Samenvatting aankoop & handel
Hoofdstuk 1: strategische plaats van aankoop
Wat komt erbij kijken vooraleer de eerste euro uitgegeven wordt?
→ Opzetten van een aankoopstructuur
Het aankoopproces:
- Om de organisatie te voorzien van een stroom van materialen en diensten om aan
haar behoeften te voldoen
- De continuïteit van de voorziening te waarborgen door het onderhouden van
effectieve relaties met bestaande leveranciers en door het zoeken naar nieuwe
leveranciers, hetzij als alternatief of om aan nieuwe of geplande behoeften te
voldoen
- Efficiënt & verstandig inkopen, waarbij met ethische middelen de beste waarde
wordt verkregen voor elke euro die wordt uitgegeven
- Het onderhouden van goede samenwerkingsrelaties met andere afdelingen die
informatie en advies verstrekken die nodig zijn om de effectieve werking van de
organisatie als geheel te waarborgen
- Personeel, beleid, procedures en organisatie ontwikkelen om ervoor te zorgen dat
deze doelstellingen worden bereikt
Wat komt er bij kijken?
- In huis of extern produceren?
- Ontwikkel een strategisch aankooppakket opgesplitst in categorieën
- Bijhouden & continu updaten van leveranciersgegevens
- Opbouw & beheer van de relatie met de leverancier
- Optimalisatie van product, technologie, proces en ontwikkeling
- De prestatie van de leverancier verbeteren, opvolgen en kwaliteit verbeteren
- Opbouw van een strategisch kostenplaatje
Aankoopprincipes
- Doel:
o SMART
▪ Specifiek
▪ Meetbaar
▪ Acceptabel
▪ Realistisch
▪ Tijdsgebonden
- 5 W’s + H
o What?
o Who?
o Why?
o When?
o Where?
o How?
,‘de aankoper voorziet de organisatie van de benodigde goederen & diensten op de daarvoor
bedoelde tijdstippen, uitgevoerd op de meest efficiënte & effectieve manier’
De aankoper:
- Communicatief
- Klantgericht
- Commercieel en juridisch inzicht
- Planning & organisatie talent
- Denk out the box
- Probleemoplossend
- Overtuigingskracht
- Onderhandelen
De waardeketen van Porter
Aankoopmissie:
- De missie definieert het bestaansrecht van de afdeling voor een langere periode en
wordt aangepast aan de opgedane ervaring en trends.
Aankoopvisie:
- Beschrijft hoe de organisatie inkoop naar een hoger niveau zal tillen binnen de eigen
organisatie
Aankoop in de waardeketen
Porter’s value chain & modellering van de waardeketen werd het algemeen geaccepteerde
model voor het strategisch afstemmen van een organisatie, cross-functioneel, om een
waardevol product of dienst aan de markt te leveren.
Porter bepaalde bovenstaande modellering voor de gevisualiseerde waardeketen en
verdeelde functies binnen een organisatie in twee categorieën:
- Primaire activiteiten
- Ondersteunende activiteiten
Primair:
- Inkomende logistiek:
o Relaties met leveranciers en alle activiteiten die nodig zijn om goederen en
diensten te ontvangen, te receptioneren en te distribueren
- Activiteiten rond productie & uitvoering:
o Zijn alle activiteiten die nodig zijn om input om te zetten in output (producten
& diensten)
- Uitgaande logistiek:
o Omvat alle activiteiten die nodig zijn voor de fysieke distributie (kitting, opslag
en distributie)
- Marketing & verkoop
o Activiteiten om kopers te informeren over producten & diensten, hen ertoe
aan te zetten deze te kopen en hun aankoop te vergemakkelijken
, - Dienstverlening & service:
o Omvat alle activiteiten die nodig zijn om het product of de dienst effectief te
laten werken voor de koper nadat het is verkocht en geleverd.
