Samenvatting Anatomie&fysiologie: ph-regulatie

ANATOMIE & FYSIOLOGIE
PH-REGULATIE
ATOMEN EN MOLECULEN
Structuur van een waterstof atoom:
 Kern:
- Protonen 1
- Neutronen /
 Elektronenschil:
- Elektron 1

DE PH
Wat is pH:
= de eenheid waarmee we de zuurtegraad van een oplossing beschrijven
= het is de maat voor de waterstof (H+) ionen concentratie in die oplossing
 Een oplossing is neutraal als er evenveel H+ionen inzitten als hydroxide (OH-)ionen
- Bv; water is neutraal (nummer 7)
 Een oplossing is zuur als er meer H+ionen in zitten dan OH-ionen
 Een oplossing is basisch (=alkalisch) als er meer OH-ionen in zitten dan H+ionen




 De pH wordt gedefinieerd als -log[ H+]
 In een fysiologische oplossing ligt de [ H+] steeds relatief laag, dwz dat deze kleiner is
dan 1/10 mol/liter (=10-1 mol/liter)
- Voor plasma bv. is dit kleiner dan 1/10.000.000 mol/L of 10 –7 mol/liter of
0,0000001 mol/liter
 Werkbaar getal: negatieve logaritme van de [ H+]
- Water= 7 en plasma= 7.4
 Hoe kleiner de [H+] is, hoe minder zuur dus, hoe groter de negatieve exponent van
de 10de macht, hoe groter (hoger) de pH.
 Een hoog cijfer= minder zuur, laag cijfer= zuur
- pH 1: is 1/10 mol H+-ionen /L (is 10-1 mol/liter) is 100 maal zuurder dan pH 3 die
overeenkomt met 1/1000 mol H+-ionen /L (is 10-3 mol/liter)
( -1 is kleiner dan -3, dus -1 is zuur en -3 is minder zuur)


1

, Normale waarden van de pH:
 pH van plasma= 7.35 en 7.45
 Als pH van plasma <7.35  verzuring of acidose
 Als pH van plasma > 7.45  alkalose




PH- REGULATIE
Het is belangrijk dat de pH van het plasma zo constant mogelijk blijft.
Om dit te bekomen bestaan er:
1. Buffersystemen
= deze vangen kleine stoornissen in het evenwicht op
2. Compensatiemechanismen
= De uitscheidingsorganen (longen en nieren) zullen trachten te compenseren indien
de capaciteit van de buffers overschreden wordt.
- Respiratoire compensatie (bij metabole problemen)
- Renale compensatie (bij respiratoire problemen)


HET BUFFERSYSTEEM
Buffersystemen:
 Fysiologische buffers zijn mengsels van een zwak zuur en een zout van dat zwak zuur
 Doel: pH van een oplossing zo constant mogelijk houden
 Wanneer men aan een oplossing waarin een buffersysteem aanwezig is, kleine
hoeveelheden zuur of base toevoegt, zal de pH nauwelijks wijzigen
 De zuren (H+-ionen) of de basen (OH—ionen) die toegevoegd worden zullen
‘gebufferd’ worden.
- Ze worden scheikundig ‘gebonden’, zodat ze niet langer ‘vrij’ in de oplossing
voorkomen, en zodoende de pH niet meer beïnvloeden.

Buffersystemen in het bloed:
2 soorten:
 Het carbonaat/bicarbonaat systeem
- de belangrijkste buffer van het bloedplasma, een extra-cellulair buffersysteem

2