Gedrag en samenleving
Een samenleving is het geheel aan sociale relaties binnen een georganiseerde groep mensen of
dieren, waarbinnen zich bepaalde culturele patronen en instituties hebben ontwikkeld en die
bescherming en identiteit biedt aan haar leden.
(organisatie is een soort minisamenleving)
Samenlevingen verschillen bijvoorbeeld in de mate van culturele diversiteit, sociale ongelijkheid,
stabiliteit, identiteit, cultuur, economische structuur, de fase waarin ze zich bevinden etc.
Samenlevingen hebben echter ook veel gemeen: er wordt macht uitgeoefend, er is een zekere mate
van ongelijkheid, men heeft een systeem om in levensonderhoud te voorzien, kinderen worden
opgevoed etc.
Mensen streven er naar veiligheid!
Verschillende (wetenschappelijke) perspectieven:
1. De samenleving als functioneel geheel (functie)
2. De samenleving als een constante strijd (conflict)
3. De samenleving van calculerende individuen (calculatie)
4. De samenleving van betekenis gevende individuen (interactie)
De samenleving is niet alleen maar 'subjectief' en bestaat ook uit meer dan individuen
De samenleving is opgebouwd uit 'instituties', zoals dé politiek, hét onderwijs, hét recht, dé media
etc.
Mensen zijn kuddedieren. Het zijn sterk sociale wezens. Het gedrag wordt voor een deel door andere
bepaald. Daardoor worden instituties continue bevestigd en verstevigd.
Er zijn uitzonderingen: mensen die zicht weinig van anderen aantrekken. Zij handelen voor een groot
deel als een autonoom individu. Deze personen zorgen vaak voor grote veranderingen in de
samenleving.
Individueel gedrag wordt bepaald door erfelijke factoren en leerprocessen, waaronder
conditionering en imitatie. De samenleving speelt daarbij een belangrijke rol. Denk aan trends
ontstaan op social media.
Voor veiligheid is een zekere stabiliteit en continuïteit nodig, maar het is ook belangrijk om kritisch te
blijven en naar verbetering te zoeken. Deze balans tussen orde en deviante geldt zowel voor individu
als de samenleving
Individualisering: balanceren tussen vrijheid en verbondenheid
, 1. Globalisering
Samenlevingen zijn in toenemende mate onderling afhankelijk geworden door middel van stromen
kapitaal, mensen en informatie
5 dimensies
1. Schaalvergroting en intensivering van communicatie
(heeft de beperking van afstanden verminderd)
2. Schaalvergroting van economische transacties
(multinationals)
3. 'Global culture' of 'non-places'
4. Vergroot bewustzijn van verstrengeling van wereldproblemen
5. Toegenomen ongelijkheid, regionale spanningen, mede door vluchtelingenproblematiek
Onzekerheid
Globalisering heeft als nadeel dat het bij sommigen tot onzekerheid leidt.
Dreigingen die oorspronkelijk ver weg waren, komen dichterbij (denk aan een aanslag). Men
weet meer en sneller over ontwikkelingen elders.
Men heeft de neiging om naar binnen te keren in een gesloten gemeenschap. Daar vindt
men groepsidentiteit rondom bijvoorbeeld religie, geboorteland, etniciteit, gender of het
vaderland
Kan men professionals uit andere landen wel altijd vertrouwen? (kennisveiligheid)
Globalisering versterkt individualisering en andersom. Terwijl globalisering gekenmerkt wordt door
individualisering, hebben mensen een steeds groter verlangen ergens bij te willen horen. Over de
hele wereld zie je nationalisme en patriottisme opkomen, terwijl ook het kleinschalige en lokale in de
economie weer belangrijk gevonden gaat worden. Niet alles draait meer om voortdurende
schaalvergroting. Dit remt het globaliseringsproces af.
2. Digitalisering
ICT dringt steeds verder door in ons werkzame en dagelijks leven
Cyberspace: Het deel van de samenleving dat bestaat door interactie via internet
Cybercrime: Criminaliteit waarbij ICT cruciaal
Cybersecurity: Bescherming van de technologische basis van cyberspace (technische maatregelen)
Cybersafety: Bescherming van mensen tegen gevaren voortkomend uit cyberspace (gedrag van
mensen)
Complexiteit van cybercrime
1. Technische werking vaak onduidelijk (bijvoorbeeld logaritmen)
2. Onderlinge verbondenheid (netwerken), slechte beveiliging, globalisering
3. Echtheidscomplexiteit (groot probleem)
4. Vervlechting van technologie en lichaam (cyborg)
3. Professionalisering
Veiligheidszorg als eerste - maar ook safety en security - is in de afgelopen 20 jaar steeds
professioneler geworden
4. Privatisering
De publieke sector is meer op de private sector gaan lijken
Een samenleving is het geheel aan sociale relaties binnen een georganiseerde groep mensen of
dieren, waarbinnen zich bepaalde culturele patronen en instituties hebben ontwikkeld en die
bescherming en identiteit biedt aan haar leden.