Ondersteunende activiteiten:
- Aankoop
o De verwerving van input, of middelen, voor de onderneming
- Human resource management
- Technologisch ontwikkeling
o Heeft betrekking op de apparatuur, hardware, software, procedures en
technische kennis die in de transformatie van input naar output van de
onderneming wordt gebracht
- Infrastructuur
o Dient de behoeften van het bedrijf en verbindt de verschillende onderdelen
ervan met elkaar, het bestaat uit functies of afdelingen zoals boekhouding,
juridische zaken, …
Het model van Porter was gericht op het creëren van waarde in de context van winst en
meerwaarde in de markt. Concurrentievoordeel was het gewenste resultaat van een
waardeketen naar de richtlijnen van Porter
Aankoop, in de context van Porter’s modellering, heeft een zeer enge definitie:
- ‘Verantwoordelijk voor de verwerving van inputs, of middelen voor het bedrijf
o Dit model identificeert aankoop dus als een eenzijdige
▪ → Verantwoordelijk voor het verwerven van materialen, grondstoffen
of producten. Dit model negeert de aankoop als belangrijke
toegevoegde waarde maar beschouwt ze als noodzakelijk kwaad
Porters’ model heeft een ongelofelijke impact gehad op de succesvolle waardecreatie van
talloze organisaties. Maar dit model kan ook de oorzaak zijn van de misvattingen over de
impact van inkoop op de totale waardeketen van vandaag de dag
In 2019 omvat waarde een veel bredere scope dan de jaren van Porters’ modellering. De
output van waarde zal naar verwachting niet alleen marginaal voordeel in winst of
marktaandeel zijn, maar ook in maatschappelijke en milieu-effecten.
Aankoop is een functie en rol die in meerdere dimensies een toegevoegde waarde kan zijn.
Daarom is de plaats van aankoop in de moderne waardeketen een primaire activiteit
Aankoop is een van de enige functies in een organisatie die echt in staat is om kwaliteits- en
duurzaamheidsinitiatieven in de lijn te implementeren en te realiseren; rekening houdend
met het vermogen van inkoop om de supply chain op leveranciersniveau te beïnvloeden
Een goed georganiseerde inkoopafdeling zal de bron van intelligentie zijn om te weten te
komen:
- Van bij wie haalt u goederen / diensten en koopt u deze in?
- Hoe die goederen / diensten worden geproduceerd of geleverd
, - Waarom koopt u in bij die specifieke leveranciers?
- Wanneer slechte (onbetrouwbare) / niet-conforme leveranciers te elimineren?
Aankoop moet worden gewaardeerd als een bedrijfskritische functie, een te spelen rol en de
discipline en verantwoordelijkheid krijgen om zich cross-functioneel af te stemmen op
kwaliteit, duurzaamheid, productie, marketing en verkoop. Handel is essentieel voor de
ontwikkeling van de organisatie, en waardecreatie, en aankoop staat aan de top van die
trechter.
Aankoop stuurt de business van de bron tot de eindklant. Letterlijk heeft aankoop de hand in
elk element van de waardeketen: inkoop van het product, productie en kwaliteitscontrole,
opslag en verdeling & ordeopvolging.
Als aankoop (in de traditionele zin) een proces is dat uitsluitend wordt ondernomen om
grondstoffen te leveren aan de primaire activiteiten, die vervolgens waarde (in de
traditionele zin) toevoegen aan het product of de diensten voor de uiteindelijke levering aan
de klanten, dan kan het niet worden beschouwd als een primaire toegevoegde waarde
activiteit
Duurzaam inkopen (modern inkopen, omvat een veel grotere organisatorische
verantwoordelijkheid) kan echter als een bron van concurrentievoordeel worden beschouwd
als het direct bijdraagt aan het creëren van waarde, en kan daarom ook als een primaire
toegevoegde waarde worden beschouwd
Aankopen automatiseert steeds meer van zijn repetitieve taken, waardoor de focus van
transacties naar de strategie verschuift. Bij de beslissing om de financiële stromen te
rationaliseren, wordt specifiek aandacht besteed aan aankoop – een gebied waar de
grootste fondsen zijn om de efficiëntie van het hele bedrijf te verbeteren
Een concurrentievol aankoopsysteem leidt ertoe dat het bedrijf de beste prijs krijgt voor de
producten die het nodig heeft van een bepaalde kwaliteit. Het is duidelijk dat zonder
automatisering van dit proces het in de huidige marktomstandigheden onmogelijk is om
succes te boeken
Uitdagingen:
- Risicobeheer:
o Leveringsrisico / counterparty-risico – marktrisico, potentiële fraude, kosten,
▪ kwaliteit- en leveringsrisico’s vormen de meest voorkomende soort
risico’s
- Onnauwkeurige gegevens
o Aankopen op basis van onnauwkeurige gegevens kunnen leiden to
voorraadtekorten, overtollige voorraden en andere extra inkoopuitdagingen
die een directe impact kunnen hebben op het bedrijfsresultaat
- Hoge kosten
o De initiatieven om kosten te vermijden, hoewel waardevol, worden
doorgaans niet erkend als ‘echte’ besparingen
Hoofdstuk 1: strategische plaats van aankoop
Wat komt erbij kijken vooraleer de eerste euro uitgegeven wordt?
