PART 7: PSYCHISCHE STOORNISSEN EN BEHANDELING
HOOFDSTUK 16: BEHANDELING VAN PSYCHISCHE STOORNISSEN
1. Zorg als maatschappelijk vraagstuk
1.1. Wat te doen bij personen met ernstige psychische stoornissen? Een korte geschiedenis
Hoe de samenleving heeft gereageerd op de ernstig gestoorden:
- Ernstig gestoorde mensen werden ooit beschouwd als bondgenoten van de duivel.
- In de achttiende eeuw en tot in de twintigste eeuw werden mensen met een ernstige psychische aandoening vaak onder
ontoereikende omstandigheden in het ziekenhuis opgenomen
- Deïnstitutionalisering, begonnen in de jaren 1950 in de Verenigde Staten, was een reactie op zowel het grove falen van
grote psychiatrische instellingen als het schijnbare succes van antipsychotica.
1.2. Structuur van het stelsel van geestelijke gezondheidszorg
- Professionals in de geestelijke gezondheidszorg zijn onder meer psychiaters (de enige categorie die regelmatig
medicijnen voorschrijft), klinisch psychologen, counselingpsychologen, counselors in de geestelijke gezondheidszorg,
psychiatrisch maatschappelijk werkers en psychiatrisch verpleegkundigen. Ze verschillen in hun niveau en type training,
in de ernst van de problemen waarmee ze te maken hebben en in hun werkomgeving.
2. Biologische behandelingen
2.1. Drugs
- Antipsychotica behandelen psychotische symptomen, maar genezen mensen niet. Al deze medicijnen verminderen de
effectiviteit van de neurotransmitter dopamine, en de nieuwere (atypische) medicijnen beïnvloeden ook andere
neurotransmitters. Ze hebben onaangename bijwerkingen, sommige behoorlijk ernstig.
- Angstremmers, in een chemische klasse genaamd benzodiazepinen, worden voornamelijk gebruikt voor
gegeneraliseerde angststoornis en paniekstoornis. Ze verhogen de remmende activiteit in de hersenen, waardoor de
prikkelbaarheid afneemt; Maar ze zijn verslavend, hebben mogelijk schadelijke bijwerkingen en veroorzaken
onaangename ontwenningsverschijnselen.
- Antidepressiva omvatten tricyclische geneesmiddelen en selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's); De eerste
verlengen de werking van serotonine en noradrenaline in de hersenen, terwijl de laatste alleen serotonine beïnvloeden.
SSRIs zijn even effectief bij de behandeling van depressie en hebben mildere bijwerkingen, daarom worden ze vaker
voorgeschreven. SSRIs worden ook gebruikt om angststoornissen te behandelen.
- Studies die de verbetering van patiënten na het nemen van een antidepressivum in drie categorieën classificeren -
spontaan herstel, placebo-effect en geneesmiddeleffect - laten zien dat veel, zo niet het grootste deel van de
verbetering te wijten is aan het placebo-effect. Hoop, verschaft door het gevoel behandeld te worden, kan het
belangrijkste ingrediënt zijn van elke behandeling voor depressie.
2.2. Andere behandelingen op biologische basis
- Bij elektroconvulsietherapie (ECT) / electroconvulsive therapy (ECT), die wordt gebruikt om depressie te behandelen
die niet op een andere manier wordt geholpen, wordt elektrische stroom op de schedel aangelegd om hersenaanvallen op
te wekken. Het is redelijk veilig en effectief, maar kan geheugenverlies veroorzaken.
- Prefrontale lobotomieën, die ooit gebruikelijk waren, worden niet langer uitgevoerd. Tegenwoordig wordt
psychochirurgie met kleine, gelokaliseerde laesies af en toe gebruikt voor invaliderende obsessief-compulsieve stoornis.
Het is vaak effectief, maar kan schadelijke bijwerkingen veroorzaken.
- Diepe hersenstimulatie / deep brain stimulation, een mogelijk alternatief voor psychochirurgie, maakt gebruik van
elektrische stroom om de activiteit te verstoren in plaats van weefsel op specifieke hersenlocaties te vernietigen.
- Transcraniële magnetische stimulatie /transcranial magnetic stimulation: stuurt een puls van elektriciteit door een
spoel die net boven het hoofd van een persoon wordt gehouden, waardoor een elektrische stroom wordt geïnduceerd in
de neuronen direct onder de spoel, en kan effectief zijn bij de behandeling van depressie.
Tofranil: is een tricylisch antidepressivum dat de normale heropname van zowel serotonine als noradrenaline blokkeert door de
vurende neuron, waardoor deze neurotransmitters langer in de synaptische spleet aanwezig blijven en zo langer de tijd hebben om
zich te binden aan de receptoren van de ontvangende cel.
Thorazine: is een antipsychotica dat de activiteit van de neurotransmitter dopamine vermindert, waardoor psychotische
symptomen verminderd worden.
