RESEARCH METHODS –
CONCEPTS AND CONNECTIONS
Michael W. Passer
Samenvatting
In deze samenvatting zijn de hoofdstukken 1, 4, 8 volledig opgenomen. Van hoofdstuk 5 zijn
enkel de secties ‘Correlation: basic concepts’ en ‘Correlation does not establish causation’
opgenomen.
,Research methods, concepts and connections – Michael W. Passer Second Edition
CHAPTER 1 – SCIENCE AND PSYCHOLOGY
Sarah staat op het punt een beslissing te nemen en wil jouw hulp. Ze is deelnemer aan een tv-
spelshow en kijkt naar drie deuren, met het label 1, 2 en 3. Achter één van de deuren zit een
fantastische prijs: een gloednieuwe auto. Achter elk van de andere twee deuren is er alleen een
fopprijs: een geit. Hier zijn de spelregels:
Monty is de gastheer van de showshow. Hij weet welke deur de auto onthult en welke twee
deuren de geiten onthullen. Sarah weet het niet.
Sarah kiest een deur. De deur zal voorlopig dichtgaan.
Monty zal dan een van de andere twee deuren openen en haar laten zien wat erachter zit.
Als Sarah bijvoorbeeld Deur 1 selecteert, opent Monty Deur 2 of Deur 3.
De deur die Monty opent, heeft altijd een geit erachter. Welke deur Sarah ook kiest, in ieder
geval moet een van de andere twee deuren een geit achter zich hebben. Als Sarah deur 1
kiest en de auto achter deur 3 is, opent Monty deur 2.
Nu breekt het spannendste moment aan. Monty heeft Sarah net een deur laten zien met een
geit erachter, dus er zijn nog maar twee deuren over. Hij biedt Sarah een keuze: ze kan de
originele deur houden die ze koos (Deur 1) of ze kan overschakelen naar de andere deur.
Als het Sarah's doel is om haar kans op het winnen van de auto te maximaliseren, welk advies zou je
haar dan geven: zou ze bij haar oorspronkelijke keuze moeten blijven, of zou ze naar de andere deur
moeten overschakelen?
1.1 How do we know?
Het hypothetische scenario van de spelshow van Sarah wordt het driedeurs probleem (three-door
problem) genoemd. Zoals je zult zien, benadrukt de oplossing verschillende thema's die centraal
staan in de wetenschap en het onderzoeksproces: de noodzaak van een goede redenering, het
belang van het verzamelen van relevante gegevens op een georganiseerde manier en de bereidheid
om onze overtuigingen te wijzigen wanneer blijkt dat ze fout zijn.
Het driedeurs probleem
Wanneer ik het driedeursprobleem aan mijn eigen studenten voorleg, zegt ongeveer 90% van hen
dat het geen verschil maakt of Sarah blijft of schakelt. Het is 50-50 in beide richtingen.
Was 'het maakt geen verschil' ook jouw reactie? Toen ik het driedeursprobleem voor het eerst las,
concludeerde ik met vertrouwen dat de kans om te winnen hetzelfde zou zijn, ongeacht blijven of
overschakelen. Maar dit is verkeerd. De kansen zullen Sarah in het voordeel zijn als ze van deur
wisselt. Althans dat is de bewering van de beroemde columnist (Marilyn vos Savant) van het
tijdschrift die deze hersenkraker onder de aandacht van het publiek bracht. Heeft ze gelijk?
Het antwoord van Savant op het driedeursprobleem raakte zo een heftige controverse dat tot op de
dag van vandaag veel websites bespreken hoe het op te lossen. In haar column stelde vos Savant dat
Sarah van deur zou moeten wisselen omdat een 'schakelstrategie' een twee derde kans oplevert om
de auto te winnen, terwijl een 'blijfstrategie' slechts één derde winstkans oplevert.
