Integratief onderzoek
● Wetenschap zit in de dagelijkse opvoedingspraktijken, je leert hier hoe verschillende
invloeden (werk, school, etc) invloed op elkaar hebben
● Empirisch-analytische benadering: richt zich op de ontwikkeling en beïnvloeding van
individueel gedrag
● Samenlevingspedagogiek: richt zich op de wederkerige relatie tussen opvoeding en
samenleving
○ Community Psychology: welbevinden, gezondheid en empowerment
bevorderen door het integreren van sociale, culturele, econ en ecologische
politieke perspectieven
○ Integratief onderzoek: het leren begrijpen van de samenhang tussen
verschillende elementen
Lessen uit de jeugdgevangenis
Als je jongeren in een context plaats waarin ze van alles is ontzegd, beloningen in het
vooruitzicht stelt voor gedrag dat anderen belangrijk vinden dan gaan ze dat gedrag meestal
vertonen, maar vaak werkt dit gedrag alleen binnen de muren van, in dit geval, een
jeugdgevangenis.
Het is juist van belang om met jongeren een gesprek aan te gaan en te snappen waar het
gedrag vandaan komt. Dit soort verhalen horen en meenemen zorgt ook voor dat je
preventief beleid op kan stellen.
Normatief-empirisch samenlevingspedagogiek
Wat zorgt ervoor dat veel mensen zich passief opstellen als anderen in nood zijn en wat
zorgt ervoor dat we wel handelen?
● Mensen hebben fundamentele basisbehoeften: veiligheid, positieve identiteit,
autonomie, regie over eigen bestaan -> blijft vaan onvervuld
○ Een bevolkingsgroep aanwijzen die verantwoordelijk is voor jouw ongeluk
(gedachtegoed vaak van nationalisten)
○ Opvoeding en onderwijs zijn buffer tegen dit soort ideologien: hulpvaardige en
empathische houding kan worden aangeleerd maar…..
○ active bystandership wordt ook aangeleerd: “je moet je met jezelf bemoeien”,
dus als jij als kind een ander gepest ziet worden, zeg je daar niks van.
○ Juist moeten we leren kinderen hun stem te laten gebruiken zodat ze voor
zichzelf en anderen kunnen opkomen
● Als het welzijn van kinderen in geding is, is waarschijnlijk wat mis met de
samenleving
, De Winter H2 Pedagogiek over Hoop: het onmiskenbare belang van hoop en
optimisme in opvoeding en onderwijs
Jonge mensen hebben hoop en optimisme nodig: motor persoonlijke ontwikkeling. Ook de
samenleving heeft hoop en optimisme nodig om met elkaar samen te kunnen leven.
De pedagogiek is steeds klinischer geworden waardoor positiviteit en maatschappelijkheid is
verdwenen.
Lea Dasberg hulde aan de hoop
Problemen kan je voor kinderen niet verdoezelen: grootbrengen door kleinhouden is
onwenselijk
● Ouders/opvoeders moeten problemen brengen met de presentatie van hoop en
mogelijkheden tot verbetering: pedagogie van de hoop
Maar, hoe kunnen opvoeders van nu de overvloedige presentatie van onrecht en leed
gepaard laten gaan met de presentatie van hoop en mogelijkheden tot verbetering?
Hoop als actueel pedagogisch thema
De neiging tot individualiseren en problematiseren verwaarlozen de kritische reflectie over
opvoedingsdoelen.
De samenleving is ook steeds intoleranter geworden naar kinderen en jonge mensen die
zich atypisch ontwikkelingen en gedragen: wat we normaal vinden wordt een steeds smaller
kader.
Hoop en de pluraliteit van gedrag
● Reperatiemodel: alle mogelijke middelen topeassen om de gevolgen van een
afwijking, handicap of stoornis zo veel mogelijk te bestrijden: dominante denkwijze in
onze samenleving
○ Als je jong een diagnose krijgt geeft dit je dan perspectief of wordt het je hele
identiteit?
● Identiteitsmodel: acceptatie van de afwijking staat centraal
Hoop van Janusz Korczak
● Kinderparticipatie: kinderen een belangrijke rol toekennen in het besturen en ordenen
van hun eigen leefomgeving
○ Harde straffen werken niet bij kinderen, je kan kinderen beter op hun sociale
potenties aanspreken en diegene die nooit ene stem hadden, een stem
geven
● Ruzies en conflicten gezamenlijk en publiekelijk uitvechten: maakt banden en
gemeenschap sterker
○ botsingen horen bij de ontwikkeling, opvoeders moeten bereid zijn elke keer
weer opnieuw te beginnen, dat is hoopgevend want dat weten kinderen dat er
altijd weer nieuwe kansen zijn