Rechtsregels verplichte Arresten ICT recht en Europees recht (JCT1)
Europeesrecht
Van Gend & Loos (1963):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat de Europese Gemeenschap (tegenwoordig de Europese
Unie) een supranationale instelling is, waarvan de wetgeving voorrang heeft op de wetgeving van de
lidstaten. Dit betekent dat individuen de mogelijkheid hebben om rechtstreeks een beroep te doen op
de Europese wetgeving in nationale rechtbanken.
Costa/ENEL (1964):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat de Europese Gemeenschap soevereine bevoegdheden
heeft die de lidstaten binden en dat deze bevoegdheden onafhankelijk zijn van de nationale wetgeving
van de lidstaten.
Keck en Mithouard (1993):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat nationale wetgeving die handelsbelemmeringen oplegt
aan producten die legaal in andere lidstaten zijn geproduceerd, alleen in bepaalde omstandigheden
strijdig is met het EU-recht.
Dassonville (1974):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat elke nationale maatregel die de handel tussen lidstaten
kan beperken of belemmeren, als een kwantitatieve invoerbeperking wordt beschouwd, zelfs als deze
niet expliciet discriminerend is.
Cassis de Dijon (1979):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat een product dat legaal in één lidstaat is geproduceerd en
verkocht, zonder verdere belemmeringen ook in andere lidstaten mag worden verkocht, tenzij er een
dwingende reden van algemeen belang is om de invoer van het product te beperken.
Deense flessen (1996):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat nationale wetgeving die importeurs verplicht om
statiegeld te betalen voor flessen die in het buitenland zijn gekocht, een belemmering vormt voor het
vrije verkeer van goederen binnen de Europese Unie.
Antonissen (1991):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat EU-burgers het recht hebben om zich vrij binnen de EU
te verplaatsen en te vestigen en dat de lidstaten zich moeten onthouden van discriminatie op grond van
nationaliteit.
Hofner & Elser (1991):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat EU-burgers het recht hebben om in elke lidstaat werk te
zoeken en te vinden en dat de lidstaten zich moeten onthouden van discriminatie op grond van
nationaliteit.
Door M.L.R
HBO rechten 6-4-2023
Pagina 1 van 3
Europeesrecht
Van Gend & Loos (1963):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat de Europese Gemeenschap (tegenwoordig de Europese
Unie) een supranationale instelling is, waarvan de wetgeving voorrang heeft op de wetgeving van de
lidstaten. Dit betekent dat individuen de mogelijkheid hebben om rechtstreeks een beroep te doen op
de Europese wetgeving in nationale rechtbanken.
Costa/ENEL (1964):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat de Europese Gemeenschap soevereine bevoegdheden
heeft die de lidstaten binden en dat deze bevoegdheden onafhankelijk zijn van de nationale wetgeving
van de lidstaten.
Keck en Mithouard (1993):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat nationale wetgeving die handelsbelemmeringen oplegt
aan producten die legaal in andere lidstaten zijn geproduceerd, alleen in bepaalde omstandigheden
strijdig is met het EU-recht.
Dassonville (1974):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat elke nationale maatregel die de handel tussen lidstaten
kan beperken of belemmeren, als een kwantitatieve invoerbeperking wordt beschouwd, zelfs als deze
niet expliciet discriminerend is.
Cassis de Dijon (1979):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat een product dat legaal in één lidstaat is geproduceerd en
verkocht, zonder verdere belemmeringen ook in andere lidstaten mag worden verkocht, tenzij er een
dwingende reden van algemeen belang is om de invoer van het product te beperken.
Deense flessen (1996):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat nationale wetgeving die importeurs verplicht om
statiegeld te betalen voor flessen die in het buitenland zijn gekocht, een belemmering vormt voor het
vrije verkeer van goederen binnen de Europese Unie.
Antonissen (1991):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat EU-burgers het recht hebben om zich vrij binnen de EU
te verplaatsen en te vestigen en dat de lidstaten zich moeten onthouden van discriminatie op grond van
nationaliteit.
Hofner & Elser (1991):
Dit arrest heeft de rechtsregel vastgesteld dat EU-burgers het recht hebben om in elke lidstaat werk te
zoeken en te vinden en dat de lidstaten zich moeten onthouden van discriminatie op grond van
nationaliteit.
Door M.L.R
HBO rechten 6-4-2023
Pagina 1 van 3