Samenvatting
Inleiding in de
psychodiagnostiek
1
,2
, DEEL I:
VERKENNING VAN HET
TERREIN
3
, 1 Inleiding: Wat is psychodiagnostiek?
Psychodiagnostiek = de wetenschap die erop gericht is om op een gefundeerde manier
informatie over een persoon en zijn omgeving te verzamelen, met het oog op het nemen van
verantwoorde beslissingen.
Verder in het hoofdstuk, worden de verschillende componenten binnen deze definitie
verder ontleed.
1.1 Het verzamelen van informatie over een persoon en
zijn omgeving
Binnen de psychodiagnostiek willen we informatie verkrijgen rond innerlijke
gedragskenmerken bv. als iemand ‘neerslachtig’ of ‘gelukkig’ is, of ‘voldoende bekwaam is
om iets bepaalds aan te kunnen …’.
Weerspiegelt psychologische eigenschappen, zoals ‘stemming’, ‘motivatie’ en
‘intelligentie’ of ‘capaciteit’.
Deze eigenschappen kunnen ook betrekking hebben op de (sociale) omgeving van een
persoon, zoals de draagkracht van een gezin etc.
Zulke psychologische eigenschappen kunnen van voorbijgaande aard zijn, maar kunnen ook
vrij stabiel zijn.
a.Trekken (‘traits’) = stabiele kenmerken zoals persoonlijkheid en intelligentie.
b.Toestanden (‘states’) = veranderlijke eigenschappen zoals gemoedstoestand, motivatie
en weerstand.
Wat willen we precies in kaart brengen?
We zijn geïnteresseerd in wat er binnenin de mens gebeurd (= hoe mensen zijn), en de
probleemoplossende vaardigheden van een kind (= wat mensen kunnen).
Psychologische eigenschappen zijn constructen; denkbeelden of gedachteconstructies.
Een samenhangend betekenisvol geheel van zowel innerlijke als uiterlijke kenmerken,
waarvan we denken dat ze bij de persoon aanwezig zijn.
Voorbeeld: ‘verbale agressie’ is iets wat gekenmerkt wordt door uiterlijke kenmerken
(schelden, roepen) in combinatie met innerlijke eigenschappen (frustratie, kwaadheid).
Noodzakelijk dat het steeds om de combinatie gaat, schelden wordt niet altijd
geïnterpreteerd als verbale agressie (bv. Gilles de la Tourette of ticsyndroom), en
frustratie wordt niet enkel verbaal geuit.
Belangrijk om te beseffen dat die constructen slechts hypothetisch zijn en dus zo
geformuleerd moeten worden! Bij psychologische eigenschappen zijn er altijd zaken die we
niet rechtstreeks met onze zintuigen kunnen waarnemen.
Als we uitspraken doen over psychologische eigenschappen, dan moeten we dat altijd
tentatief (voorzichtig) formuleren.
Een van de grootste uitdagingen in de psychodiagnostiek is de kwestie hoe we die
psychologische eigenschappen toch op een wetenschappelijk verantwoorde manier
meetbaar kunnen maken = operationaliseren.
4
Inleiding in de
psychodiagnostiek
1
,2
, DEEL I:
VERKENNING VAN HET
TERREIN
3
, 1 Inleiding: Wat is psychodiagnostiek?
Psychodiagnostiek = de wetenschap die erop gericht is om op een gefundeerde manier
informatie over een persoon en zijn omgeving te verzamelen, met het oog op het nemen van
verantwoorde beslissingen.
Verder in het hoofdstuk, worden de verschillende componenten binnen deze definitie
verder ontleed.
1.1 Het verzamelen van informatie over een persoon en
zijn omgeving
Binnen de psychodiagnostiek willen we informatie verkrijgen rond innerlijke
gedragskenmerken bv. als iemand ‘neerslachtig’ of ‘gelukkig’ is, of ‘voldoende bekwaam is
om iets bepaalds aan te kunnen …’.
Weerspiegelt psychologische eigenschappen, zoals ‘stemming’, ‘motivatie’ en
‘intelligentie’ of ‘capaciteit’.
Deze eigenschappen kunnen ook betrekking hebben op de (sociale) omgeving van een
persoon, zoals de draagkracht van een gezin etc.
Zulke psychologische eigenschappen kunnen van voorbijgaande aard zijn, maar kunnen ook
vrij stabiel zijn.
a.Trekken (‘traits’) = stabiele kenmerken zoals persoonlijkheid en intelligentie.
b.Toestanden (‘states’) = veranderlijke eigenschappen zoals gemoedstoestand, motivatie
en weerstand.
Wat willen we precies in kaart brengen?
We zijn geïnteresseerd in wat er binnenin de mens gebeurd (= hoe mensen zijn), en de
probleemoplossende vaardigheden van een kind (= wat mensen kunnen).
Psychologische eigenschappen zijn constructen; denkbeelden of gedachteconstructies.
Een samenhangend betekenisvol geheel van zowel innerlijke als uiterlijke kenmerken,
waarvan we denken dat ze bij de persoon aanwezig zijn.
Voorbeeld: ‘verbale agressie’ is iets wat gekenmerkt wordt door uiterlijke kenmerken
(schelden, roepen) in combinatie met innerlijke eigenschappen (frustratie, kwaadheid).
Noodzakelijk dat het steeds om de combinatie gaat, schelden wordt niet altijd
geïnterpreteerd als verbale agressie (bv. Gilles de la Tourette of ticsyndroom), en
frustratie wordt niet enkel verbaal geuit.
Belangrijk om te beseffen dat die constructen slechts hypothetisch zijn en dus zo
geformuleerd moeten worden! Bij psychologische eigenschappen zijn er altijd zaken die we
niet rechtstreeks met onze zintuigen kunnen waarnemen.
Als we uitspraken doen over psychologische eigenschappen, dan moeten we dat altijd
tentatief (voorzichtig) formuleren.
Een van de grootste uitdagingen in de psychodiagnostiek is de kwestie hoe we die
psychologische eigenschappen toch op een wetenschappelijk verantwoorde manier
meetbaar kunnen maken = operationaliseren.
4