‘BEELDSPRAAK’
,Kwalitatief praktijkonderzoek naar
palliatieve zorg voor Marokkaanse
en Turkse patiënten
2
, Samenvatting
Aanleiding
In de literatuur is veel beschreven over cultuurverschillen en hoe deze tot
uiting komen tijdens palliatieve zorg voor Marokkaanse en Turkse
patiënten. Onduidelijk is nog hoe dit in de praktijk naar voren komt. De
vraag is dan ook wat vinden Marokkaanse en Turkse patiënten belangrijk
tijdens palliatieve zorg en in deze fase van het leven.
Doelstelling
Inzicht hebben in de behoeftes van Marokkaanse en Turkse patiënten, van
het Franciscus Gasthuis, die palliatieve zorg ontvangen in fase 1 of 2 om
zo aanbevelingen te kunnen doen aan de praktijk voor verbetering van
kwaliteit van zorg.
Methode
Er is kwalitatief praktijkonderzoek uitgevoerd. Gegevens zijn verzameld
door middel van zeven diepte-interviews met zowel patiënten als mensen
in hun directe omgeving. Respondenten is gevraagd wat zij op dat
moment belangrijk vonden in het leven en bij de zorg. Waarop zij een
selectie van afbeeldingen gekozen hebben. Er is gebruik gemaakt van
afbeeldingen die associaties moeten oproepen.
Resultaat
Marokkaanse en Turkse patiënten zijn erg familiegericht en hechten veel
waarde aan culturele waarden en normen. Respondenten vinden het
belangrijk dat deze aspecten terugkomen bij de zorg die zij ontvangen.
Conclusie
Op basis van dit onderzoek kan er worden geconcludeerd dat
Marokkaanse en Turkse patiënten behoefte hebben aan het naleven van
culturele waarden en normen en het onderhouden van familiaire
connecties tijdens palliatieve zorg in het ziekenhuis. Het recht van niet
weten wordt vaak gebruikt. Familieleden beschermen de patiënt door
slecht nieuws niet altijd te vertellen, om zo de hoop van de patiënt niet
weg te nemen. Door bestaande theorie (Leininger Sunrise model) te
koppelen met een innovatieve manier van interviewen (afbeeldingen)
onderscheid dit onderzoek zich van andere.
Trefwoorden: palliatieve zorg, Marokkaanse en Turkse patiënten, Leininger
Sunrise model, culturele waarden, beeldspraak
3
,Kwalitatief praktijkonderzoek naar
palliatieve zorg voor Marokkaanse
en Turkse patiënten
2
, Samenvatting
Aanleiding
In de literatuur is veel beschreven over cultuurverschillen en hoe deze tot
uiting komen tijdens palliatieve zorg voor Marokkaanse en Turkse
patiënten. Onduidelijk is nog hoe dit in de praktijk naar voren komt. De
vraag is dan ook wat vinden Marokkaanse en Turkse patiënten belangrijk
tijdens palliatieve zorg en in deze fase van het leven.
Doelstelling
Inzicht hebben in de behoeftes van Marokkaanse en Turkse patiënten, van
het Franciscus Gasthuis, die palliatieve zorg ontvangen in fase 1 of 2 om
zo aanbevelingen te kunnen doen aan de praktijk voor verbetering van
kwaliteit van zorg.
Methode
Er is kwalitatief praktijkonderzoek uitgevoerd. Gegevens zijn verzameld
door middel van zeven diepte-interviews met zowel patiënten als mensen
in hun directe omgeving. Respondenten is gevraagd wat zij op dat
moment belangrijk vonden in het leven en bij de zorg. Waarop zij een
selectie van afbeeldingen gekozen hebben. Er is gebruik gemaakt van
afbeeldingen die associaties moeten oproepen.
Resultaat
Marokkaanse en Turkse patiënten zijn erg familiegericht en hechten veel
waarde aan culturele waarden en normen. Respondenten vinden het
belangrijk dat deze aspecten terugkomen bij de zorg die zij ontvangen.
Conclusie
Op basis van dit onderzoek kan er worden geconcludeerd dat
Marokkaanse en Turkse patiënten behoefte hebben aan het naleven van
culturele waarden en normen en het onderhouden van familiaire
connecties tijdens palliatieve zorg in het ziekenhuis. Het recht van niet
weten wordt vaak gebruikt. Familieleden beschermen de patiënt door
slecht nieuws niet altijd te vertellen, om zo de hoop van de patiënt niet
weg te nemen. Door bestaande theorie (Leininger Sunrise model) te
koppelen met een innovatieve manier van interviewen (afbeeldingen)
onderscheid dit onderzoek zich van andere.
Trefwoorden: palliatieve zorg, Marokkaanse en Turkse patiënten, Leininger
Sunrise model, culturele waarden, beeldspraak
3