→ Opzetten van een aankoopstructuur
Het aankoopproces:
- Om de organisatie te voorzien van een stroom van materialen en diensten om aan
haar behoeften te voldoen
- De continuïteit van de voorziening te waarborgen door het onderhouden van
effectieve relaties met bestaande leveranciers en door het zoeken naar nieuwe
leveranciers, hetzij als alternatief of om aan nieuwe of geplande behoeften te
voldoen
- Efficiënt & verstandig inkopen, waarbij met ethische middelen de beste waarde
wordt verkregen voor elke euro die wordt uitgegeven
- Het onderhouden van goede samenwerkingsrelaties met andere afdelingen die
informatie en advies verstrekken die nodig zijn om de effectieve werking van de
organisatie als geheel te waarborgen
- Personeel, beleid, procedures en organisatie ontwikkelen om ervoor te zorgen dat
deze doelstellingen worden bereikt
Wat komt er bij kijken?
- In huis of extern produceren?
- Ontwikkel een strategisch aankooppakket opgesplitst in categorieën
- Bijhouden & continu updaten van leveranciersgegevens
- Opbouw & beheer van de relatie met de leverancier
- Optimalisatie van product, technologie, proces en ontwikkeling
- De prestatie van de leverancier verbeteren, opvolgen en kwaliteit verbeteren
- Opbouw van een strategisch kostenplaatje
Aankoopprincipes
- Doel:
o SMART
▪ Specifiek
▪ Meetbaar
▪ Acceptabel
▪ Realistisch
▪ Tijdsgebonden
- 5 W’s + H
o What?
o Who?
o Why?
o When?
o Where?
o How?
,‘de aankoper voorziet de organisatie van de benodigde goederen & diensten op de daarvoor
bedoelde tijdstippen, uitgevoerd op de meest efficiënte & effectieve manier’
De aankoper:
- Communicatief
- Klantgericht
- Commercieel en juridisch inzicht
- Planning & organisatie talent
- Denk out the box
- Probleemoplossend
- Overtuigingskracht
- Onderhandelen
De waardeketen van Porter
Aankoopmissie:
- De missie definieert het bestaansrecht van de afdeling voor een langere periode en
wordt aangepast aan de opgedane ervaring en trends.
Aankoopvisie:
- Beschrijft hoe de organisatie inkoop naar een hoger niveau zal tillen binnen de eigen
organisatie
Aankoop in de waardeketen
Porter’s value chain & modellering van de waardeketen werd het algemeen geaccepteerde
model voor het strategisch afstemmen van een organisatie, cross-functioneel, om een
waardevol product of dienst aan de markt te leveren.
Porter bepaalde bovenstaande modellering voor de gevisualiseerde waardeketen en
verdeelde functies binnen een organisatie in twee categorieën:
- Primaire activiteiten
- Ondersteunende activiteiten
Primair:
- Inkomende logistiek:
o Relaties met leveranciers en alle activiteiten die nodig zijn om goederen en
diensten te ontvangen, te receptioneren en te distribueren
- Activiteiten rond productie & uitvoering:
o Zijn alle activiteiten die nodig zijn om input om te zetten in output (producten
& diensten)
- Uitgaande logistiek:
o Omvat alle activiteiten die nodig zijn voor de fysieke distributie (kitting, opslag
en distributie)
- Marketing & verkoop
o Activiteiten om kopers te informeren over producten & diensten, hen ertoe
aan te zetten deze te kopen en hun aankoop te vergemakkelijken
, - Dienstverlening & service:
o Omvat alle activiteiten die nodig zijn om het product of de dienst effectief te
laten werken voor de koper nadat het is verkocht en geleverd.