Het jaar daarop legde vos Savant haar antwoord verder uit. Hoewel veel lezers nu schreven om te
zeggen dat ze het met haar eens waren, bleven anderen zeggen dat ze ongelijk had. Dus wie had
gelijk: vos Savant of haar critici? Als je gelooft dat Sarah's kans om de auto te winnen 50/50 is,
ongeacht of ze bij haar keuze blijft of naar de andere deur gaat, is dat waarschijnlijk omdat jij - zoals
zoveel experts - een belangrijk element van het probleem over het hoofd hebt gezien: Sarah kiest
,voor Deur 1, de volgorde van de gebeurtenissen die volgt is niet willekeurig. Monty opent niet
willekeurig een van de drie deuren om Sarah te tonen wat erachter zit. Integendeel, om de spanning
op peil te houden, moet hij een van de deuren openen die ze niet heeft gekozen (deur 2 of deur 3).
Bovendien, als de auto toevallig achter deur 2 of deur 3 zit, heeft hij maar één keus: de deur openen
die een geit onthult. Deze niet-willekeurige volgorde van gebeurtenissen maakt het waarschijnlijker
dat Sarah zal winnen als ze van deur wisselt. De onderstaande tabel biedt een stapsgewijze analyse
om te laten zien waarom dit zo is.
Filosoof en wetenschapper Charles Peirce (1877) beschreef in een artikel met de titel 'Illustraties van
de logica van de wetenschap: de fixatie van het geloof' vier methoden waarmee mensen over de
wereld gaan geloven: vasthoudendheid, autoriteit, rede en wetenschap.
Vasthoudendheid: weten door gewoonte
Vasthoudendheid (tenacity) houdt in dat we iets geloven gewoon omdat het is wat we al lang
geloven. Met vasthoudendheid is er geen verkenning van iemands overtuigingen. Het betekent
eerder dat je je afsluit voor informatie die een vastgehouden geloof bedreigt. Volgens Peirce is
vasthoudendheid zoals de spreekwoordelijke struisvogel die zijn hoofd in de grond steekt en dan niet
langer gevaar ziet, ervan uitgaande dat alles in orde is.
! Valkuil: Weigeren om tegenstrijdig bewijs te overwegen vermindert de kans op het vormen van
accurate overtuigingen.
Autoriteit: kennis die is opgedaan door anderen
Autoriteit (authority) houdt in dat je vertrouwt op andere mensen als onze bron van kennis en
overtuigingen. In de kindertijd beginnen we te vertrouwen op ouders, andere verzorgers, broers en
, zussen, leraren, vrienden, televisie, het web, boeken om aan onze kennis te komen. We zijn het
meest geneigd om op anderen te vertrouwen wanneer we ze als geloofwaardig beschouwen. Over
het algemeen beschouwen we iemand als geloofwaardig als we geloven dat de persoon expertise
over het onderwerp heeft en we diegene daarnaast ook nog betrouwbaar vinden.
Vertrouwen op autoriteit kan zeer efficiënt zijn. Het is hoe de maatschappij kennis doorgeeft van de
ene generatie naar de volgende, zodat de nieuwe generatie niet opnieuw het wiel hoeft uit te
vinden.
! Valkuil: Om te beginnen kunnen experts het oneens zijn. Ten tweede, zelfs als ze het met elkaar
eens zijn, is het nog steeds mogelijk dat ze ongelijk hebben. Dit maakte de controverse over het
driedeursprobleem zo fascinerend. Daarbij zijn er in deze tijd veel onbetrouwbare bronnen die lezers
als geldig accepteren. Voor sommige mensen kan het zien van informatie 'op het web' of 'op tv' ertoe
leiden dat ze aannemen dat de informatie juist is.
Beredeneren: vertrouwen op logica en rationaliteit
De reden (reason) berust op het gebruik van logisch en rationele argumenten om tot een conclusie te
komen over hoe de dingen 'moeten zijn'. Veel filosofen zouden proberen om vragen over de aard van
de werkelijkheid op te lossen door middel van systemen van logisch redeneren. Logica en rationeel
argument zijn een integraal onderdeel van de wetenschap, in de vorm van redeneren, het proces van
het vormen van oordelen (gevolgtrekkingen, conclusies) op basis van feiten. Maar wetenschappelijke
kennis is niet gebaseerd op de methode van de rede.
