, AFK1503 WERKODRAG 5 2025
17 SEPTEMBER 2025
Vraag 1
1.1 -loos + vriend → vriendloos
Die suffiks -loos beteken “sonder” of “ontneem van” (Ponelis, 1979:163). Daarom
beteken vriendloos “sonder vriende” of “een wat geen vriende het nie.”
1.2 anti- + wil → antiwil
Die prefiks anti- dui op opposisie of weerstand (Odendaal, 2014:112). Antiwil verwys
dus na ’n houding of ingesteldheid van teenstand teen ’n sekere wil.
1.3 be- + depressant → bedepressant
Die prefiks be- kan gebruik word om ’n toestand of effek aan te dui (Ponelis,
1979:152). In bedepressant word die basiswoord depressant versterk om ’n toestand
te beskryf waar die depressiewe effek beklemtoon of “oorgebring” word.
1.4 -skap + reuk → reukskap
Die suffiks -skap vorm abstrakte selfstandige naamwoorde wat ’n toestand of
vermoë aandui (Donaldson, 1993:201). Reukskap sou dus dui op die vermoë of
toestand van reuk, of die “eienskap van ’n reuk.”
1.5 on- + -ig + woon → onwoonig
Die prefiks on- dui op ontkenning, en die suffiks -ig vorm ’n byvoeglike naamwoord
(De Stadler, 1989:89). Onwoonig beteken dus “nie geskik om in te woon nie” of
“onbewoonbaar.”
17 SEPTEMBER 2025
Vraag 1
1.1 -loos + vriend → vriendloos
Die suffiks -loos beteken “sonder” of “ontneem van” (Ponelis, 1979:163). Daarom
beteken vriendloos “sonder vriende” of “een wat geen vriende het nie.”
1.2 anti- + wil → antiwil
Die prefiks anti- dui op opposisie of weerstand (Odendaal, 2014:112). Antiwil verwys
dus na ’n houding of ingesteldheid van teenstand teen ’n sekere wil.
1.3 be- + depressant → bedepressant
Die prefiks be- kan gebruik word om ’n toestand of effek aan te dui (Ponelis,
1979:152). In bedepressant word die basiswoord depressant versterk om ’n toestand
te beskryf waar die depressiewe effek beklemtoon of “oorgebring” word.
1.4 -skap + reuk → reukskap
Die suffiks -skap vorm abstrakte selfstandige naamwoorde wat ’n toestand of
vermoë aandui (Donaldson, 1993:201). Reukskap sou dus dui op die vermoë of
toestand van reuk, of die “eienskap van ’n reuk.”
1.5 on- + -ig + woon → onwoonig
Die prefiks on- dui op ontkenning, en die suffiks -ig vorm ’n byvoeglike naamwoord
(De Stadler, 1989:89). Onwoonig beteken dus “nie geskik om in te woon nie” of
“onbewoonbaar.”
