
De afbeelding hiernaast beschrijft de
anatomie van het oor. Het oor kan
worden onderverdeeld in drie grote
structuren:
1. Het buitenoor
2. Het middenoor
3. Het binnenoor
The Outer Ear
Geluidsgolven gaan eerst door het
buitenoor, die bestaat uit:
• Pinnae (oorschelp): de structuren die uitsteken aan de zijkanten van het hoofd. Hier
wordt meestal naar verwezen wanneer men alledaags over het oor spreekt.
• Auditory canal (gehoorgang): een buisachtige structuur van 3 cm lang die de
gevoelige structuren van het middenoor beschermen tegen schade.
- De gehoorgang beschermt het trommelvlies (tympanic membrane of eardrum)
aan het einde van het kanaal, en houdt deze in relatief constante temperatuur.
- Het buitenoor heeft nog een effect, namelijk resonance: dit vindt plaats in de
gehoorgang wanneer geluidsgolven, die terug reflecteren van het einde van het
kanaal, interacteren met geluidsgolven die het kanaal binnenkomen.
- Deze interactie versterkt sommige frequenties, en de frequentie die het meest
wordt versterkt hangt af van de lengte van het kanaal. De frequentie die het
meest wordt versterkt, wordt de resonant frequency van het kanaal genoemd.
The Middle Ear
Wanneer geluidsgolven het trommelvlies bereiken aan het einde van het kanaal, zetten ze
deze om in trillingen. Deze trilling wordt overgedragen aan structuren in het middenoor, aan
de andere kant van het trommelvlies. Het middenoor is een kleine holte van 2 cm3, die de
buiten- en binnenoren van elkaar onderscheid. Het middenoor bestaat uit:
• Ossicles (gehoorbeentjes): de drie kleinste botjes in het
lichaam. Deze bevatten:
1. Malleus (hamer) wordt getrild door het
trommelvlies en geeft dit door aan het aambeeld.
2. Incus (aambeeld) wordt getrild door de hamer en
geeft dit door aan de stijgbeugel.
3. Stapes (stijgbeugel) wordt getrild door de incus en
geeft dit door aan het binnenoor door op het
membraan rondom de oval window te drukken.
, - Waarom zijn de gehoorbeentjes nodig? Zowel het buiten- als middenoor zijn
gevuld met lucht, maar het binnenoor bevat een waterige vloeistof die veel
dichter is dan lucht. Hierdoor ontstaat een probleem: luchtdrukveranderingen of
trillingen worden slecht doorgegeven aan de dichtere vloeistof. De
gehoorbeentjes helpen dit probleem op twee manieren op te lossen:
1. Ze concentreren de trillingen van het grote trommelvlies in de veel kleinere
stijgbeugels, waardoor de druk vergroot met een factor van ong. 20.
2. Door een hefboomactie te creëren, ontstaat er een effect waarmee duwen op
het lange uiteinde het mogelijk maakt om een zwaar gewicht op het korte
uiteinde te tillen.
• Middle-ear muscles (middenoorspiertjes): de kleinste skeletspieren van het lichaam,
die verbonden zijn aan de gehoorbeentjes. Bij zeer hoge geluidsintensiteiten trekken
ze samen om de trilling van de gehoorbeentjes te dempen. Hiermee beschermen ze
de structuren van het binnenoor tegen mogelijk schadelijke stimuli.
• Eustachian tube (buis van eustachius): vormt de verbinding tussen de
middenoorholte en de keel-neusholte. Deze zorgt ervoor dat de luchtdruk aan beide
kanten van het trommelvlies gelijk blijft, door kort te openen als we slikken.
The Inner Ear
Het binnenoor bestaat uit de volgende structuren:
• Cochlea (slakkenhuis): een slak-vormige structuur gevuld met vloeistof, wat in trilling
wordt gezet door de stijgbeugels tegen het ovale raam. De cilinder zou 2 mm in
diameter zijn en 35 mm lang.
- De bovenste helft van de cochlea is de scala vestibuli.
- De onderste helft van de cochlea is de scala tympani.
- De twee helften worden onderscheiden door de
cochlear partition. Deze structuur breidt zich uit over
bijna de gehele lengte van de cochlea.
• Labyrint (evenwichtsorgaan): zorgt voor balansgevoel.
• Auditory nerve (gehoorzenuw): stuurt elektrische
signalen naar het brein.
• Reissner’s membrane: scheidt de scala vestibuli van de cochlear partition.
• Organ of Corti: een grote structuur in de cochlear partition, bestaande uit de
volgende onderdelen:
- De haarcellen zijn de receptoren voor horen. De cilia steken uit van de toppen
van de haarcellen en dit is waar geluid elektrische signalen produceert. Er zijn
inner hair cells en outer hair cells.
- De basilar membrane steunt het
orgaan van Corti en trilt als reactie
op geluid.
- De tectorial membrane breidt zich
uit over de haarcellen.
