1. Wat is de Wwft?
In dit hoofdstuk wordt daarom de deelvraag: “Wat is de Wwft?” beantwoord.
1.1 Doel van Wwft
De afkorting Wwft staat voor de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. Het
doel van deze wet is eigenlijk al aan de naam af te leiden, namelijk het tegengaan van witwassen en
terrorismefinanciering (Belastingdienst, 2018). Witwassen betekent dat illegaal verkregen vermogen
legaal gemaakt wordt, zodat de herkomst van het illegale vermogen niet meer zichtbaar is.
Terrorismefinanciering houdt in dat vermogen gebruikt wordt om terroristische activiteiten mogelijk te
maken. Deze twee zaken kunnen zich voordoen bij verschillende bedrijven. Daarom legt de Wwft
verplichtingen op aan veel verschillende soorten ondernemers en instellingen, namelijk aan:
- Aan- en verkopers van goederen
- Bemiddelaars bij aan- en verkoop van goederen
- Makelaars en bemiddelaars in onroerende zaken
- Taxateurs van onroerende zaken
- Exploitanten van pandhuizen
- Financiële instellingen, zoals banken en casino’s
- Vrije beroepsbeoefenaren, zoals advocaten en accountants
Bij aan- en verkopers van goederen kan het voorkomen dat deze handelaren illegale goederen in- of
verkopen. Dit wordt meestal ontdekt doordat er hoge bedragen via de kas overgemaakt worden. Zo
krijgt deze handelaar te maken met de Wwft. Maar zoals hierboven te lezen is krijgen
accountantskantoren ook mee de Wwft te maken, ook al vinden er bij het kantoor zelf geen verdachte
transacties plaats. Als er namelijk verdachte transacties worden geconstateerd bij klanten van
accountskantoren, moet het accountantskantoor hier een melding voor indienen.
1.2 Invoer wet
De wet is op 15 juli 2008 ingevoerd (Justitie, 2008). Dit was een samenvoeging van de Wet identificatie
bij dienstverlening en de Wet melding ongebruikelijke transacties. Deze samenvoeging kon toen gezien
worden als de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. Toen de wet in 2008
werd ingevoerd bracht deze wet al een aantal verplichtingen met zich mee. Deze verplichtingen zijn in
2018 aangescherpt en worden in het volgende hoofdstuk besproken.
1.3 Verplichtingen Wwft
De Wwft brengt verplichtingen met zich mee waaraan de hierboven besproken ondernemers en
instellingen zich moeten houden. Deze verplichtingen hebben te maken met het cliëntenonderzoek en
de meldingsplicht (Bureau financieel toezicht, 2018).
Bij het cliëntenonderzoek komt meer kijken dan alleen het vastleggen van de identiteitsgegevens van de
cliënt. De werkzaamheden die hier nog meer bij komen kijken worden bij de volgende deelvraag
besproken, omdat dit ook een wijziging betreft.
, De meldingsplicht houdt in dat bijvoorbeeld accountants een melding moeten maken bij de FIU-
Nederland als ze een ongebruikelijke transactie constateren die gedaan is of die zich waarschijnlijk voor
gaat doen. De FIU-Nederland gaat vervolgens kijken naar de meldingen en bepaalt welke doorgegeven
moeten worden aan opsporingsdiensten en welke niet. Een accountskantoor dat meldingen constateert,
maar hiervan geen melding doet, kan ook een flinke boete krijgen en reputatieschade oplopen wanneer
de ongebruikelijke transacties worden ontdekt door anderen. Om te bepalen wanneer het verplicht is
om een melding te doen, zijn er indicatoren ontwikkeld. Er is een subjectieve indicator en er zijn
objectieve indicatoren (FIU-Nederland, 2018). Een subjectieve indicator gaat om een transactie waarbij
de instelling aanleiding heeft om te veronderstellen dat deze transactie verband kan houden met
witwassen of financieren van terrorisme. Het gaat hierbij om een mening, maar de accountant die het
niet meldt terwijl het eigenlijk wel had gemoeten, is toch verantwoordelijk. Er zijn verschillende
objectieve indicatoren. De eerste objectieve indicator geeft aan dat het in de rede ligt dat de transactie,
die in verband met witwassen of financieren van terrorisme aan de politie wordt gemeld, ook bij de FIU
moet worden gemeld. Bij de tweede objectieve indicator gaat het om transacties die verband houden
met personen die woonachtig of gevestigd zijn in een staat die aangeschreven is als een staat met een
hoger risico op witwassen of financieren van terrorisme. Hier is een lijst voor opgesteld met hoge
risicolanden voor de Wwft. De laatste objectieve indicator gaat om transacties met een bedrag van
€10.000 of meer die in contanten worden voldaan aan, of door tussenkomst van accountantskantoren.
1.4 Conclusie
Het doel van de Wwft is het tegengaan van witwassen en terrorismefinanciering. De wet legt
verplichtingen op aan verschillende soorten ondernemers en instellingen, waaronder ook
accountantskantoren. Deze verplichtingen houden in dat er voor alle cliënten een cliëntenonderzoek
gedaan moet worden en dat er een melding ingediend moet worden wanneer ongebruikelijke
transacties geconstateerd zijn.
