Samenvatting hoofdstuk 1 Binding MAW
Paragraaf 1.1 Binding tussen mensen
Bindingen: die verwijzen naar de relatie en onderlinge afhankelijkheden tussen mensen in een gezin
of familie, tussen leden van een groep, in de maatschappij en op het niveau van de staat.
- Bindingen zijn er op verschillende niveaus en we onderscheiden ze op mate van intensiteit.
- Wij-gevoel is in een groep te vinden.
- Bindingen zorgen voor duidelijkheid.
- Je maakt zelf bindingen met mensen om je heen, maar niet met de hele wereld.
- Als de binding sterker wordt gaan mensen elkaar vertrouwen.
- Wanneer mensen geen bindingen hebben nemen ze niet meer deel aan maatschappelijke
activiteiten.
Mensen hebben bindingen met mensen uit Europa op macroniveau: in samenleving, nationaal of
internationaal.
Mensen hebben bindingen met eigen groep dit noem je mesoniveau: groep, organisatie (je
klasgenoten)
Mensen hebben interdependenties: wederzijdse afhankelijkheid.
Je hebt soorten onafhankelijkheden namelijk economische en politieke bindingen.
Ideaaltypische bindingen:
1. Economische bindingen: afhankelijkheden die te maken hebben met de productie en
distributie van schaarse goederen.
- Schaarse goederen zijn kleding, onderdak en voedsel.
- Jonge kinderen, zieken en ouderen worden financieel gesteund, omdat die niet in
eigen onderhoud kunnen voorzien.
2. Politieke bindingen: afhankelijkheden die te maken hebben met de politieke macht die
mensen hebben, dat wil zeggen ze kunnen fysieke dwang op andere mensen uitoefenen en
met het feit dat er collectief zaken geregeld moeten zijn onder andere de verdeling van
collectieve goederen.
- Mensen hebben bescherming nodig hier hebben ze elkaar bij nodig en hiervoor zijn
er geweldsmiddelen.
- De politie gebruikt de geweldsmiddelen bij conflicten: een situatie waarin
individuen, groepen en of staten elkaar tegenwerken om de eigen doelen te
bereiken.
- Dit gebeurd met out-groups: een zij-groep.
3. Affectieve bindingen: afhankelijkheden die te maken hebben met positieve en negatieve
gevoelens van mensen voor elkaar.
- Mensen hebben behoefte aan genegenheid, steun en liefde.
- Mensen bieden elkaar emotionele steun of ook wel affectie. ( vrienden)
4. Cognitieve bindingen: afhankelijkheden die te maken hebben met het feit dat mensen van
en aan elkaar leren.
- Mensen ontwikkelen kennis, dragen die aan elkaar over of houden die voor elkaar
verborgen.
, - Door bijvoorbeeld leraren of je ouders.
- Resultaat van langdurig leerproces is socialisatie: het levenslange proces van
overdracht en verwerving van de cultuur van de groep(en) en de samenleving waar
mensen toe behoren. Het proces bestaat uit opvoeding, opleiding en andere vormen
van omgang met anderen.
Bij de vierdeling in bindingen gaat het om een ideaaltypische indeling. Dan zou je 1 binding hebben
met iemand. Oftewel er zal altijd een mengvorm zijn. Iedere relatie bevat meer bindingen.
Nooit ideaaltypisch: in werkelijkheid is het bijna nooit alleen 1 van deze bindingen. Ze overlappen
elkaar.
De verweving is duidelijk geworden door sociale ongelijkheid: een situatie waarin verschillen tussen
mensen in al dan niet aangeboren kenmerken, consequenties hebben voor hun maatschappelijke
positie en leiden tot een ongelijke verdeling van schaarse en hooggewaardeerde zaken en een
ongelijke waardering en behandeling.
- Hier is verschil in bijvoorbeeld bezit en inkomen.
Paragraaf 1.2 bindingen en paradigma’s
Aankijken tegen binding vanuit de verschillende paradigma’s:
Functionalisme paradigma
- Verklaring van de samenleving als een systeem (net als het menselijk lichaam -> elk
onderdeel heeft zijn eigen functie).