Literatuur: Goldstein (hst 11 + hst 12)
Vignet A: Het oor
De afbeelding hiernaast beschrijft de
anatomie van het oor. Het oor kan
worden onderverdeeld in drie grote
structuren:
1. Het buitenoor
2. Het middenoor
3. Het binnenoor
The Outer Ear
Geluidsgolven gaan eerst door het
buitenoor, die bestaat uit:
• Pinnae (oorschelp): de structuren die uitsteken aan de zijkanten van het hoofd. Hier
wordt meestal naar verwezen wanneer men alledaags over het oor spreekt.
• Auditory canal (gehoorgang): een buisachtige structuur van 3 cm lang die de
gevoelige structuren van het middenoor beschermen tegen schade.
- De gehoorgang beschermt het trommelvlies (tympanic membrane of eardrum)
aan het einde van het kanaal, en houdt deze in relatief constante temperatuur.
- Het buitenoor heeft nog een effect, namelijk resonance: dit vindt plaats in de
gehoorgang wanneer geluidsgolven, die terug reflecteren van het einde van het
kanaal, interacteren met geluidsgolven die het kanaal binnenkomen.
- Deze interactie versterkt sommige frequenties, en de frequentie die het meest
wordt versterkt hangt af van de lengte van het kanaal. De frequentie die het
meest wordt versterkt, wordt de resonant frequency van het kanaal genoemd.
The Middle Ear
Wanneer geluidsgolven het trommelvlies bereiken aan het einde van het kanaal, zetten ze
deze om in trillingen. Deze trilling wordt overgedragen aan structuren in het middenoor, aan
de andere kant van het trommelvlies. Het middenoor is een kleine holte van 2 cm3, die de
buiten- en binnenoren van elkaar onderscheid. Het middenoor bestaat uit:
• Ossicles (gehoorbeentjes): de drie kleinste botjes in het
lichaam. Deze bevatten:
1. Malleus (hamer) wordt getrild door het
trommelvlies en geeft dit door aan het aambeeld.
2. Incus (aambeeld) wordt getrild door de hamer en
geeft dit door aan de stijgbeugel.
3. Stapes (stijgbeugel) wordt getrild door de incus en
geeft dit door aan het binnenoor door op het
membraan rondom de oval window te drukken.
, - Waarom zijn de gehoorbeentjes nodig? Zowel het buiten- als middenoor zijn
gevuld met lucht, maar het binnenoor bevat een waterige vloeistof die veel
dichter is dan lucht. Hierdoor ontstaat een probleem: luchtdrukveranderingen of
trillingen worden slecht doorgegeven aan de dichtere vloeistof. De
gehoorbeentjes helpen dit probleem op twee manieren op te lossen:
1. Ze concentreren de trillingen van het grote trommelvlies in de veel kleinere
stijgbeugels, waardoor de druk vergroot met een factor van ong. 20.
2. Door een hefboomactie te creëren, ontstaat er een effect waarmee duwen op
het lange uiteinde het mogelijk maakt om een zwaar gewicht op het korte
uiteinde te tillen.
• Middle-ear muscles (middenoorspiertjes): de kleinste skeletspieren van het lichaam,
die verbonden zijn aan de gehoorbeentjes. Bij zeer hoge geluidsintensiteiten trekken
ze samen om de trilling van de gehoorbeentjes te dempen. Hiermee beschermen ze
de structuren van het binnenoor tegen mogelijk schadelijke stimuli.
• Eustachian tube (buis van eustachius): vormt de verbinding tussen de
middenoorholte en de keel-neusholte. Deze zorgt ervoor dat de luchtdruk aan beide
kanten van het trommelvlies gelijk blijft, door kort te openen als we slikken.
The Inner Ear
Het binnenoor bestaat uit de volgende structuren:
• Cochlea (slakkenhuis): een slak-vormige structuur gevuld met vloeistof, wat in trilling
wordt gezet door de stijgbeugels tegen het ovale raam. De cilinder zou 2 mm in
diameter zijn en 35 mm lang.
- De bovenste helft van de cochlea is de scala vestibuli.
- De onderste helft van de cochlea is de scala tympani.
- De twee helften worden onderscheiden door de
cochlear partition. Deze structuur breidt zich uit over
bijna de gehele lengte van de cochlea.
• Labyrint (evenwichtsorgaan): zorgt voor balansgevoel.
• Auditory nerve (gehoorzenuw): stuurt elektrische
signalen naar het brein.
• Reissner’s membrane: scheidt de scala vestibuli van de cochlear partition.
• Organ of Corti: een grote structuur in de cochlear partition, bestaande uit de
volgende onderdelen:
- De haarcellen zijn de receptoren voor horen. De cilia steken uit van de toppen
van de haarcellen en dit is waar geluid elektrische signalen produceert. Er zijn
inner hair cells en outer hair cells.
- De basilar membrane steunt het
orgaan van Corti en trilt als reactie
op geluid.
- De tectorial membrane breidt zich
uit over de haarcellen.
