Rechtstreekse werking Europees recht in de nationale rechtsorde
Algemeen kader Internationaal Vermogensrecht
Definitie: Vermogensrecht tussen verschillende naties, waaraan particulieren of privaatrechtelijke
organisaties deelnemen, zonder onderlinge beperkingen (Van Dale).
Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens: Introduceerde verplichtingen tussen individuen,
wat in eerste instantie niet werd overgenomen in het BW. Later invloed op soft law en mogelijk
integratie in hard law.
BW en Internationale Invloeden:
➢ Het BW is beïnvloed door internationale verdragen en draagt ook bij aan internationale
ontwikkelingen.
➢ Europese rechtspraak en richtlijnen beïnvloeden het BW (bijvoorbeeld conflicten tussen
Nederlands en Europees recht).
Rechtstreekse werking (Stappenplan)
De vraag is in hoeverre een verdragsbepaling, zoals art. 3 lid 1 van het VN-Kinderrechtenverdrag
rechtstreekse werking toekomt (of ieder verbindend is) in de zin van art. 93 en 94 Gw.
Het antwoord vergt uitleg van de verdragsbepaling.
Stap 1; Kijk naar de tekst van de bepaling en de totstandkomingsgeschiedenis.
Stap 2: Indien stap 1 niets oplevert, dan is de inhoud van de bepaling beslissend. Daarbij gaat het
erom of deze
(a) Onvoorwaardelijk
(b) Voldoende nauwkeurig is om
(c) In de nationale rechtsorde zonder meer als objectief recht te worden toegepast.
Verwijzing naar HR Rookverbod, 3.5.1-3.5.2, en het artikel van Kuiper/Slendebroek.
Eventueel: HR Stakingsrecht, HR Clara Wichmannfonds/Staat.
Rechtsmacht van de staat
Uitgangspunt is art. 1 EVRM: Rechtsmacht van de staat strekt zich alleen uit tot het eigen
grondgebied. De gedachte achter deze hoofdregel is dat iedere staat op zijn eigen grondgebied
soevereiniteit toekomt en dat iedere staat op zijn eigen grondgebied bij uitstek in staat is om de
mensenrechten te waarborgen. De soevereiniteit die een staat op zijn eigen grondgebied toekomt,
zou worden aangetast op het moment dat (ook) een andere staat rechtsmacht heeft op dat
grondgebied.
Uitzonderingen op het territoriale beginsel:
● Effective control: De staat heeft controle over een gebied buiten eigen grondgebied (bijv. HR
IS-moeders).
● Een verdragsstaat oefent door middel van zijn vertegenwoordigers in het
buitenland(agents), controle en gezag uit; rechtsmacht ratione personae
, INTERNATIONAAL VERMOGENSRECHT — Tentamen Overzicht
● Een verdragsstaat procedeert over gebeurtenissen buiten het grondgebied van die staat of
doet strafrechtelijk onderzoek naar dergelijke gebeurtenissen; in deze gevallen is de
rechtsmacht van de staat beperkt tot die procedure of dat onderzoek.
● In de literatuur: als er sprake is van een feitelijke mogelijkheid tot beïnvloeding door een
verdragsstaat van de situatie in een bepaald gebied of met betrekking tot een bepaald
persoon vanuit mensenrechtelijk perspectief.
Er kan sprake zijn van reflexwerking van het EVRM... in de zorgvuldigheidsnorm 6:162 BW.
⇒ De Staat heeft ook zonder rechtsmacht een bijzondere verantwoordelijkheid tegenover in ieder
geval personen met de Nederlandse nationaliteit. Indien de mensenrechten van deze personen
worden geschonden of dreigen te worden geschonden, brengt deze bijzondere verantwoordelijkheid
mee dat de Staat gehouden is te beoordelen of hij zich in de omstandigheden van het geval kan en
moet inspannen om deze schending te beëindigen of om de dreigende schending af te wenden.
Naarmate de belangen die in het geding zijn zwaarder wegen, zal van de Staat meer mogen worden
verwacht. Maar dan moet het beschermingsniveau beneden dat van het EVRM liggen. Indien dat
anders was, zou de rechtsmacht bepalingen van de mensenrechtenverdragen immers geen
betekenis meer hebben.
Verwijzing naar HR IS moeders, ro. 3.10.2; ro. 3.13.1.
Belangrijke arresten:
● HR IS-moeders: Geen rechtsmacht bij ontbrekende effectieve controle.
● HR Mothers of Srebrenica: Staat heeft soevereiniteit binnen eigen grondgebied.
Artikelen bij deze stof
Uitbreiding van het internationaal instrumentarium van de burgerlijke rechter, De ruimte voor
doorwerking na het Rookverbod-arrest (Kuiper-Slendebroek)
Dit artikel behandelt de ontwikkeling van de doorwerking van internationaal recht in het Nederlands
privaatrecht, vooral na het Rookverbod-arrest, dat de rol van de rechter bij de toepassing van
internationale verdragen heeft versterkt. Voorheen was er sprake van een beperkte doorwerking
van internationaal recht, waarbij de rechter vaak geen directe toepassing kon geven aan
internationale normen. Het Rookverbod-arrest heeft echter geleid tot nieuwe criteria voor de
doorwerking van internationaal recht.
Belangrijke arresten, zoals Urgenda en IS-uitreizigers, worden geanalyseerd. In Urgenda bevestigt de
Hoge Raad dat de Staat verplicht is maatregelen te nemen tegen klimaatverandering, gebaseerd op
internationale mensenrechtennormen. In IS-uitreizigers wordt bepaald dat de Staat geen
rechtsmacht heeft voor het terughalen van onderdanen uit conflictgebieden, maar wordt er wel
rekening gehouden met de internationale verplichtingen die de Staat heeft ten aanzien van
mensenrechten.
De auteur legt uit dat de rechtstreekse toepassing van internationaal recht kan plaatsvinden als deze
bepalingen onvoorwaardelijk en nauwkeurig genoeg zijn. Het artikel benadrukt dat de rechter nu
actiever betrokken is bij de toepassing van internationaal recht en dat deze ontwikkeling kan leiden
tot een betere bescherming van fundamentele rechten in Nederland, door zowel internationale
verplichtingen als nationale normen te combineren.
De conclusie is dat de rechter een cruciale rol speelt in de waarborging van internationale rechten
op nationaal niveau en dat de recente veranderingen in de rechtspraak de mogelijkheden voor
directe toepassing van internationaal recht hebben vergroot.