HOOFDSTUK 16: BEHANDELING VAN PSYCHISCHE STOORNISSEN
1. Zorg als maatschappelijk vraagstuk
1.1. Wat te doen bij personen met ernstige psychische stoornissen? Een korte geschiedenis
Hoe de samenleving heeft gereageerd op de ernstig gestoorden:
- Ernstig gestoorde mensen werden ooit beschouwd als bondgenoten van de duivel.
- In de achttiende eeuw en tot in de twintigste eeuw werden mensen met een ernstige psychische aandoening vaak onder
ontoereikende omstandigheden in het ziekenhuis opgenomen
- Deïnstitutionalisering, begonnen in de jaren 1950 in de Verenigde Staten, was een reactie op zowel het grove falen van
grote psychiatrische instellingen als het schijnbare succes van antipsychotica.
1.2. Structuur van het stelsel van geestelijke gezondheidszorg
- Professionals in de geestelijke gezondheidszorg zijn onder meer psychiaters (de enige categorie die regelmatig
medicijnen voorschrijft), klinisch psychologen, counselingpsychologen, counselors in de geestelijke gezondheidszorg,
psychiatrisch maatschappelijk werkers en psychiatrisch verpleegkundigen. Ze verschillen in hun niveau en type training,
in de ernst van de problemen waarmee ze te maken hebben en in hun werkomgeving.
2. Biologische behandelingen
2.1. Drugs
- Antipsychotica behandelen psychotische symptomen, maar genezen mensen niet. Al deze medicijnen verminderen de
effectiviteit van de neurotransmitter dopamine, en de nieuwere (atypische) medicijnen beïnvloeden ook andere
neurotransmitters. Ze hebben onaangename bijwerkingen, sommige behoorlijk ernstig.
- Angstremmers, in een chemische klasse genaamd benzodiazepinen, worden voornamelijk gebruikt voor
gegeneraliseerde angststoornis en paniekstoornis. Ze verhogen de remmende activiteit in de hersenen, waardoor de
prikkelbaarheid afneemt; Maar ze zijn verslavend, hebben mogelijk schadelijke bijwerkingen en veroorzaken
onaangename ontwenningsverschijnselen.
- Antidepressiva omvatten tricyclische geneesmiddelen en selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's); De eerste
verlengen de werking van serotonine en noradrenaline in de hersenen, terwijl de laatste alleen serotonine beïnvloeden.
SSRIs zijn even effectief bij de behandeling van depressie en hebben mildere bijwerkingen, daarom worden ze vaker
voorgeschreven. SSRIs worden ook gebruikt om angststoornissen te behandelen.
- Studies die de verbetering van patiënten na het nemen van een antidepressivum in drie categorieën classificeren -
spontaan herstel, placebo-effect en geneesmiddeleffect - laten zien dat veel, zo niet het grootste deel van de
verbetering te wijten is aan het placebo-effect. Hoop, verschaft door het gevoel behandeld te worden, kan het
belangrijkste ingrediënt zijn van elke behandeling voor depressie.
2.2. Andere behandelingen op biologische basis
- Bij elektroconvulsietherapie (ECT) / electroconvulsive therapy (ECT), die wordt gebruikt om depressie te behandelen
die niet op een andere manier wordt geholpen, wordt elektrische stroom op de schedel aangelegd om hersenaanvallen op
te wekken. Het is redelijk veilig en effectief, maar kan geheugenverlies veroorzaken.
- Prefrontale lobotomieën, die ooit gebruikelijk waren, worden niet langer uitgevoerd. Tegenwoordig wordt
psychochirurgie met kleine, gelokaliseerde laesies af en toe gebruikt voor invaliderende obsessief-compulsieve stoornis.
Het is vaak effectief, maar kan schadelijke bijwerkingen veroorzaken.
- Diepe hersenstimulatie / deep brain stimulation, een mogelijk alternatief voor psychochirurgie, maakt gebruik van
elektrische stroom om de activiteit te verstoren in plaats van weefsel op specifieke hersenlocaties te vernietigen.
- Transcraniële magnetische stimulatie /transcranial magnetic stimulation: stuurt een puls van elektriciteit door een
spoel die net boven het hoofd van een persoon wordt gehouden, waardoor een elektrische stroom wordt geïnduceerd in
de neuronen direct onder de spoel, en kan effectief zijn bij de behandeling van depressie.
Tofranil: is een tricylisch antidepressivum dat de normale heropname van zowel serotonine als noradrenaline blokkeert door de
vurende neuron, waardoor deze neurotransmitters langer in de synaptische spleet aanwezig blijven en zo langer de tijd hebben om
zich te binden aan de receptoren van de ontvangende cel.
Thorazine: is een antipsychotica dat de activiteit van de neurotransmitter dopamine vermindert, waardoor psychotische
symptomen verminderd worden.