Ondersteunende activiteiten:
- Aankoop
o De verwerving van input, of middelen, voor de onderneming
- Human resource management
- Technologisch ontwikkeling
o Heeft betrekking op de apparatuur, hardware, software, procedures en
technische kennis die in de transformatie van input naar output van de
onderneming wordt gebracht
- Infrastructuur
o Dient de behoeften van het bedrijf en verbindt de verschillende onderdelen
ervan met elkaar, het bestaat uit functies of afdelingen zoals boekhouding,
juridische zaken, …
Het model van Porter was gericht op het creëren van waarde in de context van winst en
meerwaarde in de markt. Concurrentievoordeel was het gewenste resultaat van een
waardeketen naar de richtlijnen van Porter
Aankoop, in de context van Porter’s modellering, heeft een zeer enge definitie:
- ‘Verantwoordelijk voor de verwerving van inputs, of middelen voor het bedrijf
o Dit model identificeert aankoop dus als een eenzijdige
▪ → Verantwoordelijk voor het verwerven van materialen, grondstoffen
of producten. Dit model negeert de aankoop als belangrijke
toegevoegde waarde maar beschouwt ze als noodzakelijk kwaad
Porters’ model heeft een ongelofelijke impact gehad op de succesvolle waardecreatie van
talloze organisaties. Maar dit model kan ook de oorzaak zijn van de misvattingen over de
impact van inkoop op de totale waardeketen van vandaag de dag
In 2019 omvat waarde een veel bredere scope dan de jaren van Porters’ modellering. De
output van waarde zal naar verwachting niet alleen marginaal voordeel in winst of
marktaandeel zijn, maar ook in maatschappelijke en milieu-effecten.
Aankoop is een functie en rol die in meerdere dimensies een toegevoegde waarde kan zijn.
Daarom is de plaats van aankoop in de moderne waardeketen een primaire activiteit
Aankoop is een van de enige functies in een organisatie die echt in staat is om kwaliteits- en
duurzaamheidsinitiatieven in de lijn te implementeren en te realiseren; rekening houdend
met het vermogen van inkoop om de supply chain op leveranciersniveau te beïnvloeden
Een goed georganiseerde inkoopafdeling zal de bron van intelligentie zijn om te weten te
komen:
- Van bij wie haalt u goederen / diensten en koopt u deze in?
- Hoe die goederen / diensten worden geproduceerd of geleverd
, - Waarom koopt u in bij die specifieke leveranciers?
- Wanneer slechte (onbetrouwbare) / niet-conforme leveranciers te elimineren?
Aankoop moet worden gewaardeerd als een bedrijfskritische functie, een te spelen rol en de
discipline en verantwoordelijkheid krijgen om zich cross-functioneel af te stemmen op
kwaliteit, duurzaamheid, productie, marketing en verkoop. Handel is essentieel voor de
ontwikkeling van de organisatie, en waardecreatie, en aankoop staat aan de top van die
trechter.
Aankoop stuurt de business van de bron tot de eindklant. Letterlijk heeft aankoop de hand in
elk element van de waardeketen: inkoop van het product, productie en kwaliteitscontrole,
opslag en verdeling & ordeopvolging.
Als aankoop (in de traditionele zin) een proces is dat uitsluitend wordt ondernomen om
grondstoffen te leveren aan de primaire activiteiten, die vervolgens waarde (in de
traditionele zin) toevoegen aan het product of de diensten voor de uiteindelijke levering aan
de klanten, dan kan het niet worden beschouwd als een primaire toegevoegde waarde
activiteit
Duurzaam inkopen (modern inkopen, omvat een veel grotere organisatorische
verantwoordelijkheid) kan echter als een bron van concurrentievoordeel worden beschouwd
als het direct bijdraagt aan het creëren van waarde, en kan daarom ook als een primaire
toegevoegde waarde worden beschouwd
Aankopen automatiseert steeds meer van zijn repetitieve taken, waardoor de focus van
transacties naar de strategie verschuift. Bij de beslissing om de financiële stromen te
rationaliseren, wordt specifiek aandacht besteed aan aankoop – een gebied waar de
grootste fondsen zijn om de efficiëntie van het hele bedrijf te verbeteren
Een concurrentievol aankoopsysteem leidt ertoe dat het bedrijf de beste prijs krijgt voor de
producten die het nodig heeft van een bepaalde kwaliteit. Het is duidelijk dat zonder
automatisering van dit proces het in de huidige marktomstandigheden onmogelijk is om
succes te boeken
Uitdagingen:
- Risicobeheer:
o Leveringsrisico / counterparty-risico – marktrisico, potentiële fraude, kosten,
▪ kwaliteit- en leveringsrisico’s vormen de meest voorkomende soort
risico’s
- Onnauwkeurige gegevens
o Aankopen op basis van onnauwkeurige gegevens kunnen leiden to
voorraadtekorten, overtollige voorraden en andere extra inkoopuitdagingen
die een directe impact kunnen hebben op het bedrijfsresultaat
- Hoge kosten
o De initiatieven om kosten te vermijden, hoewel waardevol, worden
doorgaans niet erkend als ‘echte’ besparingen