- Samenlevingen ontwikkelen functies om te kunnen voortbestaan (de verschillende
beroepen, sociale instituties zoals het huwelijk, het koningshuis, politieke instituties zoals het
rechtssysteem, de grondwet).
- De samenleving is een sociaal systeem, dat gericht is op consensus (overeenstemming)
harmonie en orde. Zo blijft het systeem bestaan.
Het systeem verandert door veranderingen in de omgeving. Het systeem zal zich geleidelijk
aanpassen aan de omstandigheden totdat het evenwicht en de harmonie zijn hersteld.
2 zaken voor het herstel van het evenwicht:
- Gemeenschappelijke normen en waarden
- Sociale instituties.
Kritiek op het functionalisme paradigma:
- Grote nadruk op het systeem kan ten koste gaan van het individu.
- Veel aandacht voor het voortbestaan van het systeem en wat daar voor nodig is, maar
minder voor hoe het systeem ophoudt te bestaan.
Voorbeeld: de veranderde positie van de vrouw na WO2.
Het functionalisme paradigma ten aanzien van binding
, - Onderlinge betrokkenheid en verbondenheid zijn functies die bijdragen aan harmonie en die
het sociale systeem in stand houden.
- Functionalisten richten zich daarom op vragen zoals wat houdt een samenleving bij elkaar?
Hoe ontstaat sociale cohesie? Hoe kan die zwakker of sterker worden?
Cultuurelementen in de maatschappij (Durkheim):
- Universals: cultuurelementen die door alle leden van de samenleving worden gedeeld.
- Specialities: cultuurelementen die typerend zijn voor de leden van bepaalde groeperingen
binnen de samenleving zoals levensbeschouwelijke groeperingen, beroepsgroepen of
landstreken.
- Alternatives: cultuurelementen die iedereen vrij kan kiezen of tie er aan mee wil doen.
Consensus <-> dissensus. Durkheim noemt dissensus anomie: normloosheid; afwezigheid van die
normen die de individuele belangen van mensen aan banden legt. Te veel anomie is slechte sociale
cohesie.
Durkheim deed onderzoek naar arbeidsdeling: in de traditionele samenleving is er mechanische
solidariteit (mensen verrichten ongeveer gelijke activiteiten). De nadruk lag op conformisme (het zich
aanpassen aan een traditionele cultuur van een bestaande samenleving; hierdoor gaat men de
gebruiken en gewoonten van die samenleving overnemen). Ook was er een sterke sociale controle
(middel waarmee de maatschappij of groepen in de maatschappij de mensen zo onder druk zetten
dat ze zich aan algemeen geldende regels houden. Dit voorkwam deviant gedrag.
Moderne samenleving: organische solidariteit (vergaande arbeidsdeling, waarbij mensen taken
hebben die sterk van elkaar verschillen – de zogenaamde taakdifferentiatie die om individualiteit
vraagt – maar men voelt zich toch sterk met elkaar verbonden).
Conflict paradigma
- De samenleving kan verklaard worden vanuit conflicten tussen groepen (bijv. Christelijk vs.
Onchristelijk).
- Verschillen tussen groepen bestaan op het niveau van normen en waarden en ongelijke
toegang tot macht, geld, kennis en sociale privileges -> sociale ongelijkheid.
- Er is geen overeenstemming tussen normen en waarden en als die er is, is die opgelegd door
de dominante maatschappelijke groepering (die dominant kon worden door de meeste
toegang tot kapitaal, kennis, macht, privileges).
Het conflictparadigma ten aanzien van binding
- Conflictwetenschappers doen onderzoek naar de afwezigheid van sociale cohesie.
Bijvoorbeeld naar conflicten bij de integratie van minderheden (andere normen en waarden).
- Voor sociale cohesie heb je een groep nodig. Conflictwetenschappers bestuderen dan fase 1
en 2 van groepsvorming: wie hoort erbij en wie wordt er buitengesloten?
Sociaal constructivisme paradigma
- De samenleving is dat wat we met elkaar hebben afgesproken/geconstrueerd. Wat we met
elkaar ervaren (rijk = amazing).