In dit hoofdstuk wordt daarom de deelvraag: “Wat is de Wwft?” beantwoord.
1.1 Doel van Wwft
De afkorting Wwft staat voor de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. Het
doel van deze wet is eigenlijk al aan de naam af te leiden, namelijk het tegengaan van witwassen en
terrorismefinanciering (Belastingdienst, 2018). Witwassen betekent dat illegaal verkregen vermogen
legaal gemaakt wordt, zodat de herkomst van het illegale vermogen niet meer zichtbaar is.
Terrorismefinanciering houdt in dat vermogen gebruikt wordt om terroristische activiteiten mogelijk te
maken. Deze twee zaken kunnen zich voordoen bij verschillende bedrijven. Daarom legt de Wwft
verplichtingen op aan veel verschillende soorten ondernemers en instellingen, namelijk aan:
- Aan- en verkopers van goederen
- Bemiddelaars bij aan- en verkoop van goederen
- Makelaars en bemiddelaars in onroerende zaken
- Taxateurs van onroerende zaken
- Exploitanten van pandhuizen
- Financiële instellingen, zoals banken en casino’s
- Vrije beroepsbeoefenaren, zoals advocaten en accountants
Bij aan- en verkopers van goederen kan het voorkomen dat deze handelaren illegale goederen in- of
verkopen. Dit wordt meestal ontdekt doordat er hoge bedragen via de kas overgemaakt worden. Zo
krijgt deze handelaar te maken met de Wwft. Maar zoals hierboven te lezen is krijgen
accountantskantoren ook mee de Wwft te maken, ook al vinden er bij het kantoor zelf geen verdachte
transacties plaats. Als er namelijk verdachte transacties worden geconstateerd bij klanten van
accountskantoren, moet het accountantskantoor hier een melding voor indienen.
1.2 Invoer wet
De wet is op 15 juli 2008 ingevoerd (Justitie, 2008). Dit was een samenvoeging van de Wet identificatie
bij dienstverlening en de Wet melding ongebruikelijke transacties. Deze samenvoeging kon toen gezien
worden als de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. Toen de wet in 2008
werd ingevoerd bracht deze wet al een aantal verplichtingen met zich mee. Deze verplichtingen zijn in
2018 aangescherpt en worden in het volgende hoofdstuk besproken.
1.3 Verplichtingen Wwft
De Wwft brengt verplichtingen met zich mee waaraan de hierboven besproken ondernemers en
instellingen zich moeten houden. Deze verplichtingen hebben te maken met het cliëntenonderzoek en
de meldingsplicht (Bureau financieel toezicht, 2018).
Bij het cliëntenonderzoek komt meer kijken dan alleen het vastleggen van de identiteitsgegevens van de
cliënt. De werkzaamheden die hier nog meer bij komen kijken worden bij de volgende deelvraag
besproken, omdat dit ook een wijziging betreft.
, De meldingsplicht houdt in dat bijvoorbeeld accountants een melding moeten maken bij de FIU-
Nederland als ze een ongebruikelijke transactie constateren die gedaan is of die zich waarschijnlijk voor
gaat doen. De FIU-Nederland gaat vervolgens kijken naar de meldingen en bepaalt welke doorgegeven
moeten worden aan opsporingsdiensten en welke niet. Een accountskantoor dat meldingen constateert,
maar hiervan geen melding doet, kan ook een flinke boete krijgen en reputatieschade oplopen wanneer
de ongebruikelijke transacties worden ontdekt door anderen. Om te bepalen wanneer het verplicht is
om een melding te doen, zijn er indicatoren ontwikkeld. Er is een subjectieve indicator en er zijn
objectieve indicatoren (FIU-Nederland, 2018). Een subjectieve indicator gaat om een transactie waarbij
de instelling aanleiding heeft om te veronderstellen dat deze transactie verband kan houden met
witwassen of financieren van terrorisme. Het gaat hierbij om een mening, maar de accountant die het
niet meldt terwijl het eigenlijk wel had gemoeten, is toch verantwoordelijk. Er zijn verschillende
objectieve indicatoren. De eerste objectieve indicator geeft aan dat het in de rede ligt dat de transactie,
die in verband met witwassen of financieren van terrorisme aan de politie wordt gemeld, ook bij de FIU
moet worden gemeld. Bij de tweede objectieve indicator gaat het om transacties die verband houden
met personen die woonachtig of gevestigd zijn in een staat die aangeschreven is als een staat met een
hoger risico op witwassen of financieren van terrorisme. Hier is een lijst voor opgesteld met hoge
risicolanden voor de Wwft. De laatste objectieve indicator gaat om transacties met een bedrag van
€10.000 of meer die in contanten worden voldaan aan, of door tussenkomst van accountantskantoren.
1.4 Conclusie
Het doel van de Wwft is het tegengaan van witwassen en terrorismefinanciering. De wet legt
verplichtingen op aan verschillende soorten ondernemers en instellingen, waaronder ook
accountantskantoren. Deze verplichtingen houden in dat er voor alle cliënten een cliëntenonderzoek
gedaan moet worden en dat er een melding ingediend moet worden wanneer ongebruikelijke
transacties geconstateerd zijn.
