Samenwerken is bevorderlijk voor de groep. Hierdoor ontstaat natuurlijke selectie.
Groepen die samenwerken zijn namelijk sterker dan groepen die niet samenwerken en
hebben daarom als geheel een grotere overlevingskans.
Daarnaast krijgt een individu dat samenwerkt een betere reputatie binnen de groep.
De reputatie is de indruk die gevormd wordt over het individu. Door een betere
reputatie kon een individu zijn/haar overlevings-en voortplantingskansen vergroten.
Als laatste krijgen individuen die meer samenwerken vanuit de groep ook meegaand
gedrag terug, waardoor meegaand gedrag bevorderlijk voor hen is. Dit fenomeen heet
directe wederkerigheid. Directe wederkerigheid stelt dat wanneer iemand kiest voor
samenwerking, anderen hierop zullen reageren en zich ook openstellen voor
samenwerking. Wanneer iemand zich niet meegaand opstelt zullen anderen dat ook
niet doen. Gedrag vertonen dat samenwerking bevordert maakt het voor de individu
dus makkelijker zijn of haar doelen te bereiken met behulp van de groep, en vergroot
zo de overlevings-en voortplantingskansen. Directe wederkerigheid wordt ook
beïnvloed door de reputatie.
Een sociaal dilemma is een situatie waarin een niet-coöperatieve houding
aantrekkelijker lijkt voor de individu op de korte termijn. Op de lange termijn zou de
individu echter slechter af zijn. Een paar voorbeelden hiervan:
Het klimaat: de crisis is erg abstract. Mensen nemen er makkelijk afstand van.
In de toekomst zal het hen echter wel negatief beïnvloeden als er niets wordt
veranderd.
COVID-19: Er zijn grote verschillen in risico tussen mensen. Mensen hebben er
dus weinig voordeel aan om preventief gedrag te vertonen.
Desinformatie: Een hoge cognitieve belasting en tijdsdruk verhogen de kans
om voor desinformatie te vallen. Er is een gebrek aan motivatie om bronnen te
evalueren. Ook heeft desinformatie voor sommige mensen voordelen,
bijvoorbeeld politici.
Groepen die samenwerken zijn namelijk sterker dan groepen die niet samenwerken en
hebben daarom als geheel een grotere overlevingskans.
Daarnaast krijgt een individu dat samenwerkt een betere reputatie binnen de groep.
De reputatie is de indruk die gevormd wordt over het individu. Door een betere
reputatie kon een individu zijn/haar overlevings-en voortplantingskansen vergroten.
Als laatste krijgen individuen die meer samenwerken vanuit de groep ook meegaand
gedrag terug, waardoor meegaand gedrag bevorderlijk voor hen is. Dit fenomeen heet
directe wederkerigheid. Directe wederkerigheid stelt dat wanneer iemand kiest voor
samenwerking, anderen hierop zullen reageren en zich ook openstellen voor
samenwerking. Wanneer iemand zich niet meegaand opstelt zullen anderen dat ook
niet doen. Gedrag vertonen dat samenwerking bevordert maakt het voor de individu
dus makkelijker zijn of haar doelen te bereiken met behulp van de groep, en vergroot
zo de overlevings-en voortplantingskansen. Directe wederkerigheid wordt ook
beïnvloed door de reputatie.
Een sociaal dilemma is een situatie waarin een niet-coöperatieve houding
aantrekkelijker lijkt voor de individu op de korte termijn. Op de lange termijn zou de
individu echter slechter af zijn. Een paar voorbeelden hiervan:
Het klimaat: de crisis is erg abstract. Mensen nemen er makkelijk afstand van.
In de toekomst zal het hen echter wel negatief beïnvloeden als er niets wordt
veranderd.
COVID-19: Er zijn grote verschillen in risico tussen mensen. Mensen hebben er
dus weinig voordeel aan om preventief gedrag te vertonen.
Desinformatie: Een hoge cognitieve belasting en tijdsdruk verhogen de kans
om voor desinformatie te vallen. Er is een gebrek aan motivatie om bronnen te
evalueren. Ook heeft desinformatie voor sommige mensen voordelen,
bijvoorbeeld politici.