Paragraaf 1.1 Binding tussen mensen
Bindingen: die verwijzen naar de relatie en onderlinge afhankelijkheden tussen mensen in een gezin
of familie, tussen leden van een groep, in de maatschappij en op het niveau van de staat.
- Bindingen zijn er op verschillende niveaus en we onderscheiden ze op mate van intensiteit.
- Wij-gevoel is in een groep te vinden.
- Bindingen zorgen voor duidelijkheid.
- Je maakt zelf bindingen met mensen om je heen, maar niet met de hele wereld.
- Als de binding sterker wordt gaan mensen elkaar vertrouwen.
- Wanneer mensen geen bindingen hebben nemen ze niet meer deel aan maatschappelijke
activiteiten.
Mensen hebben bindingen met mensen uit Europa op macroniveau: in samenleving, nationaal of
internationaal.
Mensen hebben bindingen met eigen groep dit noem je mesoniveau: groep, organisatie (je
klasgenoten)
Mensen hebben interdependenties: wederzijdse afhankelijkheid.
Je hebt soorten onafhankelijkheden namelijk economische en politieke bindingen.
Ideaaltypische bindingen:
1. Economische bindingen: afhankelijkheden die te maken hebben met de productie en
distributie van schaarse goederen.
- Schaarse goederen zijn kleding, onderdak en voedsel.
- Jonge kinderen, zieken en ouderen worden financieel gesteund, omdat die niet in
eigen onderhoud kunnen voorzien.
2. Politieke bindingen: afhankelijkheden die te maken hebben met de politieke macht die
mensen hebben, dat wil zeggen ze kunnen fysieke dwang op andere mensen uitoefenen en
met het feit dat er collectief zaken geregeld moeten zijn onder andere de verdeling van
collectieve goederen.
- Mensen hebben bescherming nodig hier hebben ze elkaar bij nodig en hiervoor zijn
er geweldsmiddelen.
- De politie gebruikt de geweldsmiddelen bij conflicten: een situatie waarin
individuen, groepen en of staten elkaar tegenwerken om de eigen doelen te
bereiken.
- Dit gebeurd met out-groups: een zij-groep.
3. Affectieve bindingen: afhankelijkheden die te maken hebben met positieve en negatieve
gevoelens van mensen voor elkaar.
- Mensen hebben behoefte aan genegenheid, steun en liefde.
- Mensen bieden elkaar emotionele steun of ook wel affectie. ( vrienden)
4. Cognitieve bindingen: afhankelijkheden die te maken hebben met het feit dat mensen van
en aan elkaar leren.
- Mensen ontwikkelen kennis, dragen die aan elkaar over of houden die voor elkaar
verborgen.
, - Door bijvoorbeeld leraren of je ouders.
- Resultaat van langdurig leerproces is socialisatie: het levenslange proces van
overdracht en verwerving van de cultuur van de groep(en) en de samenleving waar
mensen toe behoren. Het proces bestaat uit opvoeding, opleiding en andere vormen
van omgang met anderen.
Bij de vierdeling in bindingen gaat het om een ideaaltypische indeling. Dan zou je 1 binding hebben
met iemand. Oftewel er zal altijd een mengvorm zijn. Iedere relatie bevat meer bindingen.
Nooit ideaaltypisch: in werkelijkheid is het bijna nooit alleen 1 van deze bindingen. Ze overlappen
elkaar.
De verweving is duidelijk geworden door sociale ongelijkheid: een situatie waarin verschillen tussen
mensen in al dan niet aangeboren kenmerken, consequenties hebben voor hun maatschappelijke
positie en leiden tot een ongelijke verdeling van schaarse en hooggewaardeerde zaken en een
ongelijke waardering en behandeling.
- Hier is verschil in bijvoorbeeld bezit en inkomen.
Paragraaf 1.2 bindingen en paradigma’s
Aankijken tegen binding vanuit de verschillende paradigma’s:
Functionalisme paradigma
- Verklaring van de samenleving als een systeem (net als het menselijk lichaam -> elk
onderdeel heeft zijn eigen functie).
