Crisissituatie
Voor de pauze had een deelnemer een opmerking gemaakt naar deelnemer x
over dat deelnemer x te klein is om de doos boven op de stapel andere dozen te
zetten. De deelnemer wou deelnemer x alleen maar helpen. maar deelnemer x
ving dit anders op. Tijdens de pauze was deelnemer x nog steeds erg boos, en
kwam boos de kantine binnen gelopen. Ze schopte tegen een paar stoelen aan
en vertelde dat ze boos was op iedereen. Dat ze het werk, de provincie en
Nederland haten. Mijn taak was op dat moment om haar weer rustiger te krijgen
zodat andere deelnemers hier geen last van zouden hebben. ik vroeg aan
deelnemer x waar ze nou precies mee zat en vertelde haar dat ik zag dat ze boos
was en dit graag zou willen begrijpen. Ze vertelde mij dat ze boos was over de
opmerking van de andere deelnemer, en dat ze het niet leuk vond op de manier
waarop de deelnemer dat tegen haar zei. Ik vertelde deelnemer x dat ik haar
begreep, maar dar de deelnemer de opmerking helemaal niet zo bedoelde. en
dat het dus een miscommunicatie is geweest. Even bleef het stil, deelnemer x zij
ik weet dat je gelijk hebt, maar ik vond het geen leuke opmerking op dat
moment. Gelukkig was deelnemer x ondertussen al een stukje rustiger geworden.
Ik vertelde dat ik begrijp dat een opmerking over haar lengte niet leuk is en zij er
verder ook niks aan kan doen. Deelnemer x zei dat dat ook wel weer waar was en
dat ze normaal gesproken heel goed overweg kan met de andere deelnemer.
Ondertussen was de pauze alweer voorbij en ging deelnemer x weer goed aan
het werk en heeft hier verder niks meer over gezegd. Wel heb ik dit nog even
aangegeven aan een collega waar ik op dat moment mee werkte. En heb dit
vervolgens ook gerapporteerd. Ik denk dat ik goed heb gehandeld in deze
situatie. Want toen ze eenmaal haar verhaal kwijt kon werd ze weer wat rustiger.
Door het aan te geven dat het waarschijnlijk een miscommunicatie was en de
Voor de pauze had een deelnemer een opmerking gemaakt naar deelnemer x
over dat deelnemer x te klein is om de doos boven op de stapel andere dozen te
zetten. De deelnemer wou deelnemer x alleen maar helpen. maar deelnemer x
ving dit anders op. Tijdens de pauze was deelnemer x nog steeds erg boos, en
kwam boos de kantine binnen gelopen. Ze schopte tegen een paar stoelen aan
en vertelde dat ze boos was op iedereen. Dat ze het werk, de provincie en
Nederland haten. Mijn taak was op dat moment om haar weer rustiger te krijgen
zodat andere deelnemers hier geen last van zouden hebben. ik vroeg aan
deelnemer x waar ze nou precies mee zat en vertelde haar dat ik zag dat ze boos
was en dit graag zou willen begrijpen. Ze vertelde mij dat ze boos was over de
opmerking van de andere deelnemer, en dat ze het niet leuk vond op de manier
waarop de deelnemer dat tegen haar zei. Ik vertelde deelnemer x dat ik haar
begreep, maar dar de deelnemer de opmerking helemaal niet zo bedoelde. en
dat het dus een miscommunicatie is geweest. Even bleef het stil, deelnemer x zij
ik weet dat je gelijk hebt, maar ik vond het geen leuke opmerking op dat
moment. Gelukkig was deelnemer x ondertussen al een stukje rustiger geworden.
Ik vertelde dat ik begrijp dat een opmerking over haar lengte niet leuk is en zij er
verder ook niks aan kan doen. Deelnemer x zei dat dat ook wel weer waar was en
dat ze normaal gesproken heel goed overweg kan met de andere deelnemer.
Ondertussen was de pauze alweer voorbij en ging deelnemer x weer goed aan
het werk en heeft hier verder niks meer over gezegd. Wel heb ik dit nog even
aangegeven aan een collega waar ik op dat moment mee werkte. En heb dit
vervolgens ook gerapporteerd. Ik denk dat ik goed heb gehandeld in deze
situatie. Want toen ze eenmaal haar verhaal kwijt kon werd ze weer wat rustiger.
Door het aan te geven dat het waarschijnlijk een miscommunicatie was en de