! Valkuil: Verschillende logische conclusies kunnen worden getrokken afhankelijk van de premissen
waarmee men begint. ‘Baby's zijn niet in staat om het concept van objectduurzaamheid te begrijpen
totdat ze 9 maanden oud zijn.’ Alice is een baby van 7 maanden, dus zij is nog niet in staat om het
concept van objectduurzaamheid te begrijpen. Deze veronderstelling is onjuist. In dit geval zouden
we onze conclusie beter in termen van waarschijnlijkheid kunnen weergeven: Er is een kans van 70%
dat Alice het concept van objectduurzaamheid nog niet begrijpt.
Empirisme: kennis gebaseerd op ervaring
Veel van wat we weten komt rechtstreeks van onze zintuigen: van wat we zien, horen, aanraken
enzovoort. Kennis gebaseerd op de zintuigen-ervaringen met de wereld- wordt empirische kennis
genoemd. De gerelateerde term, empirisme (empiricism) is het proces van kennisverwerving
rechtstreeks door observatie en ervaring. Empirisme heeft ook een andere gemeenschappelijke
betekenis: het is het filosofische gezichtspunt dat alle kennis is afgeleid van ervaring.
! Valkuil: Niemand ervaart alles. Daarbij zijn onze ervaringen niet altijd representatief voor hoe
anderen dingen ervaren. Tot slot interpreteren we herinneringen of ervaringen op een
vooringenomen manier. Psychologen gebruiken de term bevestigingsvoorkeur (confirmation bias)
om te verwijzen naar de neiging om selectief informatie te verzamelen of te interpreteren op een
manier die onze standpunten ondersteunt, waardoor de blootstelling aan informatie die van onze
ideeën afwijkt wordt verminderd.
Science: vertrouwen op systematisch empirisme
Wetenschap (science) is een proces van het systematisch verzamelen en evalueren van empirisch
bewijs om vragen te beantwoorden en ideeën te testen. Systematisch empirisme onthult drie
belangrijke aspecten van de wetenschap:
- De wetenschap vertrouwt op empirisch bewijs.
- Empirisch bewijs is niet lukraak vergaard en geïnterpreteerd.
- We hebben ‘beredenering’ (reason) nodig om bewijs te evalueren en vragen en ideeën te vormen.
CONCEPTS AND CONNECTIONS
Michael W. Passer
Samenvatting
In deze samenvatting zijn de hoofdstukken 1, 4, 8 volledig opgenomen. Van hoofdstuk 5 zijn
enkel de secties ‘Correlation: basic concepts’ en ‘Correlation does not establish causation’
opgenomen.
,Research methods, concepts and connections – Michael W. Passer Second Edition
CHAPTER 1 – SCIENCE AND PSYCHOLOGY
Sarah staat op het punt een beslissing te nemen en wil jouw hulp. Ze is deelnemer aan een tv-
spelshow en kijkt naar drie deuren, met het label 1, 2 en 3. Achter één van de deuren zit een
fantastische prijs: een gloednieuwe auto. Achter elk van de andere twee deuren is er alleen een
fopprijs: een geit. Hier zijn de spelregels:
Monty is de gastheer van de showshow. Hij weet welke deur de auto onthult en welke twee
deuren de geiten onthullen. Sarah weet het niet.
Sarah kiest een deur. De deur zal voorlopig dichtgaan.
Monty zal dan een van de andere twee deuren openen en haar laten zien wat erachter zit.
Als Sarah bijvoorbeeld Deur 1 selecteert, opent Monty Deur 2 of Deur 3.
De deur die Monty opent, heeft altijd een geit erachter. Welke deur Sarah ook kiest, in ieder
geval moet een van de andere twee deuren een geit achter zich hebben. Als Sarah deur 1
kiest en de auto achter deur 3 is, opent Monty deur 2.
Nu breekt het spannendste moment aan. Monty heeft Sarah net een deur laten zien met een
geit erachter, dus er zijn nog maar twee deuren over. Hij biedt Sarah een keuze: ze kan de
originele deur houden die ze koos (Deur 1) of ze kan overschakelen naar de andere deur.
Als het Sarah's doel is om haar kans op het winnen van de auto te maximaliseren, welk advies zou je
haar dan geven: zou ze bij haar oorspronkelijke keuze moeten blijven, of zou ze naar de andere deur
moeten overschakelen?
