La grammaire est une chanson
douce
Blz. 11: Jeanne d’Arc stelt zich voor. Ze is zacht, verlegen en dromerig. Ze heeft een
broer van 14 jaar oud, Thomas.
Blz. 12: Iedere dinsdag en donderdag, tussen negen en elf uur, komen er verschillende
dieren in de klas. De jonge juf Mademoiselle Laurencin neemt de kinderen mee van
fabel naar fabel.
Blz. 13: De juf vertelt een fabel over een mug en een leeuw. Jeanne vraagt wat
‘excrément’ wil zeggen. De juf zegt dat ze moet de Franse taal leren, want die zal je
hele leven je vriend zijn.
Blz. 14: De directeur Besançon brengt een bezoeker, mevrouw Jargonos in het lokaal
van mevrouw Laurencin. Ze komt voor de voorgeschreven pedagogische controle
uitvoeren.
Blz. 15: De juf vertelt over de kracht van woorden. Ze kunnen dingen in onze ogen
naar voren brengen die we anders niet zien. Waarop mevrouw Jargonos boos wordt,
omdat ze niets te maken hebben met haar enthousiasme.
Blz. 16: Mevrouw Jargonos zegt dat ze zich niet aan de instructies van het ministerie
houdt. Er is volgens haar geen onderscheid tussen het verhaal, het beschrijvende en het
argumentatieve. Laurencin denkt dat dat te moeilijk Is voor de leerlingen, omdat ze
pas in de zesde klas zitten, maar mevrouw Jargonos vindt dat ze recht hebben op de
exacte wetenschap.
Blz. 17: Nadat de bel ging, gaf mevrouw Jargonos een formulier aan Laurencin. Ze
moest een week op stage, zodat ze daarna weer normaal les kon geven. Daarna ging ze
met de directeur weg. Het afscheid was raar.
Blz. 18: ‘s Nachts droomde Jeanne erover. Ze droomde dat er iemand met een tang
nieuwe woorden in haar hoofd ging stoppen, waarop de mug en leeuw de verdediging
inzetten. De volgende dag ging ze met haar broer de zee op.
Blz. 19: er was storm op zee. Ze waren bijna bij Amerika, dus gingen ze een feestje
vieren. Ze deden met zijn alle Scrabble, maar sommige mensen ging met hand voor de
mond weg.
Blz. 20: Er was een vrouw die te laat was. De kapitein kwam naar Jeanne en Thomas
toe en verbaasde zich erover dat zij het zo goed volhielden. Ze vertelden hem dat hun
ouders, nadat ze gescheiden waren, beide aan een andere kant van de Atlantische
Oceaan te wonen.
Blz. 21: De kapitein toonde medeleven en vroeg waarom ze dan niet vliegen. Ze
vertelden dat hun oma bij het opstijgen verpletterd is en ze dus nooit meer willen
vliegen.
Blz. 22: Deze keer was de storm veel heftiger. Als ze opstond, viel ze steeds weer om.
De punt van een tafel had in haar wang gesneden.
Blz. 23: De angst was besmettelijk. Ze probeerden weg te komen, maar toen kwamen
ze op de brug die verboden voor hen was en moesten ze weg.
Blz. 26: Er klonk een sirene die zei dat ze een reddingsboot moesten zoeken. Iedereen
probeerde zichzelf te redden. Ze zocht naar woorden.
Blz. 27: Het enige woord dat ze zich herinnerde was ‘zachtheid’, een woord dat haar
vertrouwen gaf. Het water kwam steeds hoger.
douce
Blz. 11: Jeanne d’Arc stelt zich voor. Ze is zacht, verlegen en dromerig. Ze heeft een
broer van 14 jaar oud, Thomas.
Blz. 12: Iedere dinsdag en donderdag, tussen negen en elf uur, komen er verschillende
dieren in de klas. De jonge juf Mademoiselle Laurencin neemt de kinderen mee van
fabel naar fabel.
Blz. 13: De juf vertelt een fabel over een mug en een leeuw. Jeanne vraagt wat
‘excrément’ wil zeggen. De juf zegt dat ze moet de Franse taal leren, want die zal je
hele leven je vriend zijn.
Blz. 14: De directeur Besançon brengt een bezoeker, mevrouw Jargonos in het lokaal
van mevrouw Laurencin. Ze komt voor de voorgeschreven pedagogische controle
uitvoeren.
Blz. 15: De juf vertelt over de kracht van woorden. Ze kunnen dingen in onze ogen
naar voren brengen die we anders niet zien. Waarop mevrouw Jargonos boos wordt,
omdat ze niets te maken hebben met haar enthousiasme.
Blz. 16: Mevrouw Jargonos zegt dat ze zich niet aan de instructies van het ministerie
houdt. Er is volgens haar geen onderscheid tussen het verhaal, het beschrijvende en het
argumentatieve. Laurencin denkt dat dat te moeilijk Is voor de leerlingen, omdat ze
pas in de zesde klas zitten, maar mevrouw Jargonos vindt dat ze recht hebben op de
exacte wetenschap.
Blz. 17: Nadat de bel ging, gaf mevrouw Jargonos een formulier aan Laurencin. Ze
moest een week op stage, zodat ze daarna weer normaal les kon geven. Daarna ging ze
met de directeur weg. Het afscheid was raar.
Blz. 18: ‘s Nachts droomde Jeanne erover. Ze droomde dat er iemand met een tang
nieuwe woorden in haar hoofd ging stoppen, waarop de mug en leeuw de verdediging
inzetten. De volgende dag ging ze met haar broer de zee op.
Blz. 19: er was storm op zee. Ze waren bijna bij Amerika, dus gingen ze een feestje
vieren. Ze deden met zijn alle Scrabble, maar sommige mensen ging met hand voor de
mond weg.
Blz. 20: Er was een vrouw die te laat was. De kapitein kwam naar Jeanne en Thomas
toe en verbaasde zich erover dat zij het zo goed volhielden. Ze vertelden hem dat hun
ouders, nadat ze gescheiden waren, beide aan een andere kant van de Atlantische
Oceaan te wonen.
Blz. 21: De kapitein toonde medeleven en vroeg waarom ze dan niet vliegen. Ze
vertelden dat hun oma bij het opstijgen verpletterd is en ze dus nooit meer willen
vliegen.
Blz. 22: Deze keer was de storm veel heftiger. Als ze opstond, viel ze steeds weer om.
De punt van een tafel had in haar wang gesneden.
Blz. 23: De angst was besmettelijk. Ze probeerden weg te komen, maar toen kwamen
ze op de brug die verboden voor hen was en moesten ze weg.
Blz. 26: Er klonk een sirene die zei dat ze een reddingsboot moesten zoeken. Iedereen
probeerde zichzelf te redden. Ze zocht naar woorden.
Blz. 27: Het enige woord dat ze zich herinnerde was ‘zachtheid’, een woord dat haar
vertrouwen gaf. Het water kwam steeds hoger.