- Samenlevingen ontwikkelen functies om te kunnen voortbestaan (de verschillende
beroepen, sociale instituties zoals het huwelijk, het koningshuis, politieke instituties zoals het
rechtssysteem, de grondwet).
- De samenleving is een sociaal systeem, dat gericht is op consensus (overeenstemming)
harmonie en orde. Zo blijft het systeem bestaan.
Het systeem verandert door veranderingen in de omgeving. Het systeem zal zich geleidelijk
aanpassen aan de omstandigheden totdat het evenwicht en de harmonie zijn hersteld.
2 zaken voor het herstel van het evenwicht:
- Gemeenschappelijke normen en waarden
- Sociale instituties.
Kritiek op het functionalisme paradigma:
- Grote nadruk op het systeem kan ten koste gaan van het individu.
- Veel aandacht voor het voortbestaan van het systeem en wat daar voor nodig is, maar
minder voor hoe het systeem ophoudt te bestaan.
Voorbeeld: de veranderde positie van de vrouw na WO2.
Het functionalisme paradigma ten aanzien van binding
, - Onderlinge betrokkenheid en verbondenheid zijn functies die bijdragen aan harmonie en die
het sociale systeem in stand houden.
- Functionalisten richten zich daarom op vragen zoals wat houdt een samenleving bij elkaar?
Hoe ontstaat sociale cohesie? Hoe kan die zwakker of sterker worden?
Cultuurelementen in de maatschappij (Durkheim):
- Universals: cultuurelementen die door alle leden van de samenleving worden gedeeld.
- Specialities: cultuurelementen die typerend zijn voor de leden van bepaalde groeperingen
binnen de samenleving zoals levensbeschouwelijke groeperingen, beroepsgroepen of
landstreken.
- Alternatives: cultuurelementen die iedereen vrij kan kiezen of tie er aan mee wil doen.
Consensus <-> dissensus. Durkheim noemt dissensus anomie: normloosheid; afwezigheid van die
normen die de individuele belangen van mensen aan banden legt. Te veel anomie is slechte sociale
cohesie.
Durkheim deed onderzoek naar arbeidsdeling: in de traditionele samenleving is er mechanische
solidariteit (mensen verrichten ongeveer gelijke activiteiten). De nadruk lag op conformisme (het zich
aanpassen aan een traditionele cultuur van een bestaande samenleving; hierdoor gaat men de
gebruiken en gewoonten van die samenleving overnemen). Ook was er een sterke sociale controle
(middel waarmee de maatschappij of groepen in de maatschappij de mensen zo onder druk zetten
dat ze zich aan algemeen geldende regels houden. Dit voorkwam deviant gedrag.
Moderne samenleving: organische solidariteit (vergaande arbeidsdeling, waarbij mensen taken
hebben die sterk van elkaar verschillen – de zogenaamde taakdifferentiatie die om individualiteit
vraagt – maar men voelt zich toch sterk met elkaar verbonden).
Conflict paradigma
- De samenleving kan verklaard worden vanuit conflicten tussen groepen (bijv. Christelijk vs.
Onchristelijk).
- Verschillen tussen groepen bestaan op het niveau van normen en waarden en ongelijke
toegang tot macht, geld, kennis en sociale privileges -> sociale ongelijkheid.
- Er is geen overeenstemming tussen normen en waarden en als die er is, is die opgelegd door
de dominante maatschappelijke groepering (die dominant kon worden door de meeste
toegang tot kapitaal, kennis, macht, privileges).
Het conflictparadigma ten aanzien van binding
- Conflictwetenschappers doen onderzoek naar de afwezigheid van sociale cohesie.
Bijvoorbeeld naar conflicten bij de integratie van minderheden (andere normen en waarden).
- Voor sociale cohesie heb je een groep nodig. Conflictwetenschappers bestuderen dan fase 1
en 2 van groepsvorming: wie hoort erbij en wie wordt er buitengesloten?
Sociaal constructivisme paradigma
- De samenleving is dat wat we met elkaar hebben afgesproken/geconstrueerd. Wat we met
elkaar ervaren (rijk = amazing).