1.1 How do we know?
Het hypothetische scenario van de spelshow van Sarah wordt het driedeurs probleem (three-door
problem) genoemd. Zoals je zult zien, benadrukt de oplossing verschillende thema's die centraal
staan in de wetenschap en het onderzoeksproces: de noodzaak van een goede redenering, het
belang van het verzamelen van relevante gegevens op een georganiseerde manier en de bereidheid
om onze overtuigingen te wijzigen wanneer blijkt dat ze fout zijn.
Het driedeurs probleem
Wanneer ik het driedeursprobleem aan mijn eigen studenten voorleg, zegt ongeveer 90% van hen
dat het geen verschil maakt of Sarah blijft of schakelt. Het is 50-50 in beide richtingen.
Was 'het maakt geen verschil' ook jouw reactie? Toen ik het driedeursprobleem voor het eerst las,
concludeerde ik met vertrouwen dat de kans om te winnen hetzelfde zou zijn, ongeacht blijven of
overschakelen. Maar dit is verkeerd. De kansen zullen Sarah in het voordeel zijn als ze van deur
wisselt. Althans dat is de bewering van de beroemde columnist (Marilyn vos Savant) van het
tijdschrift die deze hersenkraker onder de aandacht van het publiek bracht. Heeft ze gelijk?
Het antwoord van Savant op het driedeursprobleem raakte zo een heftige controverse dat tot op de
dag van vandaag veel websites bespreken hoe het op te lossen. In haar column stelde vos Savant dat
Sarah van deur zou moeten wisselen omdat een 'schakelstrategie' een twee derde kans oplevert om
de auto te winnen, terwijl een 'blijfstrategie' slechts één derde winstkans oplevert.
Het jaar daarop legde vos Savant haar antwoord verder uit. Hoewel veel lezers nu schreven om te
zeggen dat ze het met haar eens waren, bleven anderen zeggen dat ze ongelijk had. Dus wie had
gelijk: vos Savant of haar critici? Als je gelooft dat Sarah's kans om de auto te winnen 50/50 is,
ongeacht of ze bij haar keuze blijft of naar de andere deur gaat, is dat waarschijnlijk omdat jij - zoals
zoveel experts - een belangrijk element van het probleem over het hoofd hebt gezien: Sarah kiest
,voor Deur 1, de volgorde van de gebeurtenissen die volgt is niet willekeurig. Monty opent niet
willekeurig een van de drie deuren om Sarah te tonen wat erachter zit. Integendeel, om de spanning
op peil te houden, moet hij een van de deuren openen die ze niet heeft gekozen (deur 2 of deur 3).
Bovendien, als de auto toevallig achter deur 2 of deur 3 zit, heeft hij maar één keus: de deur openen
die een geit onthult. Deze niet-willekeurige volgorde van gebeurtenissen maakt het waarschijnlijker
dat Sarah zal winnen als ze van deur wisselt. De onderstaande tabel biedt een stapsgewijze analyse
om te laten zien waarom dit zo is.
Filosoof en wetenschapper Charles Peirce (1877) beschreef in een artikel met de titel 'Illustraties van
de logica van de wetenschap: de fixatie van het geloof' vier methoden waarmee mensen over de
wereld gaan geloven: vasthoudendheid, autoriteit, rede en wetenschap.
Vasthoudendheid: weten door gewoonte
Vasthoudendheid (tenacity) houdt in dat we iets geloven gewoon omdat het is wat we al lang
geloven. Met vasthoudendheid is er geen verkenning van iemands overtuigingen. Het betekent
eerder dat je je afsluit voor informatie die een vastgehouden geloof bedreigt. Volgens Peirce is
vasthoudendheid zoals de spreekwoordelijke struisvogel die zijn hoofd in de grond steekt en dan niet
langer gevaar ziet, ervan uitgaande dat alles in orde is.
! Valkuil: Weigeren om tegenstrijdig bewijs te overwegen vermindert de kans op het vormen van
accurate overtuigingen.
