KENNISCLIPS
Ten Steps to Complex Learning
Universiteit van Utrecht |ONTWERPEN VAN LEERSITUATIES
,HOOFDSTUK 1: A NEW APPROACH TO INSTRUCTION..........................................................3
HOOFDSTUK 2.1: FOUR BLUEPRINT COMPONENTS..............................................................6
HOOFDSTUK 2.2: INDIVIDUALIZED INSTRUCTION & MEDIA.................................................9
HOOFDSTUK 3: TEN STEPS.................................................................................................11
HOOFDSTUK 4 STAP 1: ONTWERP VAN LEERTAKEN...........................................................14
FIRST PRINCIPLES OF INSTRUCTION, MERRILL 2002...........................................................16
HOOFDSTUK 5.1 STAP 2: SKILL DECOMPOSITION...............................................................18
HOOFDSTUK 5.2 DESIGN PERFORMANCE ASSESSMENT (§5.2/5.4).....................................19
HOOFDSTUK 6.1 STAP 3: SEQUENCE LEARNING TASKS (§6.1/6.2)......................................21
HOOFDSTUK 6.2 PART-TASK SEQUENCING OF LEARNINGTASKS (§6.3)...............................22
HOOFDSTUK 6 INDIVIDUALIZED LEARNING TRAJECTORIES (§6.4)......................................23
HOOFDSTUK 7 STEP 4: DESIGN SUPPORTIVE INFORMATION..............................................25
HOOFDSTUK 8.1 STEP 5: ANALYSE COGNITIVE STRATEGIES KIJK DEZE TERUG!
ONDERSTEUNENDE INFO!.................................................................................................28
HOOFDSTUK 8.2 (§8.3) TERUG KIJKEN!..............................................................................29
HOOFDSTUK 9.1 STEP 6: ANALYZE MENTAL MODELS (§9.1/9.2) ONDERSTEUNENDE INFO.30
HOOFDSTUK 9.2 (§9.3)......................................................................................................31
HOOFDSTUK 10 – STEP 7. DESIGN PROCEDURAL INFORMATION........................................32
HOOFDSTUK 11 – STEP 8. ANALYZE COGNITIVE RULES (§11.1/11.2)...................................36
HOOFDSTUK 11 – STEP 8: ANALYZE COGNITIVE RULES (§11.3)...........................................37
1
,HOOFDSTUK 12 – STEP 9: ANALYZE PREREQUISITE KNOWLEDGE (§12.1/12.2)...................38
HOOFDSTUK 12 – STEP 9: ANALYZE PREREQUISITE KNOWLEDGE (§12.3)...........................39
HOOFDSTUK 13 – STEP 10: DESIGN PART TASK PRACTICE (ALLES BEHALVE §3.4/3.5).........40
HOOFDSTUK 13 – STEP 10: DESIGNING PART-TASK PRACTICE (§13.4/13.5)........................44
HOOFDSTUK 14 – DOMAIN GENERAL SKILLS......................................................................45
HOOFDSTUK 15 – PROGRAMMES OF ASSESSMENT...........................................................47
HOOFDSTUK 16: CLOSING REMARKS.................................................................................50
BEGRIPPEN BESPROKEN IN RESPONSIECOLLEGE/ WERKCOLLEGE......................................53
2
, HOOFDSTUK 1: A NEW APPROACH TO INSTRUCTION
COMPLEX LEARNING
Bij complex leren draait het om:
Het integreren van kennis, vaardigheden en attiden.
Het coördineren van samenstellende vaardigheden.
Het creëren van een zo groot mogelijke transfer van leren.
Wanneer is iets complex learning? Complex leren heef met name betrekking op complexe vaardigheden/
beroepstaken. Het beoefenen van deze vaardigheden resilteert in het worden van een efecceve
professional in de beroepsprakcjk.
A HOLISTIC DESIGN APPROACH
Waarom is een holiscsche ontwerp benadering nodig voor complex learning?
De holiscsche ontwerp benadering gaat in tegen compartmentalisate en fragmentate. Daarnaast beschrijf
het dat er op een jiiste manier om gegaan moet worden met de transfer paradox. Deze benadering is
noodzakelijk om complex leren mogelijk te maken en de Ten Steps geven een manier aan/ stappen weer om te
ontwerpen volgens het 4cid-model.
COMPARTMENTALIZATION
Complex leren kan alleen tot stand komen als houding, vaardigheden en kennis geïntegreerd zijn in de
training. Bij comparcmentalisace worden deze drie aspecten afzonderlijk beoefend in de leertaak.
Het tradiconeel onderwijs is kennisgericht, terwijl de prakcjk vraagt om het kinnen iitvoeren van alle
drie de vaardigheden tegelijk.
Er is dis een geïntegreerd aanbod nodig waar bij complex leren alle drie de vaardigheid aan de orde komen.
FRAGMENTATION
Bij een training complexe vaardigheid opdelen in stikjes en één specifeke ‘subvaardigheid’ afzonderlijk
beoefenen totdat de leerling hier component in is. Tijdens een autoles gaat de leerling bijvoorbeeld gedurende
een aantal weken alleen het sturen oefenen, maar verder nog helemaal niets.
De holiscsche ontwerp benadering is het hier niet mee eens… Volgens deze benadering komt dit niet overeen
met hoe een vaardigheid in de werkelijkheid wordt iitgevoerd; dan moet een complexe vaardigheid in zijn
geheel worden iitgevoerd. Daarom zegt deze benadering dat een complexe vaardigheid in zijn totaliteit moet
worden beoefend. Dis, coördineer de samengestelde vaardigheden die nodig zijn om de complexe vaardigheid
te kinnen iitvoeren.
Wat is het verschil tissen fragmentace en compartmentalizacon? Bij fragmentace wordt een bepaalde
sibvaardigheid van de leertaak afzonderlijk beoefent, maar bij comparcmentalisace worden de drie aspecten
vaardigheid, hoiding en kennis afzonderlijk beoefent in een leertaak. Opgedeeld onder aparte leertaken, of
afzonderlijk beoefent in leertaak?
3