(organisatie is een soort minisamenleving)
Samenlevingen verschillen bijvoorbeeld in de mate van culturele diversiteit, sociale ongelijkheid,
stabiliteit, identiteit, cultuur, economische structuur, de fase waarin ze zich bevinden etc.
Samenlevingen hebben echter ook veel gemeen: er wordt macht uitgeoefend, er is een zekere mate
van ongelijkheid, men heeft een systeem om in levensonderhoud te voorzien, kinderen worden
opgevoed etc.
Mensen streven er naar veiligheid!
Verschillende (wetenschappelijke) perspectieven:
1. De samenleving als functioneel geheel (functie)
2. De samenleving als een constante strijd (conflict)
3. De samenleving van calculerende individuen (calculatie)
4. De samenleving van betekenis gevende individuen (interactie)
De samenleving is niet alleen maar 'subjectief' en bestaat ook uit meer dan individuen
De samenleving is opgebouwd uit 'instituties', zoals dé politiek, hét onderwijs, hét recht, dé media
etc.
Mensen zijn kuddedieren. Het zijn sterk sociale wezens. Het gedrag wordt voor een deel door andere
bepaald. Daardoor worden instituties continue bevestigd en verstevigd.
Er zijn uitzonderingen: mensen die zicht weinig van anderen aantrekken. Zij handelen voor een groot
deel als een autonoom individu. Deze personen zorgen vaak voor grote veranderingen in de
samenleving.
Individueel gedrag wordt bepaald door erfelijke factoren en leerprocessen, waaronder
conditionering en imitatie. De samenleving speelt daarbij een belangrijke rol. Denk aan trends
ontstaan op social media.
Voor veiligheid is een zekere stabiliteit en continuïteit nodig, maar het is ook belangrijk om kritisch te
blijven en naar verbetering te zoeken. Deze balans tussen orde en deviante geldt zowel voor individu
als de samenleving
Individualisering: balanceren tussen vrijheid en verbondenheid
, 1. Globalisering
Samenlevingen zijn in toenemende mate onderling afhankelijk geworden door middel van stromen
kapitaal, mensen en informatie
5 dimensies
1. Schaalvergroting en intensivering van communicatie
(heeft de beperking van afstanden verminderd)
2. Schaalvergroting van economische transacties
(multinationals)
3. 'Global culture' of 'non-places'
4. Vergroot bewustzijn van verstrengeling van wereldproblemen
5. Toegenomen ongelijkheid, regionale spanningen, mede door vluchtelingenproblematiek
Onzekerheid
Globalisering heeft als nadeel dat het bij sommigen tot onzekerheid leidt.
Dreigingen die oorspronkelijk ver weg waren, komen dichterbij (denk aan een aanslag). Men
weet meer en sneller over ontwikkelingen elders.
Men heeft de neiging om naar binnen te keren in een gesloten gemeenschap. Daar vindt
men groepsidentiteit rondom bijvoorbeeld religie, geboorteland, etniciteit, gender of het
vaderland
Kan men professionals uit andere landen wel altijd vertrouwen? (kennisveiligheid)
Globalisering versterkt individualisering en andersom. Terwijl globalisering gekenmerkt wordt door
individualisering, hebben mensen een steeds groter verlangen ergens bij te willen horen. Over de
hele wereld zie je nationalisme en patriottisme opkomen, terwijl ook het kleinschalige en lokale in de
economie weer belangrijk gevonden gaat worden. Niet alles draait meer om voortdurende
schaalvergroting. Dit remt het globaliseringsproces af.
2. Digitalisering
ICT dringt steeds verder door in ons werkzame en dagelijks leven
Cyberspace: Het deel van de samenleving dat bestaat door interactie via internet
Cybercrime: Criminaliteit waarbij ICT cruciaal
Cybersecurity: Bescherming van de technologische basis van cyberspace (technische maatregelen)
Cybersafety: Bescherming van mensen tegen gevaren voortkomend uit cyberspace (gedrag van
mensen)
Complexiteit van cybercrime
1. Technische werking vaak onduidelijk (bijvoorbeeld logaritmen)
2. Onderlinge verbondenheid (netwerken), slechte beveiliging, globalisering
3. Echtheidscomplexiteit (groot probleem)
4. Vervlechting van technologie en lichaam (cyborg)
3. Professionalisering
Veiligheidszorg als eerste - maar ook safety en security - is in de afgelopen 20 jaar steeds
professioneler geworden
4. Privatisering
De publieke sector is meer op de private sector gaan lijken