Autoriteit: kennis die is opgedaan door anderen
Autoriteit (authority) houdt in dat je vertrouwt op andere mensen als onze bron van kennis en
overtuigingen. In de kindertijd beginnen we te vertrouwen op ouders, andere verzorgers, broers en
, zussen, leraren, vrienden, televisie, het web, boeken om aan onze kennis te komen. We zijn het
meest geneigd om op anderen te vertrouwen wanneer we ze als geloofwaardig beschouwen. Over
het algemeen beschouwen we iemand als geloofwaardig als we geloven dat de persoon expertise
over het onderwerp heeft en we diegene daarnaast ook nog betrouwbaar vinden.
Vertrouwen op autoriteit kan zeer efficiënt zijn. Het is hoe de maatschappij kennis doorgeeft van de
ene generatie naar de volgende, zodat de nieuwe generatie niet opnieuw het wiel hoeft uit te
vinden.
! Valkuil: Om te beginnen kunnen experts het oneens zijn. Ten tweede, zelfs als ze het met elkaar
eens zijn, is het nog steeds mogelijk dat ze ongelijk hebben. Dit maakte de controverse over het
driedeursprobleem zo fascinerend. Daarbij zijn er in deze tijd veel onbetrouwbare bronnen die lezers
als geldig accepteren. Voor sommige mensen kan het zien van informatie 'op het web' of 'op tv' ertoe
leiden dat ze aannemen dat de informatie juist is.
Beredeneren: vertrouwen op logica en rationaliteit
De reden (reason) berust op het gebruik van logisch en rationele argumenten om tot een conclusie te
komen over hoe de dingen 'moeten zijn'. Veel filosofen zouden proberen om vragen over de aard van
de werkelijkheid op te lossen door middel van systemen van logisch redeneren. Logica en rationeel
argument zijn een integraal onderdeel van de wetenschap, in de vorm van redeneren, het proces van
het vormen van oordelen (gevolgtrekkingen, conclusies) op basis van feiten. Maar wetenschappelijke
kennis is niet gebaseerd op de methode van de rede.
! Valkuil: Verschillende logische conclusies kunnen worden getrokken afhankelijk van de premissen
waarmee men begint. ‘Baby's zijn niet in staat om het concept van objectduurzaamheid te begrijpen
totdat ze 9 maanden oud zijn.’ Alice is een baby van 7 maanden, dus zij is nog niet in staat om het
concept van objectduurzaamheid te begrijpen. Deze veronderstelling is onjuist. In dit geval zouden
we onze conclusie beter in termen van waarschijnlijkheid kunnen weergeven: Er is een kans van 70%
dat Alice het concept van objectduurzaamheid nog niet begrijpt.
Empirisme: kennis gebaseerd op ervaring
Veel van wat we weten komt rechtstreeks van onze zintuigen: van wat we zien, horen, aanraken
enzovoort. Kennis gebaseerd op de zintuigen-ervaringen met de wereld- wordt empirische kennis
genoemd. De gerelateerde term, empirisme (empiricism) is het proces van kennisverwerving
rechtstreeks door observatie en ervaring. Empirisme heeft ook een andere gemeenschappelijke
betekenis: het is het filosofische gezichtspunt dat alle kennis is afgeleid van ervaring.
! Valkuil: Niemand ervaart alles. Daarbij zijn onze ervaringen niet altijd representatief voor hoe
anderen dingen ervaren. Tot slot interpreteren we herinneringen of ervaringen op een
vooringenomen manier. Psychologen gebruiken de term bevestigingsvoorkeur (confirmation bias)
om te verwijzen naar de neiging om selectief informatie te verzamelen of te interpreteren op een
manier die onze standpunten ondersteunt, waardoor de blootstelling aan informatie die van onze
ideeën afwijkt wordt verminderd.
Science: vertrouwen op systematisch empirisme
Wetenschap (science) is een proces van het systematisch verzamelen en evalueren van empirisch
bewijs om vragen te beantwoorden en ideeën te testen. Systematisch empirisme onthult drie
belangrijke aspecten van de wetenschap:
- De wetenschap vertrouwt op empirisch bewijs.
- Empirisch bewijs is niet lukraak vergaard en geïnterpreteerd.
- We hebben ‘beredenering’ (reason) nodig om bewijs te evalueren en vragen en ideeën te vormen.
